Castigo e libertação de Jerusalém
1“Ai de Ariel29.1 Palavra de difícil tradução. Indica provavelmente a parte mais alta do altar onde eram queimadas as vítimas oferecidas em sacrifício. Ver Ez 43.15-16; 29.2. Neste texto designa a cidade de Jerusalém e o mesmo acontece no v. 7., a cidade que David ocupou! Ano após ano fazem as vossas muitas ofertas e podem até acrescentá-las! 2Mas eu vos enviarei uma pesada sentença e haverá choro e tristeza. Jerusalém se tornará para mim como a antiga Ariel, uma fornalha de Deus. 3Eu serei o vosso inimigo. Rodearei Jerusalém e levantarei um cerco contra ela; construirei à sua volta pontes de ataque para a destruir. 4A tua voz será como um sopro, como um débil gemido, porque sairá debaixo da terra onde estás enterrada.
5No entanto, repentinamente, os teus implacáveis inimigos voarão para longe, como fino pó levado pelo vento. 6Num instante, eu, o Senhor dos exércitos, cairei sobre eles com raios, tremores de terra, tufões e fogo. 7Todas as nações que combatem Ariel desaparecerão como um sonho! 8Tal como uma pessoa a morrer de fome sonha com comida, mas continua esfomeada, e um indivíduo cheio de sede sonha com bebida, mas permanece enfraquecido e com sede ao acordar, assim acontecerá com a multidão das nações que lutam contra o monte Sião, que de maneira nenhuma alcançarão.”
9Estão admirados e incrédulos? Não acreditam nisso? Pois então, já que o querem, continuem assim cegos e vão por diante! O vosso entendimento está obtuso e não é do vinho! Cambaleiam, mas não é por terem bebido! 10É porque o Senhor derramou sobre vocês um espírito de profundo adormecimento; fechou os olhos dos vossos profetas e videntes. 11Por isso, todos estes acontecimentos futuros são como um livro fechado para eles. Dá-se esse livro a alguém que sabe ler e dirá: “Não posso lê-lo, está fechado e selado!” 12Dá-se a outra pessoa que não sabe ler e dirá: “Tenho pena, mas nem sequer sei ler!”
13Assim, o Senhor diz: “Este povo aproxima-se de mim com os lábios, mas o seu coração está longe de mim. Honra-me apenas com tradições humanas aprendidas de cor. 14Por isso, continuarei a fazer uma obra espantosa com eles; será destruída a sabedoria dos seus sábios e escondida a competência dos inteligentes.”
15Ai dos que tentam esconder os seus planos do Senhor! Que tentam agir às escuras, para que Deus não veja! “Quem poderá ver-nos?”, dizem para consigo mesmos. “Quem poderá saber disto?” 16Como é possível ser-se tão estúpido! Não será ele, o oleiro, muito maior do que vocês, os vasos de barro que ele faz? Serão vocês capazes de dizer: “Não foi ele quem nos fez!”? Uma máquina dirá do seu inventor: “Não percebe nada disto!”?
17Porventura o Líbano não se tornará num campo fértil e não se pensará que o campo fértil é uma floresta? 18Nesse dia, os surdos ouvirão as palavras do livro e os cegos, livres da escuridão e das trevas, as compreenderão. 19Os humildes serão cheios da alegria que vem do Senhor e os pobres rejubilarão no Santo de Israel. 20Os tiranos serão reduzidos a nada, os escarnecedores acabarão e os que conspiram o mal serão mortos: 21o violento, que briga com o seu próximo sem razão, os que, escondidos, fazem uma espera para bater no juiz que os sentenciou, e aqueles que são sempre desonestos e injustos.
22Esta é a razão por que o Senhor, que resgatou Abraão, diz aos descendentes de Jacob: “O meu povo não mais ficará envergonhado, nem a sua face se cobrirá de palidez. 23Porque, quando virem os seus filhos e o que vou fazer no meio deles, me reconhecerão como o Deus santo de Jacob e ficarão espantados. Louvarão o Santo de Israel e o adorarão! 24Os que andam no erro acreditarão na verdade e os que sempre refilam terão, enfim, o desejo de ser ensinados!
