Salmo 89
Poema didático de Etã, o ezraíta.
1Cantarei constantemente a bondade do Senhor;
a minha boca anunciará às gerações vindouras
como te manténs fiel às tuas promessas.
2Direi que a tua bondade é eterna;
confirmaste a tua fidelidade até no céu.
3Disse o Senhor:
“Fiz uma aliança solene com David,
aquele que eu próprio escolhi:
4A tua dinastia será estabelecida para sempre
e firmarei o teu trono eternamente.” (Pausa)
5Os céus te louvarão pelas tuas maravilhas, ó Senhor;
milhares de anjos te darão louvores,
por seres fiel à tua palavra.
6Quem, em todo o universo,
se pode comparar com o Senhor?
Qual dos anjos mais poderosos
é semelhante a Deus?
7Ele é extremamente admirado na assembleia dos anjos;
é grandemente reverenciado por todos os que o cercam.
8Ó Senhor, Deus dos exércitos,
quem é tão forte como tu?
A fidelidade faz parte do teu próprio carácter.
9Tu dominas a força do mar;
acalmas as vagas que se levantam sob a violência das tempestades.
10Abateste o altivo Raab89.10 Nos relatos babilónicos da criação do mundo, o monstro marinho (Raab) personificava o oceano ou o caos, vencido pelo deus criador. como se fosse ferido de morte;
dispersaste os inimigos com o teu poderoso e forte braço.
11Pertencem-te os céus e a Terra;
criaste o universo com tudo o que nele existe.
12Toda a Terra, de norte a sul, foi criada pelas tuas mãos;
os montes Tabor e Hermon alegram-se,
por serem uma obra assinada pelo teu nome.
13O teu braço é poderoso! Forte é a tua mão!
A sua força atua eficazmente até na glória do céu!
14A justiça e a retidão são as bases do teu trono;
a misericórdia e a verdade vão à tua frente.
15Feliz é o povo que conhece e que responde
ao som festivo da trombeta e que toca para te celebrar!
Esses andarão na luz da tua presença.
16Alegrar-se-ão o dia inteiro no prestígio
que tem o teu nome e a tua justiça.
17Tu és o esplendor da sua força:
o nosso poder está fundamentado no teu favor.
18Porque o nosso rei, que é para nós como um escudo, pertence ao Senhor;
o rei pertence ao Santo de Israel.
19Numa visão, falaste aos teus servos fiéis:
“Prestei ajuda a alguém que é um herói e cheio de vontade,
que vem do meio do povo.
20É David quem me servirá!
Nomeei-o e qualifiquei-o através do santo óleo
que recebeu de mim.
21Firmá-lo-ei e o fortalecerei com o meu forte braço.
22O inimigo nunca lhe passará por cima;
os filhos da maldade não o afligirão.
23Derrubarei os seus inimigos na sua frente;
destruirei os que o aborrecem.
24Acompanhá-lo-ei com a minha bondade;
terá sempre a garantia da minha fidelidade.
25O seu poder eu estenderei sobre os mares;
dominará desde os rios até ao mar.
26Invocar-me-á, dizendo:
‘És o meu Pai, o meu Deus,
a rocha da minha salvação.’
27Também, por isso, o tratarei com a honra
que se dá a um filho mais velho;
farei dele o mais poderoso dos reis da Terra.
28Manterei para sempre a minha bondade para com ele;
a aliança de amor que faço com ele nunca será anulada.
29Terá sempre um herdeiro e o seu trono não terá fim;
será como os dias do céu!
30Mas, se os seus filhos deixarem a minha Lei,
e não seguirem os meus mandamentos,
31se desprezarem os meus estatutos,
interpretando-os segundo os seus interesses,
32então virei junto deles para os castigar,
para punir a sua maldade.
33Contudo, não retirarei dele a minha bondade,
nem deixarei de cumprir a minha promessa.
34Não anularei a minha aliança com ele,
nem retirarei uma só palavra que saiu dos meus lábios.
