Salmos 105 – OL & YCB

O Livro

Salmos 105:1-45

Salmo 105

1Deem graças ao Senhor e invoquem o seu nome!

Contem aos povos os seus feitos!

2Cantem-lhe, cantem-lhe louvores

e contem todas as suas maravilhas!

3Deem glória ao seu santo nome!

Que rejubilem todos aqueles que buscam o Senhor!

4Procurem o Senhor! Procurem a sua força

e a sua face continuamente!

5Lembrem-se dos seus poderosos milagres,

dos seus maravilhosos feitos, dos juízos da sua palavra,

6vocês os seus servos, descendentes de Abraão,

os descendentes de Jacob, seus eleitos.

7Ele é o Senhor, nosso Deus;

a sua autoridade é reconhecida em toda a Terra.

8Ele lembra-se para sempre da sua aliança,

das palavras dos seus mandamentos,

dirigidos a milhares de gerações,

9do seu acordo feito com Abraão,

do seu juramento feito a Isaque.

10Foi confirmado a Jacob

e prometido a Israel, como aliança eterna:

11“Dar-te-ei a terra de Canaã por posse.”

12Ainda eram muito poucos

e simples estrangeiros na terra prometida.

13Andavam de nação em nação,

de um reino para outro.

14Deus nem por isso permitiu que alguém lhes fizesse mal;

os reis eram repreendidos por amor deles.

15“Não façam mal algum ao meu povo escolhido!”,

ordenou-lhes Deus.

“Estes são meus profetas, não lhes toquem!”

16Fez vir um período de fome à terra de Canaã,

privando-a de pão.

17Deixou que José fosse vendido

como escravo para o Egito.

18Os egípcios amarraram-lhe os pés com correntes,

puseram-no a ferros.

19Isto durou até ao momento em que

a palavra do Senhor provou que ele tinha razão.

20Então o rei mesmo o mandou chamar e soltou-o.

21Fê-lo responsável por toda a sua casa

e pô-lo como ministro da nação.

22Podia, como entendesse, exercer a sua autoridade

sobre os grandes senhores do reino,

e até instruir os seus próprios anciãos.

23Entrou então Israel no Egito,

e Jacob foi viver como estrangeiro na terra de Cam105.23 Refere-se habitualmente ao Egito, como muitas vezes aparece na Bíblia..

24Depois disso, o povo multiplicou-se espantosamente,

a ponto de tornar-se uma nação maior do que aquela

no meio da qual vivia e que o ia oprimindo.

25Deus deixou que os egípcios aborrecessem os israelitas,

profundamente, e os enganassem.

26Então apareceu Moisés, acompanhado de Aarão,

que Deus escolheu como seu representante.

27Por seu intermédio fizeram-se prodígios,

fenomenais, na terra de Cam.

28Deus enviou densas trevas;

mas Moisés e Aarão não foram desobedientes à palavra de Deus.

29As águas tornaram-se, por toda a parte, em sangue,

e não ficou um só peixe vivo!

30E houve uma praga de rãs como nunca se viu;

até no palácio e nos aposentos privados do rei!

31Depois foram enxames de moscas e piolhos,

que encheram o Egito de uma ponta à outra.

32Até a chuva se tornou, noutra ocasião,

numa saraiva destruidora e raios queimaram a terra.

33As vinhas e as figueiras foram destruídas;

por todo o lado, as árvores secaram e caíram.

34À chamada de Deus acorreram bandos imensos

de gafanhotos e nuvens de pulgões.

35Comeram tudo o que encontraram;

não escapou sequer uma planta, um fruto de árvore!

36Depois tirou a vida a todo o filho mais velho de cada família egípcia,

aquele que era o orgulho e a alegria de todo o lar dessa terra.

37Quanto ao seu povo, tirou-os dali com toda a segurança,

carregados de ouro e prata,

sem que houvesse entre eles um só doente.

38Todo o povo egípcio se alegrou de alívio,

quando os israelitas se foram,

porque se tinham enchido de terror por causa deles.

