Jeremias ameaçado de morte
1Esta mensagem foi dada a Jeremias, da parte do Senhor, no princípio do reinado de Joaquim, filho de Josias, rei de Judá: 2“Põe-te em frente do templo do Senhor e fala a todo o povo que ali veio para adorar, vindo de muitos sítios de Judá. Comunica-lhes a mensagem toda, sem deixares sequer uma palavra esquecida, de tudo o que pretendo que ouçam. 3Pode ser que ouçam e se convertam dos seus maus caminhos, e assim poderei suspender todos esses castigos que planeio e que estou pronto a derramar sobre eles, em consequência das suas más ações. 4Diz-lhes que o Senhor lhes transmite isto: Se recusarem ouvir-me e obedecer à Lei que vos dei, 5e se não quiserem ouvir os meus servos, os profetas, porque os tenho enviado vez após vez para vos advertirem, mas não quiseram ouvi-los, 6então destruirei este templo, tal como destruí o tabernáculo em Silo, e farei de Jerusalém uma palavra maldita para todas as gentes da Terra.”
7Os sacerdotes, os profetas e todo o povo ouviram Jeremias anunciar essas palavras na casa do Senhor. 8Quando Jeremias acabou a sua pregação, dizendo tudo o que o Senhor lhe tinha ordenado, os sacerdotes, os falsos profetas e todo o povo que ali estava no templo juntaram-se e levantaram um tumulto contra ele gritando: “Morra! Morra! 9Com que direito dizes que o Senhor irá destruir este templo como o de Silo?”, vociferavam. “Que dizes tu: ‘Jerusalém será destruída e não haverá sobreviventes?’ ”
10Quando os altos magistrados de Judá ouviram o que estava a acontecer, saíram a correr do palácio e vieram sentar-se junto à porta nova da casa do Senhor, à entrada do templo, para julgar aquele caso. 11Os sacerdotes e os falsos profetas apresentaram então as suas acusações aos magistrados perante o povo, dizendo: “Este homem devia morrer! Ouviram com os vossos próprios ouvidos como ele é traidor, pois tem profetizado contra esta cidade!”
12Então Jeremias falou em sua defesa. “O Senhor enviou-me para profetizar contra o seu templo e contra esta cidade. Foi ele quem me deu todas estas palavras que disse. 13Se pararem de pecar e obedecerem ao Senhor, vosso Deus, ele cancelará todos os castigos que anunciou contra vocês. 14Quanto a mim, não tenho quem me defenda e estou nas vossas mãos; façam de mim o que melhor entenderem! 15Em todo o caso, uma coisa é certa: se me matarem, matarão um inocente e a responsabilidade desse ato recairá inteiramente sobre os vossos ombros, sobre esta cidade e sobre os seus habitantes; pois é absolutamente verdade que foi o Senhor quem me enviou para vos falar todas as palavras que ouviram de mim.”
16Então os magistrados e o povo dirigiram-se aos sacerdotes e aos falsos profetas: “Este homem não merece a morte, visto que nos falou em nome do Senhor, nosso Deus.”
17Alguns dos anciãos e sábios levantaram-se e falaram a todo o povo que ali estava em pé à volta deles:
18“Esta decisão é correta, porque no passado, Miqueias, o morastita, profetizou nos dias do rei Ezequias de Judá e falou ao povo que o Senhor dos exércitos dissera: ‘Sião será lavrada por completo, como se fosse um campo aberto, e a cidade de Jerusalém será arrasada e feita num monte de entulho. Uma floresta crescerá no mesmo sítio onde agora se levanta o templo.’26.18 Ver Mq 3.12. 19E porventura o rei Ezequias ou o povo o mataram por ele ter dito isso? Não! Antes arrependeram-se da sua maldade e adoraram o Senhor, pedindo-lhe para ter misericórdia deles, e o Senhor suspendeu o terrível castigo que tinha pronunciado contra eles. Se matarmos Jeremias por nos ter dado uma mensagem de Deus, sabe-se lá o que Deus nos poderá fazer!”
20Houve um outro homem que profetizava em nome do Senhor, Urias, filho de Semaías, de Quiriate-Jearim, que também denunciou a cidade e a nação na mesma altura em que Jeremias o estava a fazer. 21Mas quando o rei Joaquim, os oficiais do exército e os altos funcionários da administração ouviram o que ele dizia, o rei mandou prendê-lo para o matar. Urias, ouvindo isso, fugiu para o Egito. 22O rei Joaquim enviou Elnatã, filho de Acbor, ao Egito, com mais alguns homens, para capturarem Urias. 23E trouxeram-no prisioneiro ao rei, que o matou à espada e o pôs numa sepultura comum do povo.
24Mas Aicão, filho de Safã, secretário do reino, protegeu Jeremias e persuadiu o tribunal a não o entregar àquela gente em tumulto, pronta a matá-lo.
