Nuovo cielo e nuova terra
1Poi vidi una nuova terra (senza mari) e un nuovo cielo, perché il primo cielo e la prima terra erano scomparsi. 2E io, Giovanni, vidi la città santa, la nuova Gerusalemme, scendere dal cielo da parte di Dio: splendente, bella come una sposa alle sue nozze.
3E udii una voce proveniente dal trono che diceva: «Ecco, ora la casa di Dio è fra gli uomini. Egli vivrà con loro ed essi saranno il suo popolo; sì, Dio stesso sarà fra loro. 4Egli asciugherà tutte le lacrime dai loro occhi e non ci sarà più morte, né lutto, né lamento, né dolore, perché tutte le cose di prima sono scomparse!»
5E colui che è seduto sul trono disse: «Ecco, io rinnovo tutte le cose!» Poi, rivolto a me, aggiunse: «Scrivi, perché ciò che ti dico è vero e degno di fede. 6È fatto! Io sono il Principio e la Fine, il Primo e lʼUltimo. A chi ha sete darò il privilegio di bere gratuitamente alla fonte dellʼacqua della vita. 7Chi vince possiederà tutte queste benedizioni: io sarò il suo Dio ed egli sarà mio figlio. 8Ma per quanto riguarda i codardi, i miscredenti, i corrotti, gli omicidi, i fornicatori, quelli che praticano magie, gli idolatri e tutti i bugiardi, la loro fine è nello stagno dove bruciano il fuoco e lo zolfo: vale a dire la seconda morte».
9Allora uno dei sette angeli, che avevano versato i calici contenenti i sette flagelli, mi si avvicinò, dicendo: «Vieni con me, ti mostrerò la sposa dellʼAgnello!»
La città gloriosa
10E mi trasportò in ispirito su di una montagna grande e alta, e mi fece vedere la città santa, Gerusalemme, che scendeva dal cielo di Dio. 11Risplendeva della gloria di Dio come una pietra preziosissima, una pietra di diaspro cristallino. 12Era cinta da mura grandi ed alte e aveva dodici porte, a guardia delle quali stavano dodici angeli. Sulle porte erano scritti i nomi, delle dodici tribù dʼIsraele.
13Cʼerano tre porte ad ogni lato: a nord, a sud, ad est e ad ovest. 14Le mura della città avevano per fondamenta dodici pietre, sulle quali erano scritti i nomi dei dodici Apostoli dellʼAgnello.
15Lʼangelo aveva una canna dʼoro per prendere le misure della città, delle sue mura. 16Quando la misurò, risultò che era tanto larga quanto lunga; aveva la forma di un cubo, la sua altezza era uguale alle altre dimensioni: duemilaquattrocento chilometri circa. 17Poi misurò le mura che risultarono di settanta metri, (nel prendere queste misure lʼangelo seguiva lo stesso metodo che usano gli uomini).
18-19La città era dʼoro puro, brillante come cristallo, e le mura erano fatte di diaspro, costruite su dodici basamenti ornati dʼogni specie di pietre preziose:
il primo era un diaspro,
il secondo uno zaffiro,
il terzo un calcedonio,
il quarto uno smeraldo,
20il quinto un sardonico,
il sesto una corniola,
il settimo un crisolito,
lʼottavo un berillo,
il nono un topazio,
il decimo un crisopazio,
lʼundicesimo un giacinto,
il dodicesimo unʼametista.
21Le dodici porte erano dodici perle, una perla per porta! La piazza principale era dʼoro puro, trasparente come cristallo.
22Nella città non vidi alcun tempio, perché il Signore Dio, lʼOnnipotente, e lʼAgnello erano adorati ovunque. 23La città non ha bisogno né di sole né di luna che la illuminino, perché la illuminano la gloria di Dio e dellʼAgnello. 24La sua luce risplenderà sulle nazioni della terra e i governanti del mondo le faranno omaggio della loro gloria. 25Le sue porte non verranno mai chiuse; resteranno aperte tutto il giorno, ma qui non ci sarà più notte. 26Ad essa tutti i popoli porteranno la loro gloria e le loro ricchezze. 27Niente dʼimpuro potrà mai entrarvi, né chi vive nella corruzione o nella falsità. Vi entreranno soltanto quelli che sono iscritti nel libro della vita dellʼAgnello.
Ang Bag-o nga Langit kag ang Bag-o nga Duta
1Pagkatapos sadto, nakita ko ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta, tungod kay ang daan nga langit kag ang daan nga duta nadula, pati ang dagat nadula man. 2Kag nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. Ang ini nga siyudad preparado na gid, pareho sa kalaslon nga babayi nga nakatrahe na sa pagsugata sa iya pamanahon. 3Pagkatapos may nabatian ako nga mabaskog nga tingog halin sa trono nga nagasiling, “Karon, ang puluy-an sang Dios ara na sa mga tawo! Magapuyo siya upod sa ila, kag sila mangin iya na nga katawhan. Ang Dios mismo mangin ila kaupod [kag ila Dios]. 4Pahiran niya ang ila mga luha. Wala na sing kamatayon, kasubo, paghibi ukon kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nakaligad na.”
