1y cuando yo sane a Israel,
la perversidad de Efraín y la maldad de Samaria
quedarán al descubierto.
Porque ellos cometen fraudes;
mientras el ladrón se mete en las casas,
una banda de salteadores roba en las calles.
2No consideran en sus corazones7:2 corazones. En la Biblia, corazón se usa para designar el asiento de las emociones, pensamientos y voluntad, es decir, el proceso de toma de decisiones del ser humano.
que yo recuerdo todas sus maldades.
Sus malas acciones los tienen cercados,
siempre las tengo presentes.
3»Con su maldad alegran al rey;
con sus mentiras, a los príncipes.
4¡Todos ellos son adúlteros!
Parecen un horno encendido
cuyo fuego no hace falta atizar
desde que el panadero prepara la harina hasta que la masa fermenta.
5En el día de fiesta de nuestro rey,
los príncipes se encienden con el vino
y el rey da la mano a los burladores.
6Sus corazones son como un horno,
mientras se acercan con intrigas.
Su ira se adormece por la noche,
pero se reaviva por la mañana.
7Todos ellos arden como un horno
y devoran a sus gobernantes.
Caen todos sus reyes,
pero ninguno de ellos me invoca.
8»Efraín se mezcla con las naciones;
parece una torta cocida de un solo lado.
9Los extranjeros minan sus fuerzas,
pero él ni cuenta se da.
Su pelo se ha encanecido,
pero él ni cuenta se da.
10La arrogancia de Israel testifica en su contra,
pero él no se vuelve al Señor su Dios;
a pesar de todo esto,
no lo busca.
11»Efraín es como una paloma
torpe y sin entendimiento,
que unas veces pide ayuda a Egipto
y otras, recurre a Asiria.
12Cuando vayan, lanzaré mi red sobre ellos;
los derribaré como a las aves del cielo
y cuando escuche que están juntos,
los atraparé.
13¡Ay de ellos,
que de mí se alejaron!
¡Destrucción vendrá sobre ellos
por rebelarse contra mí!
Yo bien podría redimirlos,
pero ellos mienten sobre mí.
14No me invocan de corazón,
sino que se lamentan echados en sus camas.
Para obtener grano y vino nuevo
se laceran7:14 se laceran (mss. hebreos y LXX); residen como extranjeros (TM).
y se ponen en mi contra.
15Yo adiestré y fortalecí sus brazos,
pero ellos maquinan maldades contra mí.
16No se vuelven al Altísimo;
son como un arco engañoso.
Sus líderes caerán a filo de espada
por sus palabras insolentes.
Y en la tierra de Egipto
se burlarán de ellos.
1«هر وقت خواستم اسرائيل را شفا دهم و ايشان را دوباره كامياب سازم، ديدم باز گناه می‌كنند. پايتخت آن سامره مملو از آدمهای فريبكار و دزد و راهزن است! 2ساكنان آنجا نمی‌دانند كه من هرگز شرارتشان را فراموش نمی‌كنم. اعمال گناه‌آلودشان از همه طرف آنها را لو می‌دهد و من همه را می‌بينم.
3«پادشاه از شرارت مردم لذت می‌برد و رهبران از دروغهايشان. 4همگی آنها زناكارند و در آتش شهوت می‌سوزند. آتش شهوت آنها مانند آتش آمادهٔ تنور نانوايی است كه خميرش را مالش داده و منتظر برآمدن آن است.
5«در جشن زادروز پادشاه، رهبران از شراب مست می‌شوند و او نيز با كسانی كه وی را دست انداخته‌اند هم پياله می‌گردد. 6دلهايشان از دسيسه بازی، مثل تنور زبانه می‌كشد. توطئهٔ آنها تمام شب به آرامی می‌سوزد و همين كه صبح شد مثل آتش ملتهب شعله‌ور می‌گردد.
7«مردم اسرائيل پادشاهان و رهبرانشان را يكی پس از ديگری كشتند7:7 در زمان هوشع، سه نفر از پادشاهان اسرائيل به قتل رسيدند: زکريا، شلوم و فقحيا. و فرياد هيچكدام برای درخواست كمک از من، بلند نشد.
8«قوم من با بت‌پرستان آميزش كرده، راههای گناه‌آلود آنها را ياد می‌گيرند. آنها همچون نان نيم پخته‌ای هستند كه نمی‌شود خورد. 9پرستش خدايان بيگانه قوت ايشان را گرفته است، ولی خودشان نمی‌دانند. موی سر اسرائيل سفيد شده و عمر او به پايان رسيده، اما او از آن بی‌خبر است. 10فخر او به خدايان ديگر، آشكارا او را رسوا كرده است. با اين حال به سوی خدای خود بازگشت نمی‌كند و در صدد يافتن او برنمی‌آيد.
11«اسرائيل مانند كبوتر، نادان و بی‌فهم است. او از مصر كمک می‌خواهد و به آشور پرواز می‌كند؛ 12ولی من در حين پروازش تور خود را بر او می‌اندازم و مثل پرنده‌ای او را از آسمان به زمين می‌كشم و به خاطر تمام كارهای شرارتبارش او را مجازات می‌كنم.
13«وای بر قوم من! بگذار آنها هلاک شوند، زيرا مرا ترک كرده و به من گناه ورزيده‌اند. می‌خواستم ايشان را نجات بخشم، ولی آنها با من صادق نبودند. 14از شدت پريشانی خواب به چشمانشان راه نمی‌يابد، با اين حال حاضر نيستند از من كمک بخواهند؛ بلكه خدايان بت‌پرستان را عبادت می‌كنند و از آنها نان و شراب می‌خواهند.
15«من ايشان را ياری نموده و نيرومند ساخته‌ام، ولی از من روگردان شده‌اند.
16«آنها به همه جا نگاه می‌كنند، جز به آسمان و به سوی خدای متعال. مانند كمان كجی هستند كه هرگز تيرش به هدف نمی‌خورد. رهبرانشان به دليل گستاخی و بی‌احترامی نسبت به من با شمشير دشمن نابود خواهند شد و تمام مردم مصر به ايشان خواهند خنديد.»
