Apocalipse 18 – OL & ASCB

O Livro

Apocalipse 18:1-24

A queda da Babilónia

1Depois de tudo isto vi um outro anjo descer do céu. E tinha uma grande autoridade, de tal maneira que toda a Terra ficou iluminada com o seu esplendor. 2E gritou com uma voz muito forte: “Caiu, caiu a grande Babilónia! Ela tornou-se num refúgio de demónios e espíritos impuros, um ninho de toda a ave imunda e repugnante. 3Porque todas as nações beberam o vinho mortal do frenesi da sua imoralidade sexual. Os governantes da Terra tiveram com ela relações ilícitas; o comércio de todo o mundo tornou-se florescente só à custa do luxo faustoso que nela havia.”

4Então ouvi outra voz do céu que dizia: “Sai dela, meu povo, para não tomares parte nos seus pecados e para não vires a ser castigado juntamente com ela com as mesmas pragas. 5Porque os seus pecados se têm acumulado até ao céu. Deus está pronto a julgá-la pelos seus crimes. 6Tratem-na como ela vos tratou, e que o seu castigo seja duplicado em relação àquilo que merecem os seus pecados. Na taça em que vos fez beber maldade e desgraça, que ela seja obrigada agora a beber do mesmo duas vezes mais. 7Viveu na glória e no soberba; que agora saiba, na mesma medida, o que é o sofrimento e a tristeza. Gaba-se dizendo: ‘Sou rainha no meu trono! Não sou como qualquer viúva desamparada e nem sequer saberei o que é o luto!’ 8Pois por isso mesmo é que num só dia tudo lhe cairá em cima: a tristeza da morte, o choro, a fome; será destruída pelo fogo e reduzida a cinzas. Porque é poderoso o Senhor Deus que a julga.”

9E os governantes deste mundo que se juntaram a ela nas suas imoralidades sexuais hão de lamentá-la, quando virem que dela só fica o fumo que sobe das suas cinzas. 10Hão de colocar-se de longe, com medo daquele grande tormento, e lamentar: “Ai da Babilónia, aquela poderosa cidade! Um momento só bastou para que fosse executada a sua condenação!”

11Os comerciantes da Terra choram e lamentam-se por causa dela, pois desapareceu aquele grande mercado. 12Ela lhes comprava grandes quantidades de ouro, prata, joias com pedras preciosas e pérolas, rico vestuário de linho fino e sedas de púrpura e escarlate; belas peças de imensas variedades de madeira perfumada e de marfim; e tudo o que poderia fabricar-se, como utensílios ou objetos de ornamentação, nas madeiras mais preciosas e em bronze, ferro e mármore; 13e ainda requintadas especiarias e temperos, produtos de beleza, perfumes, óleos e cremes; assim como vinhos, azeite, finas farinhas e também gado variado, ovelhas e cavalos em abundância; carruagens e corpos e almas de homens!

14“Todas as coisas finas e extravagantes de que tanto gostavas desapareceram!”, choravam eles. “O luxo e a vida faustosa nunca mais serão teus. Foram-se para sempre!”

15Os comerciantes que tinham enriquecido com a venda de tudo aquilo ficarão à distância com medo daquele grande tormento, e chorando lamentarão: 16“Que desgraça! Aquela grande cidade, tão bela como uma mulher vestida da púrpura mais fina e de fino linho escarlate, e com belas joias de ouro, pedras preciosas e pérolas! 17Num momento, todas essas riquezas se foram!”

E todos os que navegam e trabalham no mar, comandantes e tripulações, hão de colocar-se de longe, 18chorando enquanto contemplam o fumo a subir do incêndio, dizendo: “Que cidade haveria, no mundo inteiro, semelhante a esta?” 19E na sua tristeza e desespero lançarão pó sobre as suas cabeças e lamentarão: “Ai daquela enorme cidade! A sua prosperidade tinha-nos enriquecido a todos nós que dependíamos do comércio dos mares e agora, num só momento, desapareceu!”