Ang Mensahi Parte sa Jerusalem
1Nagsiling ang Ginoo, “Kaluluoy ang Jerusalem,29:1 Jerusalem: sa Hebreo, Ariel. ang siyudad nga ginpuy-an ni David! Sige, magselebrar ini nga siyudad sang iya mga piesta kada tuig. 2Pero salakayon ko ini, kag magahinibi kag magapanalambiton ang iya sini mga pumuluyo. Kag para sa akon, ang bug-os nga siyudad mangin pareho sa halaran nga nabulit sang dugo.29:2 halaran nga nabulit sang dugo: sa Hebreo, Ariel. 3Kibunon ko ang siyudad sang Jerusalem. Palibutan ko ini sang mga tore-tore sa pagsalakay sini, kag magatumpok ako sang mga duta sa kilid sang pader agod mataklas ini. 4Malaglag ini, kag mangin pareho sa isa ka murto nga nagapanawag halin sa idalom sang duta, nga ang iya tingog hungaw. 5Pero sa ulihi ang iya madamo nga mga kaaway mangin pareho sa yab-ok ukon upa nga palidon sang hangin. Gulpi lang ini matabo sa ila. 6Dumdumon sang Ginoo nga Makagagahom ang Jerusalem, kag magaabot siya nga may daguob, linog, ginahod, buhawi, bagyo, kag nagadabadaba nga kalayo. 7-8Madula pareho sa isa ka damgo ang madamo nga mga nasyon nga nagasalakay sa Jerusalem29:7-8 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sang Zion. kag nagaguba sang mga pader sini. Pareho sila sa tawo nga nagadamgo nga nagakaon, pero pagbugtaw niya gutom siya, ukon pareho sa tawo nga nagadamgo nga nagainom, pero pagbugtaw niya uhaw siya.”
9Kamo nga mga taga-Juda, buanga ninyo ang inyo kaugalingon kag magpakabuang kamo. Bulaga ninyo ang inyo kaugalingon kag magpakabulag kamo. Hubog kamo kag nagaduling-duling pero indi tungod sa bino. 10Kay daw sa ginpatulog kamo sang Ginoo sing mahamuok. Gintabunan niya ang inyo mga ulo kag mga mata nga wala sing iban kundi ang inyo mga propeta.
11Para sa inyo, ini tanan nga ginpahayag sa inyo daw sa libro nga sirado. Kon ipabasa mo ini sa tawo nga kahibalo magbasa, masiling siya, “Indi ko ina mabasa tungod kay sirado.” 12Kag kon ipabasa mo sa indi kahibalo magbasa, masiling siya, “Indi ako kahibalo magbasa.”
13Nagasiling ang Ginoo, “Ini nga katawhan nagadayaw kag nagapadungog sa akon sa baba lang, pero ang ila tagipusuon malayo sa akon. Kag ang ila pagsimba sa akon suno lang sa mga pagsulundan sang tawo. 14Gani patingalahon ko liwat ang ini nga katawhan sang sunod-sunod nga makatilingala nga mga butang. Kag dulaon ko ang kaalam sang mga tawo nga maalam kag ang pag-intiendi sang mga may tinun-an.”
15Kaluluoy kamo nga mga nagatago sang inyo mga plano sa Ginoo. Nagahimo kamo sang inyo mga buluhaton sa madulom, kag nagasiling kamo, “Wala sing may makakita ukon makahibalo sang aton ginahimo.” 16Mga balingag kamo! Ginakabig ninyo nga daw sa kolon ang manughimo sang kolon.29:16 Ginakabig… kolon: buot silingon, ginakabig nila nga daw sa tinuga ang Dios nga Manunuga. Makasiling bala ang hinimo nga butang sa naghimo sa iya, “Indi ikaw ang naghimo sa akon?” Makasiling bala ang kolon sa nagporma sa iya, “Wala ikaw sang may nahibaluan?”
17Sa indi madugay ang kagulangan sang Lebanon mangin mapatubason nga latagon, kag ang mapatubason nga latagon mangin kagulangan. 18Sa sina nga tion, ang bungol makabati sa ginabasa nga libro. Kag ang bulag, nga ang iya lang makita amo ang kadulom, makakita. 19Magakalipay liwat ang mga mapainubuson kag ang mga imol tungod sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel. 20Tungod kay madula ang mga mapintas kag nagapangyaguta nga mga tawo. Magakalamatay ang tanan nga mahilig sa pagpakasala 21pati ang tanan nga nagaakusar sang indi matuod, ang mga nagapadihot agod makombinsi ang mga hukom, kag ang mga nagabinutig nga saksi agod indi mahatagan sang hustisya ang mga inosente.
22Gani ang Ginoo, ang Dios nga nagluwas kay Abraham nagsiling parte sa mga kaliwat ni Jacob, “Sugod karon, wala na sila sing dapat ikahuya ukon kahadlukan. 23Kay kon makita nila nga mga kaliwat ni Jacob ang akon mga binuhatan sa ila, tahuron nila ako, ang Balaan nga Dios ni Jacob, kag kilalahon nila ang akon pagkabalaan. Kahadlukan nila ako nga Dios sang Israel. 24Ang mga nalibugan makaintiendi na sang kamatuoran, kag ang mga nagareklamo magakalipay na kon tudluan.”
