غزل غزلها 7 – PCB & TCB

Persian Contemporary Bible

غزل غزلها 7:1-13

محبوب

1ای شاهزادهٔ من، خراميدن تو چه زيباست. پاهای تو همچون جواهراتی است كه به دست هنرمندان ماهر تراش داده شده باشند. 2ناف تو مانند جامی است كه پر از شراب گوارا باشد. كمر تو همچون خرمن گندمی است كه سوسنها احاطه‌اش كرده باشند. 3سینه‌هايت مثل بچه غزالهای دوقلو هستند. 4گردنت مثل برجی از عاج است و چشمانت مانند آب زلال بركه‌های «حشبون» نزد دروازهٔ «بيت ربيم». بينی تو به زيبايی برج لبنان است كه بر سر راه دمشق می‌باشد. 5سرت مانند كوه كَرمَل افراشته است و گيسوانت به لطافت اطلس‌اند. حلقه‌های موهايت پادشاهان را اسير خود می‌سازد.

6تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من؛ تو چه شيرين و چه دلپسندی! 7مانند درخت نخل، بلند قامتی و سينه‌هايت همچون خوشه‌های خرماست. 8به خود گفتم: «از اين درخت نخل بالا خواهم رفت و شاخه‌هايش را خواهم گرفت.» سينه‌هايت مانند خوشه‌های انگور است و نفس تو بوی دل‌انگيز سيب می‌دهد؛ 9بوسه‌هايت چون گواراترين شرابها است.

محبوبه

باشد كه اين شراب به محبوبم برسد و بر لبان و دهانش به ملايمت جاری شود. 10من از آن محبوبم هستم و محبوبم مشتاق من است. 11ای محبوب من، بيا تا به دشتها برويم؛ شب را در دهكده‌ای به سر بريم، 12و صبح زود برخاسته، به ميان تاكستانها برويم تا ببينيم كه آيا درختان انگور گل كرده و گلهايش شكفته‌اند؟ ببينيم درختان انار شكوفه كرده‌اند؟ در آنجا من محبت خود را به تو تقديم خواهم كرد. 13مهر گياهها رايحهٔ خود را پخش می‌كنند و نزديک درهای ما همه نوع ميوهٔ خوشمزه وجود دارد. من همه نوع لذتهای نو و كهنه برای تو، ای محبوب من، ذخيره كرده‌ام.

Tagalog Contemporary Bible

Awit 7:1-13

1O maharlikang babae, napakaganda ng mga paa mong may sandalyas. Hugis ng iyong mga hitaʼy parang mga alahas na gawa ng bihasa. 2Ang pusod moʼy kasimbilog ng tasang laging puno ng masarap na alak. Ang baywang moʼy parang ibinigkis na trigong napapaligiran ng mga liryo. 3Ang dibdib moʼy tila kambal na batang usa. 4Ang leeg moʼy parang toreng gawa sa pangil ng elepante. Ang mga mata moʼy kasinglinaw ng batis sa Heshbon, malapit sa pintuang bayan ng Bet Rabim. Ang ilong moʼy kasingganda ng tore ng Lebanon na nakaharap sa Damasco. 5Ang ulo moʼy kasingganda ng Bundok ng Carmel. Ang buhok moʼy kasingkintab ng mga maharlikang kasuotan at ang hariʼy nabihag sa kagandahan nito.

6O napakaganda mo, aking sinta, umaapaw ka sa kariktan. 7Ang tindig moʼy parang puno ng palma at ang dibdib moʼy parang mga bunga nito. 8At aking sinabi, “Aakyat ako sa palma at hahawak sa kanyang mga bunga.” Ang iyong dibdib ay parang katulad ng kumpol ng ubas, at ang samyo ng iyong hiningaʼy parang mansanas. 9Ang halik moʼy kasingtamis ng pinakamasarap na alak. Ang alak na itoʼy dahan-dahang dumadaloy mula sa labi ng aking minamahal.

Babae

10Ako ay sa kanya lang, at ako lamang ang kanyang inaasam. 11Halika mahal ko, pumunta tayo sa bukid at doon magpalipas ng gabi, sa tabi ng mga bulaklak ng henna.7:11 mga bulaklak ng henna: o, mga baryo. 12Maaga tayong gumising at ating tingnan kung namulaklak at namunga na ang ubasan. Tingnan din natin kung namumukadkad na ang mga pomegranata. At doon, ipadarama ko sa iyo ang aking pagmamahal. 13Maaamoy mo ang bango ng mandragora, at malapit sa ating pintuan ay may mga piling hain na prutas, luma at bago. Sapagkat ang mga itoʼy sadyang inihanda ko para sa iyo, aking mahal.