1غزل غزلهای سلیمان.
محبوبه
2مرا با لبانت ببوس، زيرا محبت تو دلپذيرتر از شراب است. 3تو خوشبو هستی و نامت رايحهٔ عطرهای دل‌انگيز را به خاطر می‌آورد، و دختران شيفتهٔ تو می‌شوند. 4ای سَروَرَم، مرا با خود بِبَر تا از اينجا دور شويم. مرا به خانهٔ خود ببر تا با هم شاد و خوش باشيم. تو دوست داشتنی هستی و محبت تو بهتر از شراب است. 5ای دختران اورشليم، من سياه اما زيبا هستم، همچون چادرهای «قيدار» و خيمه‌های سليمان. 6به من كه سياه هستم اينچنين خيره مشويد، زيرا آفتاب مرا سوزانيده است. برادرانم بر من خشمگين شده مرا فرستادند تا در زير آفتاب سوزان از تاكستانها نگاهبانی كنم، و من نتوانستم از خود مراقبت نمايم.
7ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را كجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را كجا می‌خوابانی؟ چرا برای يافتنت، در ميان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟
محبوب
8ای زيباترين زن دنيا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگير و به سوی خيمهٔ چوپانها بيا و در آنجا بزغاله‌هايت را بچران. 9ای محبوبهٔ من، تو همچون ماديانهای عرابهٔ فرعون، زيبا هستی. 10گيسوان بافتهٔ تو رخسارت را زينت می‌بخشند و همچون جواهر، گردنت را می‌آرايند. 11ما برايت گوشواره‌های طلا با آويزه‌های نقره خواهيم ساخت.
محبوبه
12سرور من، سرمست از بوی خوش عطر من، بر بسترش دراز می‌كشد. 13محبوب من كه در آغوشم آرميده، رايحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. 14او مانند گلهای وحشی‌ای است كه در باغهای «عين جدی» می‌رويند.
محبوب
15تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زيبايی و لطافت كبوتران است.
محبوبه
16ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند 17و درختان سرو و صنوبر بر ما سايه می‌افكنند.
1Cantar de los cantares1:1 Cantar de los cantares. Alt. El más bello cantar. de Salomón.
Primer Canto
La amada
2Ah, si me besaras con los besos de tu boca…1:2 si me besaras … tu boca. Lit. béseme él con los besos de su boca.
¡grato en verdad es tu amor, más que el vino!
3Grata es también de tus perfumes la fragancia;
tú mismo eres1:3 tú mismo eres. Lit. tu nombre es. bálsamo fragante.
¡Con razón te aman las doncellas!
4¡Hazme del todo tuya!1:4 Hazme del todo tuya. Lit. Arrástrame tras de ti. ¡Date prisa!
¡Llévame, oh rey, a tu alcoba!
Los amigos
Regocijémonos y deleitémonos juntos,
celebraremos tus caricias más que el vino.
¡Sobran las razones para amarte!
La amada
5Morena soy, pero hermosa,
hijas de Jerusalén;
morena como las tiendas de Cedar,
hermosa como los tapices de Salmá.1:5 Salmá. Alt. Salomón.
6No os fijéis en mi tez morena,
ni en que el sol me bronceó la piel.
Mis hermanos se enfadaron contra mí,
y me obligaron a cuidar las viñas;
¡y mi propia viña descuidé!
7Cuéntame, amor de mi vida,
¿dónde apacientas tus rebaños?,
¿dónde a la hora de la siesta1:7 a la hora de la siesta. Lit. al mediodía. los haces reposar?
¿Por qué he de andar vagando1:7 vagando (véanse Siríaca, Targum y Vulgata); como una mujer cubierta con un velo (TM).
entre los rebaños de tus amigos?
Los amigos
8Si no lo sabes, bella entre las bellas,
ve tras la huella del rebaño
y apacienta a tus cabritos
junto a las moradas de los pastores.
El amado
9Tú y tus adornos, amada mía,
me recordáis a las yeguas enjaezadas
de los carros del faraón.
10¡Qué hermosas lucen tus mejillas entre los pendientes!
¡Qué hermoso luce tu cuello entre los collares!
11¡Haremos para ti pendientes de oro
con incrustaciones de plata!
La amada
12Mientras el rey se halla sentado a la mesa,
mi perfume esparce su fragancia.
13Mi amado es para mí como el saquito de mirra
que duerme entre mis pechos.
14Mi amado es para mí como un ramito de azahar1:14 azahar. Lit. alheña.
de las viñas de Engadi.
El amado
15¡Cuán bella eres, amada mía!
¡Cuán bella eres!
¡Tus ojos son dos palomas!
La amada
16¡Cuán hermoso eres, amado mío!
¡Eres un encanto!
El amado
Una alfombra de verdor es nuestro lecho,
17los cedros son las vigas de la casa
y nos cubre un techo de cipreses.
