Habacuque 2 – OL & AKCB

O Livro

Habacuque 2:1-20

1Subirei à minha torre de vigia, como sentinela, e esperarei para ouvir o que Deus irá dizer e que resposta irá dar à minha queixa.

A resposta do Senhor

2E o Senhor disse-me: “Escreve a minha resposta em tábuas de barro, de forma legível e clara, para que até aquele que passa a correr consiga ler. 3No entanto, ainda não chegou o tempo de se realizar esta visão; mas vai-se aproximando o tempo e, por fim, a visão se cumprirá. Espera mais um pouco, mesmo que pareça demorar, pois certamente virá e não demorará!

4Toma nota disto: o ímpio está cada vez mais arrogante; mas o justo pela sua fé viverá! 5Mais ainda, estes arrogantes caldeus são atraiçoados pelo vinho a que se entregam, que é uma bebida enganadora. Na sua voracidade conquistaram muitas nações, mas à semelhança da morte e do mundo dos mortos2.5 Sheol., nunca ficam satisfeitos. 6Virá o tempo em que todos os seus cativos os insultarão dizendo: ‘Ladrões! A justiça acabou por apanhar-vos! Hão de ser duramente recompensados pela opressão e pela rapina que praticaram!’

7De repente, os vossos devedores levantar-se-ão com raiva contra vocês e levarão tudo o que possuem, enquanto vocês ficam isolados, tremendo. 8Arruinaram muitas nações; agora serão elas que vos destruirão, por causa do sangue que derramaram e da vossa violência contra a terra, a cidade e os seus habitantes.

9Ai de vocês, que se enriqueceram por processos fraudulentos, pensando que podiam viver sem riscos! 10Pelos assassínios que praticaram mancharam o vosso nome e fizeram perder-se as vossas almas. 11As próprias pedras das vossas casas clamam contra vocês e as traves do teto ecoam os mesmos dizeres.

12Ai de vocês que constroem cidades com o dinheiro obtido pelo assassinato e pelo roubo! 13Não decretou o Senhor dos exércitos que o trabalho das nações sem Deus se desfará em cinzas nas suas mãos? Trabalham duramente, mas tudo em vão! 14Há de vir o tempo em que a Terra se encherá do conhecimento da glória do Senhor, tal como as águas enchem o mar!

15Ai de vocês, que fazem os vossos vizinhos cambalear e cair como os bêbedos, sob os vossos golpes, e depois escarnecem da sua nudez! 16Em breve a vossa glória será substituída pelo opróbrio. Terão de beber o copo do julgamento do Senhor, até ficarem tontos e caírem! 17Fizeram violência contra o Líbano destruindo as suas florestas; com violência serão abatidos. Aterrorizaram os animais selvagens que prendiam nas vossas redes de armadilhas; agora será o terror que vos cairá em cima, em recompensa pela morte e violência que trouxeram a tantas partes do mundo.

18Que proveito tiveram em adorar todos esses ídolos feitos por mãos de homens? Que loucura pensarem que esses objetos de metal podiam ser de alguma ajuda! Que estupidez confiarem naquilo que vocês mesmos fabricaram, ídolos mudos e inúteis! 19Ai dos que dizem a ídolos sem vida, feitos de madeira, para se erguerem! Ai dos que clamam a pedaços de pedra, que não podem falar, para lhes dizer o que hão de fazer. Poderão imagens esculpidas falar em nome de Deus? Estão cobertas de ouro e de prata, mas não há espírito nelas!”

20O Senhor, sim, está no seu santo templo! Que toda a Terra se cale diante dele!

Akuapem Twi Contemporary Bible

Habakuk 2:1-20

1Megyina mʼahwɛe na mawɛn.

Mɛbɔ nsra

na mahwɛ nea ɔbɛka akyerɛ me,

ne mʼanoyi a mede bɛma nkurobɔ yi.

Awurade Mmuae Foforo

2Afei, Awurade buae se,

“Kyerɛw adiyi yi wɔ ɔbopon so

ma mu nna hɔ pefee

na ama ɔkenkanfo ate ase.

