خداوند قومها را داوری می‌كند
1خداوند می‌فرمايد: «آسمان، تخت سلطنت من است و زمين، فرش زير پای من! پس چه خانه‌ای می‌خواهيد برای من بسازيد تا در آن ساكن شوم؟ 2دست من تمام اين هستی را آفريده است. من نزد كسی ساكن می‌شوم كه فروتن و توبه‌كار است و از كلام من می‌ترسد.
3«اما من از آنان كه به راههای خود می‌روند و گناهان خود را دوست می‌دارند، دور هستم و قربانیهايشان را قبول نمی‌كنم. اين گونه افراد وقتی بر قربانگاه من گاوی قربانی می‌كنند، مانند آنست كه انسانی را می‌كشند، و هنگامی كه گوسفندی را ذبح می‌كنند، مانند آنست كه سگی را قربانی می‌كنند. وقتی هديه‌ای به من تقديم می‌كنند مثل آنست كه خون خوک را تقديم می‌كنند، و وقتی بخور می‌سوزانند مانند آنست كه بت را می‌پرستند. 4من نيز مصيبتهايی را كه از آن وحشت دارند بر آنها عارض می‌كنم، زيرا وقتی آنان را خواندم جواب ندادند و هنگامی كه با آنان صحبت كردم گوش ندادند، بلكه آنچه را كه در نظر من ناپسند بود انجام دادند و آنچه را كه نخواستم اختيار كردند.»
5ای كسانی كه از خداوند می‌ترسيد و او را اطاعت می‌كنيد، به كلام او گوش دهيد. او می‌فرمايد: «برادرانتان از شما نفرت دارند و شما را از خود می‌رانند، زيرا به من ايمان داريد. آنها شما را مسخره كرده، می‌گويند: ”خداوند بزرگ است و سرانجام شما را نجات خواهد داد و ما شادی شما را خواهيم ديد!“ اما خود ايشان بزودی رسوا و سرافكنده خواهند شد.
6«در شهر چه غوغايی است؟ اين چه صدايی است كه از خانهٔ خدا به گوش می‌رسد؟ اين صدای خداوند است كه از دشمنانش انتقام می‌گيرد.»
7-8خداوند می‌گويد: «چه كسی تا به حال چنين چيز عجيبی ديده يا شنيده است كه قومی ناگهان در يک روز متولد شود؟ اما قوم اسرائيل در يک روز متولد خواهد شد؛ اورشليم حتی قبل از اينكه درد زايمانش شروع شود، فرزندان خود را به دنیا خواهد آورد. 9آيا فكر می‌كنيد كه من قوم خود را تا به مرحلهٔ تولد می‌رسانم، اما او را همانجا رها می‌كنم تا متولد نشود؟ نه، هرگز!»
10ای همهٔ كسانی كه اورشليم را دوست داريد و برايش سوگواری می‌كنيد، اينک خوشحال باشيد و با او به شادی بپردازيد! 11مانند كودكی كه از شير مادر تغذيه می‌كند، شما نيز از وفور نعمت اورشليم بهره‌مند خواهيد شد و لذت خواهيد برد. 12زيرا خداوند می‌گويد: «من صلح و سلامتی در اورشليم پديد خواهم آورد و ثروت قومهای جهان را مانند رودخانه‌ای كه آبش هرگز خشک نمی‌شود به آنجا سرازير خواهم كرد. شما مانند كودكان شيرخوار، از اورشليم تغذيه خواهيد كرد و در آغوش او به خواب خواهيد رفت و بر زانوانش نوازش خواهيد شد. 13من مانند مادری كه فرزندش را دلداری می‌دهد، شما را در اورشليم تسلی خواهم داد. 14هنگامی كه اين رويدادها را ببينيد، دل شما شاد خواهد شد و قوت و نشاط سراسر وجودتان را فرا خواهد گرفت. آنگاه خواهيد فهميد من كه خداوند هستم خدمتگزاران خود را ياری می‌دهم، اما با دشمنان خود با غضب رفتار می‌كنم.»
15اينک خداوند با آتش و با عرابه‌های تندرو می‌آيد تا كسانی را که مورد غضب او هستند به سختی مجازات كند. 16او با آتش و شمشير خود تمام مردم گناهكار جهان را مجازات خواهد كرد و عدهٔ زيادی را خواهد كشت.
