Jesus transfigura-se
(Mc 9.2-13; Lc 9.28-36)
1Passados seis dias, Jesus levou Pedro, Tiago e seu irmão João ao cimo de um alto monte. Não havia ali mais ninguém. 2E o aspeto de Jesus mudou de tal maneira que o seu rosto brilhava como o Sol e as suas vestes ficaram de uma brancura deslumbrante. 3De súbito, Moisés e Elias apareceram e puseram-se a falar com ele. 4Pedro disse: “Senhor, que bom é estarmos aqui! Se quiseres, farei três tendas: uma para ti, outra para Moisés e outra para Elias!”
5Enquanto falava, uma nuvem brilhante desceu sobre eles e uma voz que dela saía disse: “Este é o meu Filho amado, em quem tenho grande prazer. Ouçam-no!” 6Ao ouvirem isto, os discípulos curvaram-se e inclinaram o rosto, muito assustados. 7Jesus aproximou-se e tocou-lhes. “Levantem-se, não tenham medo!” 8Quando tornaram a olhar, não viram mais ninguém, a não ser apenas o próprio Jesus.
9Enquanto desciam do monte, Jesus recomendou-lhes: “Não contem a ninguém o que viram até que o Filho do Homem ressuscite dos mortos.” 10E os discípulos perguntaram-lhe: “Então, porque é que os especialistas na Lei insistem que Elias deve vir antes?” 11Jesus respondeu: “Elias, de facto, vem para pôr tudo em ordem. 12Mas digo-vos: Elias já veio e fizeram dele tudo o que quiseram. Do mesmo modo, também o Filho do Homem será maltratado às mãos deles.” 13Então os discípulos perceberam que se referia a João Batista.
A cura do rapaz endemoninhado
(Mc 9.14-29; Lc 9.37-42)
14Quando chegaram junto da multidão, um homem ajoelhou-se diante dele e disse: 15“Senhor, tem misericórdia do meu filho que tem ataques e anda em grande aflição, pois muitas vezes cai no lume e muitas outras na água. 16Já o trouxe aos teus discípulos, mas não conseguiram curá-lo.”
17Jesus respondeu: “Ó povo sem fé e obstinado! Até quando terei de andar convosco? Até quando terei de suportar-vos? Tragam-me cá o rapaz!” 18Jesus repreendeu o demónio que estava dentro do rapaz e ele deixou-o, ficando bom a partir daquele momento.
19Os discípulos perguntaram a Jesus, quando já estavam a sós: “Porque não conseguimos expulsar aquele demónio?”
20“Por causa da vossa pouca fé. É realmente como vos digo: se tivessem fé como um grão de mostarda, poderiam dizer a este monte: ‘Sai daqui!’, e ela sairia. Nada vos seria impossível. 21Porém, esta casta de demónios não sai senão à força de oração e jejum.”
Jesus fala outra vez da sua morte e ressurreição
(Mc 9.30-32; Lc 9.43-45)
22Um dia, estavam ainda na Galileia, Jesus disse-lhes: “O Filho do Homem vai ser entregue nas mãos dos homens, 23hão de matá-lo mas, ao terceiro dia, ressuscitará.” E os discípulos encheram-se de tristeza.
O imposto do templo
24Ao chegarem a Cafarnaum, os cobradores de impostos do templo procuraram Pedro e perguntaram-lhe: “O vosso mestre não paga impostos?” 25Ele respondeu: “Claro que paga!”
Entrando em casa para discutir o assunto com Jesus, antes que Pedro começasse a falar, Jesus perguntou-lhe: “Que achas, Simão? Os reis lançam impostos sobre o seu povo ou sobre os estrangeiros?” 26Pedro respondeu: “Sobre os estrangeiros.”
Jesus continuou: “Se assim é, os nacionais não têm de pagar. 27Contudo, não vamos contrariá-los. Vai ao mar, lança a linha e abre a boca do primeiro peixe que apanhares. Encontrarás uma moeda que vale o bastante para pagar o imposto por ambos; leva-a e paga-lhes.”
Ang Pagbalhin Sang Dagway ni Jesus
(Mar. 9:2-13; Luc. 9:28-36)
1Pagligad sang anom ka adlaw gindala ni Jesus si Pedro kag ang mag-utod nga si Santiago kag si Juan sa mataas nga bukid nga silahanon lang. 2Samtang nagatulok sila kay Jesus, nagbalhin ang iya dagway. Ang iya guya nagsilak pareho sang adlaw, kag ang iya bayo nagputi nga nagasilak. 3Hinali lang nakita nila si Moises kag si Elias nga nagapakigsugilanon sa iya. 4Dayon nagsiling si Pedro kay Jesus, “Ginoo, maayo nga ari kami17:4 kami: ukon, kita. diri. Kon luyag mo, mahimo ako diri sing tatlo ka payag, ang isa para sa imo, ang isa para kay Moises, kag ang isa pa gid para kay Elias.” 5Wala pa siya makatapos hambal ginlikupan sila sang masilaw nga panganod. Kag may nabatian sila nga tingog halin sa panganod nga nagasiling, “Amo ini ang akon hinigugma nga Anak. Nalipay gid ako sa iya. Pamatii ninyo siya!” 6Pagkabati sadto sang mga sumulunod, nagluhod sila sa tuman nga kahadlok. 7Ginpalapitan sila ni Jesus kag gintandog nga nagasiling, “Tindog kamo! Indi kamo magkahadlok!” 8Sang pagtangla nila wala sila sing iban nga nakita didto kundi si Jesus gid lang.
