اول قرنتیان 15 – PCB & KJV

Persian Contemporary Bible

اول قرنتیان 15:1-58

رستاخيز مسيح از مردگان

1حال ای برادران، بگذاريد بار ديگر حقايق انجيل را به یاد شما آورم، يعنی همان خبر خوشی را كه قبلاً به شما اعلام كردم و شما هم آن را با شادی پذيرفتيد و اكنون نيز ايمانتان بر همين پيغام عالی استوار است. 2همين خبر خوش است كه اگر واقعاً به آن ايمان داشته باشيد، باعث نجاتتان می‌گردد، مگر آنكه ايمانتان واقعی نباشد.

3من مهمترين حقايق انجيل را همانطور كه ديگران به من رساندند، به شما اعلام كردم، يعنی اين حقايق را كه مسيح طبق نوشته‌های كتاب آسمانی، جان خود را در راه آمرزش گناهان ما فدا كرد و مرد، 4در قبر گذاشته شد و روز سوم زنده گرديد و از قبر بيرون آمد، همانطور كه انبیا پيشگويی كرده بودند. 5پس از آن، پطرس او را زنده ديد و بعد، بقيهٔ آن دوازده رسول نيز او را ديدند. 6سپس او خود را به بيش از پانصد نفر از برادران ما ظاهر كرد، كه بسياری از ايشان هنوز زنده‌اند و بعضی نيز فوت شده‌اند. 7بعد از آن، يعقوب و همهٔ رسولان او را ديدند. 8آخر از همه، من نيز او را ديدم. در واقع، من همچون طفلی بودم كه پيش از وقت به دنیا آمده باشد، 9زيرا من از تمام رسولان كوچكتر هستم، چون بعد از آن بديهايی كه به كليسای خدا روا داشتم، حتی لياقت ندارم نام خود را رسول بگذارم.

10اما اكنون هر چه هستم، به خاطر لطفی است كه خدا در حق من فرموده و اين لطف نيز بی‌نتيجه نبوده است، چون من حتی بيش از ساير رسولان زحمت كشيده‌ام؛ هر چند كه من نبودم كه اين كارها را می‌كردم، بلكه خدا بود كه در من كار می‌كرد و مرا بركت می‌داد. 11به هر حال فرقی نمی‌كند كه من بيشتر زحمت كشيده‌ام يا ايشان. مهم اين است كه ما انجيل را به شما اعلام كرديم و شما نيز به آن ايمان آورديد.

رستاخيز مردگان

12اما اگر پيغامی كه ما اعلام كرديم، اين بود كه مسيح از مردگان برخاسته است و شما نيز به آن ايمان آورديد، پس چگونه است كه بعضی از شما اكنون می‌گوييد كه مرده‌ها هرگز زنده نخواهند شد؟ 13چون اگر مرده‌ها در روز قيامت زنده نخواهند شد، بنابراين مسيح هم زنده نشده است؛ 14و اگر مسيح زنده نشده است، پس تمام پيغامها و موعظه‌های ما دروغ است و ايمان و اعتماد شما نيز به خدا، بی‌اساس و بيهوده می‌باشد. 15در اين صورت، ما رسولان نيز همه دروغگو هستيم، زيرا گفته‌ايم كه خدا مسيح را زنده كرده و از قبر بيرون آورده است؛ اگر قيامت مردگان وجود نداشته باشد، اين گفتهٔ ما نيز دروغ است. 16اگر قيامت مردگان وجود ندارد، مسيح نيز زنده نشده است. 17و اگر مسيح زنده نشده ايمان شما نيز بی‌فايده است و هنوز زير محكوميت گناهانتان هستيد. 18در اين صورت، تمام ايماندارانی كه تا به حال مرده‌اند، نابود شده‌اند. 19اگر اميد ما به مسيح فقط برای زندگی در اين دنيا باشد، از تمام مردم دنيا بدبخت‌تريم.

20اما واقعيت اينست كه مسيح پس از مرگ، زنده شد؛ او نخستین فرد از میان کسانی است که زنده خواهند شد.