20Mas tu, ó céu, e vocês, todos os santos, seus apóstolos e profetas, alegrem-se porque, ao condená-la, Deus fez-nos justiça e vingou-vos.

21E um anjo, de aspeto muito vigoroso, pegou numa pedra do tamanho de uma grande mó, lançou-a ao mar e disse: “É assim que é lançada fora a Babilónia, essa grande cidade, de tal forma que nem sequer deixará vestígios! 22Nunca mais ali se ouvirá o som de música, nem harpas, cânticos, flautas ou trombetas. Também se deixarão ali de ver, para sempre, operários seja de que atividade for. Nunca mais se moerá farinha; 23nunca mais se acenderá uma luz; nunca mais ali se verá a alegria de um casamento e a felicidade de um casal de noivos! Os teus comerciantes tinham-se tornado grandes senhores da terra. E todas as nações se deixaram enfeitiçar pelos teus atrativos. 24Foi também ali que correu o sangue dos profetas, dos santos e de todos os que foram assassinados na Terra!”

Asante Twi Contemporary Bible

Adiyisɛm 18:1-24

Babilonia Asehweɛ

1Yei akyi, mehunuu ɔbɔfoɔ foforɔ sɛ ɔfiri ɔsoro reba fam. Na ɔwɔ tumi kɛseɛ na nʼanimuonyam hyerɛn asase so nyinaa. 2Ɔteaam dendeenden sɛ,

“ ‘Wahwe ase! Babilonia kɛseɛ ahwe ase!’

Adane ahonhommɔne tenaberɛ

ne ahonhom efi nyinaa atɛeɛ.

Nnomaa a wɔyɛ efi a wɔkyiri wɔn nyinaa te ne mu.

3Ɔde ne nsã a ɛyɛ nʼadwamammɔ a

ano yɛ den no maa nnipa nyinaa nomeeɛ.

Asase so ahene ne no bɔɔ adwaman,

na asase so adwadifoɔ nam nʼahonya mmorosoɔ so nyaa wɔn ho.”

4Afei, metee nne foforɔ bi a ɛfiri ɔsoro ka sɛ,

“Momfiri, me nkurɔfoɔ,

na moamfa mo ho amfra bɔne a ɔyɛ no mu,

na mo ne no ankyɛre nʼasotweɛ!

5Ɛfiri sɛ, wɔahyehyɛ ne bɔne atoatoa abɛduru soro,

na Onyankopɔn akae nʼawudie no.

6Sɛdeɛ ɔyɛɛ mo no, monyɛ no saa pɛpɛɛpɛ;

deɛ ɔyɛɛ mo biara no, montua ne so ka mprenu.

Nsa a ɔde maa mo no, monhyɛ no deɛ ano yɛ den mmɔho mmienu.

7Momma nʼayayadeɛ ne nʼawerɛhoɔ nnɔɔso

sɛ animuonyam ne ahonya a ɔpɛ maa ne ho no.

Ɛfiri sɛ, daa ɔka sɛ,

‘Mete ha sɛ ɔhemmaa;

menyɛ okunafoɔ,

na me werɛ renho da!’

8Yei enti, nʼamanehunu a ɛyɛ yadeɛ

awerɛhoɔ ne ɛkɔm bɛba ne so da bi.

Na wɔde ogya ahye no,

ɛfiri sɛ, Awurade Onyankopɔn a ɔbu no atɛn no yɛ kɛseɛ.

9“Sɛ asase so ahene a wɔne no bɔɔ adwaman, dii dɛ no hunu hye a wɔrehye no no wisie a, wɔbɛsu atwa agyaadwoɔ. 10Nʼamanehunu no hu a ɛyɛ enti, wɔbɛgyina akyiri asu sɛ,

“ ‘Due! Due, Ao, kuropɔn kɛseɛ,

Ao Babilonia, kuropɔn a ɛwɔ tumi!

Dɔnhwere baako pɛ mu, wʼatemmuo aba.’

