1Per quanto riguarda questi aiuti destinati ai fratelli cristiani di Gerusalemme, so benissimo che non cʼè nemmeno bisogno che ve ne accenni, 2perché so che siete pronti nellʼaiutare. Infatti, mi sono vantato di voi con i fratelli della Macedonia, dicendo che voi dellʼAcaia eravate già pronti fin dallʼanno scorso a mandare il vostro aiuto; e il vostro entusiasmo ha spinto la maggior parte di loro a seguire il vostro esempio. 3Comunque ho mandato questi fratelli a rassicurarsi che siete davvero pronti, e cioè che, come ho detto loro, avete già raccolto il denaro. Non vorrei che qualcuno mi dicesse che questa volta mi sono sbagliato a vantarmi di voi. 4Sarebbe davvero una bella vergogna, sia per me che per voi, se qualcuno di questi Macedoni venisse con me e non vi trovasse ancora pronti, dopo tutto quello che ho raccontato sul vostro conto!
Date e Dio vi ricompenserà
5Perciò ho chiesto a questi altri fratelli di venire da voi prima di me, e di preparare lʼofferta che avete promesso. Voglio che sia un dono sincero e non una cosa fatta per forza. 6Ma ricordatevi: se date poco, avrete poco. Un contadino che semina soltanto pochi semi, avrà un piccolo raccolto; ma se semina molto, mieterà molto. 7Ognuno dia ciò che ha deciso in cuor suo, ma non di malavoglia, né per forza, perché: «Dio ama chi dona serenamente». 8E Dio è capace di contraccambiare, dandovi tutto ciò di cui avete bisogno e anche di più, in modo che non ce ne sia soltanto a sufficienza per far fronte ai vostri bisogni, ma in abbondanza da poterne dare con gioia anche agli altri. 9Proprio come dicono le Scritture: «Lʼuomo che ama Dio dà generosamente ai poveri. Le sue buone azioni andranno a suo vantaggio per sempre».
10Perché Dio, come dà al contadino i semi da seminare e, più tardi, buoni raccolti da mietere e mangiare, così darà anche a voi sempre più semi da seminare, e farà in modo che crescano così tanto che possiate donare sempre più i frutti del vostro raccolto.
11Proprio così, Dio vi farà ricchi di tutto, in modo che possiate dare a tutti generosamente, e quando porteremo la vostra offerta a quelli che ne hanno bisogno, essi ringrazieranno e loderanno Dio per il vostro aiuto.
12Allora lʼorganizzazione di questi aiuti darà due buoni risultati: primo, saranno aiutati quelli che sono poveri; secondo, costoro ringrazieranno di cuore il Signore. 13Quelli che aiutate non saranno soltanto riconoscenti per il vostro dono generoso fatto a loro e agli altri, ma loderanno Dio per questa dimostrazione pratica della vostra ubbidienza al Vangelo di Cristo. 14Ed essi pregheranno per voi con profondo fervore e sentimento per la meravigliosa grazia che Dio ha fatto loro per mezzo vostro.
15Sia ringraziato Dio per suo Figlio, un dono troppo bello per essere descritto a parole.
كمک به مؤمنين
1البته تصور نمی‌كنم يادآوری اين مسئله، يعنی كمک به مؤمنين، ضرورتی داشته باشد، 2چون می‌دانم كه شما خودتان چه اشتياقی برای انجام اين خدمت داريد. من با افتخار، به مؤمنين اهل مقدونيه گفته‌ام كه شما از سال گذشته آمادهٔ كمک بوده‌ايد. در واقع، همين شور و شوق شما بود كه بسياری از ايشان را برانگيخت تا اقدام به كمک نمايند. 3اما از آنجا كه به آنان گفته‌ام كه هدايايتان آماده خواهد بود، اينک اين برادران را می‌فرستم تا از اين امر اطمينان حاصل كنم، مبادا تعريفهايی كه از شما در اين باره كرده‌ايم، باطل شود. 4زيرا اگر بعضی از مؤمنين مقدونيه همراه من بيايند و ببينند كه بعد از آن همه تعريف، هنوز هدايايتان آماده نيست، آنگاه هم ما شرمنده خواهيم شد، هم شما!
5پس لازم ديدم كه از اين برادران خواهش كنم كه پيش از من بيايند و هدايايی را كه وعده داده بوديد، آماده سازند. به اين ترتيب، هنگام آمدن من، كمكهايتان آماده خواهد بود، و اين نشان خواهد داد كه شما نه از روی اجبار، بلكه از روی ميل هديه داده‌ايد.
6فراموش نكنيد كه هر كه كم بكارد، كم نيز درو خواهد كرد؛ و هر كه زياد بكارد، زياد درو خواهد كرد. پس اگر كم بدهيد، كم نيز دريافت خواهيد كرد. 7كسی را مجبور نكنيد كه بيش از آنچه قلباً در نظر دارد، بدهد بلكه بگذاريد همانقدر كه مايل است، بدهد زيرا خدا كسی را دوست دارد كه از روی ميل كمک می‌كند. 8اما خدا قادر است هر نعمتی را بيش از نيازتان به شما عطا فرمايد، تا نه فقط احتياجات خودتان برآورده شود، بلكه از مازاد آن بتوانيد برای خدمات نيكوكارانه و كمک به ديگران استفاده كنيد. 9چنانكه كتاب آسمانی می‌فرمايد: «مرد خدا با گشاده دستی نيازمندان را دستگيری می‌كند و محبت و نيكوكاری او همواره مايهٔ مباهات او خواهد بود.»
10اما خدا كه برای كشاورز بذر آماده می‌كند تا بكارد و درو كند و بخورد، به شما نيز بذر فراوان عطا خواهد كرد تا بكاريد، و محصولتان را فزونی خواهد داد تا بتوانيد از آن هر چه بيشتر برای كمک به ديگران استفاده كنيد. 11بلی، خدا به فراوانی به شما عطا خواهد كرد تا شما نيز با سخاوت به ديگران كمک كنيد. و آنگاه كه هدايای شما را به آنانی كه نيازمندند برسانيم، به خاطر نيكوكاری شما، خدا را سپاس خواهند گفت. 12بنابراين، از هدايای شما دو نتيجهٔ نيكو حاصل می‌شود: يكی آنكه احتياجات مؤمنين برطرف می‌گردد، و ديگر آنكه باعث می‌شود به سبب آن، خدا را شكر كنند. 13كسانی كه به آنان كمک می‌كنيد، نه فقط برای هدايای سخاوتمندانه‌ای كه به ايشان و همگان می‌دهيد، شاد می‌شوند بلكه خدا را نيز سپاس می‌گويند، چون اين كار شما ثابت می‌كند كه اعمالتان به اندازهٔ اعتقاداتتان، نيكو و صحيح است. 14ايشان به سبب لطف بی‌پايان و عجيب خدا كه در شما جلوه‌گر شده، با اشتياق و محبتی عميق برای شما دعا می‌كنند.
15خدا را شكر برای هديه‌اش عيسی مسيح، هديه‌ای عالی كه با كلمات قابل وصف نيست!
