Êxodo 15 – OL & ASCB

O Livro

Êxodo 15:1-27

O cântico de Moisés

1Então Moisés e todo o povo de Israel cantaram este cântico ao Senhor:

“Canto ao Senhor porque triunfou gloriosamente,

lançando ao mar os carros e os cavaleiros.

2O Senhor é a minha força, o motivo do meu cântico.

Ele é a minha salvação.

Ele é o meu Deus, por isso o louvarei.

É o Deus de meu pai,

por isso lhe darei glória.

3O Senhor é um poderoso combatente!

Sim, Senhor é o seu nome!

4Lançou ao mar os carros de guerra

e os exércitos do Faraó;

todos os seus chefes militares de elite

se afogaram no mar Vermelho;

5submergiram sob as águas profundas

como se fossem pedras pesadas.

6A tua mão, Senhor, tem um poder glorioso;

despedaça completamente o inimigo!

7Na grandeza da tua majestade

abateste os que se levantaram contra ti.

O teu furor arde e consome-os como palha.

8Tu sopraste com poder

e as águas separaram-se!

Formaram paredes

que aguentaram solidamente o peso das águas.

9O inimigo dizia:

‘Vou persegui-los e apanhá-los!

Vou dividir os seus despojos

e com eles satisfazer os meus desejos!

Desembainharei a espada para os exterminar!’

10Mas Deus soprou o seu vento

e o mar os cobriu e afundaram-se

como chumbo naquelas águas impetuosas.

11Quem é como tu, desses deuses que há por aí?

Quem é glorioso na sua santidade como tu?

Quem é tão magnífico nas maravilhas que faz?

12Estendeste a tua mão

e a terra os tragou!

13Pela tua bondade, conduziste o povo que salvaste;

pela tua força, conduziste-o à tua santa morada.

14As outras nações ouviram o que aconteceu e tremeram;

o medo apoderou-se dos habitantes da Filístia.

15Os chefes de Edom ficaram pasmados;

os poderosos de Moabe tremeram;

todos o habitantes de Canaã ficaram aterrorizados.

16O pavor e o espanto os dominou.

Ó Senhor, foi por causa do teu forte braço

que eles não conseguiram atacar-nos.

O teu povo, que adquiriste para ti,

passará sempre por eles em segurança.

17Tu os trarás e os plantarás na tua montanha,

na tua santa terra, ó Senhor,

o santuário que fizeste para eles viverem.

18O Senhor reinará eterna e perpetuamente!”

19Os cavalos do Faraó mais os seus cavaleiros, conduzindo carros de guerra, tentaram segui-los também através do mar. Mas o Senhor fez desabar sobre eles as paredes de água, enquanto o povo de Israel continuou no seu caminho como se fosse por terra seca.

20Então Miriam a profetisa, irmã de Aarão, pegou num tamboril e todas as mulheres a seguiram, dançando e tocando os seus pequenos tambores. 21E Miriam acompanhava a dança com estas palavras:

“Cantem ao Senhor porque triunfou gloriosamente,

lançando ao mar os carros e os cavaleiros.”

As águas de Mara e Elim

22Depois Moisés levou o povo do mar Vermelho em direção ao deserto de Sur e andaram naquela região três dias sem achar água. 23Chegaram a Mara e encontraram água, mas não a podiam beber porque era amarga. Daí o nome do lugar, que quer dizer amargo.

24O povo voltou-se contra Moisés: “E agora, vamos morrer de sede?” 25Moisés clamou ao Senhor por ajuda e o Senhor mostrou-lhe uma certa árvore, que lançou nessa água; e assim tornou-se boa para beber.

Foi ali mesmo também que o Senhor lhes fixou as seguintes condições, para provar a sua vontade de o seguir: 26“Se estiverem decididos a obedecer à voz do Senhor, vosso Deus, e a fazer o que for reto, e seguirem atentamente os seus mandamentos e leis, guardar-vos-ei de todos os males que mandei ao Egito, porque eu sou o Senhor que vos sara.”

27Vieram a Elim, onde havia 12 fontes e 70 palmeiras, e acamparam ali perto da água.

Asante Twi Contemporary Bible

2 Mose 15:1-27

Ɔgyeɛ Ho Dwom

1Afei, Mose ne Israelfoɔ too saa dwom yi de kamfoo Awurade:

“Mɛto dwom mama Awurade, ɛfiri sɛ,

wadi nkonim animuonyam mu;

Wato ɔpɔnkɔ ne ne sotefoɔ no

agu ɛpo mu.

2Awurade yɛ mʼahoɔden, me dwom

ne me nkwagyeɛ.

Ɔyɛ me Onyankopɔn, na mɛkamfo no.

Ɔyɛ mʼagya Onyankopɔn—Mɛma no so.

3Awurade yɛ ɔkofoɔ;

Aane, ne din ne Awurade.

4Farao nteaseɛnam ne nʼakodɔm, wato wɔn agu

Ama wɔamem Ɛpo Kɔkɔɔ mu.