35Porque o jurei a David,
como Deus santo que não pode mentir.
36A sua descendência durará para sempre
e o seu trono terá a duração do próprio Sol.
37Será como a Lua que permanece sólida,
como testemunho no céu da minha fidelidade.” (Pausa)
38No entanto, tu rejeitaste e aborreceste o teu ungido;
indignaste-te contra ele.
39Não vês com bons olhos a aliança que fizeste com ele;
lançaste a sua coroa no pó da terra.
40Derribaste as muralhas;
deixaste em ruínas as fortificações que o defendiam.
41Todos os que passam por ali o despojam;
os seus vizinhos o desprezam.
42Deste força aos seus inimigos,
os quais têm tido fortes razões para se regozijarem.
43As suas armas encravaram-se, não prestam;
retiraste-lhe a tua ajuda na batalha.
44Acabaste com o esplendor que tinha antes;
o seu trono caiu.
45Envelheceu antes do tempo;
cobriste-o de vergonha. (Pausa)
46Até quando, Senhor, será assim?
Vais ignorar para sempre o meu apelo?
Deixarás que a tua ira se acenda como um fogo?
47Lembra-te como são breves os dias da minha vida;
tu não criaste os homens para uma vida inútil e vazia.
48Também não há ninguém que viva para sempre,
sem conhecer a morte;
que tenha a capacidade de se livrar do poder do mundo dos mortos. (Pausa)
49Senhor, onde está o amor
que mostraste para com David, antigamente,
e que lhe juraste com a verdade da tua palavra?
50Lembra-te da vergonha em que se encontra o teu povo;
trago no peito a marca do escárnio de toda essa gente.
51Gente que tem posto a tua honra de rastos,
pois são teus inimigos, Senhor;
riem-se da vida deste, que tu escolheste e ungiste.
52Bendito seja o Senhor, para sempre!
Amém! Assim seja!
1Een leerzaam gedicht van de Ezrahiet Ethan.
2Ik wil alleen nog maar zingen
van de goedheid en genade van de Here,
van alles wat Hij voor mij heeft gedaan.
Van generatie op generatie
zal ik getuigen van uw trouw.
3Ik zeg dan:
uw goedheid en liefde gelden eeuwig,
tot in de hemel blijkt hoe trouw U bent.
4De Here zegt:
Ik heb een verbond gesloten
met de man die Ik heb uitgekozen,
dat heb Ik gezworen aan mijn dienaar David.
5Ik zei tegen hem:
Ik zal uw nageslacht blijven zegenen,
van generatie op generatie
zullen uw kinderen op de troon blijven.
6Here, daarom wordt uw grote macht
tot in de hemel geprezen.
Alle gelovigen loven U om uw trouw.
7Kan in de hemel iemand
zich meten met de Here?
Is er op aarde
een god als onze Here?
8God dwingt ontzag en respect af
van de heilige engelen die Hem omringen.
9Here, God van de hemelse legers,
wie is zo groot en machtig als U?
Uw trouw omgeeft U.
10U beheerst de woede van de zee,
als de golven hoog oprijzen, brengt U ze tot rust.
11U hebt Egypte vernietigd
en al uw vijanden door uw kracht verspreid.
12De hemel is van U
en ook de aarde behoort U toe.
U hebt de wereld en alles wat erop leeft, geschapen.
13Van noord tot zuid hebt U alles gemaakt.
De bergen juichen U toe.
14Uw arm is machtig en uw hand is sterk.
Uw rechterhand is de hoogste op aarde.
15Alles wat U doet, is recht en rechtvaardig.
Goedheid, liefde en trouw
zijn alleen op U van toepassing.
16Gelukkig is het volk dat U eert, Here,
zij gaan hun weg met U, in uw licht.
17De hele dag prijzen zij uw naam
en dankzij uw rechtvaardigheid staan zij sterk.
18Want U bent het kenmerk van hun kracht,
door uw liefde en goedkeuring ontvangen wij een hoge positie.
