1اين كتاب شامل پيامهايی است كه خدا در دوران سلطنت عزيا و يوتام و آحاز و حزقيا، پادشاهان سرزمين يهودا، در عالم رؤيا به اشعيا پسر آموص داد. اين پيامها دربارهٔ يهودا و پايتخت آن اورشليم است.
ياغيگری قوم اسرائيل
2ای آسمان و زمين، به آنچه خداوند می‌فرمايد گوش كنيد: «فرزندانی كه بزرگ كرده‌ام بر ضد من برخاسته‌اند. 3گاو مالک خود را و الاغ صاحب خويش را می‌شناسد، اما قوم اسرائيل شعور ندارد و خدای خود را نمی‌شناسد.»
4وای بر شما قوم گناهكار كه پشتتان زير بار گناهانتان خم شده است. وای بر شما مردم شرور و فاسد كه از خداوند مقدس بنی‌اسرائيل روگردانده و او را ترک گفته‌ايد. 5چرا از گناهان خود دست برنمی‌داريد؟ آيا به اندازهٔ كافی مجازات نشده‌ايد؟ ای اسرائيل، فكر و دلت تمام بيمار است. 6از سر تا پا مجروح و مضروب هستی؛ جای سالم در بدنت نمانده است. زخمهايت باز مانده و عفونی شده، كسی آنها را بخيه نزده و مرهم نماليده است.
7ای قوم اسرائيل، سرزمينتان ويران گشته و شهرهايتان به آتش كشيده شده است. بيگانگان هر چه را كه می‌بينند، در برابر چشمانتان به غارت می‌برند و نابود می‌كنند. 8اورشليم همچون كلبه‌ای در مزرعه و مانند سايبانی در جاليز، بی‌دفاع و تنها مانده است.
9اگر خداوند قادر متعال به داد قوم ما نمی‌رسيد اين عدهٔ كم نيز از ما باقی نمی‌ماند و اورشليم مثل شهرهای سدوم و عموره به کلی از بين می‌رفت.
10ای حاكمان و ای مردم اورشليم كه چون اهالی سدوم و عموره فاسد هستيد، به كلام خداوند گوش دهيد. 11او می‌فرمايد: «از قربانیهای شما بيزارم. ديگر آنها را به حضور من نياوريد. قوچهای فربهٔ شما را نمی‌خواهم. ديگر مايل نيستم خون گاوها و بره‌ها و بزغاله‌ها را ببينم. 12چه كسی از شما خواسته كه وقتی به حضور من می‌آييد اين قربانیها را با خود بياوريد؟ چه كسی به شما اجازه داده كه اينچنين آستان خانهٔ مرا پايمال كنيد؟ 13ديگر اين هدايای باطل را نياوريد. من از بخوری كه می‌سوزانيد نفرت دارم و از اجتماعات مذهبی و مراسمی كه در اول ماه و در روز سَبَت بجا می‌آوريد بيزارم. نمی‌توانم اين اجتماعات گناه‌آلود را تحمل كنم. 14از همهٔ آنها متنفرم و تحمل ديدن هيچكدام را ندارم. 15هرگاه دستهايتان را به سوی آسمان دراز كنيد، روی خود را از شما برخواهم گرداند و چون دعای بسيار كنيد، اجابت نخواهم نمود؛ زيرا دستهای شما به خون آلوده است.
16«خود را بشوييد و طاهر شويد! گناهانی را كه در حضور من مرتكب شده‌ايد از خود دور كنيد. 17نيكوكاری را بياموزيد و با انصاف باشيد. به مظلومان و يتيمان و بيوه‌زنان كمک كنيد.»
18خداوند می‌فرمايد: «بحث و جدل من با شما اين است: اگرچه لكه‌های گناهانتان به سرخی خون است، اما من آنها را مانند پشم پاک می‌كنم و شما را همچون برف سفيد می‌سازم! 19كافی است مرا اطاعت كنيد تا شما را از محصول زمين سير كنم. 20اما اگر به سرپيچی از من ادامه دهيد، به دست دشمن كشته خواهيد شد.» اين كلام خداوند است.
21ای اورشليم، زمانی تو نسبت به خداوند وفادار بودی، اما اينک همچون يک فاحشه به دنبال خدايان ديگر می‌روی. زمانی شهر عدل و انصاف بودی، اما اكنون شهر جنايتكاران شده‌ای. 22زمانی چون نقره خالص بودی، ولی اينک فلزی بی‌مصرف شده‌ای. زمانی همچون شراب ناب بودی، ولی اكنون همانند آب شده‌ای. 23رهبرانت ياغی و شريک دزدانند؛ همه رشوه‌خوارند؛ از يتيمان حمايت نمی‌كنند و به دادخواهی بيوه‌زنان گوش نمی‌دهند. 24بنابراين خداوند، خدای قادر متعال اسرائيل به آنها می‌گويد: «شما دشمن من هستيد؛ تا از شما انتقام نگيرم آرام نمی‌شوم. 25به دست خود، شما را مثل فلز در كوره می‌گدازم تا از كثافت خود پاک شويد.
