صلح پايدار
1پيغام ديگری دربارهٔ سرزمين يهودا و شهر اورشليم از جانب خداوند به اشعيا پسر آموص رسيد:
2در روزهای آخر، كوهی كه خانهٔ خداوند بر آن قرار دارد، بلندترين قلهٔ دنيا محسوب خواهد شد و مردم از سرزمينهای مختلف به آنجا روانه خواهند گرديد. 3آنان خواهند گفت: «بياييد به كوه خداوند كه خانهٔ خدای اسرائيل بر آن قرار دارد برويم تا او قوانين خود را به ما ياد دهد و ما آنها را اطاعت كنيم. زيرا خداوند دستورات خود را در اورشليم صادر میكند.»
4خداوند به جنگهای بين قومها خاتمه خواهد داد و آنان شمشيرهای خود را به گاوآهن و نيزههای خويش را به اره تبديل خواهند كرد. قومهای دنيا ديگر در فكر جنگ با يكديگر نخواهند بود.
5ای نسل يعقوب بياييد در نور خداوند راه برويم!
تكبر انسان نابود میشود
6خداوند به اين علت قوم اسرائيل را ترک كرده است كه سرزمين ايشان از جادوگری شرقیها و فلسطينیها پر شده و مردم رسوم اجنبیها را بجا میآورند. 7اسرائيل از گنجهای طلا و نقره، و از اسبها و عرابهها 8و بتهايی كه به دست انسان ساخته شده، پر گشته است. مردم اسرائيل بتها را پرستش میكنند 9و كوچک و بزرگ جلو آنها زانو میزنند. خدا اين گناه ايشان را نخواهد بخشيد.
10مردم از ترس خداوند و هيبت حضور او به درون غارها و شكاف صخرهها خواهند خزيد و خود را در خاک پنهان خواهند كرد. 11روزی خواهد رسيد كه بلندپروازی و تكبر انسانها نابود خواهد شد و فقط خداوند متعال خواهد بود. 12در آن روز، خداوند قادر متعال بر ضد اشخاص مغرور و متكبر برخواهد خاست و آنها را پست خواهد كرد. 13همهٔ سروهای بلند «لبنان» و بلوطهای ستبر «باشان» خم خواهند گرديد. 14تمام کوهها و تپههای بلند، 15و همهٔ برجها و حصارهای مرتفع با خاک يكسان خواهند شد. 16تمام كشتیهای بزرگ و باشكوه، در برابر خداوند متلاشی خواهند گرديد. 17-18تمام شكوه و عظمت انسان از بين خواهد رفت و غرور آدميان به خاک نشانده خواهد شد. بتها به کلی نابود خواهند گرديد و در آن روز فقط خداوند متعال خواهد بود.
19هنگامی كه خداوند برخيزد تا زمين را بلرزاند، تمام دشمنانش از ترس و از هيبت جلال او به درون غارها و شكاف صخرهها خواهند خزيد. 20آنگاه مردم بتهای طلا و نقرهٔ خود را برای موشهای كور و خفاشها خواهند گذاشت. 21ايشان به درون غارها خواهند خزيد تا از هيبت جلال خداوند، خود را در ميان شكافهای صخرهها پنهان سازند.
22انسان چقدر ضعيف است! او مثل نفسی كه میكشد ناپايدار است! هرگز به انسان توكل نكنيد.
