Lamento ante una sociedad corrupta
1¡Pobre de mí!
Soy como el que recoge frutos de verano
y busca lo que sobre en la viña;
no hay ningún racimo para comer,
ningún higo nuevo que tanto deseo.
2La gente piadosa ha sido eliminada del país,
no queda persona recta.
Todos tratan de matar a alguien;
unos a otros se tienden redes.
3Ambas manos son hábiles para hacer el mal;
gobernadores y jueces exigen soborno.
Los poderosos imponen lo que quieren;
todos traman en conjunto.
4El mejor de ellos es más enmarañado que una zarza;
el más recto, más torcido que un espino.
Pero ya viene el día de su confusión;
¡ya se acerca el día de tu castigo
anunciado por tus centinelas!
5No creas en tu prójimo
ni confíes en tus amigos;
cuídate de lo que hablas
con la que duerme en tus brazos.
6El hijo ultraja al padre,
la hija se rebela contra la madre,
la nuera contra la suegra
y los enemigos de cada cual
están en su propia familia.
7Pero yo he puesto mi esperanza en el Señor;
yo espero en el Dios de mi salvación.
¡Mi Dios me escuchará!
Esperanza de redención
8Enemiga mía, no te alegres de mi mal.
Aunque haya caído me levantaré.
Aunque vivo en tinieblas
el Señor es mi luz.
9He pecado contra el Señor,
así que soportaré su furia
hasta que defienda mi causa
y me haga justicia.
Entonces me sacará a la luz
y veré su justicia.
10Cuando lo vea mi enemiga,
la que me decía: «¿Dónde está el Señor tu Dios?»,
se llenará de vergüenza.
Mis ojos contemplarán su desgracia,
pues será pisoteada como el lodo de las calles.
11El día que tus muros sean reconstruidos
será el momento de extender tus fronteras.
12Ese día acudirán a ti los pueblos,
desde Asiria hasta las ciudades de Egipto;
desde Egipto hasta el río Éufrates,
de mar a mar
y de montaña a montaña.
13La tierra quedará desolada
por culpa de sus habitantes,
como resultado de su maldad.
14Pastorea con tu cayado a tu pueblo,
al rebaño de tu propiedad,
que habita solitario en el bosque,
en medio de un campo fértil.7:14 campo fértil. Podría ser una referencia al monte Carmelo.
Hazlo pastar en Basán y en Galaad
como en los tiempos pasados.
15Muéstrale tus maravillas,
como cuando lo sacaste de Egipto.
16Las naciones verán tus maravillas
y se avergonzarán de toda su prepotencia;
se llevarán la mano a la boca
y sus oídos se ensordecerán.
17Lamerán el polvo como serpientes,
como los reptiles de la tierra.
Saldrán temblando de sus escondrijos
y, temerosos ante tu presencia,
se volverán a ti, Señor y Dios nuestro.
18¿Qué Dios hay como tú,
que perdone la maldad
y pase por alto el delito
del remanente de su heredad?
No estarás airado para siempre,
porque tu mayor placer es amar.
19Vuelve a compadecerte de nosotros.
Pon tu pie sobre nuestras maldades
y arroja al fondo del mar todos nuestros pecados.
20Muestra tu fidelidad a Jacob
y tu lealtad a Abraham,
como desde tiempos antiguos
se lo juraste a nuestros antepasados.
فساد اخلاقی اسرائيل
1چه مصيبتی! من مانند شخص گرسنه‌ای هستم كه روی درختان ميوه‌ای نمی‌يابد و بر تاكها انگوری پيدا نمی‌كند. هيچ انگور و انجيری بر درختان باقی نمانده است. 2هيچ آدم خوب و پرهیزگاری روی زمين يافت نمی‌شود. همه قاتلند و برای برادران خود نقشهٔ قتل می‌كشند. 3دستهايشان برای ارتكاب گناه مهارت دارند. حاكم و قاضی هر دو رشوه می‌خواهند. آدمهای پولدار به آنها رشوه می‌دهند و می‌گويند چه می‌خواهند و آنها نيز برای انجام خواسته‌های ايشان نقشه می‌كشند. 4حتی بهترين ايشان مثل خار می‌باشد؛ ولی روز مجازات آنها فرا رسيده است و همه آشفته خواهند شد.
