As cidades de refúgio
(Nm 35.6-34; Dt 4.41-43; 19.1-14)
1Disse o Senhor a Josué: 2“Diz ao povo de Israel que designe agora as cidades de refúgio, de acordo com as instruções que dei a Moisés. 3Se uma pessoa for culpada da morte de alguém, sem que o tenha feito com intenção, poderá fugir para uma dessas cidades e ficará protegido de qualquer ação movida contra ela por parte dos parentes do morto, os quais poderiam mesmo tentar matá-la por vingança.
4Portanto, quando o homicida involuntário alcançar uma dessas cidades, deverá ir ter com os anciãos da cidade e explicar o que aconteceu; eles deixá-lo-ão ficar na cidade e passar a viver ali. 5No caso de se apresentar um parente do morto, pretendendo vingar a sua morte, tirando a vida ao homicida involuntário, este não poderá ser-lhe entregue, visto que aquela morte foi acidental. 6Por isso, o causador da morte por acidente não deverá sair dessa cidade até que tenha sido julgado pelos juízes, e deverá viver ali até à morte do sumo sacerdote em funções à data do acidente. Só então estará livre para regressar à sua própria cidade e ao seu lar.”
7As localidades escolhidas como cidades de refúgio foram: Quedes da Galileia nas colinas de Naftali; Siquem nas colinas de Efraim; Quiriate-Arba (também conhecida por Hebrom) nas colinas de Judá. 8Designaram outras três cidades com o mesmo propósito, na margem de lá do Jordão, a oriente de Jericó. Foram elas: Bezer no deserto do território da tribo de Rúben; Ramote de Gileade no território da tribo de Gad; Golã de Basã na terra da tribo de Manassés. 9Estas cidades de refúgio eram tanto para os estrangeiros que viviam em Israel como para os próprios israelitas, a fim de que, fosse quem fosse que por mero acidente matasse outra pessoa pudesse fugir para lá e ficasse à espera de julgamento, escapando à ação de quem por vingança quisesse tirar-lhe a vida.
Ang mga Banwa nga Dalangpan
(Num. 35:9-15; Deu. 19:1-13)
1Karon, nagsiling ang Ginoo kay Josue, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga magpili sila sang mga banwa nga dalangpan suno sa ginsiling ko sadto sa inyo paagi kay Moises. 3Ang tawo nga nakapatay nga indi hungod makapalagyo didto kag makapanago sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya. 4Makapalagyo siya sa isa sa sini nga mga banwa, kag mag-atubang sa mga manugdumala didto sa may puwertahan sang banwa kag magpaathag sa ila parte sa natabo. Dayon pasudlon siya kag didto paestaron. 5Kon lagson siya didto sang gusto magbalos sa iya, indi siya pag-itugyan sang mga pumuluyo. Pagaapinan nila siya tungod kay indi hungod ang pagpatay niya sa iya isigkatawo, kag ginhimo niya ini indi tungod sa iya kaakig. 6Magatiner siya sa amo nga banwa hasta mabista ang iya kaso sa atubangan sang katilingban, kag hasta mapatay ang pangulo nga pari nga nagaalagad sa sadto nga tion. Dayon makapauli na siya sa ila.”
7Gani ginpili nila ang Kedesh sa Galilea sa kabukiran sang Naftali, ang Shekem sa kabukiran sang Efraim, kag ang Kiriat Arba (nga amo ang Hebron), sa kabukiran sang Juda. 8Sa sidlangan sang Suba sang Jordan malapit sa Jerico, ginpili nila ang Bezer sa kamingawan sang kapatagan nga sakop sang tribo ni Reuben, ang Ramot sa Gilead nga sakop sang tribo ni Gad, kag ang Golan sa Bashan nga sakop sang tribo ni Manase. 9Amo ini ang mga banwa nga dalangpan nga ginpili para sa mga Israelinhon kag sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila. Ang bisan sin-o nga makapatay nga indi hungod makadangop didto, agod indi siya pagpatyon sang gusto nga magbalos sa iya, sa wala pa mabista ang iya kaso sa atubangan sang katilingban.
