فرشتهٔ خداوند در بوكيم
1-2روزی فرشتهٔ خداوند از جلجال به بوكيم آمده، به قوم اسرائيل گفت: «من شما را از مصر به سرزمينی كه وعدهٔ آن را به اجدادتان دادم آوردم و گفتم كه هرگز عهدی را كه با شما بسته‌ام نخواهم شكست، به شرطی كه شما نيز با اقوامی كه در سرزمين موعود هستند هم پيمان نشويد و قربانگاه‌های آنها را خراب كنيد؛ ولی شما اطاعت نكرديد. 3پس من نيز اين قومها را از اين سرزمين بيرون نمی‌كنم و آنها چون خار به پهلوی شما فرو خواهند رفت و خدايان ايشان چون تله شما را گرفتار خواهند كرد.»
4وقتی فرشته سخنان خود را به پايان رسانيد، قوم اسرائيل با صدای بلند گريستند. 5آنها آن مكان را بوكيم (يعنی «آنانی كه می‌گريند») ناميده، در آنجا برای خداوند قربانی كردند.
مرگ يوشع
6يوشع قوم اسرائيل را پس از ختم سخنرانی خود مرخص كرد و آنها رفتند تا زمينهايی را كه به ايشان تعلق می‌گرفت، به تصرف خود درآورند. 7-9يوشع خدمتگزار خداوند، در سن صد و ده سالگی درگذشت و او را در ملكش در تمنه حارس واقع در كوهستان افرايم به طرف شمال كوه جاعش به خاک سپردند. قوم اسرائيل در طول زندگانی يوشع و نيز ريش‌سفيدان قوم كه پس از او زنده مانده بودند و شخصاً اعمال شگفت‌انگيز خداوند را در حق اسرائيل ديده بودند، نسبت به خداوند وفادار ماندند.
بنی‌اسرائيل از خداوند روگردان می‌شوند
10ولی بالاخره تمام مردم آن نسل مردند و نسل بعدی خداوند را فراموش كردند و هر آنچه كه او برای قوم اسرائيل انجام داده بود، به ياد نياوردند. 11ايشان نسبت به خداوند گناه ورزيدند و به پرستش بتها روی آوردند. 12-14آنها خداوند، خدای پدران خود را كه ايشان را از مصر بيرون آورده بود، ترک نموده، بتهای طايفه‌های همسايهٔ خود را عبادت و سجده می‌كردند. بنابراين خشم خداوند بر تمام اسرائيل افروخته شده و ايشان را به دست دشمنانشان سپرد تا غارت شوند، زيرا او را ترک نموده، بتهای بعل و عشتاروت را عبادت می‌كردند.
15هرگاه قوم اسرائيل با دشمنان می‌جنگيدند، خداوند بر ضد اسرائيل عمل می‌كرد، همانطور كه قبلاً در اين مورد هشدار داده و قسم خورده بود. اما وقتی كه قوم به اين وضع فلاكت‌بار دچار گرديدند 16خداوند رهبرانی فرستاد تا ايشان را از دست دشمنانشان برهانند. 17ولی از رهبران نيز اطاعت ننمودند و با پرستش خدايان ديگر، نسبت به خداوند خيانت ورزيدند. آنها برخلاف اجدادشان عمل كردند و خيلی زود از پيروی خداوند سر باز زده، او را اطاعت ننمودند. 18هر يک از رهبران در طول عمر خود، به كمک خداوند قوم اسرائيل را از دست دشمنانشان می‌رهانيد، زيرا خداوند به سبب نالهٔ قوم خود و ظلم و ستمی كه بر آنها می‌شد، دلش بر آنها می‌سوخت و تا زمانی كه آن رهبر زنده بود به آنها كمک می‌كرد. 19اما وقتی كه آن رهبر می‌مرد، قوم به كارهای زشت خود برمی‌گشتند و حتی بدتر از نسل قبل رفتار می‌كردند. آنها باز به سوی خدايان بت‌پرستان روی آورده، جلو آنها زانو می‌زدند و آنها را عبادت می‌نمودند و با سرسختی به پيروی از رسوم زشت بت‌پرستان ادامه می‌دادند.
20پس خشم خداوند بر بنی‌اسرائيل افروخته شد و فرمود: «چون اين قوم پيمانی را كه با پدران ايشان بستم شكسته‌اند و از من اطاعت نكرده‌اند، 21من نيز قبايلی را كه هنگام فوت يوشع هنوز مغلوب نشده بودند، بيرون نخواهم كرد. 22بلكه آنها را برای آزمودن قوم خود می‌گذارم تا ببينم آيا آنها چون پدران خود، مرا اطاعت خواهند كرد يا نه.»
23پس خداوند آن قبايل را در سرزمين كنعان واگذاشت. او ايشان را توسط يوشع به کلی شكست نداده بود و بعد از مرگ يوشع نيز فوری آنها را بيرون نكرد.
耶和華責備以色列人
1耶和華的天使從吉甲來到波金，對以色列人說：「我帶你們離開埃及，領你們去我起誓要賜給你們祖先的土地。我說，『我永不廢棄跟你們立的約， 2你們不可跟這裡的居民立約，要毀掉他們的祭壇。』可是你們為什麼不聽呢？ 3因此，我告訴你們，我必不趕走這裡的居民，他們必成為你們肋旁的刺，他們的神明必成為你們的網羅。」 4以色列人聽了耶和華的天使說的話，就放聲大哭， 5他們稱那地方為波金2·5 「波金」意思是「哭泣」。，在那裡向耶和華獻祭。
約書亞去世
6約書亞遣散以色列人後，他們便各自去攻佔所分得的土地。 7約書亞在世的時候，以色列人都事奉耶和華。他死後，那些目睹耶和華為以色列人行大事的長老還在世的時候，以色列人仍然事奉耶和華。 8耶和華的僕人、嫩的兒子約書亞去世時享年一百一十歲。 9以色列人把他葬在他自己的土地上，在迦實山以北、以法蓮山區的亭拿·希烈。 10那一代人都去世後，新一代不認識耶和華，也不知道耶和華為以色列人所行的事。
11以色列人做耶和華視為惡的事，祭拜巴力。 12他們背棄了領他們祖先離開埃及的上帝耶和華，追隨、祭拜鄰邦的各種神明，因而惹耶和華發怒。 13他們背棄耶和華，去祭拜巴力和亞斯她錄。 14耶和華向他們發怒，使他們遭到掠奪者的攻擊和四周仇敵的壓制，毫無抵抗之力。 15他們每次出戰，耶和華都與他們為敵，使他們戰敗，正如祂的誓言。他們苦不堪言。
16後來，耶和華使士師2·16 「士師」意思是「首領」。興起，從掠奪者手中拯救他們。 17但他們不聽從士師的話，與其他神明苟合，祭拜它們，很快偏離他們祖先的道路，沒有像他們的祖先那樣遵行耶和華的命令。 18耶和華見他們因敵人的壓迫和苦待而哀號，就憐憫他們，使士師陸續興起，並與每位士師同在。士師在世之日，耶和華從仇敵手中拯救他們。 19士師去世以後，他們又故態復萌，追隨、祭拜其他神明，比他們的祖先更敗壞。他們執迷不悟，怙惡不悛。 20耶和華向他們發怒，說：「這百姓違背了我跟他們祖先所立的約，不聽從我的話。 21因此，我不再逐出約書亞去世時還沒有趕走的外族人， 22我要藉此試驗以色列人，看他們是否像他們祖先一樣謹遵我的道。」 23這就是為什麼耶和華留下那些外族人，沒有立刻把他們趕走，也沒有把他們交在約書亞手中。
