Paulo e Apolo, servos de Cristo
1Meus irmãos, quando estive convosco, não pude falar-vos como se fossem cristãos maduros, mas como a pessoas controladas pelos seus próprios desejos. Tive de falar-vos como se fossem ainda criancinhas na vida cristã. 2Tive necessidade de vos alimentar com leite, em vez de alimento sólido, porque não teriam podido digeri-lo. Nem ainda podem. 3Porque são ainda cristãos controlados pelos vossos próprios desejos e não pelos de Deus. Quando têm inveja uns dos outros e se dividem em grupos desavindos, não é isso prova de que ainda só querem fazer a vossa vontade, e de que se comportam como gente que ainda não pertence ao Senhor? 4Quando um de vocês diz: “Eu sou um seguidor de Paulo”, e outro diz: “Eu prefiro Apolo”, não estão a agir como descrentes?
5Afinal quem sou eu e quem é Apolo? Não somos apenas servos de Deus, cada um com a capacidade que o Senhor lhe concedeu, e por intermédio de quem se tornaram crentes? 6A minha missão consistiu em plantar a semente nos vossos corações e Apolo regou-a. No fim de contas, foi Deus, e não nós, quem fez crescer essa sementeira. 7A pessoa mais importante não é aquela que semeia ou rega. Deus, sim, é importante, porque só ele produz o crescimento. 8Tanto o que semeia como o que rega são iguais, ainda que cada um venha a ser recompensado segundo o seu próprio trabalho. 9Nós não somos mais do que cooperadores de Deus. Vocês são o campo de Deus. Vocês são o edifício construído por Deus e não por nós.
10Deus, na sua bondade, ensinou-me a ser um bom arquiteto, e eu coloquei os fundamentos, e agora outro continua a construção. Que cada um veja bem como edifica! 11Ninguém pode colocar outro alicerce que não seja aquele que já está posto: Jesus Cristo. 12Contudo, a verdade é que há muitas espécies de materiais que podem ser usados para construir sobre esse fundamento. Uns usam ouro, prata e pedras preciosas; mas outros empregam madeira e feno, ou até mesmo palha! 13Está a chegar a ocasião em que perante o tribunal de Cristo será posto à prova o material que cada construtor usou. O trabalho de cada um passará como que pelo fogo, para que se possa provar a sua resistência. 14Então quem trabalhou construindo sobre o bom alicerce e com o material conveniente, se a sua obra se tiver mantido, receberá a justa paga. 15Mas se o edifício arder, grande será o prejuízo do seu construtor. Contudo, ele próprio será salvo; mas como um homem que tivesse escapado de um incêndio.
16Não se dão conta de que constituem o templo de Deus e que o Espírito de Deus vive em vocês? 17Se alguém estragar a casa de Deus, Deus o destruirá. Porque a habitação de Deus é santa e cada um de vocês é o seu templo.
18Não se enganem a vós próprios. Se alguém se tem por muito sábio, neste mundo, faria melhor deixar que o considerem louco, para aceder à verdadeira sabedoria. 19Porque a sabedoria deste mundo não é mais do que loucura perante Deus. Como está escrito: “Deus apanha os sábios na sua própria astúcia.”3.19 Jb 5.13. 20E também: “O Senhor conhece os pensamentos dos sábios e como os seus esforços são vãos.”3.20 Sl 94.11. 21Por isso, que ninguém sinta orgulho em seguir uma outra pessoa. Porque Deus já vos deu tudo aquilo de que precisam. 22Têm Paulo, Apolo e Pedro para vos ajudarem. Deus deu-vos o mundo inteiro para dele usarem, a vida e a própria morte, o presente e o futuro. Tudo é vosso. 23E vocês pertencem a Cristo e Cristo pertence a Deus.
Ang mga Alagad sa Dios
1Mga igsoon, kaniadto dili ako makatudlo kaninyo ingon nga mga tawo nga gitultolan sa Espiritu Santo kondili ingon nga mga tawo nga nagkinabuhi sa tawhanon nga kinaiya ug bata pa sa pagtuo kang Cristo. 2Mao kana nga simple lang gayod nga mga pagtulon-an ang akong gitudlo kaninyo tungod kay dili pa ninyo masabtan ang laglom nga mga pagtulon-an. Ug bisan gani karon dili pa kamo makasabot. 3Kay hangtod karon, nagakinabuhi pa kamo sa inyong tawhanon nga kinaiya tungod kay nagasinahay kamo ug nanggiaway. Kining inyong gibuhat nagapamatuod lang nga sama pa gihapon kamo sa mga tawo niining kalibotana. 4Diha kaninyo adunay nagaingon, “Kang Pablo ako,” ug adunay nagaingon, “Kang Apolos ako.” Dili ba pareho man lang kamo sa mga tawo niining kalibotana, kay nagkabahin-bahin kamo.
