1»¿Puedes pescar a Leviatán con un anzuelo
o atarle la lengua con una cuerda?
2¿Puedes ponerle un cordel en la nariz
o perforarle la quijada con un gancho?
3¿Acaso amablemente va a pedirte
o suplicarte que le tengas compasión?
4¿Acaso va a comprometerse
a ser tu esclavo de por vida?
5¿Podrás jugar con él como juegas con los pájaros
o atarlo para que tus niñas se entretengan?
6¿Podrán los mercaderes ofrecerlo como mercancía41:6 como mercancía. Alt. en un banquete.
o cortarlo en pedazos para venderlo?
7¿Puedes atravesarle la piel con lanzas
o la cabeza con arpones?
8Si llegas a ponerle la mano encima,
¡jamás te olvidarás de esa batalla
y no querrás repetir la experiencia!
9Vana es la pretensión de llegar a someterlo;
basta con verlo para desmayarse.
10No hay quien se atreva siquiera a provocarlo.
¿Quién, pues, podría hacerme frente?
11¿Y quién tiene alguna cuenta que cobrarme?
¡Mío es todo cuanto hay bajo los cielos!
12»No puedo dejar de mencionar sus extremidades,
su fuerza y su elegante apariencia.
13¿Quién puede despojarlo de su coraza?
¿Quién puede acercarse a él y ponerle un freno?
14¿Quién se atreve a abrir el abismo de sus fauces,
coronadas de terribles colmillos?
15Tiene el lomo41:15 lomo (véanse LXX y Vulgata); orgullo (TM). recubierto de hileras de escudos,
todos ellos unidos en cerrado tejido;
16tan juntos están uno al otro
que no dejan pasar ni el aire;
17tan prendidos están uno del otro,
tan unidos entre sí, que no pueden separarse.
18Resopla y lanza deslumbrantes relámpagos;
sus ojos se parecen a los rayos de la aurora.
19Ascuas de fuego brotan de su hocico;
chispas de lumbre salen disparadas.
20Lanza humo por la nariz,
como olla hirviendo sobre un fuego de juncos.
21Con su aliento enciende los carbones
y lanza fuego por la boca.
22En su cuello radica su fuerza;
ante él, todo el mundo pierde el ánimo.
23Los pliegues de su piel son un tejido apretado;
firmes son e inconmovibles.
24Duro es su pecho, como una roca;
sólido, cual piedra de molino.
25Cuando se yergue, los poderosos tiemblan;
cuando se sacude, emprenden la huida.
26La espada, aunque lo alcance, no lo hiere;
tampoco lo hieren los dardos
ni las lanzas y las jabalinas.
27Al hierro lo trata como a paja
y al bronce como a madera podrida.
28No lo hacen huir las flechas;
ve como paja las piedras de las hondas.
29Al mazo lo considera paja;
se burla del silbido de la jabalina.
30Sus costados son dentados tiestos
que en el fango van dejando huellas de rastrillos.
31Hace hervir las profundidades como un caldero;
agita los mares como un frasco de ungüento.
32Una estela brillante va dejando tras de sí,
cual si fuera la blanca cabellera del abismo.
33Es un monstruo que a nada teme;
nada hay en el mundo que se le parezca.
34Mira con desdén a todos los poderosos;
¡él es rey de todos los soberbios!».
Alles onder de hemelen is van God
1‘Er is niemand die het waagt hem op te hitsen, laat staan dat er iemand is die wil proberen hem te overwinnen. En als niemand tegen hem is opgewassen,
2zou er dan wel iemand bestaan die het tegen Mij kan opnemen? Ik ben niemand iets schuldig. Alles onder de hemelen is van Mij.
3Ik mag niet vergeten de geweldige kracht van zijn ledematen en zijn elegante lichaamsbouw te noemen.
4-5 Wie durft zijn huid af te stropen en met een bit binnen het bereik van zijn machtige kaken te komen, laat staan ze open te trekken? Want zijn tanden zijn vreselijke wapens.
6-8De overlappende schubben op zijn rug vormen een ondoordringbaar pantser, zodat er geen lucht tussen kan komen en niemand erin slaagt ze te doorboren.
9Wanneer hij snuift, schieten lichtflitsen naar buiten. Zijn ogen gloeien als de eerste zonnestralen.
10Vuur springt uit zijn muil.
11Er komt rook uit zijn neusgaten, net als uit een kookpot die op een fel brandend vuur staat.
12Ja, zijn adem kan kolen laten ontbranden, vlammen schieten op uit zijn bek.
13In zijn nek schuilt een angstaanjagende kracht die overal verschrikking zaait.
14Zijn vlees is hard en stevig, niet zacht en vet.
15Zijn hart is zo hard als rots, als een molensteen.
16Als hij opstaat, slaat zelfs de sterkste mannen de angst om het hart. Zij vluchten weg voordat ze door hem worden verpletterd.
17Een zwaard is een nutteloos wapen tegen hem en ook andere wapens halen niets uit.
18-19 Tegenover zijn kracht is ijzer net zo nutteloos als stro en koper net zo week als verrot hout. Voor pijlen slaat hij niet op de vlucht. Slingerstenen dan? U kunt net zo goed proberen hem met watten dood te gooien!
20Stokken zijn net zo goed als strohalmen en hij lacht als men speren naar hem toeslingert.
21Zijn buik is bedekt met schubben die zo scherp zijn als glasscherven en hij beweegt zich over het land voort als een dorsmachine.
22-23 Als hij zich opwindt, bruist het water omhoog en komen zelfs de diepere waterlagen in beroering. Als hij zich door het water beweegt, laat hij een breed lichtend spoor van schuim achter. Het water lijkt dan net zilverkleurig haar.
24Nergens anders op aarde is een dier te vinden dat zo weinig angst hoeft te hebben.
25Hij is het meest trotse van alle dieren en heerser over hen allen.’
