Deuteronómio 18 – OL & VCB

O Livro

Deuteronómio 18:1-22

As ofertas para os sacerdotes e os levitas

1Lembrem-se que os sacerdotes e todos os outros membros da tribo dos levitas não receberão nenhuma terra, ao contrário das outras tribos. Por isso, os sacerdotes e os levitas deverão ser sustentados pelos sacrifícios que são trazidos ao altar do Senhor e pelas outras ofertas que o povo lhe trouxer. 2Não precisam possuir nenhuma terra, porque o Senhor é a sua possessão! Foi isso que ele lhes prometeu.

3As espáduas, as queixadas e o estômago de cada boi ou cordeiro trazido para ser sacrificado deve ser dado aos sacerdotes. 4Além disso, deverão também receber as amostras dos primeiros frutos colhidos e que são trazidos em ação de graças ao Senhor; os primeiros cereais, o primeiro vinho produzido, o primeiro azeite, assim como a primeira lã no tempo da tosquia. 5Porque o Senhor, vosso Deus, escolheu a tribo de Levi de entre as outras tribos para servir o Senhor através de todas as gerações.

6Qualquer levita, seja onde for que viva na terra de Israel, tem o direito de vir ao lugar que o Senhor escolher, quando quiser, 7e administrar em nome do Senhor, seu Deus, à semelhança dos outros levitas seus irmãos que ali trabalham regularmente. 8Partilhará dos sacrifícios e das ofertas como um direito seu e não como uma esmola que lhe seja feita.

As práticas detestáveis

9Quando chegarem à terra prometida que o Senhor, vosso Deus, vos vai dar, terão muito cuidado em não se deixarem corromper pelos horríveis costumes das nações que lá vivem agora. 10Que ninguém entre algum israelita seja achado a apresentar o seu filho para ser queimado em sacrifício aos deuses pagãos. Nenhum israelita praticará coisas como artes mágicas ou magia negra, 11ou adivinhação, invocando os espíritos dos mortos, utilizando médiuns ou adivinhos. 12Quem quer que seja que pratique qualquer destas coisas torna-se, para o Senhor, seu Deus, objeto de abominação e repugnância; pois é por causa dessas mesmas coisas que o Senhor expulsa da terra as nações que aqui estavam. 13Deverão andar com toda a integridade e retidão na presença do Senhor, vosso Deus. 14Os povos cujo território vão agora ocupar, todos eles praticavam essas coisas, mas o Senhor, vosso Deus, não permite que façam tal coisa.

O profeta

15O Senhor, vosso Deus, fará levantar-se, do vosso meio, um profeta semelhante a mim, entre os vossos irmãos, um homem que deverão ouvir, e a quem deverão obedecer. 16Porque foi isso mesmo que pediram ao Senhor, vosso Deus, junto ao monte Horebe. Ali, ao pé da montanha, rogaram-lhe que não fossem obrigados a ouvir de novo diretamente a tremenda voz do Senhor, nem a ver o terrível fogo sobre o monte, pois se isso tornasse a acontecer haveriam de morrer.

17“Pois sim!”, disse-me o Senhor. “Farei como me pediram. 18Farei erguer-se entre eles um profeta, israelita como tu. Dir-lhe-ei o que deve declarar; será o meu porta-voz junto do povo. 19E toda a pessoa que não escutar as minhas palavras que esse profeta dirá em meu nome, eu mesmo lhe pedirei contas disso. 20Mas também qualquer profeta que pretender falsamente expor uma mensagem em meu nome, sem que isso corresponda à verdade, morrerá. Igualmente um profeta que se ponha a pregar em nome de outros deuses terá de morrer!”

21Se perguntarem: “Como haveremos de saber se uma mensagem é do Senhor ou não?” 22É assim que saberão: se aquilo que foi profetizado não acontecer é porque não foi o Senhor quem comunicou essa mensagem; foi fruto da sua própria imaginação. Não têm que se preocupar minimamente com o que ele disse.

