Sinais do fim
(Mc 13.1-20; Lc 21.5-24)
1Quando Jesus ia a sair do recinto do templo, vieram os discípulos que queriam chamar-lhe a atenção para todas aquelas edificações. 2Porém, disse-lhes: “Não estão a ver tudo isto? É realmente como vos digo: não será deixada aqui pedra sobre pedra que não seja derrubada.”
3“E quando é que vai acontecer semelhante coisa?”, quiseram saber os discípulos mais tarde, estando ele sentado na encosta do monte das Oliveiras. “Que sinal há que anuncie o teu regresso e o fim do mundo?”
4Ao que Jesus respondeu: “Cuidado! Não deixem que ninguém vos engane. 5Porque virão muitos apresentando-se em meu nome, dizendo que são o Cristo, e enganarão a muitos. 6Quando ouvirem falar de guerras e notícias de guerras, não fiquem inquietos. Isto tem de acontecer, mas ainda não é o fim. 7As nações levantar-se-ão umas contra as outras, reino contra reino e haverá fomes e terramotos em muitos sítios. 8Mas tudo isso será apenas o começo dos horrores que hão de vir.
9Então entregar-vos-ão para serem torturados, matar-vos-ão e todos vos odiarão por causa do meu nome. 10E muitos voltarão para o pecado, trair-se-ão e odiar-se-ão uns aos outros; 11aparecerão falsos profetas que arrastarão muitos para o erro. 12E crescerá de tal maneira a transgressão que o amor de muitos arrefecerá. 13Mas quem resistir até ao fim será salvo! 14As boas novas do reino serão pregadas no mundo inteiro, para que todas as nações as ouçam, e então virá o fim.
15Portanto, quando virem a abominação desoladora de que o profeta Daniel falou, instalada no lugar santo (quem ler isto preste muita atenção),24.15 Dn 9.27; 11.31; 12.11. 16então aqueles que estiverem na Judeia fujam para as montanhas! 17Quem estiver no terraço não entre sequer de novo em casa. 18Quem estiver nos campos não volte para ir buscar roupa. 19Ai das grávidas e das que amamentarem naqueles dias! 20Orem para que a vossa fuga não aconteça no inverno nem num sábado.
21Porque serão dias de horror, como o mundo jamais viu em toda a sua história, nem nunca mais se tornará a ver coisa igual. 22Se aqueles dias não fossem encurtados, toda a humanidade se perderia. Mas aqueles dias serão encurtados por amor dos seus escolhidos.
Jesus fala do seu regresso
(Mc 13.21-31; Lc 21.25-33; 17.23-24, 37)
23Então, se alguém vos disser: ‘O Cristo apareceu aqui ou está além, naquela vila’, não acreditem. 24Porque haverá muitos falsos Cristos e falsos profetas cujos grandes sinais enganariam, se possível, os próprios escolhidos de Deus. 25Tenham cuidado, porque já vos avisei.
26Portanto, se alguém vos disser que o Cristo voltou e está no deserto, não se deem ao trabalho de ir ver; ou que ele está escondido em determinado sítio, não creiam em tal! 27Porque, assim como o relâmpago ilumina o céu do nascente ao poente, assim será o regresso do Filho do Homem. 28Onde estiver o cadáver, aí se juntarão os abutres!
29Logo depois da aflição que naqueles dias haverá, o Sol ficará escuro, a Lua negra, as estrelas cairão do céu e as forças que suportam o universo serão sacudidas. 30Por fim, aparecerá o sinal do Filho do Homem no céu.24.30 Dn 7.13-14. Todas as tribos da Terra chorarão e verão o Filho do Homem, vindo no meio de nuvens, com poder e grande glória. 31E enviará os seus anjos com forte toque de trombeta, para juntarem os seus escolhidos, de um extremo ao outro do céu.
32Aprendam agora com esta parábola sobre a figueira: quando o ramo está tenro e as folhas começam a romper, sabem que o verão está perto. 33E quando virem acontecer todas estas coisas que vos contei, podem estar certos de que o meu regresso está muito próximo e que me encontro às portas. 34É realmente como vos digo: esta geração não passará sem que todas estas coisas aconteçam.
35O céu e a Terra desaparecerão, mas as minhas palavras permanecem para sempre.
O dia e a hora desconhecidos
(Mc 13.32-37; Lc 21.34-36; 17.26-27, 34-35; 12.39-46)
36Contudo, ninguém sabe a data e a hora em que o fim virá, nem mesmo os anjos, nem sequer o Filho de Deus. Só o Pai o sabe.