ภูเขาขององค์พระผู้เป็นเจ้า
(มคา.4:1-3)
1นี่คือสิ่งที่อิสยาห์บุตรอาโมศเห็นเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็ม
2ในบั้นปลาย
ภูเขาที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งอยู่
จะได้รับการสถาปนาให้เป็นเอกในหมู่ภูเขาทั้งหลาย
จะได้รับการเชิดชูเหนือบรรดาเนินเขา
และมวลประชาชาติจะหลั่งไหลไปที่นั่น
3ชนชาติต่างๆ จะมาและกล่าวว่า
“มาเถิด ให้เราขึ้นไปบนภูเขาขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ไปยังพระนิเวศของพระเจ้าของยาโคบ
พระองค์จะทรงสอนพระมรรคาของพระองค์แก่เรา
เพื่อเราจะดำเนินในวิถีทางของพระองค์”
บทบัญญัติจะออกมาจากศิโยน
พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะออกมาจากเยรูซาเล็ม
4พระองค์จะทรงตัดสินความระหว่างประชาชาติทั้งหลาย
และยุติกรณีพิพาทให้ชนชาติทั้งหลาย
พวกเขาจะตีดาบให้เป็นผาลไถนา
และตีหอกให้เป็นขอลิด
ประชาชาติจะเลิกรบราฆ่าฟันกัน
ทั้งจะไม่มีการฝึกรบอีกต่อไป
5มาเถิดวงศ์วานของยาโคบเอ๋ย
ให้เราเดินในแสงสว่างขององค์พระผู้เป็นเจ้ากันเถิด
วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า
6พระองค์ได้ทรงทอดทิ้งพงศ์พันธุ์ยาโคบ
ซึ่งเป็นประชากรของพระองค์
พวกเขาเล่นไสยศาสตร์จากตะวันออก
มีหมอดู คนทรงเหมือนชาวฟีลิสเตีย
และสนิทสนมกับผู้ที่ไม่นับถือพระเจ้า
7ดินแดนของเขามีเงินและทองเต็มไปหมด
มีทรัพย์สมบัตินับไม่ถ้วน
ดินแดนของเขามีม้าเต็มไปหมด
มีรถม้าศึกนับไม่ถ้วน
8ดินแดนของเขามีรูปเคารพเต็มไปหมด
เขาหมอบกราบสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้น
สิ่งที่ทำขึ้นด้วยน้ำมือของตน
9ดังนั้นมนุษย์จะถูกทำให้ตกต่ำลง
มนุษยชาติถูกทำให้ต่ำต้อย
อย่าอภัยให้เขาเลย2:9 หรืออย่ายกพวกเขาขึ้นเลย
10จงคลานเข้าไปในซอกหิน
และมุดลงไปในดิน
ให้พ้นจากความน่าสะพรึงกลัวขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และจากความรุ่งโรจน์แห่งพระบารมีของพระองค์
11นัยน์ตาหยิ่งผยองจะถูกปราบลง
ความโอ้อวดทะนงตัวของมนุษย์จะถูกกดลง
ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงผู้เดียวจะเป็นที่เทิดทูน
12พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงเตรียมวันนั้นไว้
สำหรับบรรดาคนเย่อหยิ่งและทะนงตน
สำหรับทุกสิ่งอันเป็นที่ยกย่องเทิดทูน
(และสิ่งเหล่านั้นจะต้องตกต่ำลง)
13สำหรับมวลสนซีดาร์แห่งเลบานอนอันสูงตระหง่าน
สำหรับบรรดาต้นไม้ใหญ่แห่งบาชาน
14สำหรับภูเขาซึ่งสูงเสียดฟ้า
และเนินเขาสูงทั้งปวง
15สำหรับหอคอยสูงตระหง่านทุกที่
สำหรับปราการอันแข็งแกร่งทุกแห่ง
16สำหรับเรือวาณิช2:16 ภาษาฮีบรูว่าเรือของทารชิชทุกลำ
และเรือที่งามสง่าทั้งผอง
17ความหยิ่งผยองของมนุษย์จะตกต่ำลง
ความโอ้อวดทรนงของมนุษย์จะถูกปราบ
ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงผู้เดียวจะเป็นที่เทิดทูน
18และรูปเคารพจะสูญสิ้นไป
19คนทั้งหลายจะหนีเข้าไปซ่อนตัวตามถ้ำ
ตามซอกหินและในหลุม
ให้พ้นจากความน่าสะพรึงกลัวขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และจากความรุ่งโรจน์แห่งพระบารมีของพระองค์
เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นมาเขย่าโลก
20ในวันนั้นมนุษย์จะโยน
รูปเคารพเงินและทอง
ซึ่งตนสร้างขึ้นเพื่อนมัสการนั้น
ให้แก่หนูและค้างคาว
21เขาจะหนีเข้าไปในอุโมงค์และซอกผา
ให้พ้นจากความน่าสะพรึงกลัวขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และจากความรุ่งโรจน์แห่งพระบารมีของพระองค์
เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นมาเขย่าโลก
22จงเลิกวางใจมนุษย์
ซึ่งมีแต่เพียงลมปราณ
เขาจะช่วยอะไรใครได้?
