1اين است پيامی كه خداوند در دوران سلطنت يوشيا (پسر آمون)، پادشاه يهودا، به صفنيا داد. (صفنيا پسر كوشی، كوشی پسر جدليا، جدليا پسر امريا، و امريا پسر حزقيای پادشاه بود.)
روز داوری خدا
2خداوند میفرمايد: «همه چيز را از روی زمين محو و نابود خواهم كرد. 3انسانها و حيوانات، پرندگان هوا و ماهيان دريا را از بين خواهم برد. انسان شرور با همهٔ بتهايی كه میپرستد نابود خواهد شد.
4«يهودا و اورشليم را مجازات میكنم. آثار و بقايای پرستش بعل را از بين میبرم به طوری كه ديگر اسمی از كاهنان بت بعل باقی نماند. 5آنانی را كه بر بامها، آفتاب و ماه و ستارگان را پرستش میكنند و نيز كسانی را كه مرا میپرستند و به من سوگند وفاداری ياد میكنند ولی در عين حال بت مولک را نيز میپرستند، هلاک خواهم كرد. 6آنانی را كه از پيروی من برگشتهاند و كسانی را كه نزد من نمیآيند و از من راهنمايی نمیخواهند از بين خواهم برد.»
7در حضور خداوند خاموش باش، زيرا روز داوری او فرا رسيده است. خداوند قوم خود را برای كشته شدن آماده میسازد. او دشمنان آنها را دعوت كرده تا سرزمين يهودا را غارت كنند. 8خداوند میفرمايد: «در آن روز داوری، رهبران و رؤسای يهودا و تمام كسانی را كه از رسوم بتپرستان پيروی میكنند مجازات خواهم كرد. 9آری، آنانی را كه در پرستش خود، روشهای كافران را به کار میبرند و نيز كسانی را كه كشتار و غارت میكنند تا معابد خدايان خود را پر سازند، مجازات خواهم كرد. 10در آن روز صدای ناله و فرياد از دروازههای اورشليم به گوش خواهد رسيد و صدای نعرهٔ دشمن از تپهها شنيده خواهد شد.
11«ای بازاريان اورشليم، از غم و غصه شيون كنيد، زيرا تمام تاجران حريص شما نابود خواهند شد.
12«در آن روز، با چراغ در اورشليم خواهم گشت و كسانی را كه با خيال راحت گناه میورزند و گمان میكنند كه من كاری به كارشان ندارم، پيدا كرده مجازات خواهم نمود. 13اموالشان را به دست دشمن خواهم داد و خانههايشان را با خاک يكسان خواهم كرد. خانهها خواهند ساخت، ولی نخواهند توانست در آنها ساكن شوند. تاكستانها غرس خواهند كرد، ولی هرگز شراب آنها را نخواهند نوشيد.»
14آن روز هولناک نزديک است و به سرعت فرا میرسد. در آن روز مردان قدرتمند به تلخی خواهند گريست. 15آن روز، روزی است كه غضب خداوند افروخته میشود. روز سختی و اضطراب است، روز خرابی و ويرانی، روز تاريكی و ظلمت، روز ابرها و سياهیها! 16شيپور به صدا در میآيند، جنگ شروع میشود، شهرهای حصاردار و برجهای بلند واژگون میگردند.
17خداوند میفرمايد: «شما را مثل آدم كوری كه به دنبال راه میگردد، درمانده خواهم نمود، چون نسبت به من گناه ورزيدهايد. بنابراين، خون شما بر خاک ريخته خواهد شد و بدنهايتان همانجا روی زمين خواهد گنديد.»
18در آن روزِ غضبِ خدا، طلا و نقرهٔ شما نخواهد توانست جان شما را از مرگ برهاند، زيرا تمام زمين از آتش غيرت او گداخته خواهد شد. او به سرعت زمين را از وجود ساكنان آن پاک خواهد ساخت.