21همانطور كه به علّت گناه «آدم»، مرگ به اين دنيا آمد، در اثر كار نجاتبخش مسيح نيز زندگی پس از مرگ نصيب ما شد. 22همهٔ ما می‌ميريم، زيرا از نسل گناهكار آدم هستيم، چون هر جا گناه باشد، مرگ نيز وجود دارد. اما همهٔ كسانی كه از آن مسيح می‌باشند، پس از مرگبار ديگر زنده خواهند شد. 23اما هر کس به نوبت خود: نخستين كسی كه زنده شد، مسيح بود؛ سپس به هنگام بازگشت او، تمام آنانی كه به او تعلق دارند، زنده خواهند شد. 24پس از آن، آخرت فرا خواهد رسيد. در آن زمان، مسيح تمام دشمنان خود را نابود خواهد ساخت و سلطنت را به خدای پدر واگذار خواهد كرد. 25زيرا سلطنت مسيح تا زمانی خواهد بود كه همهٔ دشمنان خود را نابود سازد. 26آخرين دشمن او مرگ است، كه آن هم بايد مغلوب و نابود شود. 27چون خدای پدر اقتدار و حكمرانی بر همه چيز را به مسيح سپرده است، البته روشن است كه خود خدای پدر زير اين اقتدار و سلطه نمی‌باشد. 28سرانجام، وقتی مسيح بر تمام دشمنان خود پيروزی يافت، آنگاه خود او نيز كه فرزند خداست، خود را تحت فرمان پدرش خدا قرار خواهد داد تا خدا كه او را بر همه چيز مسلط ساخته بود، بر كُلّ عالم هستی حاكم شود.

29اما اگر مردگان هيچگاه زنده نخواهند شد، پس چرا بعضی به جای مرده‌ها غسل تعميد می‌گيرند؟ اين غسل چه فايده‌ای دارد، مگر اينكه ايمان داشته باشند كه روزی مرده‌ها دوباره زنده خواهند شد؟ 30يا ما چرا هر روز جانمان را به خطر می‌اندازيم و هر لحظه با مرگ دست و پنجه نرم می‌كنيم؟ 31به افتخاری كه به رشد روحانی شما در خداوند ما عيسی مسيح دارم، سوگند كه من هر روز با مرگ روبرو می‌شوم. 32اگر پاداش زحمات من فقط در همين زندگی است، پس چرا بيهوده با اهالی شهر افسس كه همچون حيوانات درنده بودند، مبارزه كردم؟ اگر بعد از مرگ، زندگی ديگری وجود ندارد، بخوريم و بنوشيم و خوش باشيم، زيرا فردا خواهيم مرد و همه چيز به پايان خواهد رسيد.

33فريب كسانی را كه اينچنين سخن می‌گويند، نخوريد و به گفته‌های آنان گوش ندهيد، زيرا اخلاق و رفتارتان مانند آنان فاسد خواهد شد. 34به خود آييد و درست فكر كنيد و دست از گناه بشوييد. برخی از شما حتی مسيحی نيستيد و خدا را هم نمی‌شناسيد. اين را می‌گويم تا خجالت بكشيد.

شناخت واقعيت قيامت از طبيعت

35اما شايد كسی بپرسد: «چگونه مردگان زنده خواهند شد؟ به هنگام زنده شدن، چه نوع بدنی خواهند داشت؟» 36چه سؤال ناآگاهانه‌ای! جواب سؤالتان را می‌توانيد در باغچهٔ خانه‌تان بيابيد! وقتی دانه‌ای در خاک می‌كاريد، پيش از آنكه سبز شود، نخست می‌پوسد و می‌ميرد؛ 37و هنگامی كه سبز می‌شود، شكلش با آن دانه‌ای كه كاشتيد، خيلی فرق دارد. زيرا چيزی كه شما می‌كاريد، دانهٔ كوچكی است، خواه گندم، خواه دانه‌ای ديگر. 38اما خدا به آن دانه، بدنی تازه و زيبا می‌دهد، همان بدنی كه اراده كرده است. از هر نوع دانه، گياهی خاص بوجود می‌آيد. 39درست همانگونه كه دانه‌ها و گياهان با هم فرق دارند، بدنها نيز با هم فرق دارند. بدن انسانها، حيوانات، ماهيها و پرندگان، همه با هم فرق دارند. 40بدنی كه فرشتگان آسمان دارند، با بدن ما تفاوت بسيار دارد، و جلوهٔ بدن آنان با جلوهٔ بدن ما نيز متفاوت است. 41خورشيد يک نوع زيبايی و شكوه دارد و ماه و ستارگان، نوعی ديگر. حتی ستاره‌ها از لحاظ زيبايی و درخشندگی با يكديگر فرق دارند.