17خداوند می‌گويد: «كسانی كه در باغهای خود، در پشت درختان بت می‌پرستند و گوشت خوک و موش و خوراكهای حرام ديگر می‌خورند، هلاک خواهند شد. 18من از كارها و فكرهای آنان آگاهی كامل دارم. من می‌آيم تا همهٔ قومها و نژادهای جهان را جمع كنم و ايشان را به اورشليم بياورم تا جلال مرا ببينند. 19در آنجا معجزه‌ای بر ضد آنان نشان خواهم داد و آنان را مجازات خواهم كرد. اما از بين ايشان عده‌ای را حفظ خواهم كرد و آنان را به سرزمينهای دور دست كه هنوز نام مرا نشنيده‌اند و به قدرت و عظمت من پی نبرده‌اند خواهم فرستاد، يعنی به ترشيش، ليبی، ليديه (كه تيراندازان ماهر دارد)، توبال و يونان. آری، ايشان را به اين سرزمينها خواهم فرستاد تا عظمت مرا به مردم آنجا اعلام كنند. 20سپس ايشان هموطنان شما را از آن سرزمينها جمع خواهند كرد و آنان را بر اسبها، عرابه‌ها، تختهای روان، قاطرها و شترها سوار كرده، به كوه مقدس من در اورشليم خواهند آورد و به عنوان هديه به من تقديم خواهند كرد، همانگونه كه بنی‌اسرائيل هدايای خود را در ظروف پاک به خانهٔ من می‌آوردند و به من تقديم می‌كردند. 21و من برخی از ايشان را كاهن و لاوی خود خواهم ساخت.
22«همانگونه كه آسمانها و زمين جديدی كه من می‌سازم در حضور من پايدار می‌ماند. همچنان نسل شما و نام شما نيز پايدار خواهند ماند. 23همهٔ مردم ماه به ماه و هفته به هفته به اورشليم خواهند آمد تا مرا پرستش كنند. 24هنگامی كه آنان اورشليم را ترک می‌كنند، جنازهٔ كسانی را كه بر ضد من برخاسته بودند، ملاحظه خواهند كرد. كرمی كه بدنهای آنها را می‌خورد هرگز نخواهد مرد و آتشی كه ايشان را می‌سوزاند هرگز خاموش نخواهد شد. همهٔ مردم با نفرت به آنان نگاه خواهند كرد.»
Judecată și speranță
1Așa vorbește Domnul:
„Cerurile sunt tronul Meu,
iar pământul este scăunașul1 Cu referire la scăunașul pe care un rege își odihnea picioarele, atunci când ședea pe tron (vezi 2 Cron. 9:18; Ps. 110:1). picioarelor Mele!
Unde deci Mi‑ați putea zidi voi Mie o casă?
Sau unde va fi locul Meu de odihnă?
2Mâna Mea a făcut toate aceste lucruri
și așa au luat ființă toate,“ zice Domnul.
„Iată însă omul spre care voi privi:
spre cel umil și smerit în duh,
spre cel ce se cutremură la Cuvântul Meu.
3Oricine înjunghie un bou
nu este mai bun decât cel care omoară un om;
oricine jertfește un miel
nu este mai bun decât cel care rupe gâtul unui câine;
oricine aduce un dar de mâncare
nu este mai bun decât cel ce aduce ca jertfă sângele unui porc
și oricine arde tămâie ca aducere-aminte
nu este mai bun decât cel ce binecuvântează un idol.
Aceștia și‑au ales propriile căi,
iar sufletul lor găsește plăcere în spurcăciunile lor.
4De aceea și Eu voi alege să Mă port aspru cu ei
și să aduc peste ei lucrurile de care se tem,
căci atunci când am chemat, niciunul n‑a răspuns,
atunci când am vorbit, n‑au ascultat,
ci au făcut ceea ce este rău în ochii Mei
și au ales ce nu‑Mi place.“
5Ascultați Cuvântul Domnului,
voi, care tremurați la Cuvântul Său:
„Frații voștri, care vă urăsc
și vă resping din cauza Numelui Meu, au zis:
«Să fie slăvit Domnul!
Să vă vedem bucuria!»
Totuși, ei vor fi făcuți de rușine.
6Ascultați! Un zgomot se aude din cetate!
Un glas se aude din Templu!
Este glasul Domnului,
răsplătind din plin dușmanilor Săi!
7Înainte de a simți dureri,
ea a născut;
înainte ca durerile să‑i vină,
ea a născut un fiu!