26«مانند گذشته، رهبران و مشاورانی لايق به شما خواهم بخشيد تا اورشليم را به شهر عدالت و امانت مشهور سازند.»
27خداوند عادل، اورشليم و اهالی توبه‌كار آن را نجات خواهد داد. 28اما گناهكاران و عصيانگران را به هلاكت خواهد رساند و كسانی را كه او را ترک كنند نابود خواهد كرد.
29شما از بت‌پرستی خود در زير درختان بلوط باغهايتان پشيمان خواهيد شد، 30و مانند بلوطی خشک و باغی بی‌آب، از بين خواهيد رفت. 31زورمندانتان با اعمالشان مانند كاه در آتش خواهند سوخت و كسی قادر نخواهد بود آنها را نجات دهد.
1The vision concerning Judah and Jerusalem that Isaiah son of Amoz saw during the reigns of Uzziah, Jotham, Ahaz and Hezekiah, kings of Judah.
A rebellious nation
2Hear me, you heavens! Listen, earth!
For the Lord has spoken:
‘I reared children and brought them up,
but they have rebelled against me.
3The ox knows its master,
the donkey its owner’s manger,
but Israel does not know,
my people do not understand.’
4Woe to the sinful nation,
a people whose guilt is great,
a brood of evildoers,
children given to corruption!
They have forsaken the Lord;
they have spurned the Holy One of Israel
and turned their backs on him.
5Why should you be beaten anymore?
Why do you persist in rebellion?
Your whole head is injured,
your whole heart afflicted.
6From the sole of your foot to the top of your head
there is no soundness –
only wounds and bruises
and open sores,
not cleansed or bandaged
or soothed with oil.
7Your country is desolate,
your cities burned with fire;
your fields are being stripped by foreigners
right before you,
laid waste as when overthrown by strangers.
8Daughter Zion is left
like a shelter in a vineyard,
like a hut in a cucumber field,
like a city under siege.
9Unless the Lord Almighty
had left us some survivors,
we would have become like Sodom,
we would have been like Gomorrah.
10Hear the word of the Lord,
you rulers of Sodom;
listen to the instruction of our God,
you people of Gomorrah!
11‘The multitude of your sacrifices –
what are they to me?’
says the Lord.
‘I have more than enough of burnt offerings,
of rams and the fat of fattened animals;
I have no pleasure
in the blood of bulls and lambs and goats.
12When you come to appear before me,
who has asked this of you,
this trampling of my courts?
13Stop bringing meaningless offerings!
Your incense is detestable to me.
New Moons, Sabbaths and convocations –
I cannot bear your worthless assemblies.
14Your New Moon feasts and your appointed festivals
I hate with all my being.
They have become a burden to me;
I am weary of bearing them.
15When you spread out your hands in prayer,
I hide my eyes from you;
even when you offer many prayers,
I am not listening.
Your hands are full of blood!
16Wash and make yourselves clean.
Take your evil deeds out of my sight;
stop doing wrong.
17Learn to do right; seek justice.
Defend the oppressed.1:17 Or justice. / Correct the oppressor
Take up the cause of the fatherless;
plead the case of the widow.
18‘Come now, let us settle the matter,’
says the Lord.
‘Though your sins are like scarlet,
they shall be as white as snow;
though they are red as crimson,
they shall be like wool.
19If you are willing and obedient,
you will eat the good things of the land;
20but if you resist and rebel,
you will be devoured by the sword.’
For the mouth of the Lord has spoken.
21See how the faithful city
has become a prostitute!
She once was full of justice;
righteousness used to dwell in her –
but now murderers!
22Your silver has become dross,
your choice wine is diluted with water.
23Your rulers are rebels,
partners with thieves;
they all love bribes
and chase after gifts.
They do not defend the cause of the fatherless;
the widow’s case does not come before them.
24Therefore the Lord, the Lord Almighty,
the Mighty One of Israel, declares:
‘Ah! I will vent my wrath on my foes
and avenge myself on my enemies.
25I will turn my hand against you;1:25 That is, against Jerusalem
I will thoroughly purge away your dross
and remove all your impurities.
26I will restore your leaders as in days of old,
your rulers as at the beginning.
Afterwards you will be called
the City of Righteousness,
the Faithful City.’
27Zion will be delivered with justice,
her penitent ones with righteousness.
28But rebels and sinners will both be broken,
and those who forsake the Lord will perish.
29‘You will be ashamed because of the sacred oaks
in which you have delighted;
you will be disgraced because of the gardens
that you have chosen.
30You will be like an oak with fading leaves,
like a garden without water.
31The mighty man will become tinder
and his work a spark;
both will burn together,
with no-one to quench the fire.’
