پادشاه برگزيدهٔ خداوند
1-2چرا قومها شورش می‌كنند؟ چرا مردم بی‌جهت توطئه می‌چينند؟ پادشاهان جهان و رهبران ممالک با هم متحد شده‌اند تا بر ضد خداوند و پادشاه برگزيده‌اش قيام كنند. 3آنها می‌گويند: «بياييد زنجيرها را پاره كنيم و خود را از قيد اسارت آزاد سازيم!»
4اما خداوند كه بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. 5سپس با خشم و غضب آنان را توبيخ می‌كند و به وحشت می‌اندازد. 6خداوند می‌فرمايد: «من پادشاه خود را در شهر مقدس خود اورشليم بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»
7پادشاه می‌گويد: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم كرد. او به من فرموده است: از امروز تو پسر من هستی و من پدر تو! 8از من درخواست كن و من همهٔ قومها را به عنوان ميراث به تو خواهم بخشيد و سراسر دنيا را ملک تو خواهم ساخت. 9تو با عصای آهنين بر آنها حكومت خواهی كرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.»
10بنابراين، ای پادشاهان، گوش دهيد و ای رهبران جهان توجه نماييد! 11با ترس و احترام خداوند را عبادت كنيد؛ 12پيش از اينكه پسرش خشمگين شود و شما را نابود كند، به پاهايش بيفتيد و آنها را بوسه زنيد، زيرا خشم او ممكن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ كسانی كه به او پناه می‌برند.
መዝሙር 2
መሲሓዊ ትዕይንት
1ሕዝቦች ለምን ያሤራሉ?2፥1 ዕብራይስጡ እንዲሁ ሲሆን፣ ሰብዓ ሊቃናት ግን ይቈጣሉ ይላል።
ሰዎችስ ለምን ከንቱ ነገር ያውጠነጥናሉ?
2የምድር ነገሥታት ተነሡ፤
ገዦችም በእግዚአብሔርና በመሲሑ2፥2 ወይም የተቀባው ላይ
ሊመክሩ ተሰበሰቡ፤
3“ሰንሰለታቸውን እንበጥስ፣
የእግር ብረታቸውንም አውልቀን እንጣል” አሉ።
4በሰማይ ዙፋን ላይ የተቀመጠው ይሥቃል፤
ጌታም ይሣለቅባቸዋል።
5ከዚያም በቍጣው ይናገራቸዋል፤
በመዓቱም ያስደነግጣቸዋል፤
6ደግሞም፣ “እኔ ግን በተቀደሰው ተራራዬ፣
በጽዮን ላይ የራሴን ንጉሥ ሾምሁ” ይላል።
7የእግዚአብሔርን ሕግ ዐውጃለሁ፤
እርሱም እንዲህ አለኝ፤ “አንተ ልጄ ነህ፤
እኔ ዛሬ ወለድሁህ፤2፥7 ወይም …አባትህ ሆንሁ
8ለምነኝ፤
መንግሥታትን ርስት አድርጌ፣
የምድርንም ዳርቻ ግዛት እንዲሆንህ እሰጥሃለሁ።
9አንተም በብረት በትር ትቀጠቅጣቸዋለህ፤2፥9 ወይም በብረት ዘንግ ትሰባብራቸዋለህ
እንደ ሸክላ ዕቃ ታደቅቃቸዋለህ።”
10ስለዚህ እናንት ነገሥታት ልብ በሉ፤
እናንት የምድር ገዦችም፣ ተጠንቀቁ።
11እግዚአብሔርን በፍርሀት አገልግሉት፤
ለእርሱ መራድም ደስ ያሰኛችሁ።
12እንዳይቈጣና በመንገድ እንዳትጠፉ፣
ዝቅ ብላችሁ ልጁን ሳሙት፤
ቍጣው ፈጥኖ ይነድዳልና።
እርሱን መጠጊያ የሚያደርጉ ሁሉ የተባረኩ ናቸው።
