1Meu filho, obedece às minhas palavras;
esconde dentro de ti os meus mandamentos.
2Cumpre os meus mandamentos e viverás;
guarda os meus preceitos como o bem mais precioso que possuis.
3Escreve-os, para que os tenhas sempre à mão;
grava-os no teu íntimo.
4Considera a sabedoria como uma irmã a quem amas,
como um membro querido da tua família.
5Para que te proteja da mulher leviana,
da estranha que te procura atrair com conversas sedutoras.
6Um dia, aproximando-me da janela da minha casa
e olhando para a rua,
7vi um grupo de rapazes simples,
e entre eles um moço insensato,
8que se dirigia para a casa duma dessas mulheres,
num recanto da rua.
9Era já o fim do dia, anoitecia;
as sombras favoreciam-no.
10E ela saiu-lhe ao encontro,
arranjada de forma provocante.
11Com o ar ligeiro de quem nunca para em casa.
12Daquelas que andam pelas esquinas das ruas,
nos lugares mais frequentados, procurando por todo o lado.
13Então aproximou-se, beijou-o
e disse-lhe com descaramento:
14“Decidi sacrificar ofertas de paz
e assim cumpri os meus votos.
15Por isso, vim a correr à tua procura,
a saber onde estavas.
16Olha, já fiz a cama bonitas colchas bordadas
com linho fino do Egito,
17e perfumei-a com mirra, aloés e canela.
18Vem já, vamo-nos saciar de amores
e gozar até de manhã.
19Porque o meu marido não está em casa;
deve ter ido a um sítio distante.
20Eu vi que até levou bagagem e dinheiro;
com certeza que não volta para casa antes da lua cheia.”
21E assim o seduziu, com muita conversa e palavrinhas doces;
e ele deixou-se enfeitiçar.
22Quando vi que a seguia,
veio-me à lembrança um boi que levam para o matadouro,
ou um veado apanhado numa armadilha de caça.
23Só lhe resta esperar que um tiro certeiro lhe atravesse o corpo;
é como a ave que corre para o sítio
onde vai ficar presa num laço,
sem pensar que estará ali o fim da sua vida.
24Agora ouçam-me, meus filhos,
mas ouçam-me com atenção!
25Não percam o controlo dos vossos desejos;
afastem-se delas e dos sítios por onde andam!
26Porque têm sido a causa da ruína de muita gente;
são muitas as suas vítimas.
27Frequentar a casa delas
é seguir o caminho que conduz à morte e ao mundo dos mortos.
Ɔbaawaresɛefoɔ Ho Kɔkɔbɔ
1Me ba, fa me nsɛm sie
na kora mʼahyɛdeɛ wɔ wo mu.
2Di mʼahyɛdeɛ so na wobɛnya nkwa;
bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ deɛ wodɔ noɔ.
3Kyekyere bɔ wo nsateaa ho;
twerɛ no yie gu wʼakoma ɛpono so.
4Ka kyerɛ nyansa sɛ, “Wo yɛ me nuabaa,”
na frɛ nteaseɛ wo busuani;
5Wɔbɛtwe wo afiri ɔbaawaresɛefoɔ ho,
afiri ɔbaawarefoɔ sansani nsɛmmɔdɛ ho.
6Me fie mpomma ano
mede mʼani faa ntokua mu.
7Mehunuu wɔ ntetekwaafoɔ mu,
mehyɛɛ mmeranteɛ no mu baako nso,
ɔbabunu a ɔnni adwene.
8Na ɔnam borɔno a ɛbɛn ɔbaa no fie so
a nʼani kyerɛ ɔbaa no fie
9ɛberɛ a ɔnwunu redwoɔ,
na animu rebiribiri no.
10Afei ɔbaa bi firi bɛhyiaa no a
wasiesie ne ho sɛ odwamanfoɔ a nnaadaa wɔ nʼakomam.
11(Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho,
ɔntena efie koraa;
12ɛnnɛ wɔhunu no mmɔntene so, ɔkyena na ɔte adwaberem,
ɔtetɛ wɔ mmantwea mmantwea.)
13Ɔsɔɔ ne mu fee nʼano
wamfɛre, na ɔkaa sɛ,
14“Mewɔ ayɔnkofa ayɛyɛdeɛ wɔ efie;
ɛnnɛ madi me bɔhyɛ so.
15Enti mebaeɛ sɛ merebɛhyia wo;
mehwehwɛɛ wo na mahunu wo!
16Mato me mpa
mede nwera a wɔahyɛ no aduro a ɛfiri Misraim.
17Mede nnuhwam apete me mpa so:
kurobo, pɛperɛ ne sinamon.
18Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkɔsi anɔpa;
19Me kunu nni efie;
watu kwan na ɔbɛkyɛre.
20Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sikabɔtɔ ma
na ɔremma kɔsi ɔsrane no korokumatwa berɛ mu.”
21Ɔde akorɔkorɔ bɔɔ no asɔn;
ɔde nnaadaa nyaa no ne no daeɛ.
22Ɔdii nʼakyi prɛko pɛ
te sɛ nantwie a ɔrekɔ akumiiɛ,
anaa ɔwansane a ɔde ne tiri rekɔhyɛ hankrafidie mu
23kɔsi sɛ bɛmma bɛhwire ne brɛboɔ mu,
te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afidie mu
na ɔnnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
24Na afei, me mma, montie me;
monyɛ aso mma deɛ meka.
25Mommma mo akoma mpatere nkɔ ne so
na mommane mfa nʼakwan so.
26Bebree na wɔnam ne so ahwehwe ase;
wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
27Ne fie yɛ ɛda kwantempɔn a
ɛkɔ owuo mpia mu.