9Sang nagapadulhog na sila sa bukid, ginmanduan sila ni Jesus, “Indi gid kamo magpanugid bisan kay sin-o parte sa inyo nakita samtang ako nga Anak sang Tawo wala pa mabanhaw.” 10Pagkatapos nagpamangkot sa iya ang iya mga sumulunod, “Ngaa bala nagasiling ang mga manunudlo sang Kasuguan nga kinahanglan mag-abot anay si Elias sa wala pa mag-abot ang Cristo?” 11Nagsabat si Jesus, “Husto ina, kinahanglan nga mag-abot anay si Elias agod ipreparar niya ang tanan nga butang. 12Pero sugiran ko kamo, si Elias nag-abot na. Ugaling wala lang siya nakilala sang mga tawo kag ginhimo nila ang ila gusto sa iya. Kag amo man ang ila himuon sa akon nga Anak sang Tawo. Paantuson man nila ako.” 13Dayon nahangpan sang iya mga sumulunod nga si Juan nga manugbautiso amo ang iya ginatumod.
Gin-ayo ni Jesus ang Bata nga may Malaot nga Espiritu
(Mar. 9:14-29; Luc. 9:37-43)
14Sang pag-abot nila sa madamo nga mga tawo may isa ka lalaki nga nagpalapit kay Jesus kag nagluhod nga nagasiling, 15“Ginoo,17:15 Ginoo: ukon, Sir. kaluoyi man ang akon bata nga lalaki. Kuyapon siya kag kon abuton siya gani grabe gid ang iya pag-antos. Permi siya nagakatumba sa kalayo kag permi nagakahulog sa tubig. 16Gindala ko siya sa imo mga sumulunod, pero indi sila makapaayo sa iya.” 17Dayon nagsiling si Jesus, “Kamo nga mga tawo sa sini nga henerasyon wala gid sing pagtuo kag mga balingag. Hasta san-o pa bala ang akon pag-antos sa inyo? Dal-a ninyo diri sa akon ang bata!” 18Ginsabdong dayon ni Jesus ang malaot nga espiritu sa bata kag sa gilayon nagguwa ini. Sa sadto gid nga tion nag-ayo ang bata.
19Sang silahanon na lang nagpalapit kay Jesus ang iya mga sumulunod kag nagpamangkot, “Ngaa bala indi namon matabog ang malaot nga espiritu sa bata?” 20Nagsabat si Jesus sa ila, “Tungod kay kulang ang inyo pagtuo. Sa pagkamatuod, kon may pagtuo kamo nga bisan pareho lang kagamay sa binhi sang mustasa, sarang kamo makasiling sa sini nga bukid, ‘Saylo ka didto!’ Kag ang bukid masaylo. Wala gid sang butang nga indi ninyo mahimo.” [21Pero ini nga klase sang malaot nga espiritu indi ninyo matabog kon indi kamo magpangamuyo kag magpuasa.]
Ginsambit Liwat ni Jesus ang Parte sa Iya Kamatayon
(Mar. 9:30-32; Luc. 9:43b-45)
22Samtang nagatilipon ang iya mga sumulunod didto sa Galilea, nagsiling si Jesus sa ila, “Ako nga Anak sang Tawo kinahanglan na17:22 kinahanglan na: ukon, malapit na. nga itugyan sa mga tawo 23nga magapatay sa akon. Pero sa ikatlo nga adlaw mabanhaw ako.” Nagkasubo gid ang mga sumulunod ni Jesus sa iya ginsiling.
Ang Pagbayad sang Buhis para sa Templo
24Sang pag-abot nila ni Jesus sa Capernaum, ginpalapitan si Pedro sang mga manugsukot sang buhis sa templo kag ginpamangkot, “Nagabayad bala ang inyo manunudlo sang buhis para sa templo?” 25Nagsabat si Pedro sa iya, “Huo, nagabayad siya.”
Pagsulod ni Pedro sa balay ginpamangkot siya dayon ni Jesus, “Simon, kon sa imo abi, sin-o bala ang ginapabayad sang mga hari diri sa kalibutan sang buhis, ang ila bala mga anak ukon ang iban?” 26Nagsabat si Pedro, “Siyempre ang iban.” Dayon nagsiling si Jesus, “Kon amo sina, nagakahulugan nga ang mga anak indi kinahanglan nga magbayad.17:26 Ang buot silingon ni Jesus, tungod nga sila mga anak sang Dios, indi kinahanglan nga magbayad sila sang buhis para sa templo sang Dios. 27Ugaling kon indi kita magbayad basi kon maglain ang ila buot sa aton, gani magkadto ka sa dagat kag magpamunit. Abrihan mo ang baba sang una nga isda nga imo makuha kag makita mo didto ang kuwarta nga sarang naton ibayad para sa aton buhis nga duha. Kuhaon mo ang kuwarta kag ibayad dayon sa mga nagasukot sang buhis para sa templo.”
