Isaías 56 – OL & ASCB

O Livro

Isaías 56:1-12

Outros são chamados à salvação

1Sejam justos para toda a gente, diz o Senhor. Pratiquem a retidão e o bem, porque chegarei brevemente para vos salvar. 2Abençoado é todo aquele que assim procede, que age com firmeza, e que respeita o sábado. Abençoada é a pessoa que sabe guardar-se de praticar o mal.

3A minha bênção dirige-se igualmente aos gentios que aceitarem o Senhor. E que não pensem estes que farei deles uma espécie de cidadãos de segunda classe! Da mesma forma, esta promessa diz respeito também aos eunucos. 4Eles podem ser meus, tanto quanto qualquer outro. E tenho a dizer o seguinte aos eunucos que guardam os meus sábados, que preferem as coisas que me agradam, que aceitam a minha aliança. 5Dar-lhes-ei, na minha casa, dentro das minhas muralhas, um nome, uma honra muito superior à que teriam se gerassem filhos e filhas, visto que será uma honra que não passará, que não desaparecerá.

6Portanto, aos não-judeus que se juntarem ao Senhor, que o servirem, amarem o seu nome, não desacreditarem os sábados e aceitarem a sua aliança e as suas promessas, 7a esses trarei para o meu santo monte e os encherei de alegria no interior da minha casa de oração. Aceitarei os seus holocaustos e ofertas, porque o meu templo será chamado casa de oração para todas as nações.” 8Porque o Senhor Deus que traz de volta os que foram expulsos para fora de Israel; também trará outros juntamente com o seu povo.

A acusação contra os chefes do povo

9Aproximem-se, animais selvagens, venham despedaçar! Que as feras das montanhas venham devorar o meu povo! 10Porque os sentinelas estão cegos e não têm conhecimento algum. São como cães mudos, incapazes de ladrar; deitam-se a sonhar e só querem dormir. 11São gulosos como cães, nunca se satisfazem, são pastores estúpidos. Só compreendem bem aquilo que representa os seus interesses pessoais e imediatos, procurando obter e ganhar tanto quanto possível, cada um para si e seja de que forma for.

12“Venham!”, dizem eles. “Vamos buscar vinho e fazer uma festa! Vamo-nos todos embriagar! Isto assim é que é viver! Faremos isto hoje, amanhã e depois, e quantos mais dias melhor!”

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 56:1-12

Afoforɔ Nkwagyeɛ

1Yei ne deɛ Awurade seɛ:

“Monkɔ so mmu atɛntenenee

na monyɛ deɛ ɛyɛ,

ɛfiri sɛ me nkwagyeɛ abɛn

na ɛrenkyɛre me tenenee bɛda adi.

2Nhyira nka onipa a ɔyɛ yeinom,

onipa a ɔkura mu denden:

deɛ ɔkae Homeda na ɔyɛ no kronkron,

na ɔkame ne ho firi bɔneyɛ ho.”

3Mma ɔnanani a ɔde ne ho ama Awurade nka sɛ,

“Ampa ara Awurade renkane me mfra ne nkurɔfoɔ mu.”

Na opiani biara nso nwiinwii sɛ,

“Meyɛ duawuiɛ.”

4Sei na Awurade seɛ,

“Apiafoɔ a wɔkae me home nna,

wɔn a wɔyɛ deɛ ɛsɔ mʼani

na wɔkura mʼapam mu denden,

5mɛma wɔn, wɔ mʼasɔredan ne ɛho afasuo no mu,

nkaedeɛ ne edin a

ɛkyɛn mmammarima ne mmammaa;

mɛma wɔn edin a ɛbɛtena hɔ afebɔɔ,

edin a ɛrentwam.

6Na ananafoɔ a wɔde wɔn ho ama Awurade

sɛ wɔbɛsom no,

sɛ wɔbɛdɔ Awurade din,

na wɔasɔre no,

wɔn a wɔkae Homeda na wɔyɛ no kronkron nyinaa,

na wɔkura mʼapam mu denden;

7yeinom na mede wɔn bɛba me bepɔ kronkron no so

na mama wɔn anigyeɛ wɔ me mpaeɛbɔ efie.

Wɔn ɔhyeɛ afɔrebɔdeɛ ne afɔrebɔ ahodoɔ no,

mɛgye wɔ mʼafɔrebukyia so;

na wɔbɛfrɛ me fie beaeɛ a

aman nyinaa bɔ mpaeɛ.”

8Otumfoɔ Awurade,

deɛ ɔboaboa Israel atukɔfoɔ ano no ka sɛ:

“Mɛkɔ so aboaboa afoforɔ ano aka wɔn ho

aka wɔn a maboa wɔn ano dada no ho.”

Onyankopɔn Soboɔ A Ɛtia Amumuyɛfoɔ

9Mommra, mo wiram mmoadoma nyinaa,

mommɛdidi, mo kwaeɛm mmoa nyinaa!

10Israel awɛmfoɔ yɛ anifirafoɔ,

wɔn mu biara nni nimdeɛ;

wɔn nyinaa yɛ nkraman mum,

wɔntumi mmobɔ mu;

wɔdeda hɔ na wɔsoso daeɛ,

nna yɛ wɔn dɛ.

11Wɔyɛ nkraman a wɔpɛ aduane yie;

wɔnnidi mmee da.

Wɔyɛ nnwanhwɛfoɔ a wɔnni nteaseɛ;

wɔn nyinaa fa wɔn ɛkwan,

obiara pɛ nʼankasa mfasoɔ.

12“Mommra,” obiara team sɛ, “momma me nsã!

Momma yɛnnom nsaden mmoro!

Na ɔkyena bɛyɛ sɛ ɛnnɛ,

ebia ɛbɛsene ɛnnɛ koraa.”