42به همين صورت، اين بدن خاكی و زمينی ما كه محكوم به مرگ و نابودی است، با بدنی كه بعد از زنده شدن خواهيم داشت تفاوت دارد، زيرا آن بدن هرگز نخواهد مرد. 43اين بدن باعث زحمت و رنج ماست، چون در معرض بيماری و مرگ قرار دارد، اما آن بدن پر از جلال و شكوه خواهد بود. بلی، اين بدن اكنون ضعيف و فانی است، اما بدنی كه پس از مرگ خواهيم داشت، پرقدرت خواهد بود. 44به هنگام مرگ، بدن نفسانی دفن می‌شود، اما در روز قيامت، بدن روحانی برخواهد خاست. زيرا همانگونه كه بدن طبيعی و نفسانی وجود دارد، بدن فوق طبيعی و روحانی نيز وجود دارد.

45كتاب آسمانی می‌فرمايد كه به اولين انسان يعنی به آدم، بدنی طبيعی و نفسانی داده شد. اما آدم آخر، يعنی مسيح بسيار برتر است زيرا او روح حيات‌بخش می‌باشد. 46پس، نخست بايد اين بدن نفسانی را داشته باشيم، سپس در آينده خدا بدن روحانی و آسمانی را به ما خواهد داد. 47آدم اول از خاک زمين آفريده شد، اما آدم دوم يعنی مسيح، از آسمان آمد. 48هر يک از ما انسانها، بدنی خاكی داريم، شبيه بدن آدم. همچنين آنانی كه از آن مسيح می‌گردند، همانند او بدنی آسمانی خواهند يافت. 49همانطور كه در حال حاضر هر يک از ما بدنی داريم مانند بدن آدم، روزی هم بدنی خواهيم داشت، مانند بدن مسيح. 50ای عزيزان، مقصودم اينست كه بدن خاكی كه از گوشت و خون ساخته شده است، نمی‌تواند وارد ملكوت خدا شود، و اين بدنهای فانی ما، درخور زندگی جاويد نيستند.

51حال می‌خواهم رازی عجيب با شما در ميان بگذارم: ما همه نخواهيم مرد، بلكه به همهٔ ما بدنی نو داده خواهد شد. 52زمانی كه شيپور آخر از آسمان به صدا درآيد، در يک لحظه، در يک چشم بر هم زدن، همهٔ ايماندارانی كه مرده‌اند، با بدنی فناناپذير زنده خواهند شد. آنگاه ما نيز كه هنوز زنده‌ايم، ناگهان تبديل خواهيم پذيرفت و بدنی نو خواهيم يافت. 53زيرا بدن خاكی ما كه فانی و از بين رفتنی است، بايد به بدن آسمانی تبديل شود، بدنی كه هرگز نابود نخواهد شد و هميشه زنده خواهد ماند.

54هنگامی كه اين امر اتفاق بيفتد، يعنی بدن خاكی و فانی ما به بدن آسمانی و جاودانی تبديل شود، آنگاه اين پيشگويی كتاب آسمانی عملی خواهد گرديد كه می‌فرمايد: «زندگی بر مرگ پيروز شد.» 55ای مرگ پيروزی تو كجاست؟ نيش تو چه شد؟ 56گناه يعنی همان نيشی كه باعث مرگ می‌شود، از بين خواهد رفت، و شريعت كه گناهان ما را به ما نشان می‌دهد، ديگر بر ما داور نخواهد بود. 57خدا را شكر برای تمام اينها! اوست كه ما را بوسيلهٔ خداوندمان عيسی مسيح پيروز می‌گرداند.

58بنابراين، ای عزيزان، از آنجا كه پيروزی ما در آينده حتمی است، پس در ايمان قوی و ثابت قدم بمانيد و همواره مشغول خدمت به خداوند باشيد، چون می‌دانيد كه خدمتتان به خداوند بی‌نتيجه نيست، و در قيامت هر کس پاداش اعمال خود را خواهد يافت.