Nakalingkawas si Jeremias sa Kamatayon
1-2Sa bag-o pang naghari sa Juda si Jehoyakim nga anak ni Josia, miingon ang Ginoo kanako, “Barog didto sa hawanan sa akong templo ug pahimangnoi ang tanang katawhan gikan sa mga kalungsoran sa Juda nga miadto sa akong templo aron sa pagsimba. Isulti kanila ang tanang gimando ko kanimo, ug ayaw gayod kini kulangi bisan usa ka pulong. 3Basin pag mamati sila kanimo ug mobiya sa ilang daotang gawi. Kon himuon nila kana, dili ko na ipadayon ang katalagman nga giplano kong ipahamtang kanila tungod sa daotan nilang mga binuhatan. 4Ingna sila nga mao kini ang akong giingon: Kon dili kamo maminaw kanako ug dili motuman sa kasugoan nga gihatag ko kaninyo, 5ug kon dili kamo mamati sa gisulti sa akong mga alagad nga propeta, nga kanunay kong gipadala kaninyo apan wala ninyo paminawa, 6laglagon ko kining templo, maingon nga gilaglag ko ang Shiloh. Ug kini nga siyudad panghimaraoton sa tanang nasod sa tibuok kalibotan.”
7Nadungog sa mga pari, mga propeta, ug sa tanang mga tawo ang gisulti ni Jeremias didto sa templo sa Ginoo. 8Apan pagkahuman ug sulti ni Jeremias niini, gialirongan siya sa mga pari, mga propeta, ug mga tawo, ug giingnan, “Angay kang mamatay! 9Nganong gigamit mo ang ngalan sa Ginoo sa pag-ingon nga kining templo laglagon sama sa Shilo, ug kining siyudad mahimong awaaw ug dili na puy-an?” Busa gidakop nila si Jeremias didto sa templo sa Ginoo.
10Sa dihang nakadungog ang mga opisyal sa Juda bahin sa nahitabo, mibiya sila sa palasyo ug miadto sa templo. Nanglingkod sila sa may pultahan sa templo nga gitawag Bag-ong Pultahan aron sa paghukom. 11Unya miingon ang mga pari ug mga propeta ngadto sa mga opisyal ug sa tanang mga tawo didto, “Kining tawhana angayng hukman sa kamatayon tungod kay nagsulti siya batok niini nga siyudad. Kamo mismo nakadungog niini!”
12Miingon si Jeremias ngadto sa tanang mga opisyal ug sa tanang mga tawo didto: “Gipadala ako sa Ginoo sa pagsulti batok niining templo ug siyudad niadtong tanan nga inyong nadungog. 13Busa pagbag-o na kamo sa inyong mga gawi ug binuhatan ug tumana ang Ginoo nga inyong Dios. Kay kon himuon ninyo kana, dili ipadayon sa Ginoo ang katalagman nga iyang giingon nga ipahamtang kaninyo. 14Kon bahin kanako, anaa ako sa inyong mga kamot. Buhata ninyo kanako kon unsa sa inyong hunahuna ang maayo ug husto. 15Apan hinumdomi ninyo kini: kon patyon ninyo ako, manubag kamo, kining siyudad, ug ang tanang lumulupyo niini, tungod sa pagpatay sa usa ka tawong walay sala. Kay sa pagkatinuod, gipadala ako sa Ginoo sa pagsulti kaninyo niining tanan nga inyong nadungog.”
16Unya miingon ang mga opisyal ug ang tanang mga tawo ngadto sa mga pari ug mga propeta, “Dili siya angayng hukman sa kamatayon, kay nagsulti siya kanato sa ngalan sa Ginoo nga atong Dios.”
17Unya may pipila ka mga tigdumala nga mitindog sa taliwala ug miingon ngadto sa tanang katawhan, 18“Sa dihang si Hezekia pa ang hari sa Juda, si Micas nga taga-Moreshet misulti sa mensahe sa Ginoo ngadto sa tanang katawhan sa Juda. Miingon siya, ‘Miingon ang Ginoo nga Makagagahom nga laglagon niya ang Jerusalem.26:18 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. Mahisama kini sa gidarong uma, ug mahimong tinapok sa mga ginuba. Ug mahimong lasang ang bukid nga gibarogan sa templo.’ 19Gipatay ba siya ni Hezekia o ni bisan kinsa sa Juda? Wala! Mitahod hinuon si Hezekia sa Ginoo ug midangop kaniya. Busa wala ipadayon sa Ginoo ang katalagman nga iyang giingon nga ipahamtang kanila. Kon patyon ninyo si Jeremias, kamo mismo ang nagdalag makalilisang nga katalagman kanatong tanan.”
20May usa pa ka tawo nga nagasugilon sa mensahe sa Ginoo. Ang iyang ngalan mao si Uria nga anak ni Shemaya nga taga-Kiriat Jearim. Gisulti usab niya batok niini nga siyudad ug nasod ang sama sa giingon ni Jeremias. 21Sa dihang nadunggan ni Jehoyakim ug sa tanan niyang mga opisyal ug mga pangulo ang giingon ni Uria, nagtinguha sila sa pagpatay niini. Nakabalita si Uria bahin niini, ug nahadlok siya ug miikyas ngadto sa Ehipto. 22Apan gipaadto ni Haring Jehoyakim sa Ehipto si Elnatan nga anak ni Acbor, uban sa lain pang mga tawo. 23Gikuha nila si Uria didto ug gidala kang Haring Jehoyakim. Gipapatay siya ni Haring Jehoyakim ug gipalabay ang iyang patayng lawas sa lubnganan alang sa mga ordinaryong tawo.
24Apan gitabangan ni Ahikam nga anak ni Shafan si Jeremias, busa wala siya itugyan ngadto sa mga tawo aron patyon.