37Assim como foi nos dias de Noé, assim será no dia do regresso do Filho do Homem. 38Com efeito, assim acontecia nos dias que precederam o dilúvio: as pessoas comiam e bebiam, casavam-se e davam-se em casamento, até ao dia em que Noé entrou na arca; 39as pessoas não se deram conta do que se avizinhava, até que o dilúvio veio e os levou a todos. Assim também será a vinda do Filho do Homem. 40Dois homens estarão juntos nos campos; um será levado e o outro ficará. 41Duas mulheres estarão ocupadas no seu trabalho no moinho; uma será levada e a outra deixada. 42Portanto, vigiem bem, porque não sabem quando vem o vosso Senhor.
43Saibam isto: se o senhor da casa soubesse exatamente quando o ladrão vem ficaria de vigilância, e não permitiria que a casa fosse arrombada. 44Por isso, também devem estar prontos em todo o tempo, porque o Filho do Homem virá quando menos o esperarem.
45Quem é o servo fiel e sensato, a quem o seu senhor confiou a responsabilidade sobre a criadagem, para lhes dar o alimento à hora certa? 46Feliz é o servo cujo senhor, no seu regresso, encontrar a fazer um bom trabalho. 47É realmente como vos digo: o senhor porá tal servo sobre tudo o que tem. 48Mas se o mau servo disser consigo próprio: ‘O meu senhor não voltará tão cedo’, 49e começar a maltratar os seus companheiros e a fazer uma vida de comezainas e bebedeiras, 50o seu senhor, ao voltar sem aviso, num dia e numa hora em que não é esperado, 51castigá-lo-á severamente e dar-lhe-á a condenação reservada aos fingidos, mandando-o para onde haverá choro e ranger de dentes.”
Isus pretkazuje buduće događaje
(Mk 13:1-20; Lk 21:5-24)
1Kad je Isus izišao ih Hrama i pošao dalje, priđu mu učenici da mu pokažu hramsko zdanje. 2A on im reče: “Vidite li sve to? Zaista vam kažem, neće od ovoga ostati ni kamen na kamenu. Svaki će biti razvaljen.”
O počecima nevolja
3Kad je poslije sjedio na Maslinskoj gori, učenici mu priđu i nasamo kažu: “Reci nam kada će se to dogoditi. Koji će znak najaviti tvoj dolazak i svršetak svijeta?”
4“Pazite da vas tko ne zavede!” odgovori im Isus. 5“Mnogi će doći pod mojim imenom, proglašujući se Mesijom,24:5 U grčkome: …pod mojim imenom i reći ‘Ja sam’… i mnoge će zavesti. 6Kad čujete da blizu vas izbijaju ratovi i vijesti o dalekim ratovima, ne uznemirujte se. Sve se to mora dogoditi, ali svršetak još neće doći. 7Zaratit će narod protiv naroda i kraljevstvo protiv kraljevstva. Bit će potresa u mnogim dijelovima svijeta i zavladat će glad. 8Sve je to samo početak strašnih muka.
9Tada će vas mučiti i ubijati. Svi će vas narodi zamrziti zato što ste moji.24:9 U grčkome: zbog mojega imena. 10Mnogi će tada posrnuti u vjeri, izdavat će jedan drugoga i mrziti se. 11Pojavit će se brojni lažni proroci i mnoge će zavesti. 12Bezakonje će uzeti velikog maha, a ljubav mnogih će ohladnjeti. 13Ali tko ustraje do kraja, spasit će se. 14Radosna vijest o kraljevstvu propovijedat će se po cijelome svijetu da čuju svi narodi, a onda će konačno doći svršetak.
15Tako kada vidite ‘svetogrđe’ o kojemu je pisao prorok Daniel gdje stoji na svetomu mjestu (čitatelju, shvati o čemu je riječ!), 16neka oni koji se zateknu u Judeji bježe u goru. 17Tko se zatekne na krovu,24:17 Ljudi su se ondje u to vrijeme često odmarali i družili na ravnim krovovima kuća, posebice uvečer kad je bilo svježije. neka ne silazi u kuću što uzeti! 18Tko se zatekne u polju, neka se ne vraća po ogrtač! 19Teško trudnicama i dojiljama u to vrijeme! 20Molite se da ne morate bježati zimi ili u subotu 21jer će to biti dani tako strašnih nevolja kakvih nije bilo od postanka svijeta niti će biti ikad poslije. 22I da Gospodin ne skrati to vrijeme nevolja, nitko se ne bi spasio. Ali zaradi svojih izabranika ti će se dani skratiti.