1በይሁዳ ንጉሥ በአሞጽ ልጅ በኢዮስያስ ዘመን ወደ ሕዝቅያስ ልጅ፣ ወደ አማርያ ልጅ፣ ወደ ጎዶልያስ ልጅ፣ ወደ ኵሲ ልጅ ወደ ሶፎንያስ የመጣ የእግዚአብሔር ቃል ይህ ነው፤
ስለሚመጣው ጥፋት የተሰጠ ማስጠንቀቂያ
2“ማንኛውንም ነገር፣
ከምድር ገጽ አጠፋለሁ”
ይላል እግዚአብሔር።
3“ሰውንና እንስሳን አጠፋለሁ፤
የሰማይን ወፎች፣
የባሕርንም ዓሦች አጠፋለሁ፤
ሰውን ከምድር ገጽ በማስወግድበት ጊዜ፣
ክፉዎች የፍርስራሽ1፥3 የዕብራይስጡ ቃል ትርጕም በትክክል አይታወቅም። ክምር ይሆናሉ”
ይላል እግዚአብሔር።
በይሁዳ ላይ የተነገረ ጥፋት
4“እጄን በይሁዳ፣
በኢየሩሳሌምም በሚኖሩት ሁሉ ላይ አነሣለሁ፤
የበኣልን ትሩፍ፣
የጣዖታቱንና የአመንዝራ ካህናቱን ስም ሁሉ ከዚህ ስፍራ አጠፋለሁ፤
5የሰማይን ሰራዊት ለማምለክ፣
በሰገነት ላይ ወጥተው የሚሰግዱትን፣
ለእግዚአብሔር እየሰገዱ፣ በስሙም እየማሉ፣
በሚልኮምም1፥5 በዕብራይስጥ ማልካም ይባላል። ደግሞ የሚምሉትን፣
6እግዚአብሔርን ከመከተል ወደ ኋላ የሚመለሱትን፣
እግዚአብሔርን የማይፈልጉትን፣ እንዲረዳቸውም የማይጠይቁትን አጠፋለሁ።”
7በጌታ እግዚአብሔር ፊት ዝም በሉ፤
የእግዚአብሔር ቀን ቀርቧልና።
እግዚአብሔር መሥዋዕት አዘጋጅቷል፤
የጠራቸውንም ቀድሷል።
8በእግዚአብሔር የመሥዋዕት ቀን፣
መሳፍንቱንና የንጉሡን ልጆች፣
እንግዳ ልብስ የሚለብሱትን ሁሉ እቀጣለሁ።
9በዚያን ቀን፣
በመድረኩ ላይ የሚዘልሉትን ሁሉ፣
የአማልክታቸውን ቤት፣
በዐመፅና በማጭበርበር የሚሞሉትን እቀጣለሁ።
10እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“በዚያ ቀን ‘ከዓሣ በር’ ጩኸት
በሁለተኛው አደባባይ ዋይታ፣
ከኰረብቶችም ታላቅ ሽብር ይሰማል።
11እናንት በመክቴሽ1፥11 አንዳንዶች በሞርታር ይላሉ። ገበያ የምትኖሩ ዋይ በሉ፤
ነጋዴዎቻችሁ ሁሉ ይደመሰሳሉ፤
በብር የሚነግዱትም ሁሉ ይሞታሉ።
12በዚያ ዘመን ኢየሩሳሌምን በመብራት እፈትሻለሁ፤
ተንደላቅቀው የሚኖሩትን፣
በዝቃጩ ላይ እንደ ቀረ የወይን ጠጅ የሆኑትን፣
‘ክፉም ይሁን መልካም፣
እግዚአብሔር ምንም አያደርግም’ የሚሉትን ቸልተኞች እቀጣለሁ።
13ሀብታቸው ይዘረፋል፤
ቤታቸው ይፈራርሳል፤
ቤቶች ይሠራሉ፤
ነገር ግን አይኖሩባቸውም፤
ወይን ይተክላሉ፤
ጠጁን ግን አይጠጡም።”
ታላቁ የእግዚአብሔር ቀን
14“ታላቁ የእግዚአብሔር ቀን ቅርብ ነው፤
ቅርብ ነው ፈጥኖም ይመጣል፤
በእግዚአብሔር ቀን የሚሰማው ልቅሶ መራራ ነው፤
በዚያ ጦረኛውም ምርር ብሎ ይጮኻል፤
15ያ ቀን የመዓት ቀን፣
የመከራና የጭንቀት ቀን፣
የሁከትና የጥፋት ቀን፣
የጨለማና የጭጋግ ቀን፣
የደመናና የድቅድቅ ጨለማ ቀን ይሆናል፤
16ያ ቀን በተመሸጉ ከተሞችና፣
በረዣዥም ግንቦች ላይ፣
የመለከት ድምፅና የጦርነት ጩኸት የሚሰማበት ቀን ይሆናል።
17“እንደ ዕውር እንዲራመዱ፣
በሰዎች ላይ ጭንቀት አመጣባቸዋለሁ፤
በእግዚአብሔር ላይ ኀጢአትን ሠርተዋልና።
ደማቸው እንደ ትቢያ፣
ሥጋቸውም እንደ ጕድፍ ይጣላል።
18በእግዚአብሔር የቍጣ ቀን፣
ብራቸውም ሆነ ወርቃቸው
ሊያድናቸው አይችልም።”
መላዪቱ ምድር፣
በቅናቱ ትበላለች፤
በምድር በሚኖሩ ሁሉ ላይ፣
ድንገተኛ ፍጻሜ ያመጣባቸዋልና።