3Adiyisɛm no retwɛn nkrabea bi;

ɛka awiei ho asɛm

na ɛbɛba mu.

Ɛwɔ mu sɛ ɛrekyɛ de, nanso twɛn,

ɛrenkyɛ, ɛbɛba mu.

4“Hwɛ, ɔtamfo no ama ne ho so;

nʼapɛde nteɛ,

nanso ɔtreneeni fi gyidi mu benya nkwa.

5Nokware, nsa yi no ma

wayɛ ahantan na onni ahotɔ.

Esiane sɛ ɔyɛ adifudepɛ sɛ ɔda

na ɔte sɛ owu a hwee mmee no nti

ɔfom aman no nyinaa

na ɔfa nnipa no nyinaa nnommum.

6“Nnommumfo yi nyinaa bedi ne ho fɛw aserew no aka se,

“ ‘Nnome nka nea ɔboaboa akorɔnne ano,

na ɔnam apoobɔ so nya ne ho!

Eyi nkɔ so nkosi da bɛn?’

7So wɔn a wode wɔn ka no rensɔre mpofirim ana?

Wɔbɛsɔre ama wo ho apopo,

na wobetwiw afa wo so.

8Esiane sɛ woafow aman bebree nti,

wɔn a wɔaka no bɛfow wo bi.

Efisɛ woahwie nnipa mogya agu;

woasɛe nsase, nkuropɔn ne wɔn a wɔtete mu.

9“Nnome nka nea ɔde akorɔnne kyekyere ne man,

a ɔyɛ ne berebuw wɔ sorɔnsorɔmmea,

sɛnea obeyi ne ho afi ɔsɛe mu.

10Woatu nnipa bebree sɛe ho agyina,

de agu wankasa fi anim ase, de wo nkwa atwa so.

11Abo a ɛhyehyɛ afi afasu mu no bɛteɛ mu,

na ebegyigye wɔ mpuran a wɔahyehyɛ no mu.

12“Nnome nka nea ɔnam mogyahwiegu so kyekyere kuropɔn

na ɔnam awudi so kyekyere kurow.

13Asafo Awurade ahyɛ sɛ,

nnipa no adwumayɛ bɛyɛ ogya a wɔhyew.

Aman no brɛ gu kwa. 14Na Awurade anuonyam ho nimdeɛ bɛhyɛ asase nyinaa ma,

sɛnea nsu hyɛ po ma no.

15“Due! Wo a woma wo mfɛfo nsa,

Wuhwie ma wɔnom kosi sɛ wɔbɛbow,

na afei woahwɛ wɔn adagyaw.

16Worennya anuonyam biara, wʼani bewu.

Afei adu wo so! Nom na wʼadagyaw mu nna hɔ.

Kuruwa a efi Awurade nsa nifa reba wo so,

na aniwu bɛkata wʼanuonyam so.

17Awurukasɛm a wode adi Lebanon no bɛmene wo,

ɔsɛe a wosɛe mmoa nso bɛbɔ wo hu.

Woaka nnipa mogya agu;

woasɛe nsase, nkuropɔn ne nnipa a wɔwɔ mu.

18“Mfaso bɛn na munya fi ahoni a nipa ayɛ mu?

Anaa nsɛsode a ɛkyerɛkyerɛ atoro?

Nea ɔyɛ ohoni no de ne ho to ɔno ankasa nsa ano adwuma so;

na ɔyɛ anyame a wontumi nkasa.

19Nnome nka nea ɔka kyerɛ dua se, ‘Nya nkwa!’

Anaa ɔka kyerɛ ɔbo a enni nkwa se, ‘Nyan!’

Ebetumi ama akwankyerɛ?

Wɔde sika kɔkɔɔ ne dwetɛ adura ho;

nanso ɔhome nni mu.”

20Nanso Awurade wɔ nʼasɔrefi kronkron mu.

Momma asase nyinaa nyɛ komm wɔ nʼanim.