39Deus estendeu sobre eles uma nuvem para os proteger,

e de noite era como a luz dum fogo que os alumiava.

40A certa altura, pediram carne para comer

e o Senhor mandou-lhes codornizes;

alimentou-os com o maná, o pão do céu.

41Fez com que uma rocha se abrisse

e dela jorasse água em grande abundância,

até formar como que um rio,

através de toda aquela terra desértica e estéril.

42Porque se lembrou das sagradas promessas

que tinha feito a Abraão, seu fiel servidor.

43Fez esses que tinha escolhido como povo

entrar cheios de ânimo e alegria na terra prometida.

44Deu-lhes um território, até ali ocupado por gentes estranhas,

onde comeram, de início, o que outros tinham plantado.

45Tudo isso foi feito para que viessem a ser fiéis

e obedientes às suas leis e mandamentos.

Louvem o Senhor!

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Saamu 105:1-45

Saamu 105

1105.1-15: 1Ki 16.8-22.Ẹ fi ọpẹ́ fún Olúwa, ké pe orúkọ rẹ̀:

Jẹ́ kí a mọ ohun tí ó ṣe láàrín àwọn orílẹ̀-èdè;

2Kọrin sí i, kọrin ìyìn sí i;

sọ ti iṣẹ́ ìyanu rẹ̀ gbogbo.

3Ṣògo nínú orúkọ mímọ́ rẹ̀:

Jẹ́ kí ọkàn àwọn tí ń wá Olúwa kí ó yọ̀.

4Olúwa àti ipá rẹ̀;

wa ojú rẹ̀ nígbà gbogbo.

5Rántí àwọn ìyanu tí ó ti ṣe,

ìyanu rẹ̀, àti ìdájọ́ tí ó sọ,

6Ẹ̀yin ìran Abrahamu ìránṣẹ́ rẹ̀,

ẹ̀yin ọmọkùnrin Jakọbu, àyànfẹ́ rẹ̀.

7Òun ni Olúwa Ọlọ́run wa:

ìdájọ́ rẹ̀ wà ní gbogbo ayé.

8105.8-9: Lk 1.72-73.Ó rántí májẹ̀mú rẹ̀ láéláé,

ọ̀rọ̀ tí ó pàṣẹ, fún ẹgbẹgbẹ̀rún ìran,

9májẹ̀mú tí ó dá pẹ̀lú Abrahamu,

ìbúra tí ó ṣe pẹ̀lú fún Isaaki.

10Ó ṣe ìdánilójú u rẹ̀ fún Jakọbu gẹ́gẹ́ bí àṣẹ

sí Israẹli, gẹ́gẹ́ bi májẹ̀mú ayérayé:

11“Fún ìwọ ni èmi ó fún ní ilẹ̀ Kenaani

gẹ́gẹ́ bí ìpín tí ìwọ ó jogún.”

12Nígbà tí wọn kéré níye,

wọ́n kéré jọjọ, àti àwọn àjèjì níbẹ̀

13wọ́n rìn kiri láti orílẹ̀-èdè sí orílẹ̀-èdè,

láti ìjọba kan sí èkejì.

14Kò gba ẹnikẹ́ni láààyè láti pọ́n wọn lójú;

ó fi ọba bú nítorí tiwọn:

15“Má ṣe fọwọ́ kan ẹni ààmì òróró mi, má sì ṣe wòlíì mi níbi.”

16Ó pe ìyàn sórí ilẹ̀ náà

ó sì pa gbogbo ìpèsè oúnjẹ wọn run;

17Ó sì rán ọkùnrin kan síwájú wọn

Josẹfu tí a tà gẹ́gẹ́ bí ẹrú.

18Wọn fi ṣẹkẹ́ṣẹkẹ̀ bọ ẹsẹ̀ rẹ̀

a gbé ọrùn rẹ̀ sínú irin

19Títí ọ̀rọ̀ tí ó sọtẹ́lẹ̀ fi ṣẹ

títí ọ̀rọ̀ Olúwa fi dá a láre.

