A aliança é renovada em Siquem
1Então Josué convocou todo o povo de Israel para virem a Siquem, acompanhados dos seus anciãos, magistrados e juízes. E assim vieram apresentar-se perante Deus.
2Josué falou-lhes desta maneira. “Diz o Senhor, o Deus de Israel: ‘Os vossos antepassados, incluindo Tera, o pai de Abraão e de Naor, viviam a oriente do rio Eufrates; eles adoravam outros deuses. 3Mas eu tirei o vosso pai Abraão daquela terra dalém do rio e trouxe-o para esta terra de Canaã, tendo-a dado aos seus descendentes através de Isaque, seu filho. 4A Isaque dei Jacob e Esaú. A Esaú dei a região montanhosa de Seir, enquanto que Jacob e seus filhos foram para o Egito.
5Depois enviei Moisés e Aarão que trouxeram terríveis pragas sobre o Egito e posteriormente tirei de lá o meu povo como gente livre. 6Quando chegaram ao mar Vermelho, os egípcios perseguiram-nos com carros de combate e cavalaria. 7Mas Israel clamou a mim por auxílio e coloquei uma escuridão entre eles e os egípcios; fiz com que o mar caísse sobre eles, submergindo-os. Vocês bem viram o que lhes fiz. A partir daí Israel passou a viver no deserto durante muitos anos.
8Finalmente, trouxe-os para a terra dos amorreus, no outro lado do Jordão; eles combateram contra vocês, mas destruí-os e dei-vos aquela terra. 9Então o rei Balaque, filho de Zípor, de Moabe começou uma guerra contra Israel e pediu a Balaão, filho de Beor, para vos amaldiçoar. 10Mas eu não permiti que tal acontecesse; em vez disso, fiz com que vos abençoasse. E assim livrei Israel das suas mãos.
11Posteriormente, atravessaram o rio Jordão e vieram até Jericó. A gente da cidade combateu-vos; o mesmo fizeram muitos outros; os amorreus, os perizeus, os cananeus, os hititas, os girgaseus, os heveus e os jebuseus, mas eu fiz com que vocês os vencessem. 12Enviei vespões à vossa frente que puseram em fuga os dois reis dos amorreus e o seu povo. Não foram as vossas armas que vos trouxeram a vitória. 13Dei-vos terra que não cultivaram e cidades que não edificaram, essas onde vivem agora. Dei-vos igualmente vinhas e olivais para se alimentarem, mas que vocês não plantaram.’
14Por isso, temam o Senhor e sirvam-no com sinceridade e integridade. Rejeitem para sempre os ídolos que os vossos antepassados adoravam, dalém do rio Eufrates e no Egito. Adorem só o Senhor. 15Se não estiverem dispostos a servir o Senhor, decidam hoje quem querem servir. Será os deuses dos vossos antepassados, dalém do Eufrates, ou os deuses dos amorreus, aqui desta terra? Quanto a mim, eu e a minha casa serviremos o Senhor!”
16E todo o povo respondeu: “Que nunca nos aconteça deixar o Senhor para servir a outros deuses! 17O Senhor, nosso Deus, foi quem resgatou os nossos pais da escravidão da terra do Egito. É o Deus que fez poderosos milagres à vista de Israel, enquanto andávamos pelo deserto, e nos protegeu dos nossos inimigos quando atravessámos a terra deles. 18Foi o Senhor que expulsou os amorreus e os outros povos que aqui viviam. Sim, nós escolhemos o Senhor; só ele é o nosso Deus!”
19Apesar disso, Josué tornou a replicar ao povo: “Vocês não têm naturalmente capacidades para servirem o Senhor Deus, pois é santo e zeloso e não pode passar por cima da vossa rebelião e dos vossos pecados. 20Se o abandonarem e servirem a outros deuses, voltar-se-á contra vós e destruir-vos-á, ainda que tenha cuidado de vocês durante este longo tempo.”
21Contudo, o povo voltou a retorquir: “Nós escolhemos o Senhor!”
22“Vocês mesmos são testemunhas do que acabam de proferir”, disse Josué, “e de que escolheram servir ao Senhor.” O povo respondeu: “Sim, somos testemunhas!”
23“Pois bem, terão que destruir todos os ídolos que há no vosso meio e voltem-se com todo o coração para o Senhor Deus de Israel.”
24“Adoraremos e serviremos só ao Senhor, nosso Deus, e obedeceremos à sua voz”, foi a resposta.
25Então Josué fez uma aliança com eles, nesse dia em Siquem, levando-os a um compromisso entre eles e Deus; e deu-lhes leis e preceitos. 26Josué registou a resposta do povo no livro da Lei de Deus. Pegou num grande rochedo e pô-lo sob o carvalho que estava junto ao tabernáculo, para que servisse de memorial daquele ato.