Vietnamese Contemporary Bible

Phục Truyền Luật Lệ Ký 18:1-22

Lễ Vật của Thầy Tế Lễ và Người Lê-vi

1“Vì các thầy tế lễ và toàn thể đại tộc Lê-vi không có một phần đất như các đại tộc khác của Ít-ra-ên, họ sẽ sinh sống bằng các lễ vật người ta đem dâng lên Chúa Hằng Hữu, kể cả lễ vật thiêu trên bàn thờ. 2Họ không có tài sản như các anh em mình, nhưng chính Chúa Hằng Hữu là sản nghiệp của họ như Ngài đã hứa.

3Khi người ta đem dâng một con bò hay một con chiên, phần của thầy tế lễ sẽ gồm có vai, hai gò má, và bụng. 4Ngoài ra, thầy tế lễ còn nhận được các lễ vật đầu mùa gồm ngũ cốc, rượu, dầu, và lông chiên. 5Vì Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của anh em, đã chọn họ trong số các đại tộc Ít-ra-ên để đứng phục vụ Ngài mãi mãi, hết thế hệ này đến thế hệ khác.

6Một người Lê-vi, dù đang sống tại bất kỳ một nơi nào trong lãnh thổ Ít-ra-ên, nếu dời đến ở tại thành Chúa Hằng Hữu sẽ chọn. 7Người ấy luôn luôn được phép phục vụ Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời mình, như tất cả những người Lê-vi khác đang có sứ mệnh phục vụ Chúa Hằng Hữu tại đó. 8Người này sẽ được chia phần đồng đều với anh em mình, dù người ấy có lợi tức riêng ở nhà.”

Kêu Gọi Sống Thánh Sạch

9“Khi vào đến đất Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của anh em ban cho, anh em không được bắt chước những hành động đáng tởm của các dân bản xứ đang sống tại đó. 10Tuyệt đối không ai được thiêu sống con mình để tế thần, không ai được làm nghề thầy bói, giải điềm, phù thủy, 11bỏ bùa mê, đồng cốt, thầy pháp, hay thầy chiêu hồn. 12Ai làm những việc này đều bị Chúa Hằng Hữu ghê tởm. Chính vì thế mà Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của anh em, đuổi những dân tộc kia đi. 13Trước mặt Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của anh em, anh em phải là người hoàn hảo. 14Các dân tộc kia bói toán đủ điều, nhưng Chúa không cho phép anh em làm những điều đó.”

Tiên Tri Thật và Giả

15“Nhưng, Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời sẽ dấy lên một Tiên Tri như tôi từ giữa vòng con dân Ít-ra-ên. Anh em phải nghe lời người đó. 16Đây chính là điều anh em thỉnh cầu Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của anh em, trong lúc hội họp tại Núi Hô-rếp. Vì sợ chết, nên anh em cầu xin đừng cho nghe tiếng của Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của anh em, đừng cho thấy lửa cháy hừng hực nữa.

17Lúc ấy, Chúa Hằng Hữu phán cùng tôi: ‘Họ đã xin một điều hợp lý. 18Ta sẽ chọn một người trong Ít-ra-ên, đưa lên làm tiên tri như con. Ta sẽ đặt lời Ta trong miệng người ấy, người ấy sẽ nói cho dân nghe những lời Ta dạy. 19Khi người ấy nhân danh Ta nói điều gì, ai không vâng lời sẽ bị Ta trừng trị. 20Nhưng nếu một tiên tri nhân danh Ta nói điều gì Ta không bảo nói, hay nhân danh các thần khác để nói tiên tri, người ấy phải chết.’ 21Nếu anh em thắc mắc: ‘Làm sao biết được lời nào của tiên tri nói không phải là lời của Chúa Hằng Hữu?’ 22Thì đây, khi một tiên tri nhân danh Chúa Hằng Hữu nói điều gì, nếu việc không xảy ra đúng như thế, lời tiên tri ấy dĩ nhiên không phải do Chúa bảo nói, nhưng tiên tri chỉ nói vì tự phụ. Đừng sợ người ấy.”