Isus govori o svojem povratku
(Mk 13:21-31; Lk 17:23-37; 21:25-33)
23Kaže li vam tada tko: ‘Evo Mesije!’ ili ‘Eno ga ondje!’ ne vjerujte 24jer će ustati brojni lažni mesije i lažni proroci te činiti znamenja i velika čudesa ne bi li, bude li moguće, zaveli i Božje izabranike. 25Eto, unaprijed sam vas upozorio!
26Kaže li vam dakle tko: ‘Eno ga, u pustinji je’, ne idite onamo, kaže li ‘U tajnim je odajama’, ne vjerujte. 27Jer dolazak Sina Čovječjega vidjet će se poput munje koja sijevne na istoku i rasvijetli cijelo nebo, sve do zapada. 28Gdje bude strvine, skupljat će se strvinari.24:28 Kao što se po okupljanju strvinara može znati da je u blizini strvina, tako ćete po tim znacima znati da je konac blizu.
29U vrijeme kad prođu sve te strahote
‘Sunce će potamnjeti
i mjesec neće sjati,
zvijezde će s neba padati
i nebeske će se sile potresti.’24:29 Vidjeti: Izaija 13:10; 34:4 i Joel 2:10.
30Tada će se na nebu pojaviti znak Sina Čovječjega.24:30 Vidjeti: Daniel 7:13. Proplakat će tada svi narodi na zemlji i ugledati Sina Čovječjega kako dolazi na oblacima s velikom moći i slavom. 31On će poslati anđele na zov velike trublje da saberu njegove izabranike sa svih strana, sa svih četiriju vjetrova, od kraja zemlje do kraja neba.
Pouka o smokvi
(Mk 13:28; Lk 21:29-30)
32Učite iz prispodobe o smokvi. Kad joj na granama izbiju nježni pupovi i kad potjera lišće, znate da je ljeto blizu. 33Također, kad vidite da se zbiva sve o čemu sam vam govorio, možete biti sigurni da je Gospodinov povratak blizu, na samim vratima. 34Zaista vam kažem, ovaj naraštaj neće proći dok se sve to ne dogodi. 35Nebo i zemlja će proći, ali moje riječi ostaju zauvijek!
Neznani dan i čas
(Mk 13:32-37; Lk 21:34-36; 17:26-27, 34-35; 12:39-46)
36Nitko, međutim, ne zna dana ni ure kada će se to dogoditi. Ne znaju ni anđeli na nebu, pa čak ni Sin. Zna samo Otac. 37Za dolaska Sina Čovječjega bit će kao i u Noino doba. 38Kao što su u to vrijeme prije potopa ljudi jeli i pili, ženili se i udavali sve do dana kada je Noa ušao u korablju 39i ništa nisu slutili dok nije došao potop i sve ih odnio, tako će biti i za dolaska Sina Čovječjega. 40Od dvojice koji tada budu skupa radili u polju jedan će se uzeti, a drugi ostaviti. 41Od dviju žena koje budu skupa mljele u mlinu jedna će se uzeti, a druga ostaviti.
42Bdijte, dakle, jer ne znate kada će vaš Gospodin doći! 43Znajte: kad bi vlasnik kuće znao kada će doći lopov, bdio bi i ne bi mu dopustio da provali u kuću. 44Budite zato i vi stalno pripravni jer će Sin Čovječji doći kad mu se i ne nadate.
Vjerni i razumni sluga
45Tko je dakle onaj vjerni i razumni sluga kojega je gospodar postavio da upravlja ukućanima i da im daje hranu u pravo vrijeme? 46Blago onome koga gospodar, kada dođe, nađe da tako čini! 47Zaista vam kažem, povjerit će mu da upravlja svim njegovim imanjem. 48Ali ako zli sluga pomisli: ‘Gospodar se još neće vratiti’ 49pa počne tući svoje sudrugove te jesti i piti s pijancima, 50gospodar će doći u dan kad mu se ne nada i u čas u koji neće ni slutiti. 51Nemilosrdno će ga kazniti i odrediti mu usud među licemjerima, gdje će biti plač i škrgut zuba.”