27Josué disse a todo o povo: “Este rochedo ouviu tudo o que o Senhor disse; por isso, servirá de testemunho contra vós, no caso de não virem a cumprir a vossa palavra.”
28Por fim, despediu o povo para que regressasse aos seus lares, nas suas terras.
A morte de Josué
29Pouco tempo depois, Josué, filho de Num, faleceu com a idade de 110 anos. 30Foi enterrado na sua própria terra, em Timenate-Sera, nas colinas de Efraim, a norte do monte Gaás.
31Os israelitas serviram ao Senhor durante todo o tempo da vida de Josué e dos outros anciãos, gente idosa que tinha testemunhado diretamente as coisas maravilhosas que o Senhor fizera por Israel.
32Os restos mortais de José, que o povo de Israel trouxera consigo, quando deixaram o Egito, foram enterrados em Siquem, na parcela de terreno que Jacob comprara por cem peças de prata aos filhos de Hamor. Essa parcela de terra estava agora situada no território doado precisamente às tribos de José.
33Eleazar, filho de Aarão, também faleceu e foi sepultado nas colinas de Efraim em Gibeá, a cidade que fora dada ao seu filho Fineias.
Nagpromisa ang mga Israelinhon nga Tumanon Nila Liwat ang Kasugtanan sang Dios
1Karon, ginpatipon ni Josue ang tanan nga tribo sang Israel sa Shekem. Gintawag dayon niya ang mga manugdumala, mga pangulo, mga manughukom, kag mga opisyal sang Israel, kag nagpalapit sila sa presensya sang Dios.
2Nagsiling si Josue sa tanan nga tawo, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang Israel: Sang una, ang inyo mga katigulangan nag-estar sa tabok sang Suba sang Eufrates kag nagsimba sa iban nga mga dios. Isa sa ila amo si Tera nga amay ni Abraham kag ni Nahor. 3Pero ginkuha ko si Abraham sa sadto nga lugar kag ginpakadto sa kadutaan sang Canaan, kag ginhatagan sang madamo nga mga kaliwat. Nangin anak niya si Isaac, 4kag nangin anak naman ni Isaac si Esau kag si Jacob. Ginhatag ko kay Esau ang kabukiran sang Seir bilang iya parte, samtang si Jacob kag ang iya nga anak nagkadto sa Egipto. 5-6Sang ulihi, ginpadala ko si Moises kag si Aaron sa pagluwas sa inyo sa Egipto, kag ginpadal-an ko sang mga kalalat-an ang Egipto, kag ginpaguwa ko kamo sang inyo mga katigulangan. Pero sang nakaabot na kamo sa Mapula nga Dagat, ginlagas kamo sang mga Egiptohanon nga may mga kabayo kag mga karwahe. 7Nagpangayo kamo sang bulig sa akon, kag ginbutangan ko sang kadulom sa tunga ninyo kag sang mga Egiptohanon. Kag dayon ginlumos ko ang mga Egiptohanon sa dagat. Nakita gid ninyo mismo ang ginhimo ko sa mga Egiptohanon. Dayon nag-estar kamo sa kamingawan sa malawig nga tion.
8“Pagkatapos gindala ko kamo sa duta sang mga Amornon sa sidlangan sang Suba sang Jordan. Nagpakig-away sila sa inyo, pero ginpadaog ko kamo. Ginpalaglag ko sila sa inyo kag nasakop ninyo ang ila kadutaan. 9Dayon nagpakig-away sa Israel ang hari sang Moab nga si Balak nga anak ni Zipor. Ginsugo niya si Balaam nga anak ni Beor nga pakamalauton kamo. 10Pero wala ko pagtuguti si Balaam nga himuon ini sa inyo. Sa baylo, ginbendisyunan kamo ni Balaam, kag ginluwas ko kamo sa kamot ni Balak.
11“Dayon nagtabok kamo sa Suba sang Jordan kag nakaabot sa Jerico. Nagpakig-away sa inyo ang mga taga-Jerico, subong man ang mga Amornon, Periznon, Canaanhon, Hithanon, Girgashnon, Hivhanon, kag Jebusnon. Pero ginpadaog ko kamo kontra sa ila. 12Ginpadal-an ko sang mga putyukan ang duha ka hari nga Amornon sa pagtabog sa ila sa wala pa kamo mag-abot. Nagdaog kamo indi tungod sa inyo mga espada kag mga pana. 13Ginhatagan ko kamo sang duta nga wala ninyo pagpangabudlayi. Ginpaestar ko kamo sa mga banwa nga indi kamo ang nagtukod. Nagakaon kamo subong sang mga ubas kag mga olibo nga indi kamo ang nagtanom.