5Hinuon si kinsa ba gayod si Apolos? Ug si kinsa ba gayod si Pablo? Kami mga alagad lang sa Ginoo nga iyang gigamit aron motuo kamo. Ang matag usa kanamo nagatuman lang sa buluhaton nga gisangon sa Ginoo kanamo. 6Ako ang nagtanom, ug si Apolos ang nagbisbis, apan ang Dios mao ang nagpatubo. 7Dili mahinungdanon ang nagatanom ug ang nagabisbis. Ang Dios lang gayod ang mahinungdanon kay siya man ang nagapatubo. 8Ang nagatanom ug ang nagabisbis pareho nga mga alagad, ug ang matag usa kanila gantihan sa Dios sumala sa ilang pagpangabudlay. 9Ako ug si Apolos nagatinabangay sa pagpangabudlay alang sa Dios. Sama kamo sa uma nga gipaugmad kanamo sa Dios.
Sama usab kamo sa usa ka balay nga iyang gipatukod. 10Ug ako, sama sa usa ka hanas nga nangulo sa mga panday, mao ang nagtukod sa pundasyon sumala sa katakos nga gihatag sa Dios kanako. Ang uban nga panday mao na usab ang nagapadayon sa pagtrabaho niini. Apan kinahanglan gayod nga magmatngon ang matag panday nga maayo ang iyang trabaho. 11Kay dili mahimo nga magbutang ug lain pa nga pundasyon gawas sa gipahimutang na, nga mao si Jesu-Cristo.3:11 Ang buot ipasabot, si Jesu-Cristo mao lang gayod ang angay tuohan ug wala nay lain pa. 12Adunay mga tawo nga husto ang ilang gitudlo. Sama sila sa nagpatukod ug balay diha sa pundasyon, nga migamit ug mga materyales nga bulawan, plata, o kaha mga mahalong mga bato. Ang uban usab, walay kapuslanan ang ilang mga gitudlo. Sama sila sa mga tawo nga migamit ug mga materyales nga kahoy, kugon, ug dagami. 13Apan sa adlaw sa paghukom makit-an kon unsa nga matang sa mga materyales ang gigamit sa matag usa, kay pagasulayan kini pinaagi sa kalayo. 14Kon ang gipatukod diha sa pundasyon dili masunog, makadawat ug ganti ang nagpatukod niini. 15Apan kon kini masunog, wala gayod siyay madawat nga ganti; igo lang nga maluwas ang iyang kaugalingon. Mahisama siya sa tawo nga nakalingkawas sa iyang nasunog nga balay, apan wala gayod siyay nadala.
16Dili ba templo man kamo sa Dios ug ang Espiritu sa Dios nagapuyo diha kaninyo? 17Busa kon gub-on ninyo ang puloy-anan sa Dios, silotan niya kamo tungod kay ang templo sa Dios balaan. Ug kana nga templo walay lain kondili kamo mismo.
18Ayaw limbongi ang inyong kaugalingon. Kon aduna kaninyoy naghuna-huna nga maalam siya basi sa tawhanong kaalam, angay niyang isalikway kana nga kaalam aron mahimo siyang maalam sa mata sa Dios. 19Kay alang sa Dios, ang kaalam niining kalibotan binuang lang. Kay ang Kasulatan nagaingon, “Dakpon sa Dios ang mga maalam sa ilang pagkalimbongan.”3:19 Tan-awa usab ang Job 5:13. 20Ug may nahisulat pa gayod sa Kasulatan nga nagaingon, “Nasayod ang Dios nga ang mga rason sa mga tawo nga maalam walay pulos.”3:20 Tan-awa usab ang Salmo 94:11. 21Busa dili angay nga ang usa ka tawo ipasigarbo. Kay kaming tanan nga magtutudlo gipadala sa Dios alang sa inyong kaayohan. 22Kami ni Apolos ug ni Pedro inyoha. Bisan kining kalibotan ug ang panghitabo karon ug sa umaabot, apil na ang inyong kinabuhi ug kamatayon, kining tanan alang sa inyong kaayohan. 23Ug kamo usab, iya ni Cristo, ug si Cristo iya sa Dios.
