Salmo 132
Cântico de peregrinação.
1Lembra-te, Senhor,
de quando David estava tão aflito.
2Quando te fez aquela solene promessa,
a ti, o Poderoso Senhor de Jacob, dizendo:
3“De maneira nenhuma poderei vir para casa,
descansar e dormir em paz.
4Não fecharei os meus olhos para dormir;
as minhas pálpebras não terão repouso.
5Não, enquanto não construir uma casa
onde o Poderoso Senhor de Jacob seja adorado.”
6A arca santa do Senhor já andou por Efrata
e viemos encontrá-la no campo de Jaar.
7Entremos agora no seu santo templo
e adoremos diante dos seus pés!
8Levanta-te, Senhor, e entra no teu templo,
lugar do teu repouso, juntamente com a arca,
que é a expressão do teu poder.
9Os sacerdotes hão de vestir-se de justiça
e todo o teu povo cantará de alegria.
10Por amor de David, que te serve,
não deixes de responder ao teu ungido!
11O Senhor fez uma promessa a David e não falharia:
“Estabelecerei um dos teus descendentes
e ele se sentará no trono, depois de ti.
12Se os teus descendentes se mantiverem fiéis
à aliança que fiz com o povo de Israel,
e fiéis aos mandamentos que virão a aprender,
também ocuparão o trono de Israel, para sempre.”
13Tu, Senhor, escolheste Sião
para ser o local da tua habitação:
14“É aqui, o lugar do meu descanso para sempre;
este é o meu desejo!
15Tornarei esta cidade próspera;
fartarei de pão os pobres que lá vivam.
16Vestirei de salvação os sacerdotes
e os fiéis exaltarão de júbilo.
17O poder de David aumentará
e prepararei uma lâmpada para o meu ungido.
18Os seus inimigos ficarão cobertos de vergonha.
David será um rei glorioso!”
Salmo 132132 Salmo 132 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang awit habang paakyat.
Papuri sa Templo ng Dios
1Panginoon, huwag nʼyong kalilimutan si David at ang lahat ng paghihirap na kanyang tiniis.
2Alalahanin nʼyo ang pangako niya sa inyo Panginoon, kayo na Makapangyarihang Dios ni Jacob.
Ipinangako niya,
3“Hindi ako uuwi o mahihiga man sa aking higaan
4o matulog
5hanggaʼt hindi ako nakakakita ng lugar na matitirhan ng Panginoon, ang Makapangyarihang Dios ni Jacob.”
6Nang kami ay nasa Efrata nabalitaan namin kung nasaan ang Kaban ng Kasunduan,
at natagpuan namin ito sa kapatagan ng Jaar.
7Sinabi namin, “Pumunta tayo sa tirahan ng Panginoon, at sumamba tayo sa kanya sa harap ng kanyang trono.”
8Sige na po Panginoon, pumunta na kayo sa inyong templo kasama ng Kaban ng Kasunduan na sagisag ng inyong kapangyarihan.
9Sanaʼy palaging mamuhay ng matuwid ang inyong mga pari,
at umawit nang may kagalakan ang inyong mga tapat na mamamayan.
10Alang-alang kay David na inyong lingkod,
huwag nʼyong itatakwil ang haring inyong hinirang.
11Nangako kayo noon kay David,
at itoʼy tiyak na inyong tutuparin at hindi babawiin.
Sinabi nʼyo, “Isa sa iyong angkan ang papalit sa iyo bilang hari.
12At kung ang mga hari na nagmula sa iyong angkan ay susunod sa aking kasunduan at mga turo sa kanila,
ang kanilang mga anak ay maghahari rin magpakailanman.”
13Hinangad at pinili ng Panginoon ang Zion na maging tahanan niya.
Sinabi niya,
14“Ito ang aking tirahan magpakailanman;
dito ako maninirahan dahil ito ang nais ko.
15Bibigyan ko ang Zion ng lahat niyang pangangailangan,
at kahit ang mga mamamayan niyang dukha ay bubusugin ko ng pagkain.
16Ililigtas ko ang kanyang mga pari,
at ang kanyang tapat na mamamayan ay aawit sa kagalakan.
17“Paghahariin ko sa Zion, ang haring mula sa angkan ni David,
at gagawin ko siyang parang ilawang pumapatnubay sa mga tao.
18Hihiyain ko ang kanyang mga kaaway, ngunit pauunlarin ko ang kaharian niya.”