14“Gani karon, tahura ninyo ang Ginoo kag alagara nga may katutom. Isikway na ninyo ang mga dios nga ginasimba sadto sang inyo mga katigulangan sa tabok sang Suba sang Eufrates kag sa Egipto, kag mag-alagad kamo sa Ginoo. 15Pero kon indi kamo luyag nga mag-alagad sa Ginoo, magpili kamo subong nga adlaw kon sin-o ang inyo alagaron. Magaalagad bala kamo sa mga dios nga gin-alagad sang inyo mga katigulangan sa tabok sang Suba sang Eufrates, ukon sa mga dios sang mga Amornon nga ang ila duta inyo ginaestaran subong? Pero ako iya kag ang akon pamilya magaalagad sa Ginoo.”
16Nagsabat ang mga tawo, “Wala gid sa amon hunahuna nga magbiya sa Ginoo kag mag-alagad sa iban nga mga dios. 17Ang Ginoo nga aton Dios amo ang nagpaguwa sa aton kag sa aton mga katigulangan sa pagkaulipon didto sa Egipto. Nakita man naton ang mga milagro nga iya ginhimo. Ginprotektaran niya kita sa aton pagpanglakaton sa mga nasyon nga aton gin-agihan. 18Kag ginpatabog niya sa aton ang mga Amornon kag ang iban pa nga mga nasyon nga nagaestar diri. Gani magaalagad man kami sa Ginoo, kay siya ang amon Dios.”
19Nagsiling si Josue sa mga tawo, “Indi kamo makaalagad sa Ginoo tungod kay balaan siya nga Dios kag indi niya gusto nga may ginasimba kamo nga iban. Indi niya pag-ibaliwala ang inyo pagrebelde kag mga sala. 20Kon isikway ninyo ang Ginoo kag mag-alagad sa iban nga mga dios, maakig siya sa inyo kag silutan niya kamo. Laglagon niya kamo bisan nga halin sang una maayo siya sa inyo.”
21Pero nagsabat ang mga tawo kay Josue, “Magaalagad gid kami sa Ginoo.” 22Nagsiling si Josue, “Kamo mismo ang mga saksi sa inyo kaugalingon nga ginpili ninyo nga alagaron ang Ginoo.” Nagsabat sila, “Huo, mga saksi kami.”
23Dayon nagsiling si Josue, “Kon amo sina, isikway na ninyo ang inyo mga dios kag alagaran ninyo ang Ginoo, ang Dios sang Israel.” 24Nagsabat ang mga tawo, “Alagaran namon ang Ginoo nga amon Dios, kag tumanon ang iya mga sugo.”
25Sadto nga adlaw naghimo si Josue sang kasugtanan sa mga tawo didto sa Shekem, kag ginhatag niya sa ila ang mga kasuguan kag mga pagsulundan. 26Ginsulat ini ni Josue sa Libro sang Kasuguan sang Dios. Dayon nagkuha siya sang dako nga bato kag ginpatindog sa puno sang kahoy nga terebinto malapit sa balaan nga lugar sang Ginoo. 27Kag nagsiling si Josue sa tanan nga tawo, “Ini nga bato amo ang aton saksi nga nagpakighambal ang Ginoo sa aton. Magapamatuod ini kontra sa inyo kon indi kamo magtuman sang inyo ginhambal sa inyo Dios.” 28Pagkatapos ginpapauli ni Josue ang mga tawo sa ila tagsa ka lugar.
Napatay si Josue kag si Eleazar
29Sang ulihi, napatay ang alagad sang Ginoo nga si Josue, nga anak ni Nun, sa edad nga 110. 30Ginlubong siya sa iya duta didto sa Timnat Sera, sa kabukiran sang Efraim, sa aminhan sang Bukid sang Gaash. 31Nag-alagad sa Ginoo ang mga Israelinhon sang panahon ni Josue. Kag bisan patay na si Josue, nagpadayon gihapon sila sa pag-alagad sa Ginoo samtang buhi pa ang mga manugdumala sang mga Israelinhon nga nakaeksperiensya sang tanan nga ginhimo sang Ginoo para sa Israel.
32Ang mga tul-an ni Jose nga gindala sang mga Israelinhon halin sa Egipto ginlubong sa Shekem, sa duta nga ginbakal ni Jacob sing 100 ka bilog nga pilak sa mga anak ni Hamor nga amay ni Shekem. Ang ini nga duta bahin sang teritoryo nga ginhatag sa mga kaliwat ni Jose.
33Napatay man si Eleazar nga anak ni Aaron kag ginlubong sa Gibea, ang banwa sa kabukiran sang Efraim, nga ginhatag sa anak ni Eleazar nga si Finehas.