Misraim akofoɔ atitire

awuwu asorɔkye ase.

5Nsuo akata wɔn so.

Wɔmemem subunu mu sɛ ɛboɔ.

6Wo nsa nifa, Ao, Awurade,

tumi ne animuonyam ahyɛ no ma.

Wo nsa nifa, Ao, Awurade,

atete atamfoɔ mu pasaa.

7“Wo tumi kɛseɛ no mu,

wotuu wɔn a wɔtia wo no guiɛ.

Womaa wʼabufuhyeɛ

bɛhyee wɔn sɛ ogya hye ɛserɛ.

8Wogu ahome a,

nsuo mu pae.

Ɛgyinaa sɛ afasuo

ma ɛpo taa ɛfa ne ɛfa.

9Ɔtamfoɔ de ahomasoɔ kaeɛ sɛ,

‘Mɛtaa wɔn, mɛto wɔn, asɛe wɔn.

Na makyɛ afodeɛ no mu.

Mɛtwe mʼakofena wɔ wɔn so

atwitwa wɔn asinasini.’

10Nanso, Onyankopɔn bɔɔ ne mframa

maa ɛpo kataa wɔn so.

Wɔmemem sɛ sumpii

wɔ subunu no mu.

11Hwan na ɔte sɛ Awurade wɔ anyame mu?

Hwan na ɔte sɛ wo?

Ɔberempɔn wɔ kronkronyɛ mu;

deɛ yɛde surokronkron ma nʼanimuonyam,

na ɔyɛ anwanwadeɛyɛfoɔ Onyankopɔn.

12“Wotenee wo nsa nifa

na asase menee wɔn.

13Woadi nnipa a wogyee wɔn no anim,

wʼayamyɛ mu.

Wonam anwanwakwan so adi wɔn anim

de wɔn aba wʼasase kronkron no so.

14Amanaman tee asɛm a ɛsiiɛ ma wɔn ho popoeɛ.

Ehu aka nnipa a wɔwɔ Filistia.

15Edom mpanimfoɔ ho adwiri wɔn.

Atumfoɔ a wɔwɔ Moab ho woso.

Na nnipa a wɔwɔ Kanaan nyinaa abɔ huboa.

16Ehu ne suro afa wɔn so.

Ao, Awurade, wo tumi enti,

wɔremma yɛn so!

Wo nkurɔfoɔ a wotɔɔ wɔn

bɛtwa wɔn ho asomdwoeɛ mu.

17Wode wɔn bɛba abɛdua wɔn

wɔ wo bepɔ so,

wo ara wo efie hɔ, Awurade

Kronkronbea a woasiesie sɛ wo tenabea no.

18Awurade bɛdi ɔhene

akɔsi daa.”

19Farao apɔnkɔ, nʼapɔnkɔkafoɔ ne ne nteaseɛnam pɛɛ sɛ wɔfa ɛpo no mu; nanso, Awurade buu nsuo afasuo no guu wɔn so ɛberɛ a na Israelfoɔ no nam mu sɛ asase wesee no. 20Ɛhɔ na Odiyifoɔ baa Miriam a ɔyɛ Aaron nuabaa faa twene bi bɔ de dii mmaa no anim ma wɔsaeɛ. 21Ɛnna Miriam too saa dwom yi:

“Monto dwom mma Awurade

na wadi nkonim animuonyam mu.

Wama ɔpɔnkɔ ne ne sotefoɔ

amem ɛpo ase.”

22Afei, Mose dii Israelfoɔ no anim ne wɔn tu firii Ɛpo Kɔkɔɔ no ho kɔɔ Sur ɛserɛ so. Na wɔnantee ɛserɛ no so nnansa a wɔannya nsuo annom. 23Wɔduruu Mara no, wɔantumi annom ɛhɔ nsuo, ɛfiri sɛ, na ɛyɛ nwono. Ɛno enti na wɔfrɛ hɔ Mara no; aseɛ ne: Nwononwono. 24Afei, nnipa no danee wɔn ani tiaa Mose sɛ, “Osukɔm nku yɛn anaa?”

25Mose srɛɛ Awurade sɛ ɔmmoa wɔn, na Awurade kyerɛɛ no dua bi. Na ɔtoo dubaa no too nsuo no mu, na ɛyɛɛ dɛ maa wɔtumi nomeeɛ.

Mara hɔ na Awurade hyɛɛ saa mmara yi maa wɔn sɛ, 26“Sɛ mobɛtie Awurade mo Onyankopɔn nne, na moayɛ ɔsetie, ayɛ ade tenenee deɛ a, yadeɛ a mema ɛbɔɔ Misraimfoɔ no, meremma bi mmɔ mo, ɛfiri sɛ, mene Awurade a mesa mo nyarewa.”

27Wɔbaa Elim a ɛhɔ na na nsubura dumienu ne mmɛdua aduɔson wɔ enti, wɔsisii wɔn ntomadan, tenaa nsubura no ho.