داوری بر اورشليم و يهودا
1خداوند قادر متعال بزودی رزق و روزی اورشليم و يهودا را قطع خواهد كرد و بزرگان مملكت را از ميان برخواهد داشت. قحطی نان و آب خواهد بود. 2جنگاوران و سپاهيان، داوران و انبيا، فالگيران و ريش‌سفيدان، 3سرداران و اشراف‌زادگان و حكيمان، صنعتگران ماهر و جادوگران حاذق، همگی از بين خواهند رفت. 4به جای آنان، كودكان مملكت را اداره خواهند كرد. 5همه جا هرج و مرج خواهد بود و هر کس حق ديگری را پايمال خواهد نمود. همسايه با همسايه به نزاع خواهد پرداخت، جوانان احترام پيران را نگه نخواهند داشت و اشخاص پست عليه انسانهای شريف برخواهند خاست.
6روزی خواهد رسيد كه افراد يک خاندان، يكی را از بين خود انتخاب كرده، خواهند گفت: «تو لباس اضافه داری، پس رهبر ما باش.»
7او جواب خواهد داد: «نه، هيچ كمكی از دست من برنمی‌آيد! من نيز خوراک و پوشاک ندارم. مرا رهبر خود نكنيد!»
8آری، اورشلیم خراب خواهد شد و يهودا از بين خواهد رفت، زيرا مردم بر ضد خداوند سخن می‌گويند و عمل می‌كنند و به حضور پرجلال او اهانت می‌نمايند. 9چهرهٔ آنان راز درونشان را فاش می‌سازد و نشان می‌دهد كه گناهكارند. آنان مانند مردم سدوم و عموره آشكارا گناه می‌كنند. وای بر آنان، زيرا با اين كارهای زشت، خود را دچار مصيبت كرده‌اند.
10به درستكاران بگوييد: «سعادتمندی نصيب شما خواهد شد و از ثمرهٔ كارهای خود بهره‌مند خواهيد شد.» 11ولی به بدكاران بگوييد: «وای بر شما، زيرا مصيبت نصيب شما خواهد شد و به سزای اعمالتان خواهيد رسيد.»
12ای قوم من، رهبران شما كودكانند و حاكمانتان زنان. آنان شما را به گمراهی و نابودی می‌كشانند.
13خداوند برخاسته تا قوم خود را محاكمه و داوری كند. 14او بزرگان و رهبران قوم را محاكمه خواهد كرد، زيرا آنان تاكستانهای فقيران را غارت كرده، انبارهای خود را پر ساخته‌اند. 15خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «شما را چه شده است كه اينچنين بر قوم من ستم می‌كنيد و آنان را به خاک و خون می‌كشيد؟»
16خداوند زنان مغرور اورشليم را نيز محاكمه خواهد كرد. آنان با عشوه راه می‌روند و النگوهای خود را به صدا در می‌آورند و با چشمان شهوت‌انگيز در ميان جماعت پرسه می‌زنند. 17خداوند بر سر اين زنان بلای گری خواهد فرستاد تا بی‌مو شوند. آنان را در نظر همه عريان و رسوا خواهد كرد. 18-19خداوند تمام زينت‌آلاتشان را از ايشان خواهد گرفت گوشواره‌ها، النگوها، روبندها، 20کلاهها، زينت پاها، دعاهايی كه بر كمر و بازو می‌بندند، عطردانها، 21انگشترها و حلقه‌های زينتی بينی، 22لباسهای نفيس و بلند، شالها، كيفها، 23آئينه‌ها، دستمالهای زيبای كتان، روسريها و چادرها. آری، خداوند از همهٔ اينها محرومشان خواهد كرد. 24به جای بوی خوش عطر، بوی گند تعفن خواهند داد. به جای كمربند، طناب به كمر خواهند بست. به جای لباسهای بلند و زيبا، لباس عزا خواهند پوشيد. تمام موهای زيبايشان خواهد ريخت و زيبايی‌شان به رسوايی تبديل خواهد شد. 25شوهرانشان در ميدان جنگ كشته خواهند شد 26و شهر متروک شده، در سوگ آنان خواهد نشست و ناله سر خواهد داد.
