Isaías 34 – OL & ASCB

O Livro

Isaías 34:1-17

Indignação de Deus contra as nações

1Cheguem-se e ouçam, nações da Terra! Que o mundo, e tudo o que nele existe, ouça as minhas palavras! 2O Senhor está extremamente indignado contra os povos. A sua ira dirige-se especialmente contra os seus exércitos. Por isso, os destruirá completamente e os entregará à matança. 3Os seus mortos serão deixados até sem serem enterrados; o mau cheiro dos corpos a apodrecer encherá a terra e dos montes escorrerá o seu sangue. 4Por esse tempo, os céus em cima como que se derreterão e desaparecerão; serão como um rolo que se enrola. As estrelas cairão como folhas secas da videira e da figueira.

5“Quando a minha espada tiver acabado o seu trabalho nos céus, então deem atenção, porque será a altura de cair sobre Edom, o povo que eu amaldiçoei.”

6A espada do Senhor está cheia de sangue; ela está coberta de gordura, e do sangue dos cordeiros e dos bodes, e também da gordura das entranhas dos carneiros. Porque, na verdade, o Senhor executará um enorme sacrifício em Edom, fará uma tremenda matança na cidade de Bozra. 7Até os melhores dos mais fortes morrerão, além dos jovens e dos veteranos. A terra ficará embriagada de sangue e o solo ficará mais rico, por causa de toda aquela gordura. 8Porque chegou, enfim, o dia da vingança, o ano da recompensa por tudo aquilo que Edom fez a Sião. 9Os ribeiros de Edom se encherão de alcatrão, a terra cobrir-se-á de fogo. 10A aplicação desta pena sobre Edom nunca mais terminará; aquele fumo subirá para sempre. A terra permanecerá deserta por todas as gerações; ninguém nunca mais ali viverá; 11só corujas do deserto e porcos-espinhos, corujões-orelhudos e corvos. Deus fará um juízo sobre esta terra e chegará à conclusão que é digna de ser destruída. Julgará os seus responsáveis e verá que são dignos de morte. 12Será chamada terra de ninguém e todos os seus príncipes terão desaparecido num instante. 13Nas suas fortalezas passarão a crescer só espinhos; ortigas e cardos é o que haverá nas fortificações; tornar-se-á a habitação de chacais, o poiso de corujas do deserto. 14Os animais selvagens dos desertos ali se misturarão com lobos e hienas e os seus gritos encherão as noites. Animais noturnos chamar-se-ão lugubremente uns aos outros e até os demónios ali irão para descansar. 15As corujas porão naquele lugar os seus ovos, terão crias e delas cuidarão. Também os milhafres virão aos pares para ali acasalarem.

16Procurem no livro do Senhor e vejam tudo quanto irá fazer; nem um só detalhe falhará, nem um só milhafre estará ali sem o seu macho. Porque foi o Senhor quem o disse e o seu Espírito faz com que tudo venha a verificar-se. 17Porque ele próprio inspecionou a terra, repartiu-a e deixou-a em legado a essas sinistras criaturas, as quais a ocuparão para sempre, por todas as gerações.

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 34:1-17

Atemmuo A Ɛtia Amanaman No

1Montwi mmɛn, mo amanaman, na montie;

monyɛ aso, mo ɔmanfoɔ!

Momma asase ne deɛ ɛwɔ so nyinaa ntie,

ewiase ne deɛ ɛfiri mu ba nyinaa!

2Awurade bo afu amanaman no;

nʼabufuhyeɛ no tia wɔn akodɔm nyinaa.

Ɔbɛsɛe wɔn pasaa,

ɔbɛma wɔakunkum wɔn.

3Wɔbɛto wɔn mu atɔfoɔ no agu,

wɔn afunu no bɛyi hwa;

wɔn mogya bɛfɔ mmepɔ no.

4Ɔsoro nsoromma nyinaa bɛyera

na wɔbɛbobɔ ɔsoro te sɛ nwoma mmobɔeɛ;

ɔsoro atumfoɔ bɛhwe ase

sɛdeɛ nhahan te firi bobe so,

sɛdeɛ mman a awo firi borɔdɔma dua ho.

5Mʼakofena anom deɛ ɛmee no wɔ soro;

hwɛ, ɛresiane de atemmuo aba Edom so,

wɔn a masɛe wɔn koraa no.

6Mogya adware Awurade akofena ho,

wɔde sradeɛ asra ho,

nnwammaa ne mpɔnkye mogya,

nnwennini sawa mu sradeɛ.

Awurade wɔ afɔrebɔ bi bɔ wɔ Bosra

ne okum kɛseɛ wɔ Edom.

7Anantwie aniɔdenfoɔ ne wɔn bɛtotɔ,

anantwinini nketewa ne akɛseɛ.

Mogya bɛfɔ wɔn asase no,

na sradeɛ ayɛ ɛso dɔteɛ no sɔkyee.

8Na ɛyɛ Awurade aweretɔ da

a ɔbɛdi ama Sion.

9Edom nsuwa nsuwa bɛdane agodibea,

ne dɔteɛ bɛdane sɔfe a ɛdɛre

nʼasase bɛyɛ agoprama a ɛdɛre!

10Ɛrennum awia anaa anadwo;

ne wisie bɛfiri a ɛtoɔ rentwa da.

Ɛbɛda mpan firi awoɔ ntoatoasoɔ akɔsi awoɔ ntoatoasoɔ;

obiara remfa ho bio koraa.

11Anweatam so patuo ne ɔbonsamnoma

bɛgye hɔ afa;

ɔpatuo ne anene bɛtena hɔ.

Onyankopɔn bɛtwe basabasayɛ ahoma

wɔ Edom so,

ɔde bɛsɛe ɔman no.

12Nʼatitire renya biribiara a ɛbɛma wɔafrɛ no ahennie,

nʼahenemma mmarima nyinaa bɛtu ayera.

13Nkasɛɛ bɛgye nʼabankɛsewa afa,

nsansono ne nkasɛɛ bɛfu wɔ nʼabankɛsewa hɔ.

Ɛhɔ bɛyɛ adompo atuo,

ne apatuo tenabea.

14Anweatam so mmoa ne mpataku bɛhyia adi afra,

mpɔnkye aniɔdenfoɔ bɛsu akyerɛ wɔn ho;

ɛhɔ na anadwo mmoa bɛdeda

na wɔde ayɛ wɔn homebea.

15Ɛhɔ na ɔpatuo bɛyɛ ne pirebuo, na wato ne nkosua.

Ɔbɛhwane ne mma, na ɔde ne ntaban akata wɔn so;

ɛhɔ na nkorɔma bɛboaboa wɔn ho ano,

obiara ne deɛ ɔka ne ho.

16Hwɛ Awurade nwoma mmobɔeɛ no mu, na kenkan:

Yeinom mu biara renyera,

obiara bɛnya deɛ ɔka ne ho.

Ɛfiri sɛ nʼanom na ɔhyɛ asɛm no firie,

na ne honhom bɛboaboa wɔn ano.

17Ɔde wɔn kyɛfa rema wɔn;

ɔde ne nsa yɛ susudua kyekyɛ.

Wɔbɛfa no sɛ wɔn dea afebɔɔ

na wɔfiri awoɔ ntoatoasoɔ akɔsi awoɔ ntoatoasoɔ atena hɔ.