Josué 5 – NVI & HLGN

Nueva Versión Internacional

Josué 5:1-15

1En efecto, un gran pánico invadió a todos los reyes amorreos que estaban al oeste del Jordán y a los reyes cananeos de la costa del Mediterráneo cuando se enteraron de que el Señor había secado el Jordán para que los israelitas lo cruzaran. ¡No se atrevían a hacerles frente!

La circuncisión

2En aquel tiempo, el Señor dijo a Josué: «Prepara cuchillos de piedra afilada y vuelve a practicar la circuncisión entre los israelitas». 3Así que Josué hizo los cuchillos y circuncidó a los varones israelitas en la colina de Aralot.5:3 En hebreo, Aralot significa prepucios.

4Realizó la ceremonia porque los israelitas en edad militar que habían salido de Egipto ya habían muerto en el desierto. 5Todos ellos habían sido circuncidados, pero no los que nacieron en el desierto mientras el pueblo peregrinaba después de salir de Egipto. 6El Señor había prometido a sus antepasados que les daría una tierra donde abundan la leche y la miel. Pero los israelitas que salieron de Egipto no obedecieron al Señor y, por ello, él juró que no verían esa tierra. En consecuencia, deambularon por el desierto durante cuarenta años hasta que murieron todos los varones en edad militar. 7A los hijos de estos, a quienes Dios puso en lugar de ellos, los circuncidó Josué, pues no habían sido circuncidados durante el viaje. 8Una vez que todos fueron circuncidados, permanecieron en el campamento hasta que se recuperaron.

9Luego el Señor dijo a Josué: «Hoy les he quitado de encima la vergüenza de haber sido esclavos en Egipto». Por esa razón, aquel lugar se llama Guilgal5:9 En hebreo, Guilgal suena como el verbo que traducido diría he quitado. hasta el día de hoy.

Celebración de la Pascua

10Al caer la tarde del día catorce del mes primero, mientras acampaban en la llanura de Jericó, los israelitas celebraron la Pascua. 11Al día siguiente, después de la Pascua, el pueblo empezó a alimentarse de los productos de la tierra, de panes sin levadura y de trigo tostado. 12Un día después dejó de caer maná y durante ese año el pueblo se alimentó de los frutos de la tierra de Canaán.

El comandante del ejército del Señor

13Josué, que acampaba cerca de Jericó, levantó la vista y vio a un hombre de pie frente a él, espada en mano. Josué se acercó y preguntó:

—¿Es usted de los nuestros o del enemigo?

14—¡De ninguno! —respondió—. Me presento ante ti como comandante del ejército del Señor.

Entonces Josué se postró rostro en tierra y preguntó:

—¿Qué órdenes trae usted, mi Señor, para este siervo suyo?

15El comandante del ejército del Señor contestó:

—Quítate las sandalias, porque estás pisando tierra santa.

Y Josué obedeció.

Ang Pulong Sang Dios

Josue 5:1-15

Ang Pagtuli

1Nabalitaan sang tanan nga hari nga Amornon sa nakatundan sang Jordan kag sang tanan nga hari nga Canaanhon sa baybayon sang Dagat sang Mediteraneo kon paano nga ginpamala sang Ginoo ang Suba sang Jordan sang magtabok ang mga Israelinhon. Gani hinadlukan sila kag nadulaan sang kaisog sa pagpakig-away sa mga Israelinhon.

2Sadto nga tion, nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Maghimo ka sang mga sundang halin sa bato nga bantiling, kag tulia ang mga Israelinhon.” (Ikaduha na ini nga tion nga ginpangtuli ang mga Israelinhon nga wala matuli.) 3Gani naghimo si Josue sang mga sundang, kag ginpangtuli ang mga Israelinhon didto sa Bukid sang Gintulian.

4-6Amo ini ang rason kon ngaa ginpangtuli ni Josue ang mga lalaki: Sang naghalin ang mga Israelinhon sa Egipto, ang tanan nga lalaki natuli na. Pero ang mga nagkalatawo sa sulod sang 40 ka tuig nga pagpanglakaton nila sa kamingawan wala matuli. Kag sadto nga tion, ang mga lalaki nga ara na sa husto nga edad sa pagpakig-away nagkalamatay tungod wala sila nagtuman sa Ginoo. Ginsilingan sila sang Ginoo nga indi gid nila makita ang maayo kag mapatubason nga duta5:4-6 maayo… duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos. nga iya ginpromisa sa ila mga katigulangan nga ihatag sa aton. 7Ang ila mga kabataan nga lalaki nga nagbulos sa ila ang gintuli ni Josue, tungod kay ini sila wala matuli sang panahon nga nagpanglakaton sila. 8Matapos sila napangtuli, nagpabilin sila sa ila kampo hasta nga nagpali ang ila mga pilas.

9Dayon nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Ginkuha ko sa inyo subong ang kahuluy-an sang inyo pagkaulipon sa Egipto.” Gani ang lugar nga ato ginatawag nga Gilgal5:9 Gilgal: posible ang buot silingon, ginkuha. hasta subong.

10Samtang nagakampo pa ang mga Israelinhon sa Gilgal, sa kapatagan sang Jerico, ginsaulog nila ang Piesta sang Paglabay sang Anghel. Ginhimo nila ini sang gab-i sang ika-14 nga adlaw sang nahauna nga bulan. 11Pagkaaga, nagkaon sila sang mga patubas sang sadto nga duta: sinanlag nga uyas kag tinapay nga wala sing inugpahabok. 12Halin sadto nag-untat ang paghulog sang manna, kag wala na sing manna ang mga Israelinhon. Ang ila pagkaon halin sadto nga tuig amo na ang mga patubas sang duta sang Canaan.

13Samtang didto si Josue malapit sa Jerico, hinali lang nga may nakita siya nga tawo nga nagatindog sa iya atubangan nga nagauyat sang espada. Ginpamangkot siya ni Josue, “Soldado ka bala namon ukon kaaway?” 14Nagsabat ang tawo, “Indi ninyo ako soldado ukon kaaway. Nagkadto ako diri bilang kumander sang mga soldado sang Ginoo.” Naghapa si Josue sa pagtahod sa iya kag nagpamangkot, “Sir, ano ang gusto mo nga ipahimo sa akon nga imo alagad?” 15Nagsabat ang kumander sang mga soldado sang Ginoo, “Ubaha ang imo sandalyas, kay balaan nga lugar ang imo ginatindugan. Kag gintuman ni Josue ang ginsugo sa iya.”