Um menino nos nasceu
1Contudo, esse tempo de trevas e de desespero não durará para sempre. Ainda que brevemente a terra de Zebulão e de Naftali venha a ficar sob o desprezo e o julgamento de Deus, no futuro esta mesma terra, a Galileia dos gentios, a oeste do Jordão, onde está a estrada para o mar, ficará cheia de glória. 2O povo que anda nas trevas viu uma grande luz, uma luz que brilhou sobre todos os que vivem na terra da sombra da morte. 3Multiplicaste este povo e encheste-o de alegria; alegram-se como os ceifeiros, quando chega o tempo da ceifa, ou como os que repartem os despojos depois de vencerem a batalha. 4Porque quebrarás as cadeias que amarram o teu povo e a vara que os açoita, como quando destruíste as imensas tropas opressoras dos midianitas. 5Porque nesse glorioso dia de paz não haverá mais distribuição de armamento de guerra, nem de equipamento militar de combate; tudo isso será destruído. 6Porque um menino nos nasceu; foi-nos dado um filho. O governo está sobre os seus ombros. Estes serão os seus títulos: conselheiro maravilhoso, deus forte, pai para sempre, príncipe da paz. 7O seu governo de paz e de desenvolvimento nunca terá fim. Ele chefiará com uma justiça e uma honestidade perfeitas, desde o trono de seu pai David. Trará verdadeira justiça e paz a todas as nações do mundo. Isto acontecerá mesmo, pois no seu zelo, o Senhor dos exércitos está especialmente empenhado em que tal se realize!
A ira do Senhor contra Israel
8O Senhor lançou a sua sentença contra Jacob e ela caiu sobre o reino de Israel. 9Todo o povo há de ouvi-la, Efraim e os habitantes da Samaria. Eles dizem com soberba e altivez de coração: 10“Se caíram os tijolos, reconstruiremos com pedras lavradas! Se as figueiras bravas foram cortadas, haveremos de as substituir por cedros!” 11Contudo, o Senhor suscitou contra eles os adversários de Rezim e incitou contra eles os seus inimigos. 12Os arameus, pelo leste, os filisteus pelo oeste. Com as suas bocas escancaradas, devorarão Israel.
Mesmo assim, a sua ira não desaparece. A sua mão continua a pesar sobre eles.
13Porque mesmo depois de todo este castigo, não se arrependeram nem quiseram voltar-se de novo para o Senhor dos exércitos. 14Por isso, num mesmo dia o Senhor cortará em Israel a cabeça e a cauda, a palma e o junco. 15O ancião e o homem de respeito são a cabeça; o profeta que ensina a mentira, esse é a cauda. 16Os líderes deste povo enganam-no e os que são conduzidos ficam desfeitos.
17Esta é a razão por que o Senhor não tem alegria nos seus jovens, nem piedade das viúvas e dos órfãos, porque as palavras das suas bocas são repugnantes; são maus e mentirosos.
Mesmo assim, a sua ira não desaparece. A sua mão continua a pesar sobre eles.
18Ele queimará toda esta maldade, todos estes espinhos e sarças; as chamas virão depois também a consumir florestas e o fumo subirá em espiral, por cima do vasto incêndio. 19A terra ficará enegrecida pelo fogo, como consequência da cólera do Senhor dos exércitos. O próprio povo serve de combustível para o fogo. 20Cada qual luta com o seu próximo, para poder roubar-lhe comida, e mesmo assim continuarão a ter fome. Acabarão por comer os seus próprios filhos! 21Manassés contra Efraim e Efraim contra Manassés, e ambos contra Judá.
Mesmo assim, a sua ira não desaparece. A sua mão continua a pesar sobre eles.
Ang Palaabuton nga Hari
1Pero magaabot ang tion nga madula na ang kadulom sa sina nga duta nga ara sa kalisod. Sang una, ginpakahuy-an sang Ginoo ang duta sang Zebulun kag Naftali, pero sa ulihi, padunggan niya ini nga mga lugar nga alagyan pakadto sa dagat9:1 alagyan pakadto sa dagat: ukon, malapit sa dagat. kag ara sa tabok sang Suba sang Jordan. Ini nga mga lugar sakop sang Galilea nga ginaestaran sang mga indi Judio. 2Ang mga tawo dira nga nadulman makakita sang puwerte nga kasanag. Ang mga nadulman nga ginahadlukan nga mapatay masanagan.
