سرنوشت ظالمان
1وای بر شما كه شب، بر بستر خود نقشه‌های شوم می‌كشيد و صبح زود بر می‌خيزيد تا آنها را عملی سازيد. هر كار بدی كه از دستتان برآيد انجام می‌دهيد. 2به زمينها و خانه‌های مردم طمع می‌كنيد و آنها را از چنگشان درمی‌آوريد. اموال و خانهٔ كسی از دست شما در امان نيست.
3پس خداوند می‌فرمايد: «من قصد دارم بر سر شما بلا نازل كنم و شما قادر نخواهيد بود از آن فرار كنيد. روزگارتان سياه خواهد شد و ديگر با تكبر راه نخواهيد رفت، 4بلكه نوحه‌سرايی خواهيد كرد و خواهيد گفت: ”خانه خراب و نابود شديم. خداوند سرزمين ما را از ما گرفته و ما را آواره نموده و اموالمان را به ديگران داده است.“ آنگاه مردم شما را مسخره كرده به شما خواهند خنديد. 5هنگامی كه سرزمين قوم من به آنان بازگردانده شود، شما سهمی از آن نخواهيد داشت.»
6ولی آنان می‌گويند: «اين چيزها را بر زبان نياور، در اين مورد صحبت نكن! ما هرگز اينچنين رسوا نخواهيم شد.»
7خداوند می‌فرمايد: «ای خاندان يعقوب، آيا فكر می‌كنيد صبر من تمام شده است كه اينچنين با خشونت با شما صحبت می‌كنم؟ مگر نمی‌دانيد كه من با كسانی كه راستكردار باشند با مهربانی سخن می‌رانم؟ 8ولی شما بر ضد من برخاسته‌ايد و بر برادرانتان ظلم می‌كنيد و پيراهن كسی را كه به شما اطمينان دارد می‌رباييد. 9بيوه‌زنان را از خانه‌هايشان بيرون می‌رانيد و فرزندانشان را از هرگونه حق خدادادی محروم می‌كنيد. 10برخيزيد و برويد! اينجا ديگر در امنيت و آسايش نخواهيد بود، زيرا به خاطر گناهان شما اين مكان محكوم به فنا شده است.
11«اگر آدم ولگرد و دروغگويی بيايد و از لذت شراب و باده‌نوشی برايتان حرف بزند، فوری او را به پيغمبری قبول می‌كنيد.
وعدهٔ بازگشت
12«ای اسرائيل، زمانی می‌رسد كه من بازماندگان قوم تو را مانند گوسفندان به آغل باز می‌گردانم و سرزمين تو، بار ديگر مانند مرتعی مملو از گوسفند، پر از جمعيت خواهد شد. 13من راه را برای ايشان باز می‌كنم تا از ميان دروازه‌های شهرهايی كه در آنها اسير هستند عبور كرده، به سرزمين خود بازگردند. من كه خداوند و پادشاه ايشان هستم ايشان را رهبری خواهم كرد.»
پیلانی مرۆڤ و پلانی خودا
1قوڕبەسەر ئەوانەی بیر لە بەدکاری دەکەنەوە و
لەناو نوێنەکانیان پیلان بۆ خراپە دادەڕێژن!
کاتێک ڕووناکی بەیان دێت جێبەجێی دەکەن
چونکە لە دەستیان دێ.
2چاویان لە کێڵگەکانە و داگیری دەکەن،
هەروەها لە ماڵەکانە و دەستی بەسەردا دەگرن.
دەست بەسەر ماڵی خەڵکدا دەگرن،
تاکو لە میراتەکەی بێبەشی بکەن.
3لەبەر ئەوە یەزدان ئەمە دەفەرموێت:
«ئەوەتا من سەبارەت بەم گەلە بیر لە بەڵا دەکەمەوە،
ئەوەی ناتوانن ملتانی لەبەر لابدەن.
بە لووتبەرزییەوە هاتوچۆ ناکەن،
چونکە کاتی خراپە دەبێت.
4لەو ڕۆژەدا پەندتان بەسەردا هەڵدەدرێت و
شیوەن دەگێڕن و دەگوترێ:
”بە تەواوی وێران بووین،
بەشی گەلەکەی منی گۆڕیوە.
چۆن لێی داماڵین!
کێڵگەکانی ئێمەی بەسەر ناپاکەکاندا دابەش کرد؟“»
5لەبەر ئەوە لەنێو کۆمەڵی یەزداندا کەست نابێت
بە گوریسی پێوانە خاکەکە بە تیروپشک دابەش بکات.
پێغەمبەرانی درۆزن
6پێغەمبەرەکانیان دەڵێن: «پێشبینی مەکەن!
دەربارەی ئەم شتانە پێشبینی مەکەن،
ڕیسواییمان بەسەردا نایەت.»
7ئەی بنەماڵەی یاقوب، ئایا دروستە خەڵک بپرسێت:
«ئایا یەزدان ئارامی لەبەر دەبڕێت؟
یان ئەمە کارەکانی ئەوە؟»
«ئایا وشەکانم باش نین
بۆ ئەوانەی بە ڕێکی هاتوچۆ دەکەن؟
8بەڵام لەم دواییەدا گەلەکەم
بۆ دوژمنایەتی ڕاپەڕین.
ئێوە کراس و کەوا پێکەوە دادەماڵن
لەوانەی بە دڵنیاییەوە تێدەپەڕن،
وەک ئەوانەی لە جەنگ دەگەڕێنەوە.
9ژنانی گەلەکەم دەردەکەن
لەو ماڵانەیان کە دڵیان پێی خۆشە.
بەرەکەتەکەم لە منداڵەکانیان
بۆ هەتاهەتایە دەبەیت.
10هەستن و بڕۆن!
چونکە ئەمە شوێنی حەسانەوە نییە،
لەبەر ئەوەی گڵاو بوو،
وێران بوو، وێرانبوونێکی خراپ.
11ئەگەر درۆزن و چەواشەکار بێت و بڵێت:
”پێشبینیت بۆ دەکەم، سەبارەت بە شەراب و مەی زۆر دەبێت،“
ئەوا ئەو دەبێتە پێغەمبەری ئەم گەلە!
بەڵێنی ڕزگاری
12«ئەی یاقوب، بە دڵنیایی بە تەواوی کۆتدەکەمەوە،
بە دڵنیایی پاشماوەی ئیسرائیل خڕدەکەمەوە.
یەکیاندەخەم وەک ڕانە مەڕی ناو پشتیر2:12 پشتیر: گەوڕ، شوێنێکی تایبەت بووە بە پەروەردەکردنی ئاژەڵ.،
وەک ڕانێک لەناو لەوەڕگاکەی،
ئەم شوێنە پڕ لە خەڵک دەبێت.
13کەلێندڕ پێشیان دەکەوێت،
دەروازەکە دەشکێنن و لێی تێدەپەڕن و دێنە دەرەوە.
پاشاکەشیان لەپێشیانەوە تێدەپەڕێت،
یەزدانیش پێشەنگیانە.»