11“Adwadifoɔ a wɔwɔ asase so nso su no ɛfiri sɛ, obiara ntɔ wɔn nneɛma bio. 12Obiara ntɔ sikakɔkɔɔ ne dwetɛ, ne aboɔden aboɔ ne nhweneɛ pa, ne nwera pa ne ntoma afasebire ne serekye ne tam kɔkɔɔ, ne nnua a ɛyɛ hwam nyinaa ne asonse adwinneɛ nyinaa, ne adwinneɛ a wɔde nnua a ɛwɔ din ayɛ, ne ayowaa ne dadeɛ ne abohemaa, 13ne pɛperɛ ne mmorɔngo, ne nnuhwam ne kurobo, ne hwamfufuo ne nsã ne ngo, ne asikyiresiam muhumuhu ne ayuo, ne nyɛmmoa ne nnwan ne apɔnkɔ ne nteaseɛnam ne nkoa ne nnipa akra.

14“Adwadifoɔ no bɛka sɛ, ‘Nneɛma pa a wopere hwehwɛeɛ no nyinaa ayera, na wʼahonya ne wʼanimuonyam no kɔ, na wo nsa renka bio.’ 15Adwadifoɔ a wɔnyaa wɔn ho wɔ kuro no mu no bɛgyina akyirikyiri ɛfiri sɛ, wɔsuro amanehunu a ɔrehunu no. Wɔbɛsu na wɔatwa agyaadwoɔ, 16na wɔaka sɛ:

“ ‘Due! Due, Ao, kuropɔn kɛseɛ a

ɔfira nwera pa ne ntoma afasebire ne tam kɔkɔɔ,

na sika ne aboɔden aboɔ ne nhwene pa bobɔ mu.

17Dɔnhwere pɛ, na saa ahonya dodoɔ yi asɛe.’

“Ahyɛnkafoɔ panin ne ɛhyɛn no mu nnipa, ne ɛhyɛn no mu adwumayɛfoɔ, ne wɔn a wɔka ho a wɔnya wɔn anoduane firi ɛhyɛn adwumayɛ mu no nyinaa gyinaa akyirikyiri. 18Wɔsuiɛ wɔ ɛberɛ a wɔhunuu ogya a ɛrehyeɛ no wisie no, wɔteam ka sɛ ‘Kuropɔn biara a ne kɛseɛ te sɛi mmaa da.’ ” 19Wɔtoo mfuturo guu wɔn atifi na wɔsu twaa agyaadwoɔ sɛ,

“ ‘Due! Due Ao kuropɔn kɛseɛ,

wo a wɔn a wɔwɔ ahyɛn wɔ wo mu no

nam wʼahonya so yɛɛ adefoɔ.

Na dɔnhwereɛ baako pɛ mu, wɔahwere biribiara!’

20“Ma wʼani nnye ne ho. Ao, ɔsoro!

Ahotefoɔ ne asomafoɔ ne

adiyifoɔ mo ani nnye!

Ɛkwan a ɔde mo faa so enti,

Onyankopɔn abu no atɛn.”

21Afei, ɔbɔfoɔ hoɔdenfoɔ bi faa ɛboɔ a ne kɛseɛ bɛyɛ sɛ owiyammoɔ to twenee ɛpo mu kaa sɛ,

“Saa ahoɔden yi ara

na wɔde bɛto Babilonia kɛseɛ no atwene,

a wɔrenhunu no bio.

22Wɔrente sankubɔfoɔ ne nnwomtofoɔ, atɛntɛbɛnbɔfoɔ ne totorobɛntohyɛnfoɔ nka bio wɔ mo mu.

Wɔrenhunu odwumfoɔ biara wɔ wo mu bio.

Na wɔrente owiyamfoɔ biara nka wɔ wo mu bio.

23Kanea hann

renhyerɛn wɔ wo mu bio.

Wɔrente ayeforɔkunu ne ayeforɔyere

nne wɔ wo mu bio.

Wʼadwadifoɔ yɛ ewiase mu nnipa titire.

Na wɔde wo ntafowayie adaadaa aman nyinaa.

24Wɔ ne mu na wɔhunuu adiyifoɔ ne ahotefoɔ

ne wɔn a wɔkumm wɔn asase so nyinaa mogya.”