3Ginoo, hatagan mo sila sing dako gid nga kalipay. Magakalipay sila sa imo presensya pareho sa mga tawo nga nagakalipay kon tig-alani ukon pareho sa mga tawo nga nagakalipay sa ila nga pagpartida sang mga pagkabutang nga naagaw nila sa inaway. 4Kay hilwayon mo sila sa mga nagapigos sa ila. Pareho sila sa sapat nga balion mo ang gota nga iya ginapas-an kag ang baston nga ginahanot sa iya. Ang imo himuon sa ila pareho sa imo ginhimo sadto anay sang napierdi ang mga taga-Midian.9:4 sang napierdi ang mga taga-Midian: Tan-awa ang estorya sa Huk. 7–8. 5Magakalipay man sila kay mauntat na ang pag-ilinaway. Pagasunugon ang mga uniporme sang mga soldado nga nabulit sang dugo, pati na ang ila mga botas.
6Matawo ang isa ka bata nga lalaki kag magahari siya sa amon. Pagatawgon siya, “Makatilingala nga Manuglaygay,9:6 Makatilingala nga Manuglaygay: ukon, Makatilingala, Manuglaygay. Makagagahom nga Dios, Wala sing Katapusan nga Amay, kag Pangulo nga Nagapaluntad sang Kalinong!” 7Wala sing katapusan ang pag-uswag sang iya pagdumala, kag permi lang ini may kalinong. Magapanubli siya sang ginharian ni David. Palig-unon niya ini kag pagaharian nga may hustisya kag pagkamatarong sa wala sing katapusan. Siguraduhon gid sang Ginoo nga Makagagahom nga matuman ini.
Ang Kaakig sang Dios sa Israel
8Nagsiling ang Ginoo nga silutan niya ang Israel, ang mga kaliwat ni Jacob. 9Kag nahibaluan9:9 nahibaluan: ukon, mahibaluan. ini sang tanan nga tawo sa Israel,9:9 Israel: Tan-awa ang footnote sa 7:2. pati na sa Samaria nga iya kapital. Karon nagapabugal pa sila kag nagapahambog nga nagasiling, 10“Nagkalarumpag ang amon mga balay nga hinimo halin sa tisa9:10 tisa: sa English, brick. kag kahoy nga sikomoro, pero ilisan namon ini sang mabakod kag matahom nga mga balay nga hinimo halin sa bato nga binasbasan kag kahoy nga sedro.”
11Gani ipasalakay sila sang Ginoo sa mga taga-Asiria, nga mga kaaway ni Haring Rezin. 12Laglagon sila sang mga Arameanhon9:12 Arameanhon: ukon, Syrianhon. sa sidlangan kag sang mga Filistinhon sa nakatundan, nga pareho sa mabangis nga sapat nga handa na sa paglamon. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa ila.
13Pero ang katawhan sang Israel indi gihapon magbalik sa Ginoo nga Makagagahom nga nagsilot sa ila. 14Gani sa hinali lang9:14 sa hinali lang: sa literal, sa sulod sang isa ka adlaw. silutan sang Ginoo ang bug-os nga Israel. Mangin pareho sila sa sapat nga utdan sang ikog kag ulo. 15Ang ulo amo ang mga manugdumala kag mga dungganon nga mga tawo, kag ang ikog amo ang butigon nga mga propeta. 16Ang mga nagapangulo sa katawhan sang Israel nagapatalang sa ila, kag ini nga katawhan nagatalang-talang. 17Gani indi malipay ang Ginoo sa ila pamatan-on nga mga lalaki, kag indi niya pagkaluoyan ang ila mga ilo kag mga balo nga babayi. Kay ang tanan malaot kag indi diosnon; puro makahuluya ang ila ginapanghambal.
Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa ila. 18Kay ang ila kalautan pareho sa kalayo nga nagasunog sang tunukon nga mga kahoy-kahoy. Nagadabadaba ini pareho sa kalayo nga nagasunog sang kakahuyan, kag ang madamol nga aso nagatub-ok paibabaw. 19Tungod sa kaakig sang Ginoo nga Makagagahom, masunog ang ila duta, kag mangin gatong sila nga lamunon sang kalayo.
Indi nila pagkaluoyan bisan ang ila kapareho nga Israelinhon. 20Bisan ano nga pagkaon ang ila makita sa palibot kuhaon nila kag kaunon, pero indi gihapon sila mabusog. Pagakaunon nila pati ang ila mga kabataan.9:20 kabataan: ukon, mga butkon. Sa iban nga mga kopya sang Septuagint, utod ukon paryente. Sa Targum, isigkatawo. 21Magaaway ang Manase kag ang Efraim, kag dayon sila nga duha magasalakay sa Juda. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa ila.