King James Version

1 Corinthians 15:1-58

1Moreover, brethren, I declare unto you the gospel which I preached unto you, which also ye have received, and wherein ye stand; 2By which also ye are saved, if ye keep in memory what I preached unto you, unless ye have believed in vain. 3For I delivered unto you first of all that which I also received, how that Christ died for our sins according to the scriptures; 4And that he was buried, and that he rose again the third day according to the scriptures: 5And that he was seen of Cephas, then of the twelve: 6After that, he was seen of above five hundred brethren at once; of whom the greater part remain unto this present, but some are fallen asleep. 7After that, he was seen of James; then of all the apostles. 8And last of all he was seen of me also, as of one born out of due time. 9For I am the least of the apostles, that am not meet to be called an apostle, because I persecuted the church of God. 10But by the grace of God I am what I am: and his grace which was bestowed upon me was not in vain; but I laboured more abundantly than they all: yet not I, but the grace of God which was with me. 11Therefore whether it were I or they, so we preach, and so ye believed. 12Now if Christ be preached that he rose from the dead, how say some among you that there is no resurrection of the dead? 13But if there be no resurrection of the dead, then is Christ not risen: 14And if Christ be not risen, then is our preaching vain, and your faith is also vain. 15Yea, and we are found false witnesses of God; because we have testified of God that he raised up Christ: whom he raised not up, if so be that the dead rise not. 16For if the dead rise not, then is not Christ raised: 17And if Christ be not raised, your faith is vain; ye are yet in your sins. 18Then they also which are fallen asleep in Christ are perished. 19If in this life only we have hope in Christ, we are of all men most miserable. 20But now is Christ risen from the dead, and become the firstfruits of them that slept. 21For since by man came death, by man came also the resurrection of the dead. 22For as in Adam all die, even so in Christ shall all be made alive. 23But every man in his own order: Christ the firstfruits; afterward they that are Christ’s at his coming. 24Then cometh the end, when he shall have delivered up the kingdom to God, even the Father; when he shall have put down all rule and all authority and power. 25For he must reign, till he hath put all enemies under his feet. 26The last enemy that shall be destroyed is death. 27For he hath put all things under his feet. But when he saith all things are put under him, it is manifest that he is excepted, which did put all things under him. 28And when all things shall be subdued unto him, then shall the Son also himself be subject unto him that put all things under him, that God may be all in all. 29Else what shall they do which are baptized for the dead, if the dead rise not at all? why are they then baptized for the dead? 30And why stand we in jeopardy every hour? 31I protest by your rejoicing which I have in Christ Jesus our Lord, I die daily. 32If after the manner of men I have fought with beasts at Ephesus, what advantageth it me, if the dead rise not? let us eat and drink; for to morrow we die. 33Be not deceived: evil communications corrupt good manners. 34Awake to righteousness, and sin not; for some have not the knowledge of God: I speak this to your shame.

35But some man will say, How are the dead raised up? and with what body do they come? 36Thou fool, that which thou sowest is not quickened, except it die: 37And that which thou sowest, thou sowest not that body that shall be, but bare grain, it may chance of wheat, or of some other grain: 38But God giveth it a body as it hath pleased him, and to every seed his own body. 39All flesh is not the same flesh: but there is one kind of flesh of men, another flesh of beasts, another of fishes, and another of birds. 40There are also celestial bodies, and bodies terrestrial: but the glory of the celestial is one, and the glory of the terrestrial is another. 41There is one glory of the sun, and another glory of the moon, and another glory of the stars: for one star differeth from another star in glory. 42So also is the resurrection of the dead. It is sown in corruption; it is raised in incorruption: 43It is sown in dishonour; it is raised in glory: it is sown in weakness; it is raised in power: 44It is sown a natural body; it is raised a spiritual body. There is a natural body, and there is a spiritual body. 45And so it is written, The first man Adam was made a living soul; the last Adam was made a quickening spirit. 46Howbeit that was not first which is spiritual, but that which is natural; and afterward that which is spiritual. 47The first man is of the earth, earthy: the second man is the Lord from heaven. 48As is the earthy, such are they also that are earthy: and as is the heavenly, such are they also that are heavenly. 49And as we have borne the image of the earthy, we shall also bear the image of the heavenly. 50Now this I say, brethren, that flesh and blood cannot inherit the kingdom of God; neither doth corruption inherit incorruption. 51Behold, I shew you a mystery; We shall not all sleep, but we shall all be changed, 52In a moment, in the twinkling of an eye, at the last trump: for the trumpet shall sound, and the dead shall be raised incorruptible, and we shall be changed. 53For this corruptible must put on incorruption, and this mortal must put on immortality. 54So when this corruptible shall have put on incorruption, and this mortal shall have put on immortality, then shall be brought to pass the saying that is written, Death is swallowed up in victory. 55O death, where is thy sting? O grave, where is thy victory? 56The sting of death is sin; and the strength of sin is the law. 57But thanks be to God, which giveth us the victory through our Lord Jesus Christ. 58Therefore, my beloved brethren, be ye stedfast, unmoveable, always abounding in the work of the Lord, forasmuch as ye know that your labour is not in vain in the Lord.