8Cine a mai auzit una ca asta?!
Cine a mai văzut asemenea lucruri?!
Se poate naște oare o țară
într‑o singură zi?!
Se poate oare ca un neam să fie adus la viață
așa, într‑o clipă?!
Și totuși, abia au apucat‑o durerile,
că Sionul și‑a și născut fiii.
9Să aduc până la clipa nașterii
și să nu las să se nască?!
zice Domnul.
Să opresc oare nașterea, Eu, Care fac să se nască?!
zice Dumnezeul tău.
10Bucurați‑vă împreună cu Ierusalimul și veseliți‑vă cu el,
toți cei ce‑l iubiți!
Tresăltați de bucurie împreună cu el,
toți cei ce l‑ați bocit,
11ca să fiți hrăniți și săturați
la sânul lui mângâietor,
ca să beți din plin și să vă desfătați
de abundența gloriei lui!“
12Căci așa vorbește Domnul:
„Iată‑Mă gata să întind spre el pacea12 Termenul ebraic mai poate însemna și prosperitate.,
asemenea unui râu12 Lit.: ued; Vale sau albie de râu secată, situată într‑un ținut arid, care acumulează apele de pe versanți în timpul sezonului ploios, creând un pârâu temporar sau un torent, ca în cazul acesta.,
și bogăția neamurilor,
asemenea unui șuvoi care se revarsă!
Veți fi alăptați și purtați pe brațe,
veți fi dezmierdați pe genunchi.
13Așa cum o mamă își mângâie copilul,
așa vă voi mângâia și Eu
și veți fi mângâiați în Ierusalim.“
14Când veți vedea aceasta, inima vi se va bucura,
iar trupul vi se va revigora
asemenea ierbii proaspete;
se va cunoaște atunci
că mâna Domnului este cu robii Săi,
iar mânia Sa este împotriva dușmanilor Săi.
15Căci, iată, Domnul vine într‑un foc,
iar carele Sale sunt ca o vijelie!
El vine ca să răsplătească,
dezlănțuindu‑Și mânia printr‑o aprigă furie
și mustrarea, prin flăcări de foc.
16Căci prin foc și sabie Își va aduce Domnul judecata
asupra tuturor oamenilor
și mulți vor fi cei uciși de Domnul.
17„Cei ce se sfințesc și se curățesc pentru a intra în grădini, mergând unul câte unul17 Cu referire, probabil, la o procesiune care urmează un idol. în mijlocul celor ce mănâncă atât carne de porc, cât și spurcăciuni și șoareci, vor pieri împreună, zice Domnul.
18Căci din cauza faptelor și a gândurilor lor18 Sau: în pofida. Sensul acestei propoziții este nesigur. LXX: Căci Eu cunosc faptele și gândurile lor și. vin să adun toate neamurile și limbile. Ele vor veni și vor vedea slava Mea!
19Voi pune un semn între ei și voi trimite pe unii dintre supraviețuitori la neamuri: la Tarșiș, la Put și la Lud19 Lidia. Sau, posibil, un neam din nordul Africii (vezi Gen. 10:13). – iscusiți în mânuirea arcului – la Tubal și la Iavan19 Grecia., până în insulele îndepărtate, care n‑au auzit vorbindu‑se de Mine și nici nu Mi‑au văzut slava. Ei vor vesti slava Mea printre neamuri. 20Ei îi vor aduce din mijlocul tuturor neamurilor pe toți frații voștri ca dar de mâncare pentru Domnul. Îi vor aduce pe cai, în care, în căruțe, pe catâri și pe cămile, la muntele Meu cel sfânt, zice Domnul, așa cum fiii lui Israel aduc un dar de mâncare într‑un vas curat la Casa Domnului. 21Iar pe unii dintre ei îi voi lua ca preoți și leviți, zice Domnul.
22Căci așa cum cerurile cele noi și pământul cel nou, pe care le fac, vor dăinui înaintea Mea, zice Domnul, tot așa vor dăinui și sămânța22 Vezi nota de la 53:10. și numele vostru. 23De la o lună nouă la cealaltă și de la un Sabat la celălalt, orice făptură va veni și Mi se va închina, zice Domnul. 24Vor ieși și vor vedea cadavrele celor ce s‑au răzvrătit împotriva Mea. Căci viermele lor nu va muri, focul lor nu se va stinge și vor fi pricină de repulsie pentru orice făptură.“