Ang Parusa sa Jerusalem at Juda
1Makinig kayo! Kukunin ng Panginoon, ang Panginoong Makapangyarihan, ang lahat ng inaasahan ng mga taga-Jerusalem at taga-Juda: ang pagkain at tubig nila, 2ang mga bayani, kawal, hukom, propeta, manghuhula, tagapamahala, 3kapitan ng mga kawal, mararangal na tao, mga tagapayo, at ang mga dalubhasang salamangkero3:3 salamangkero: o, karpintero. nila at mga manggagayuma. 4Ang pamumunuin ng Panginoon sa kanila ay mga kabataan. 5Aapihin ng bawat isa ang kanyang kapwa. Lalabanan ng mga bata ang matatanda, at lalabanan ng mga hamak ang mararangal.
6-7Sa mga araw na iyon, pupuntahan ng isang tao ang kanyang kamag-anak at sasabihin, “Maayos pa naman ang damit mo, ikaw na lang ang mamuno sa amin sa panahong ito na wasak ang ating lugar.” Pero sasagot siya, “Hindi ko kayo matutulungan. Wala ring pagkain o damit ang aking pamilya, kaya huwag nʼyo akong gagawing pinuno.”
8Tiyak na mawawasak ang Jerusalem at Juda, dahil nilalabag nila ang Panginoon sa kanilang mga salita at gawa. Nilalapastangan nila ang makapangyarihang presensya ng Panginoon. 9Halatang-halata sa mga mukha nila ang kanilang pagkakasala. Hayagan silang gumagawa ng kasalanan tulad ng Sodom at Gomora. Hindi na nila ito itinatago. Nakakaawa sila! Sila na mismo ang nagpapahamak sa sarili nila.
10Sabihin ninyo sa mga matuwid na mapalad sila, dahil aanihin nila ang bunga ng mabubuti nilang gawa. 11Pero nakakaawa ang masasama, dahil darating sa kanila ang kapahamakan. Gagantihan sila ayon sa mga ginawa nila.
12Sinabi ng Panginoon, “Inaapi ng mga kabataan ang mga mamamayan ko. Pinamumunuan sila ng mga babae.
“Mga mamamayan ko, nililinlang kayo ng mga pinuno ninyo. Inaakay nila kayo sa maling daan.”
13Nakahanda na ang Panginoon para hatulan ang kanyang mga mamamayan.3:13 kanyang mga mamamayan: Ito ang nasa Septuagint at Syriac; pero sa Hebreo, mga tao. 14Hahatulan niya ang mga tagapamahala at mga pinuno ng mga mamamayan niya. Ito ang paratang niya sa kanila, “Sinira ninyo ang aking ubasan na siyang aking mga mamamayan. Ang mga bahay ninyo ay puno ng mga bagay na sinamsam ninyo sa mga mahihirap. 15Bakit ninyo inaapi ang mga mamamayan ko at ginigipit ang mga mahihirap?” Iyan ang sinabi ng Panginoong Dios na Makapangyarihan.
16Sinabi pa ng Panginoon, “Mayayabang ang mga babae sa Jerusalem. Akala mo kung sino sila kung maglakad. Pinakakalansing pa nila ang mga alahas sa mga paa nila, at kapag tumitingin sila ay may kasama pang kindat. 17Kaya patutubuan ko ng mga galis ang mga ulo nila at makakalbo sila.”
18Sa araw na iyon, kukunin ng Panginoon ang mga alahas sa kanilang paa, ulo, at leeg. 19Kukunin din sa kanila ang kanilang mga hikaw, pulseras, belo, 20turban, alahas sa braso, sinturon, pabango at mga anting-anting. 21Kukunin pati ang kanilang mga singsing sa daliri at ilong, 22ang kanilang mga mamahaling damit, mga kapa, mga balabal, mga pitaka, 23mga salamin, mga damit na telang linen, mga putong, at mga belo. 24Kung dati silang mabango, babaho sila. Lubid ang isisinturon nila, at kakalbuhin ang magaganda nilang buhok. Ang magagara nilang damit ay papalitan ng sako, at mawawala ang kanilang kagandahan.
25Mamamatay sa digmaan ang mga lalaki ng Jerusalem kahit na ang matatapang nilang mga kawal. 26May mga iyakan at pagluluksa sa mga pintuan ng bayan. At ang lungsod ay matutulad sa babaeng nakalupasay sa lupa, na nawalan ng lahat ng ari-arian.
