O amor do Senhor pelo seu povo
1Esta é a mensagem do Senhor a Israel, comunicada pela boca do profeta Malaquias. 2“Eu amei-vos!”, diz o Senhor.
Responderam vocês: “Como e quando é que nos amaste?”
Disse o Senhor: “Não era Esaú irmão de Jacob? Porém mostrei-vos o meu amor amando a Jacob. 3Mas rejeitei o seu próprio irmão Esaú e destruí a montanha e a herança de Esaú, para a dar aos chacais no deserto.” 4Ainda que os seus descendentes digam: “Tornaremos a reconstruir sobre ruínas!”, o Senhor dos exércitos retorquir-lhes-á: “Tentem, se quiserem, mas tornarei a destruí-la. Porque a sua terra será chamada ‘Terra da Maldade’ e o povo chamar-se-á ‘Povo sob a ira eterna do Senhor’. 5Ó Israel, levanta os olhos e vê o que Deus está a fazer em todo o mundo! Então vocês dirão: ‘Verdadeiramente o grande poder do Senhor manifestou-se para além das nossas fronteiras!’
Sacrifícios imundos
6Um filho honra o seu pai; um servo honra o seu senhor. Eu sou vosso Pai e vosso Senhor e, contudo, os sacerdotes não me prestam honra nenhuma, antes desprezam o meu nome. Dizem vocês: ‘Quando é que desprezámos o teu nome?’
7Quando oferecem sacrifícios imundos no meu altar.
‘Sacrifícios imundos? Alguma vez fizemos uma coisa dessas?’
Sim, sempre que dizem: ‘Não se incomodem em trazer alguma coisa muito valiosa para oferecer ao Senhor!’ 8Quando oferecem em sacrifício um animal cego, não é isso errado? E quando oferecem animais aleijados ou doentes, isso também não é errado? Façam o mesmo com o vosso governador, tentem dar-lhe de presente um animal assim e verifiquem se fica satisfeito, diz o Senhor dos exércitos.
9‘Deus tenha piedade de nós!’, suplicam vocês. ‘Seja a sua misericórdia sobre nós!’ Mas quando trazem ofertas desse tipo, como poderá mostrar-vos algum favor?
10Oh! Quem me dera encontrar no vosso meio um sacerdote que feche as portas e recuse aceitar esse tipo de sacrifício! Não tenho prazer em vocês, diz o Senhor dos exércitos, e não aceitarei as vossas ofertas! 11Mas o meu nome será honrado pelas nações, do Oriente ao Ocidente. Em todo o mundo se oferecerão sacrifícios agradáveis de incenso e ofertas puras em honra do meu nome, o qual se tornará grande entre nações, diz o Senhor dos exércitos.
12Mas vocês desonram-no, dizendo que o meu altar não é digno de muita importância, e encorajam o meu povo a trazer-me animais aleijados e doentes para ali me oferecer. 13Dizem vocês: ‘Oh! É tão difícil servir o Senhor e fazer o que ele pede!’ E viram a cara aos mandamentos que vos dei para cumprirem. Ponderem! Animais roubados, coxos e doentes, oferecidos a Deus! Poderia eu aceitar tais ofertas?, pergunta o Senhor. 14Maldito o homem que promete um belo animal do seu rebanho e acaba por substituí-lo por outro, doente, para o sacrificar ao Senhor. Eu sou um grande Rei, diz o Senhor dos exércitos! O meu nome deve ser profundamente reverenciado entre os gentios!
1اين است پيام خداوند كه بوسيلهٔ ملاكی نبی به اسرائيل داده شد.
محبت خداوند نسبت به اسرائيل
2-3خداوند می‌فرمايد: «من شما را هميشه دوست داشته‌ام!»
ولی شما می‌گوييد: «تو چگونه ما را دوست داشته‌ای؟»
خداوند می‌فرمايد: «من جد شما يعقوب را محبت نمودم، هر چند لايق محبت نبود، و به اين ترتيب نشان دادم كه شما را دوست دارم، ولی عيسو را كه برادرش بود رد كردم و سرزمين كوهستانی او را ويران نمودم و آن را جای شغالهای بيابان ساختم.»
4شايد ادومی‌ها كه فرزندان عيسو هستند بگويند: «ما برمی‌گرديم و سرزمين ويران خود را دوباره آباد می‌كنيم.» ولی خداوند قادر متعال می‌گويد: «اگر آن را آباد كنند من دوباره ويرانش خواهم كرد. سرزمين آنها ”سرزمين شرارت“ خوانده خواهد شد و مردمشان به ”قومی كه خداوند آنها را هرگز نمی‌بخشد“، مشهور خواهند گرديد.»
5ای قوم اسرائيل، وقتی با چشمان خود آنچه را كه خداوند در سراسر دنيا انجام می‌دهد ببينيد، خواهيد گفت: «براستی كه قدرت عظيم خداوند در آن سوس مرزهای ما نيز ديده می‌شود.»
سرزنش كاهنان
6خداوند قادر متعال به كاهنان می‌فرمايد: «پسر، پدر خود را و غلام، ارباب خويش را احترام می‌كند. پس اگر من پدر شما هستم احترام من كجاست؟ و اگر من ارباب شما هستم، حرمت من كجاست؟ شما نام مرا بی‌حرمت كرده‌ايد. می‌گوييد: ”ما چگونه نام تو را بی‌حرمت كرده‌ايم؟“ 7شما هنگامی نام مرا بی‌حرمت می‌كنيد كه قربانیهای ناپاک روی قربانگاه من می‌گذاريد. بلی، با اين كارتان مرا تحقير می‌كنيد. 8حيوانات لنگ و كور و بيمار را برای من قربانی می‌كنيد. آيا اين قبيح نيست؟ اگر آن را به حاكم خود هديه می‌كرديد آيا او آن را می‌پسنديد و از شما راضی می‌شد؟
9«دعا می‌كنيد و می‌گوييد: ”خداوندا، بر ما رحم كن! خداوندا، لطف تو شامل حال ما بشود!“ ولی وقتی كه چنين هدايايی می‌آوريد، چطور انتظار داريد دعای شما را اجابت كنم؟»
10خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «ای كاش يكی از شما كاهنان، درها را می‌بست تا چنين هدايايی روی قربانگاه من گذاشته نشود. از شما راضی نيستم و قربانیهای شما را نمی‌پذيرم.
11«نام من در سراسر جهان بوسيلهٔ مردم غيريهود مورد احترام قرار خواهد گرفت و آنها به احترام نام من بخور خوشبو خواهند سوزانيد و قربانیهای پاک تقديم خواهند كرد. آری آنها نام مرا با احترام فراوان ياد خواهند كرد. 12ولی شما نام مرا بی‌حرمت می‌سازيد و قربانگاه مرا نجس می‌كنيد، زيرا حيوانات معيوب بر آن می‌گذاريد. 13می‌گوييد: ”خدمت كردن به خداوند كار مشكل و خسته كننده‌ای است“، و از دستورات من سرپيچی می‌كنيد. حيوانات دزديده شده، لنگ و بيمار برای من قربانی می‌كنيد. آيا فكر می‌كنيد من آنها را از دست شما قبول خواهم كرد؟ 14لعنت بر كسی كه بخواهد مرا فريب دهد و با آنكه نذر كرده قوچ سالمی از گلهٔ خود هديه كند، حيوان معيوبی برای من قربانی نمايد. من پادشاه عظيم هستم و مردم دنيا بايد اسم مرا با ترس و احترام ياد كنند.»
