Leis de guerra
1Quando forem à guerra e virem na vossa frente um grande número de cavaleiros e de carros de combate, um exército muito superior ao vosso, não se atemorizem! O Senhor, vosso Deus, está convosco, o mesmo Deus que vos trouxe com segurança para fora do Egito. 2Antes de começarem a batalha haverá um sacerdote que se porá diante do exército de Israel 3e dirá: “Ouçam-me, ó gente de Israel! Não desfaleçam nem tenham medo! Não entrem em pânico nem se deixem atemorizar por causa deles! 4Porque o Senhor, vosso Deus, vai convosco. Ele combaterá contra os vossos inimigos e vos dará a vitória!”
5Então os oficiais do exército dirigir-se-ão aos seus homens desta maneira: “Há alguém que acaba de construir uma casa nova, mas que ainda a não consagrou? Então que volte para casa. Porque pode morrer na batalha e seria outra pessoa que a consagraria. 6Algum de vocês plantou uma vinha e ainda não comeu do seu fruto? Se sim, que vá para casa! Poderá vir a morrer na batalha e será uma outra pessoa a comê-lo. 7Alguém aqui está noivo? Pois bem, que volte para casa e se case! Pode acontecer morrer na luta e ser um outro homem a casar com a noiva. 8E agora, está alguém com medo? Se for o caso, volte já para casa antes de comunicar esse terror aos outros!” 9Quando os oficiais tiverem terminado de falar aos soldados, anunciarão os nomes dos comandantes de batalhão.
10Quando chegarem junto de uma cidade para atacá-la, primeiro ofereçam-lhe tréguas. 11Se aceitar e vos abrir as portas, nessa altura toda a população se tornará vossa tributária e vos servirá. 12Se recusar e não aceitar a vossa proposta de paz, deverão então sitiá-la. 13Quando o Senhor, vosso Deus, vo-la tiver dado, matem todos os habitantes do sexo masculino; 14poderão guardar para vós as mulheres, as crianças, o gado e o que tiver sido saqueado. 15Estas instruções aplicam-se somente a cidades distantes, não às cidades propriamente da terra prometida.
16Porque nestas cidades dentro dos limites da terra prometida não deverão poupar seja quem for; 17terão de destruir tudo o que tem vida. Destruam completamente os hititas, os amorreus, os cananeus, os perizeus, os heveus e os jebuseus. É isto que o Senhor, vosso Deus, manda. 18E o objetivo desta ordem é impedir que o povo da terra que viesse a ficar vivo vos engane e vos leve a adorar os seus ídolos e a participar nos seus costumes abomináveis, fazendo-vos pecar profundamente contra o Senhor, vosso Deus.
19Quando sitiarem uma cidade, não destruam as árvores de fruto. Comam de toda a fruta que vos apetecer; mas não deitem abaixo as árvores. Não se tratam de inimigos que seja preciso abater! 20Contudo, árvores que não deem fruto que sirvam para a alimentação, essas sim, podem cortar. Usem-nas até para montar o assalto à cidade, construindo baluartes, por exemplo.
Ang mga Kasugoan bahin sa Gira
1“Kon molakaw kamo sa pagpakiggira sa inyong mga kaaway, ug makita ninyo ang ilang mga kabayo, mga karwahe, ug mga sundalo nga mas daghan pa kay sa inyo, ayaw kamo kahadlok kanila, kay kauban ninyo ang Ginoo nga inyong Dios nga nagpagawas kaninyo gikan sa Ehipto. 2Sa dili pa kamo moadto sa gira motindog una ang pari sa taliwala ug moingon sa mga sundalo, 3‘Pamati kamo, O katawhan sa Israel. Ayaw kamo kahadlok sa inyong pagpakiggira karong adlawa. Pagpakaisog kamo ug ayaw kamo pagpataranta. 4Kay ang Ginoo nga inyong Dios magauban kaninyo! Makiggira siya alang kaninyo batok sa inyong mga kaaway ug padaogon niya kamo!’
5“Unya moingon ang mga opisyal sa mga sundalo, ‘Kon aduna kaninyoy bag-o lang nakapatukod ug balay ug wala pa niya kini madedikar sa Ginoo, papaulia siya kay tingalig mamatay siya sa gira ug laing tawo na hinuon ang mopadedikar sa iyang balay. 6Kon aduna kaninyoy nakatanom ug ubas ug wala pa siya makapahimulos sa bunga niini, papaulia siya kay tingalig mamatay siya sa gira ug ang ubang tawo na hinuon ang makapahimulos niini. 7Kon aduna kaninyoy kaslonon, papaulia siya kay tingalig mamatay siya sa gira ug laing tawo na hinuon ang makapangasawa sa iyang pangasaw-onon.’
8“Moingon pa gayod ang mga opisyal, ‘Kon aduna kaninyoy nahadlok o nitalaw, papaulia siya kay tingalig apil ang iyang mga kauban motalaw usab.’ 9Kon makahuman na ang mga opisyal sa pagsulti sa mga sundalo, magpili dayon sila ug mga komander nga mangulo sa mga sundalo.
10“Kon mosulong kamo sa usa ka lungsod, hatagi una ninyo sila ug kahigayonan nga makighusay kaninyo. 11Kon makighusay sila ug ablihan nila alang kaninyo ang ganghaan sa ilang lungsod, himuon ninyo silang mga ulipon. 12Kon dili sila makighusay apan makiggira hinuon kaninyo, sulonga ninyo sila. 13Kon itugyan na sila sa Ginoo nga inyong Dios kaninyo, pamatya ninyo ang tanan nilang mga lalaki. 14Apan mahimo ninyong bihagon ang mga babaye, ang mga kabataan, ug mga kahayopan, ug mahimo ninyong kuhaon ang tanang kabtangan nga anaa niana nga lungsod. Gamita ninyo kini nga mga butang nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios gikan sa inyong mga kaaway. 15Himuon lang ninyo kini ngadto sa mga lungsod nga layo kaayo ug dili bahin sa yuta nga panag-iyahan ninyo. 16Apan sa mga lungsod nga ginahatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulondon, pamatya gayod ninyo ang tanan. 17Laglagon ninyo sa hingpit ang mga Hitihanon, ang mga Amorihanon, ang mga Canaanhon, ang mga Perisihanon, ang mga Hibihanon, ug ang mga Jebusihanon ingon nga halad sa Ginoo sumala sa iyang gisugo kaninyo. 18Kay kon dili, tudloan nila kamo sa tanang mangil-ad nga mga buhat nga ilang ginahimo sa ilang pagsimba sa ilang mga dios, ug tungod niini makasala kamo sa Ginoo nga inyong Dios. 19Kon molungtad ug dugay ang inyong pagsulong sa usa ka lungsod, ayaw ninyo pamutla ang mga kahoy. Kan-a ninyo ang mga bunga niini apan ayaw ninyo kini pamutla. Dili sila mga kaaway nga angay ninyong laglagon. 20Apan mahimo ninyong putlon ang mga kahoy kansang mga bunga dili makaon, ug gamita ninyo kini sa paghimog mga kahimanan alang sa inyong pagsulong sa lungsod hangtod nga mailog ninyo kini.