5Dayon nagsiling ang nagapungko sa trono, “Karon, ginabag-o ko na ang tanan nga butang!” Kag nagsiling siya sa akon, “Isulat ini nga mga pulong tungod kay matuod ini kag masaligan.” 6Kag nagsiling pa gid siya, “Natuman na ang tanan! Ako ang Alpha kag ang Omega, nga ang buot silingon, ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. Kon may ginauhaw, paimnon ko siya nga wala sing bayad sa tuburan nga nagahatag sang kabuhi. 7Ang mga mandadaog himuon ko nga akon mga anak kag ako mangin ila Dios. 8Pero makahaladlok ang dangatan sang mga tawo nga nahadlok magsunod sa akon, mga wala nagatuo sa akon, mga nagahimo sang malaw-ay nga mga butang, mga manugpatay, mga nagahimo sang imoral nga pagpakigrelasyon, mga manugbabaylan, mga nagasimba sa mga dios-dios, kag ang tanan nga butigon. Ang lugar nga para sa ila amo ang dagat nga nagadabadaba sang kalayo nga may asupre. Amo ina ang ginatawag nga ikaduha nga kamatayon.”
Ang Bag-o nga Jerusalem
9Karon, nagpalapit sa akon ang isa sa pito ka anghel nga nag-ula sang sulod sang ila yahong, nga amo ang pito ka katapusan nga mga kalalat-an. Kag nagsiling siya, “Dali, ipakita ko sa imo ang babayi nga kalaslon sa Karnero.” 10Dayon gin-gamhan ako sang Espiritu Santo kag gindala sang anghel sa putokputokan sang mataas gid nga bukid. Kag ginpakita niya dayon sa akon ang Balaan nga Siyudad nga kon tawgon Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. 11Masilaw ini tan-awon tungod sang gahom sang Dios, kag nagaidlak pareho sa malahalon nga bato, nga pareho sa bato nga haspe, nga daw kristal katin-aw. 12Napalibutan ang siyudad sang mataas kag mapag-on nga pader, nga may dose ka puwertahan, kag sa kada puwertahan may isa ka anghel nga nagabantay. Nakasulat man didto sa mga puwertahan ang mga ngalan sang dose ka tribo sang Israel. 13May tatlo ka puwertahan sa kada kilid sang pader: tatlo sa sidlangan, tatlo sa aminhan, tatlo sa bagatnan, kag tatlo sa nakatundan. 14Ang pader sang siyudad ginpatindog sa dose ka pundasyon nga ginsulatan sang mga ngalan sang dose ka apostoles sang Karnero.
15Ang anghel nga naghambal sa akon may dala nga inugtakos nga bulawan agod takson ang siyudad pati ang iya mga puwertahan kag ang iya pader. 16Kuwadrado gid ang siyudad; pareho ang iya kalabaon kag ang iya kasangkaron. Gintakos sang anghel ang siyudad, kag ang kalabaon sini bali 2,400 ka kilometro21:16 2,400 ka kilometro: sa literal, 12,000 ka stadia. kag ang iya kasangkaron kag ang iya kataason pareho man sang iya kalabaon. 17Gintakos man sang anghel ang pader, kag bali 64 ka metros ang iya kataason.21:17 kataason: ukon, kadamulon; 64 ka metros: sa literal, 144 ka cubits. (Ang gin-gamit sang anghel nga inugtakos amo man ang ordinaryo nga inugtakos nga ginagamit naton nga mga tawo.) 18Ang pader bato nga haspe, kag ang siyudad mismo puro bulawan kag matin-aw nga daw sa kristal. 19Ang mga bato nga pundasyon sang pader nadekorahan sang tanan nga klase sang malahalon nga mga bato. Ang premiro nga pundasyon bato nga haspe, ang ikaduha sapiro, ang ikatatlo kalsedonia, ang ikaapat esmeralda, 20ang ikalima sardonika, ang ikaanom kornalina, ang ikapito krisolito, ang ikawalo berilo, ang ikasiyam topasio, ang ikanapulo krisopraso, ang ikaonse hasinto, kag ang ikadose amatista. 21Ang dose ka puwertahan perlas, kay ang kada puwertahan ginhimo halin sa isa ka dako nga perlas. Ang karsada sang siyudad puro bulawan kag matin-aw nga daw sa kristal.
22Wala ako sing may nakita nga templo sa siyudad tungod kay ang iya templo amo ang Ginoong Dios mismo nga makagagahom kag ang Karnero. 23Indi man kinahanglan ang adlaw kag ang bulan sa sini nga siyudad, tungod kay ang gahom sang Dios nagasilak didto, kag ang Karnero amo ang iya suga. 24Masanagan ang mga tawo sa kalibutan sang iya suga, kag magadala ang mga hari sa bug-os nga kalibutan sang ila manggad didto. 25Permi abri ang mga puwertahan sang siyudad; indi na gid pagsiradhan kay wala sing gab-i didto. 26Pagadal-on sa siyudad ang mga matahom kag malahalon nga mga butang sang mga nasyon. 27Pero indi makasulod didto ang bisan ano nga indi matinlo sa panulok sang Dios, ang bisan sin-o nga nagahimo sing makahuluya nga mga buhat, kag ang mga butigon. Ang makasulod lang didto amo ang mga tawo nga ang ila ngalan nakasulat sa libro sang Karnero, nga listahan sang mga nakaangkon sang kabuhi nga wala sing katapusan.
