A aliança de Deus com Noé
1Deus abençoou Noé e os seus filhos e disse-lhes que se multiplicassem e repovoassem a Terra.
2“Todas as criaturas da Terra, assim como os pássaros e os peixes, terão medo de vocês”, disse-lhes Deus. “Porque coloquei-os sob o vosso domínio. 3Servirão para vosso alimento e subsistência, para além da comida de origem vegetal.
4Mas nunca comam a carne com a sua vida, isto é, com o sangue. 5Nunca assassinem um ser humano. Pedir-vos-ei contas do sangue humano que tenham feito derramar. E até aos animais que matarem criaturas humanas pedirei contas do sangue que derramaram, porque era a sua vida.
6Quem assassinar um ser humano terá de morrer, pois ele foi feito à imagem de Deus.
7Multipliquem-se pois, repovoem a Terra e subjuguem-na.”
8Deus disse mais a Noé e aos seus filhos: 9“Faço a minha aliança contigo, com todos os teus descendentes, 10e não só em relação a esses, mas a todo o ser vivo que trouxeste contigo durante o dilúvio. 11Estabeleço a minha aliança contigo. Nunca mais mandarei à Terra uma cheia semelhante que destrua tudo o que existe.
12E este será o sinal da aliança eterna que faço convosco, e com todos os seres vivos que estão convosco: 13aparecerá um arco nas nuvens, como sinal da minha aliança com a Terra. 14Quando o céu se acumular de nuvens e houver chuva, há de aparecer esse arco, 15como lembrança da minha aliança contigo e com todo o ser vivo, de que nunca mais destruirei a vida que existe, por meio de um dilúvio semelhante. 16O arco, ao surgir entre as nuvens, lembrar-me-á desta aliança eterna, que existe entre mim e todos os seres vivos, com tudo o que vive na Terra. 17Este é o sinal, para todos os seres que existem na Terra, da aliança que faço convosco”, disse Deus a Noé.
Os filhos de Noé
18Os nomes dos três filhos de Noé eram Sem, Cam e Jafete. Cam é aquele de quem descendem todos os cananeus. 19Destes três vieram todos os povos da Terra.
20Noé tornou-se agricultor, plantou vinhas e foi vinicultor. 21Um dia, embriagou-se e despiu-se completamente dentro da sua tenda. 22Cam, o pai de Canaã, viu o pai despido e foi chamar os outros dois irmãos. 23Então Sem e Jafete pegaram numa capa e, de costas, com a capa suspensa pelos ombros, aproximaram-se do pai no meio da tenda e cobriram-o, sem o terem visto nu.
24Quando Noé se refez da embriaguês e soube o que tinha acontecido, e a forma como Cam, o filho mais novo, tinha agido, 25amaldiçoou os descendentes de Cam:
“Malditos sejam os cananeus.
Que se tornem escravos dos descendentes de Sem e de Jafete.”
26E acrescentou:
“Que o Senhor Deus abençoe Sem.
Que os cananeus o sirvam.
27Que Deus abençoe Jafete
e partilhe da prosperidade de Sem,
e que os cananeus o sirvam igualmente.”
28Noé viveu ainda 350 anos depois do dilúvio. 29Tinha 950 anos quando morreu.
عهد خدا با نوح
1خدا، نوح و پسرانش را بركت داد و به ايشان فرمود: «بارور و زياد شويد و زمين را پُر سازيد. 2-3همهٔ حيوانات و خزندگان زمين، پرندگان هوا و ماهيان دريا از شما خواهند ترسيد، زيرا همهٔ آنها را زير سلطهٔ شما قرار داده‌ام و شما می‌توانيد علاوه بر غلات و سبزيجات، از گوشت آنها نيز برای خوراک استفاده كنيد. 4اما گوشت را با خونش كه بدان حيات می‌بخشد نخوريد. 5-6كُشتن انسان جايز نيست، زيرا انسان شبيه خدا آفريده شده است. هر حيوانی كه انسانی را بكُشد بايد كشته شود. هر انسانی هم كه انسان ديگری را به قتل برساند، بايد به دست انسان كشته شود. 7و اما شما، فرزندان زياد توليد كنيد و زمين را پُر سازيد.»
8سپس خدا به نوح و پسرانش فرمود: 9-11«من با شما و با نسلهای آيندهٔ شما و حتی با تمام حيوانات، پرندگان و خزندگان عهد می‌بندم كه بعد از اين هرگز موجودات زنده را بوسيلهٔ طوفان هلاک نكنم و زمين را نيز ديگر بر اثر طوفان خراب ننمايم. 12اين است نشان عهد جاودانی من: 13رنگين‌كمان خود را در ابرها می‌گذارم و اين نشان عهدی خواهد بود كه من با جهان بسته‌ام. 14وقتی ابرها را بالای زمين بگسترانم و رنگين‌كمان ديده شود، 15آنگاه قولی را كه به شما و تمام جانداران داده‌ام به ياد خواهم آورد و ديگر هرگز تمام موجودات زنده به‌وسیلهٔ طوفان هلاک نخواهند شد. 16-17آری، رنگين‌كمان نشانهٔ عهد من است با تمام موجودات زندهٔ روی زمين.»
18سه پسر نوح كه از كشتی خارج شدند، سام و حام و يافث بودند. (حام پدر قوم كنعان است.) 19همه قومهای دنيا از سه پسر نوح به وجود آمدند.
20-21نوح به كار كشاورزی مشغول شد و تاكستانی غرس نمود. روزی كه شراب زياد نوشيده بود، در حالت مستی در خيمه‌اش برهنه خوابيد. 22حام، پدر كنعان، برهنگی پدر خود را ديد و بيرون رفته به دو برادرش خبر داد. 23سام و يافث با شنيدن اين خبر، ردايی روی شانه‌های خود انداخته عقب‌عقب به طرف پدرشان رفتند تا برهنگی او را نبينند. سپس او را با آن ردا پوشانيدند. 24-25وقتی نوح به حال عادی برگشت و فهميد كه حام چه كرده است، گفت:
«كنعان ملعون باد.9:24و25 کنعان، پسر حام بود و کنعانی‌ها که نسل کنعان بودند زير اين لعنت قرار گرفتند.
برادران خود را بندهٔ بندگان باشد.
26-27خداوند سام را بركت دهد و كنعان بندهٔ او باشد.
خدا يافث را بركت دهد و او را شريک سعادت سام گرداند،
و كنعان بندهٔ او باشد.»
28پس از طوفان، نوح ۳۵۰ سال ديگر عمر كرد 29و در سن ۹۵۰ سالگی وفات يافت.
