سرنوشت ظالمان
1وای بر شما كه شب، بر بستر خود نقشه‌های شوم می‌كشيد و صبح زود بر می‌خيزيد تا آنها را عملی سازيد. هر كار بدی كه از دستتان برآيد انجام می‌دهيد. 2به زمينها و خانه‌های مردم طمع می‌كنيد و آنها را از چنگشان درمی‌آوريد. اموال و خانهٔ كسی از دست شما در امان نيست.
3پس خداوند می‌فرمايد: «من قصد دارم بر سر شما بلا نازل كنم و شما قادر نخواهيد بود از آن فرار كنيد. روزگارتان سياه خواهد شد و ديگر با تكبر راه نخواهيد رفت، 4بلكه نوحه‌سرايی خواهيد كرد و خواهيد گفت: ”خانه خراب و نابود شديم. خداوند سرزمين ما را از ما گرفته و ما را آواره نموده و اموالمان را به ديگران داده است.“ آنگاه مردم شما را مسخره كرده به شما خواهند خنديد. 5هنگامی كه سرزمين قوم من به آنان بازگردانده شود، شما سهمی از آن نخواهيد داشت.»
6ولی آنان می‌گويند: «اين چيزها را بر زبان نياور، در اين مورد صحبت نكن! ما هرگز اينچنين رسوا نخواهيم شد.»
7خداوند می‌فرمايد: «ای خاندان يعقوب، آيا فكر می‌كنيد صبر من تمام شده است كه اينچنين با خشونت با شما صحبت می‌كنم؟ مگر نمی‌دانيد كه من با كسانی كه راستكردار باشند با مهربانی سخن می‌رانم؟ 8ولی شما بر ضد من برخاسته‌ايد و بر برادرانتان ظلم می‌كنيد و پيراهن كسی را كه به شما اطمينان دارد می‌رباييد. 9بيوه‌زنان را از خانه‌هايشان بيرون می‌رانيد و فرزندانشان را از هرگونه حق خدادادی محروم می‌كنيد. 10برخيزيد و برويد! اينجا ديگر در امنيت و آسايش نخواهيد بود، زيرا به خاطر گناهان شما اين مكان محكوم به فنا شده است.
11«اگر آدم ولگرد و دروغگويی بيايد و از لذت شراب و باده‌نوشی برايتان حرف بزند، فوری او را به پيغمبری قبول می‌كنيد.
وعدهٔ بازگشت
12«ای اسرائيل، زمانی می‌رسد كه من بازماندگان قوم تو را مانند گوسفندان به آغل باز می‌گردانم و سرزمين تو، بار ديگر مانند مرتعی مملو از گوسفند، پر از جمعيت خواهد شد. 13من راه را برای ايشان باز می‌كنم تا از ميان دروازه‌های شهرهايی كه در آنها اسير هستند عبور كرده، به سرزمين خود بازگردند. من كه خداوند و پادشاه ايشان هستم ايشان را رهبری خواهم كرد.»
O Castigo dos Opressores
1Ai daqueles que planejam maldade,
dos que tramam o mal em suas camas!
Quando alvorece, eles o executam,
porque isso eles podem fazer.
2Cobiçam terrenos e se apoderam deles;
cobiçam casas e as tomam.
Fazem violência ao homem e à sua família;
a ele e aos seus herdeiros.
3Portanto, assim diz o Senhor:
“Estou planejando contra essa gente uma desgraça,
da qual vocês não poderão livrar-se.
Vocês não vão mais andar com arrogância,
pois será tempo de desgraça.
4Naquele dia, vocês serão ridicularizados;
zombarão de vocês com esta triste canção:
‘Estamos totalmente arruinados;
dividida foi a propriedade do meu povo.
Ele tirou-a de mim!
Entregou a invasores as nossas terras’ ”.
5Portanto, vocês não estarão na assembleia do Senhor
para a divisão da terra por sorteio.
Advertência contra os Falsos Profetas
6“Não preguem”, dizem os seus profetas.
“Não preguem acerca dessas coisas;
a desgraça não nos alcançará.”
7Ó descendência de Jacó, é isto que está sendo falado:
“O Espírito do Senhor perdeu a paciência?
É assim que ele age?”
“As minhas palavras fazem bem
àquele cujos caminhos são retos.
8Mas ultimamente como inimigos,
vocês atacam o meu povo.
Além da túnica, arrancam a capa
daqueles que passam confiantes,
como quem volta da guerra.
9Vocês tiram as mulheres do meu povo
de seus lares agradáveis.
De seus filhos vocês removem
a minha dignidade para sempre.
10Levantem-se, vão embora!
Pois este não é o lugar de descanso,
porque ele está contaminado e arruinado,
sem que haja remédio.
11Se um mentiroso e enganador vier e disser:
‘Eu pregarei para vocês fartura de vinho e de bebida fermentada’,
ele será o profeta deste povo!
Promessa de Livramento
12“Vou de fato ajuntar todos vocês, ó Jacó;
sim, vou reunir o remanescente de Israel.
Eu os ajuntarei como ovelhas num aprisco,
como um rebanho numa pastagem;
haverá ruído de grande multidão.
13Aquele que abre o caminho irá adiante deles;
passarão pela porta e sairão.
O rei deles, o Senhor, os guiará.”
