ارث دختران صَلُفحاد
1-2سران طوايف جلعاد (جلعاد پسر ماخير، ماخير پسر منسی و منسی پسر يوسف بود) با درخواستی نزد موسی و رهبران اسرائيل آمدند و به موسی يادآوری كرده، گفتند: «خداوند به تو دستور داد كه زمين را به قيد قرعه بين قوم اسرائيل تقسيم كنی و ارث برادرمان صَلُفحاد را به دخترانش بدهی. 3ولی اگر آنها با مردان قبيلهٔ ديگری ازدواج كنند، زمينشان هم با خودشان به آن قبيله انتقال خواهد يافت و بدين‌سان از كل زمين قبيلهٔ ما كاسته خواهد گرديد 4و در سال يوبيل بازگردانده نخواهد شد.»
5آنگاه موسی در حضور مردم اين دستورات را از جانب خداوند به ايشان داد: «شكايت مردان قبيلهٔ يوسف بجاست، 6آنچه خداوند دربارهٔ دختران صلفحاد امر فرموده اين است: بگذاريد با مردان دلخواه خود ازدواج كنند، ولی فقط به شرط آنكه اين مردان از قبيلهٔ خودشان باشند. 7به اين طريق هيچ قسمتی از زمينهای قبيلهٔ يوسف به قبيلهٔ ديگری منتقل نخواهد شد، زيرا ميراث هر قبيله بايستی همانطور كه در اول تقسيم شد برای هميشه همانطور باقی بماند. 8دخترانی كه در تمامی قبايل اسرائيل وارث زمين هستند بايستی با مردان قبيلهٔ خودشان ازدواج كنند تا زمين ايشان از آن قبيله، جدا نشود. 9به اين طريق هيچ ميراثی از قبيله‌ای به قبيلهٔ ديگر منتقل نخواهد شد.»
10دختران صلفحاد همانطور كه خداوند به موسی دستور داده بود عمل كردند. 11-12اين دختران، يعنی محله، تِرصه، حُجله، مِلكه و نوعه با پسر عموهای خود ازدواج كردند. بدين ترتيب آنها با مردانی از قبيلهٔ خود يعنی قبيلهٔ منسی (پسر يوسف) ازدواج كردند و ميراث آنان در قبيلهٔ خودشان باقی ماند.
13اين است احكام و اوامری كه خداوند توسط موسی به قوم اسرائيل داد، هنگامی كه آنها در دشت موآب كنار رود اردن و در مقابل اريحا اردو زده بودند.
A herança das filhas de Zelofeade
(Nm 27.1-11)
1Então os principais responsáveis de agregado de Gileade, do subgrupo de Maquir, da tribo de Manassés, um dos filhos de José, veio ter com Moisés e os demais chefes de Israel, com esta petição: 2“O Senhor deu-vos instruções para repartirem a terra pelo povo de Israel, por sorteio, e dar a parte do nosso familiar Zelofeade às suas filhas. 3Mas se elas casarem dentro de outra tribo, a terra delas irá com elas para ser incorporada na tribo dentro da qual casarem, 4incorporação que ficará definitiva com o ano de jubileu. Desta forma, a área total da nossa tribo ficará reduzida.”
5Então Moisés respondeu diante de toda a gente, e deu as seguintes instruções da parte do Senhor: “Os homens da tribo de José apresentam um requerimento justo. 6Isto é, portanto, o que o Senhor disse mais quanto ao caso das filhas de Zelofeade: que elas casem com quem quiserem, mas que seja sempre dentro da sua própria tribo. 7Desta forma, nenhuma fração de terra de uma tribo passará para outra tribo, visto que a herança recebida por cada tribo deverá ficar inalterada, como foi originalmente distribuída. 8Portanto, toda a rapariga, sendo ela a herdeira, deverá casar na sua própria tribo, para que a terra que lhe pertence não venha a agregar-se a outra tribo. 9Desta forma as heranças não passarão duma tribo para outra e as tribos israelitas poderão continuar sempre ligadas cada uma à sua herança.”
10As filhas de Zelofeade fizeram como o Senhor ordenara a Moisés. 11Estas raparigas, Mala, Tirza, Hogla, Milca e Noa, casaram-se com seus primos, filhos de tios paternos, 12da descendência de Manassés, filho de José, de forma que a herança dessa tribo não foi alterada.
13Estes são os mandamentos e os regulamentos que o Senhor deu ao povo de Israel através de Moisés, enquanto estavam acampados nas planícies de Moabe, nas margens do rio Jordão, em frente de Jericó.