20Ọba ránṣẹ́ lọ tú u sílẹ̀

àwọn aláṣẹ ènìyàn tú u sílẹ̀

21Ó fi jẹ olúwa lórí ilẹ̀ rẹ̀

aláṣẹ lórí ohun gbogbo tí ó ní,

22Gẹ́gẹ́ bí ìfẹ́ rẹ̀, kí ó máa

ṣe àkóso àwọn ọmọ-aládé

kí ó sì kọ́ àwọn àgbàgbà rẹ̀ ní ọgbọ́n.

23Israẹli wá sí Ejibiti;

Jakọbu sì ṣe àtìpó ní ilé Hamu.

24Olúwa, sì mú àwọn ọmọ rẹ̀ bí sí i

ó sì mú wọn lágbára jù

àwọn ọ̀tá wọn lọ

25Ó yí wọn lọ́kàn padà láti kórìíra àwọn ènìyàn

láti ṣe àrékérekè sí àwọn ìránṣẹ́ rẹ̀.

26Ó rán Mose ìránṣẹ́ rẹ̀

àti Aaroni tí ó ti yàn

27Wọ́n ń ṣe iṣẹ́ ìyanu láàrín wọn

ó ṣe iṣẹ́ ìyanu ní Hamu.

28Ó rán òkùnkùn, o sì mú ilẹ̀ ṣú

wọn kò sì sọ̀rọ̀-òdì sí ọ̀rọ̀ rẹ̀.

29Ó sọ omi wọn di ẹ̀jẹ̀,

ó pa ẹja wọn.

30Ilẹ̀ mú ọ̀pọ̀lọ́ jáde wá,

èyí tí ó lọ sí ìyẹ̀wù àwọn ọba wọn.

31Ó sọ̀rọ̀, onírúurú eṣinṣin sì dìde,

ó sì hu kantíkantí ní ilẹ̀ wọn

32Ó sọ òjò di yìnyín,

àti ọ̀wọ́-iná ní ilẹ̀ wọn;

33Ó lu àjàrà wọn àti igi ọ̀pọ̀tọ́ wọn

ó sì dá igi orílẹ̀-èdè wọn.

34Ó sọ̀rọ̀, eṣú sì dé,

àti kòkòrò ní àìníye,

35Wọn sì jẹ gbogbo ewé ilẹ̀ wọn,

wọ́n sì jẹ èso ilẹ̀ wọn run

36Nígbà náà, ó kọlu gbogbo àwọn ilẹ̀ wọn,

ààyò gbogbo ipá wọn.

37Ó mú Israẹli jáde

ti òun ti fàdákà àti wúrà,

nínú ẹ̀yà rẹ̀ kò sí aláìlera kan.

38Inú Ejibiti dùn nígbà tí wọn ń lọ,

nítorí ẹ̀rù àwọn Israẹli ń bá wọ́n.

39Ó ta àwọsánmọ̀ fún ìbòrí,

àti iná láti fún wọn ní ìmọ́lẹ̀ lálẹ́

40Wọn béèrè, ó sì mú ẹyẹ àparò wá,

ó sì fi oúnjẹ ọ̀run tẹ́ wọn lọ́rùn.

41Ó sì la àpáta, ó sì mú omi jáde;

gẹ́gẹ́ bí odò tí ń sàn níbi gbígbẹ.

42Nítorí ó rántí ìlérí mímọ́ rẹ̀

àti Abrahamu ìránṣẹ́ rẹ̀.

43Ó sì fi ayọ̀ mú àwọn ènìyàn rẹ̀ jáde

pẹ̀lú ayọ̀ ní ó yan àyànfẹ́ rẹ̀

44Ó fún wọn ní ilẹ̀ ìní náà,

wọ́n sì jogún iṣẹ́ àwọn ènìyàn náà,

45Kí wọn kí ó lè máa pa àṣẹ rẹ̀ mọ́

kí wọn kí ó lè kíyèsi òfin rẹ̀.

Ẹ fi ìyìn fún Olúwa.