Job 12 – OL & HLGN

O Livro

Job 12:1-25

Job

1Resposta de Job:

2“Sim, na verdade, quem vos ouve é levado a pensar

que vocês sabem tudo!

A sabedoria acaba nas vossas pessoas!

3Mas eu próprio também sei umas quantas coisas,

que vocês não são melhores do que eu.

Aliás, quem não sabe isso que vocês estiveram a dizer?

4Eu, aquele que rogou a Deus por ajuda e a quem ele respondeu,

tornei-me um motivo de troça para o meu próximo.

5Sim, eu, uma pessoa reta, sou agora aquele de quem se riem.

Entretanto, o rico zomba dos que se encontram em aperto

e é rápido em desprezar os que estão em necessidade.

6Nas tendas dos ladrões há prosperidade

e aqueles que desafiam a Deus sentem-se seguros,

pensando que têm Deus na sua mão.

7Quem é que não se dá conta de que Deus faz coisas assim?

Pergunta até às mudas bestas, elas sabem que assim é;

pergunta aos pássaros, dir-te-ão o mesmo.

8A própria terra ou os peixes do mar

comunicar-te-ão a mesma coisa.

9Qual entre todos não tem conhecimento

que a mão do Senhor criou tudo o que existe?

10Porque a alma de todo o ser vivente está nas mãos de Deus,

assim como a respiração, a vida de toda a humanidade.

11Assim como o paladar está preparado para diferenciar os gostos,

também o meu espírito sabe provar a verdade, quando a ouço.

12Tal como vocês dizem, os velhos como eu

são sabedores, têm entendimento.

13Mas a verdadeira sabedoria e o poder são de Deus;

só ele sabe o que devemos fazer e entende todas as situações.

14E como é grande a sua força!

Aquilo que vier a destruir não poderá ser reconstruído;

aquele a quem ele aprisiona, não poderá escapar.

15Se retém as chuvas, a terra torna-se num deserto;

envia tempestades e as cheias cobrem as terras.

16Sim, com ele está a força e a sabedoria;

tanto o que faz errar como o que erra lhe pertencem.

17É capaz de fazer até desvairar juízes e conselheiros.

18Liberta-nos das algemas postas pelos reis,

e amarra-lhes uma corda à sua cintura.

19Os próprios sacerdotes se arriscam a partir como escravos;

os poderosos são abatidos.

20Aos eloquentes, tira-lhes a palavra;

retira também o entendimento aos anciãos.

21Derrama desprezo sobre os líderes da nação

e tira forças ao forte.

22Enche a escuridão com luz,

mesmo a própria sombra da morte.

23Pode exaltar uma nação para, de seguida, a abater;

dispersa um povo, mas junta-o de novo.

24Tira o discernimento aos administradores e aos governantes,

deixando-os a tactear, perdidos.

25Sem norte, sem luz que os guie,

fá-los vaguear como ébrios.

Ang Pulong Sang Dios

Job 12:1-25

Naghambal si Job

1Dayon nagsabat si Job, 2“Nagahunahuna kamo nga kamo lang ang maalam kag wala na sing may mabilin pa nga maalam kon mapatay na kamo. 3Pero maalam man ako pareho sa inyo; indi kamo labaw sa akon. Nahibaluan ko man ining tanan nga inyo ginsiling. 4Nangin kaladlawan ako sa akon mga abyan bisan matarong ako kag wala sing kasawayan, kag bisan ginasabat sadto sang Dios ang akon mga pangamuyo. 5Ang mga tawo nga pareho sa akon nga nagaantos kag daw sa matumba na, ginatamay sang mga tawo nga nagapatawhay-tawhay lang. 6Pero ang mga tulisan kag ang mga tawo nga nagapaakig sa Dios nagakabuhi nga malinong bisan ang ila ikasarang amo ang ila ginapakadios.12:6 bisan… ginapakadios: ukon, bisan ang ila dios-dios ginhimo lang sang ila mga kamot.

7-8“Magtuon ka bala sa bisan ano nga klase sang sapat—ang nagalakat, ang nagalupad, ang nagakamang, kag ang nagalangoy. 9Kay tanan sila nakahibalo sining ginhimo sang Ginoo. 10Ara sa iya kamot ang kabuhi ukon ang ginhawa sang tanan nga tinuga, pati sang tawo. 11Kon ang dila sang tawo makahibalo kon ano ang manamit ukon indi manamit nga pagkaon, ang dulunggan sang tawo makahibalo man kon ano ang maayo ukon malain nga mga pulong. 12Madamo sing nahibaluan ang tigulang nga tawo, kay samtang nagalawig ang iya kabuhi, nagadamo pa gid ang iya nahibaluan.

13Pero ang Dios indi lamang may kaalam kundi may gahom pa, kag sa iya lang ang matuod nga paghangop kon ano ang dapat himuon. 14Wala sing may makakay-o sa iya ginaguba, kag wala sing may makahilway sa iya ginapriso. 15Kon punggan niya ang ulan, nagamala ang duta, kag kon pabay-an niya ang ulan, nagabaha kag nagakahalitan ang duta. 16Makusog siya kag madinalag-on, kag ara sa idalom sang iya gahom ang nagapangdaya kag ang ginadayaan. 17Ginadula niya ang kaalam sang mga manuglaygay, kag ginapabuang niya ang mga manughukom. 18Ginapahalin niya ang mga hari sa ila trono kag ginapabihag. 19Ginakuha niya ang mga pari kag ang mga tawo sa ila gamhanan nga posisyon. 20Ginapahipos niya ang mga ginasaligan nga mga manuglaygay, kag ginakuha niya ang husto nga pag-intiendi sang mga tigulang. 21Ginatamay niya ang dungganon nga mga tawo, kag ginakuhaan niya sang gahom ang gamhanan nga mga tawo. 22Ginapahayag niya ang mga sekreto, kag ginapasanag ang madulom. 23Ginapagamhanan niya kag ginapasangkad ang mga nasyon, pero ginapierdi man niya ini kag ginalaglag. 24Ginahimo niya nga mga buang-buang ang ila mga pangulo, kag ginapatalang-talang sila sa kamingawan. 25Nagapangapkap sila sa madulom kag nagaduling-duling pareho sa hubog.”