Salmos 145 – OL & APSD-CEB

O Livro

Salmos 145:1-21

Salmo 145

Salmo de David.

1Eu te louvarei, meu Deus e meu Rei!

Quero cantar a força do teu nome para sempre!

2Sim, dia após dia, quero louvar-te

e por toda a eternidade

falar de toda a grandeza do teu nome.

3Grande é o Senhor

e inteiramente digno de louvor;

a sua grandeza ultrapassa o nosso entendimento.

4Cada geração conte aos seus descendentes

as maravilhas que o Senhor faz.

5Quero falar da magnífica glória da tua majestade

e meditar nas tuas maravilhas.

6Toda a fama dos teus espantosos milagres

correrá de boca em boca,

assim como toda a tua grandeza.

7Todos falarão da tua bondade

e cantarão a tua justiça.

8Bondoso e misericordioso é o Senhor;

ele é paciente e cheio de amor.

9É bom para todos;

tudo o que faz é consequência do seu amor.

10Tudo o que criaste, Senhor, é motivo

para que aqueles que te pertencem te louvem.

11Para que falem da glória do teu reino,

mencionando os feitos do teu poder.

12Darão a conhecer à humanidade os teus milagres,

a tua majestade e a glória do teu reino.

13O teu reino não tem fim;

o teu domínio estende-se por todas as gerações.

14O Senhor ampara todos os que caem

e levanta os que estão abatidos.

15Os olhos de todos estão postos em ti, Senhor;

tu lhes dás alimento conforme o que precisam.

16Abres a tua generosa mão

e satisfazes os desejos de todo o ser vivo.

17Justo é o Senhor em tudo o que faz;

as suas obras têm a marca da sua bondade.

18O Senhor está perto de todos os que o chamam,

de todos os que o invocam em verdade.

19Realizará os desejos daqueles que o temem;

ouvirá os seus apelos e os salvará.

20O Senhor guarda todos os que o amam,

mas todos os ímpios serão destruídos.

21Louvarei o Senhor, publicamente,

e todos os habitantes da Terra louvarão

a força do seu nome, para sempre!

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 145:1-21

Salmo 145145:0 Salmo 145 Ang ulohan sa Hebreo: Awit sa pagdayeg ni David.

Awit sa Pagdayeg

1Dayegon ko ikaw, akong Dios ug Hari.

Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.

2Adlaw-adlaw dayegon ko ikaw,

ug himuon ko kana sa walay kataposan.

3Gamhanan ka, Ginoo, ug takos gayong dayegon.

Ang imong pagkagamhanan dili gayod matugkad.

4Isugilon sa matag henerasyon ngadto sa sunod nila nga henerasyon ang imong gamhanang mga buhat.

5Pamalandongan ko ang imong pagkahalangdon, pagkagamhanan, ug ang imong katingalahang mga buhat.

6Ipanugilon sa mga tawo ang gahom sa imong katingalahang mga buhat,

ug imantala ko usab ang imong pagkagamhanan.

7Ipanugilon nila ang pagkabantog sa imong dakong kaayo,

ug moawit sila mahitungod sa imong pagkamatarong.

8Ginoo, maloloy-on ka ug manggihunahunaon;

mahigugmaon ka ug dili daling masuko.

9Ginoo, maayo ka ngadto sa tanan;

manggihunahunaon ka sa tanan mong binuhat.

10Pasalamatan ka, Ginoo, sa tanan mong binuhat;

dayegon ka sa imong matinud-anong katawhan.

11Maghisgot sila bahin sa imong paghari ug sa imong dakong gahom,

12aron mahibaloan sa tanang katawhan ang imong gamhanang mga buhat ug ang pagkagamhanan sa imong paghari.

13Ang imong paghari walay kataposan.

Matinumanon ka gayod, Ginoo, sa imong mga saad,

ug ang imong pagkamahigugmaon makita sa tanan mong binuhatan.

14Gitabangan mo ang tanan nga anaa sa kalisod

ug gipalig-on ang tanang mga maluya.

15Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo,

ug gihatagan mo sila sa ilang pagkaon sa panahon nga gikinahanglan nila kini.

16Mahinatagon ka ug gitagbaw mo sila.

17Matarong ka, Ginoo, sa tanan mong binuhatan,

ug mahigugmaon ka sa tanan mong binuhat.

18Haduol ka, Ginoo, sa tanan nga matinud-anon nga nagatawag kanimo.

19Ginahatag mo ang ginapangandoy sa mga nagatahod kanimo;

ginapatalinghogan mo ang ilang pagpanawag,

ug ginaluwas mo sila.

20Ginabantayan mo ang tanang nagahigugma kanimo,

apan ang tanang daotan imong laglagon.

21Dayegon ko ikaw, Ginoo.

Ang tanang binuhat modayeg kanimo sa walay kataposan.