19De Here beschermt ons
en de Heilige God van Israël is onze Koning.
20In het verleden hebt U tegen uw volgelingen gezegd:
‘Ik heb mijn hulp toegezegd aan een dapper man,
één man uit uw volk koos Ik speciaal uit.
21Ik vond mijn dienaar David
en heb hem met gewijde olie gezalfd.
22Mijn hand zal hem ondersteunen
en mijn arm zal hem sterk maken.
23De vijand zal hem niet in zijn macht krijgen
en geen misdadiger zal hem kwaad kunnen doen.
24Integendeel, Ik zal zijn tegenstanders voor hem vernietigen.
Wie hem haten, zullen Mij tegenkomen.
25Maar al mijn trouw en liefde zijn voor hem.
Dankzij Mij bekleedt hij een hoge positie.
26Ik geef hem zelfs gezag over zeeën en rivieren.
27Hij zal Mij zijn Vader noemen.
Ik zal zijn God zijn
en de rots waar hij zijn redding vindt.
28Ik zal hem behandelen als een oudste zoon,
als een van de hoogste koningen op aarde.
29Mijn goedheid en liefde zijn blijvend voor hem,
mijn verbond met hem kan niet meer worden verbroken.
30Zijn nageslacht zal altijd blijven bestaan
en zijn troon is onaantastbaar.
31Als zijn zonen mijn wetten negeren
en niet meer leven volgens mijn leefregels,
32als zij mijn voorschriften ontwijden
en mijn geboden niet meer houden,
33zal Ik hen straffen en allerlei plagen sturen.
34Maar mijn goedheid en liefde voor hem
blijven onveranderd, Ik blijf hem trouw.
35En ook mijn verbond met hem
blijf Ik trouw, dat is Mij heilig.
Wat Ik heb beloofd, zal Ik doen.
36Ik heb het immers eens bij Mij Zelf gezworen!
Ik kan David niet in de steek laten.
37Zijn nageslacht zal altijd voortleven
en zijn troon is onwankelbaar, net als de zon.
38Net als de maan zal hij er altijd zijn,
want Hij die vanuit de hemel getuigt, is trouw.’
39Maar toch hebt U uw uitverkorene
van U weggedaan en hem verworpen.
U bent boos op hem geworden.
40U hebt uw verbond met uw dienaar vernietigd
en hem de kroon van het hoofd gestoten.
41Zijn muren hebt U afgebroken
en zijn sterke burchten tot puin gemaakt.
42Mensen die langskwamen
hebben zijn bezittingen geplunderd.
Zijn buren dreven de spot met hem.
43Zijn tegenstanders bleken sterker
en zijn vijanden overwonnen hem.
44Ook zijn zwaard gaf hem geen overwinning
en hij moest zich in de oorlogen gewonnen geven.
45Er was geen eer meer voor hem over
en zijn troon hebt U omver geworpen.
46Hij werd vroeg oud en werd met schande overladen.
47Moet dit nog lang duren, Here?
Blijft U Zich voor mij verbergen?
Blijft uw toorn branden als het heetste vuur?
48Denk er alstublieft aan
dat ik maar een vergankelijk mens ben.
U hebt de mensen Zelf geschapen,
dus U weet hoe kort zij leven.
49Er is immers geen mens die niet zal sterven?
Niemand kan toch ontkomen aan het dodenrijk?
50Waar zijn nu de blijken van uw genade, Here?
U hebt die eens aan ons toegezegd,
zelfs met een eed aan David gezworen.
51Kijk toch, Here, hoe uw dienaren worden bespot
en hoe alle volken ons uitlachen.
52Hoe ook uw tegenstanders de spot met ons drijven, Here.
Zij drijven de spot met hem die door U tot koning is gezalfd!
53Alle lof en eer is voor de Here, tot in eeuwigheid.
Laat ieder die dit hoort daarmee instemmen.
Amen.