5به هيچكس اعتماد نكن، نه به بهترين دوستت و نه حتی به همسرت! 6زيرا در اين روزگار پسر به پدر اهانت می‌كند، دختر با مادرش مخالفت می‌ورزد و عروس با مادر شوهرش دشمنی می‌كند. آری، اهل خانهٔ شخص، دشمنان او می‌باشند.
7و اما من منتظر ياری خداوند هستم. صبر می‌كنم تا خدا مرا نجات دهد. او دعای مرا مستجاب خواهد فرمود.
نجات قوم اسرائيل
8ای دشمنان به ما نخنديد، زيرا اگرچه به زمين بيفتيم، باز برخواهيم خاست! اگرچه در تاريكی باشيم، خود خداوند روشنايی ما خواهد بود! 9وقتی خداوند ما را تنبيه كند، تحمل خواهيم كرد، زيرا نسبت به او گناه كرده‌ايم. سرانجام او در برابر دشمنانمان از ما حمايت كرده، ايشان را به سبب تمام بديهايی كه به ما روا داشته‌اند، مجازات خواهد كرد. خداوند ما را از تاريكی بيرون آورده، در روشنايی قرار خواهد داد و ما شاهد عمل نجاتبخش او خواهيم بود. 10آنگاه دشمنانمان خواهند ديد كه خداوند پشتيبان ماست و از اين كه به ما طعنه زده می‌گفتند: «خدای شما كجاست؟» شرمنده خواهند شد. آنگاه با چشمان خود خواهيم ديد كه ايشان مثل گل كوچه‌ها پايمال می‌شوند.
11ای اسرائيل، شهرهايت بزرگتر و بهتر از قبل بازسازی خواهند شد، 12و قوم تو از آشور و مصر، از ناحيهٔ رود فرات، و از درياها و كوهستانهای دور دست نزد تو باز خواهند گشت. 13اما سرزمينهای ديگر به سبب گناهان مردمشان ويران خواهند گرديد.
رحمت خداوند بر اسرائيل
14ای خداوند، بيا و بر قوم خود شبانی كن؛ گلهٔ خود را رهبری فرما و گوسفندانت را كه در جنگل تنها مانده‌اند، مانند گذشته به چراگاههای سرسبز و حاصلخيز باشان و جلعاد هدايت كن.
15خداوند در پاسخ می‌فرمايد: «بلی، مثل زمانی كه شما را از اسارت مصر بيرون آوردم، معجزه‌های بزرگی برای شما خواهم كرد.»
16مردم جهان كارهای او را خواهند ديد و از قدرت ناچيزشان شرمنده خواهند شد. از ترس دست بر دهان خواهند گذاشت و گوشهايشان كر خواهد شد. 17مثل مار از سوراخهای خود بيرون خزيده، با ترس و لرز در حضور خداوند، خدای ما خواهند ايستاد.
18خداوندا، خدايی مثل تو نيست كه گناه را ببخشد. تو گناهان بازماندگان قوم خود را می‌آمرزی و تا ابد خشمگين نمی‌مانی، چون دوست داری رحم كنی. 19بلی، بار ديگر بر ما ترحم خواهی فرمود. گناهان ما را زير پاهای خود لگدمال خواهی كرد و آنها را به اعماق دريا خواهی افكند! 20چنانكه قرنها پيش به يعقوب وعده فرمودی ما را بركت خواهی داد و همانطور كه با پدر ما ابراهيم عهد بستی، بر ما رحم خواهی فرمود.
