1Nós, cooperando portanto com Deus, vos exortamos a que não deixem que a sua graça vos seja anunciada em vão. 2Porque ele diz pela boca do profeta Isaías:
“Ouvi-te, em tempo oportuno,
e socorri-te no dia da salvação.”6.2 Is 49.8.
Pois agora é esse tempo oportuno, é agora o dia da salvação.
As dificuldades de Paulo
3Assim sendo, procuramos viver de maneira que nunca ninguém se sinta chocado por causa da nossa conduta, de forma que a nossa atividade para Deus nunca venha a ser censurada. 4De facto, em tudo o que fazemos procuramos mostrar que somos servos de Deus, suportando tudo com muita paciência: as aflições, as necessidades, os sofrimentos. 5Fomos já açoitados, postos na prisão, enfrentámos multidões furiosas, sabemos o que é o trabalho esgotante, noites sem dormir, fome. 6Demonstrámos integridade nas nossas vidas, mostrámos conhecimento e demos provas de paciência. Temos sido bondosos, com uma afeição verdadeira inspirada pelo Espírito Santo. 7Proclamámos a palavra da verdade e o poder de Deus se tem manifestado; temos combatido com as armas ofensivas e defensivas da justiça. 8Permanecemos leais ao Senhor, quer os outros nos honrem ou nos desprezem, quer nos censurem ou nos elogiem. Somos verdadeiros, embora nos tratem como impostores. 9O mundo ignora-nos, mas Deus conhece-nos. Dizem que não poderemos continuar a viver por muito tempo, e eis que continuamos vivendo. É verdade que temos sido bastante maltratados, mas não morremos. 10Temos sido entristecidos, mas nunca perdemos a alegria do Senhor. Somos pobres, mas enriquecemos os outros espiritualmente. Nada nos pertence, mas temos tudo.
11Ó queridos coríntios, falámos agora convosco com toda a franqueza; abrimos o nosso coração. 12E se, da vossa parte, os vossos sentimentos não correspondem aos nossos será certamente por culpa vossa. 13Falo-vos como a verdadeiros filhos: abram-nos igualmente os corações.
Associações com incrédulos
14Não se associem com os descrentes. Com efeito, como seria possível conciliar a justiça com a iniquidade? E que haverá de comum entre a luz e as trevas? 15Que harmonia poderia haver entre Cristo e o Diabo? Que parte têm em comum um crente e um descrente? 16Que aliança poderia estabelecer-se entre o templo de Deus e os ídolos? Porque vocês são o templo do Deus vivo. Tal como Deus disse:
“Neles habitarei e andarei no meio deles.
Eu serei o seu Deus e eles serão o meu povo.”6.16 Lv 26.12; Jr 32.38; Ez 37.27.
17E foi por isso que também o Senhor lhes disse:
“Saiam do meio deles. Afastem-se.
Não tenham contactos com aquilo que eu repudio,
e eu vos receberei.”6.17 Is 52.11; Ez 20.34, 41.
18“Serei para vocês um Pai,
e vocês serão para mim filhos e filhas,
disse o Senhor Todo-Poderoso.”
1Przyjaciele, jako współpracownicy Boga wzywamy was, abyście nie marnowali Jego łaski. 2On przecież powiedział w Piśmie:
„We właściwej chwili cię usłyszałem,
a w dniu zbawienia pomogłem ci”.
Właśnie teraz jest ta właściwa chwila i właśnie teraz jest dzień zbawienia!
Trudności Pawła
3Pełniąc naszą służbę, nie dajemy nikomu powodu do upadku lub podejrzeń. 4Przez wszystko, co robimy, staramy się bowiem udowadniać ludziom, że naprawdę jesteśmy sługami Boga. Okazujemy wytrwałość w spotykających nas trudnościach, przeciwnościach i kłopotach. 5Byliśmy biczowani, aresztowani i odnieśliśmy obrażenia podczas zamieszek. Ciężko pracowaliśmy i często byliśmy pozbawieni snu i jedzenia. 6Mimo to zachowaliśmy jednak czystość, byliśmy wyrozumiali dla innych, cierpliwi i uprzejmi. Duch Święty był z nami, mieliśmy więc szczerą miłość do ludzi 7i—dzięki mocy od Boga—mówiliśmy im prawdę. Nasza prawość służyła nam jako broń—zarówno do ataku, jak i do obrony. 8Służymy bowiem Bogu bez względu na reakcję ludzi. Jedni nas chwalą, inni krytykują; jedni gardzą nami, inni okazują nam szacunek. Jedni twierdzą, że jesteśmy kłamcami, inni—że mówimy prawdę. 9Jedni nas nie znają, inni wiedzą kim jesteśmy. Często ocieramy się o śmierć, a jednak żyjemy; ponosimy różne kary, a jednak uchodzimy z życiem. 10Mamy powody do smutku, ale zawsze jesteśmy pełni radości. Jesteśmy biedni, ale dajemy innym bogactwo. Niczego nie posiadamy, ale stać nas na wszystko!
11Drodzy przyjaciele z Koryntu! Otworzyliśmy przed wami nasze serca i jesteśmy wobec was zupełnie szczerzy. 12Kochamy was, nie jesteśmy jednak pewni, czy wy odwzajemniacie naszą miłość. 13Mówię więc jak do własnych dzieci: Okażcie nam waszą miłość!
Święte życie
14Nie wiążcie się z niewierzącymi. Co wspólnego ma bowiem prawość z nieprawością? Albo światło z ciemnością? 15Jak może panować zgoda między Chrystusem i szatanem? Co wspólnego ma wierzący z niewierzącym? 16Czy może istnieć jedność między świątynią Boga a bożkami? Bóg powiedział, że to my jesteśmy Jego świątynią:
„Zamieszkam w nich
i będę wśród nich obecny.
Będę ich Bogiem,
a oni—moim ludem”.
17Czytamy również:
„Odejdźcie od nich
i odłączcie się od nich
—mówi Pan.
Nie dotykajcie tego,
co jest nieczyste,
a wtedy przyjmę was
18i będę waszym Ojcem,
a wy będziecie moimi synami i córkami
—mówi wszechmocny Pan”.
