Tudo tem um tempo próprio
1Existe um tempo próprio para tudo e há uma época para cada coisa debaixo do céu.
2Há um tempo para nascer e um tempo para morrer;
um tempo para plantar e um tempo para colher o que se semeou;
3um tempo para matar e um tempo para curar as feridas;
um tempo para destruir e um tempo para reconstruir;
4um tempo para chorar e um tempo para rir;
um tempo para lamentar e um tempo para dançar de alegria;
5um tempo para espalhar pedras e um tempo para as juntar;
um tempo para abraçar e um tempo para afastar quem se chega a nós;
6um tempo para andar à procura e um tempo para perder;
um tempo para armazenar e um tempo para distribuir;
7um tempo para rasgar e um tempo para coser;
um tempo para estar calado e um tempo para falar;
8um tempo para amar e um tempo para odiar;
um tempo para a guerra e um tempo para a paz.
9O que é que uma pessoa realmente obtém com o seu esforço? 10Pensei nisto, em relação às várias espécies de trabalho que Deus dá à humanidade. 11Tudo tem o seu tempo próprio e ainda que Deus tenha posto no coração do ser humano a ideia da eternidade, mesmo assim o homem não consegue atingir inteiramente o propósito das obras de Deus, desde o princípio até ao fim. 12Por isso, concluí que, primeiramente, não há nada melhor para o ser humano do que ser feliz e gozar a vida, tanto quanto puder. 13Em segundo lugar, que deve comer, beber e desfrutar do fruto do seu trabalho, pois estas coisas são um dom de Deus.
14Uma coisa eu sei, é que tudo quanto Deus faz é perfeito, é para sempre; nada se lhe pode acrescentar ou tirar e a intenção de Deus é que as pessoas temam o Deus todo-poderoso. 15Aquilo que acontece agora, no presente, como o que vai acontecer mais tarde, já se produziu no passado. Deus faz com que os mesmos factos se repitam uma e outra vez.
16Observei também isto sobre a Terra, que a maldade reina onde o direito deveria ser aplicado e onde deveria ser feita justiça. 17E disse para comigo: “Com certeza que, no momento próprio, Deus julgará tudo quanto o ser humano faz, tanto o bem como o mal!”
18E assim dei-me conta que Deus permite que o mundo continue no curso do pecado, para poder testar a humanidade e para que os próprios homens verifiquem que não são melhores do que os animais. 19Pois tanto estes como aqueles respiram o mesmo ar e ambos morrem. A humanidade não tem vantagens reais sobre os animais. Eis outra coisa absurda! 20Tudo vai ter ao mesmo lugar, pois todos são pó e ao pó voltarão. 21Quem pode provar que o fôlego do homem vai para cima e o dos animais fica no pó da terra?
22Dessa forma, constatei que não há nada melhor para o homem do que ser feliz no seu trabalho; é esse o seu quinhão na Terra; ninguém o fará voltar à vida, para ver o que acontecerá depois dele. Por isso, que desfrute do presente!
มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง
1มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง
มีกำหนดเวลาสำหรับกิจกรรมทุกอย่าง ภายใต้ฟ้าสวรรค์นี้
2มีเวลาเกิด เวลาตาย
เวลาปลูก เวลาถอน
3เวลาฆ่า เวลาเยียวยารักษา
เวลารื้อถอน เวลาสร้างขึ้นใหม่
4เวลาร้องไห้ เวลาหัวเราะ
เวลาไว้ทุกข์ เวลาเต้นรำ
5เวลาโยนก้อนหิน เวลาเก็บรวบรวมก้อนหิน
เวลาโอบกอด เวลาหันหนี
6เวลาค้นหา เวลาเลิกรา
เวลาทะนุถนอม เวลาเหวี่ยงทิ้งไป
7เวลาฉีกขาด เวลาซ่อมแซม
เวลานิ่งเงียบ เวลาพูดจา
8เวลารัก เวลาเกลียด
เวลาสงคราม เวลาสันติ
9คนเราได้อะไรจากการตรากตรำทำงานหรือ? 10ข้าพเจ้าเห็นภาระซึ่งพระเจ้าทรงวางไว้บนมนุษย์ 11พระองค์ทรงทำให้ทุกสิ่งงดงามตามเวลาของมัน ทั้งทรงตั้งนิรันดร์กาลไว้ในจิตใจของมนุษย์ ถึงอย่างนั้นมนุษย์ก็ไม่สามารถหยั่งรู้ถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำตั้งแต่ต้นจนจบได้ 12ข้าพเจ้ารู้ว่าสำหรับมนุษย์ไม่มีอะไรดีไปกว่าการทำตัวให้มีความสุข และทำดีขณะยังมีชีวิตอยู่ 13คนเราทุกคนควรกิน ดื่ม และหาความอิ่มใจในการตรากตรำทำงานทั้งสิ้น เพราะนี่คือของขวัญจากพระเจ้า 14ข้าพเจ้ารู้ว่าทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงทำจะดำรงอยู่นิรันดร์ ไม่สามารถเพิ่มอะไรเข้าไป หรือตัดทอนอะไรออกได้ พระเจ้าทรงทำไว้เพื่อมนุษย์จะยำเกรงพระองค์
15อะไรก็ตามที่เป็นอยู่ และอะไรที่จะเกิดขึ้น
ก็เป็นอยู่มาก่อนแล้ว
และพระเจ้าจะทรงนำอดีตมาพิพากษาอีก3:15 หรือพระเจ้าจะทรงเรียกอดีตให้หวนกลับมาอีก
16ยิ่งกว่านั้น ภายใต้ดวงอาทิตย์ ข้าพเจ้ายังเห็นอีกว่า
ในที่แห่งการพิพากษาก็มีความชั่วร้ายอยู่ด้วย
ในที่ของความยุติธรรมก็มีความเลวทรามอยู่ด้วย
17ข้าพเจ้ารำพึงว่า
“พระเจ้าจะทรงนำทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมมาพิพากษา
เพราะจะมีเวลาสำหรับทุกเรื่อง
มีเวลาสำหรับการกระทำทุกอย่าง”
18ข้าพเจ้าคิดอีกว่า “สำหรับมนุษย์ พระเจ้าทรงทดสอบพวกเขา ก็เพื่อพวกเขาจะเห็นว่าตนเองก็เหมือนสัตว์ 19ชะตากรรมของมนุษย์ก็เหมือนของสัตว์ ทั้งสองมีอันเป็นไปเหมือนกัน ฝ่ายหนึ่งตาย อีกฝ่ายหนึ่งก็ตาย ต่างก็มีลมปราณ3:19 หรือวิญญาณเช่นกัน มนุษย์ไม่ได้เปรียบมากกว่าสัตว์ ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง 20ทั้งสองพวกต่างไปสู่ที่แห่งเดียวกัน ล้วนมาจากธุลีดินและต้องกลับกลายเป็นธุลีดิน 21ใครจะรู้ได้ว่าจิตวิญญาณของมนุษย์ขึ้นไปยังเบื้องบนหรือไม่ และวิญญาณของสัตว์3:21 หรือใครจะรู้จักจิตวิญญาณของมนุษย์ซึ่งขึ้นสู่เบื้องบน หรือวิญญาณของสัตว์ซึ่งลงสู่พิภพโลกหรือไม่?”
22ฉะนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าสำหรับมนุษย์แล้ว ไม่มีอะไรดีไปกว่าที่จะสนุกกับงาน เพราะนั่นเป็นส่วนของเขา ใครเล่าจะทำให้เขาเห็นได้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากเขา?
