Job 24 – NVI & AKCB

Nueva Versión Internacional

Job 24:1-25

1»¿Por qué el Todopoderoso no establece tiempos de juicio?

¿Por qué quienes lo conocen buscan en vano esos días?

2Hay quienes no respetan los linderos

y pastorean ganado robado;

3a los huérfanos los despojan de sus asnos;

a las viudas les quitan en prenda sus bueyes;

4apartan del camino a los necesitados;

a los pobres del país los obligan a esconderse.

5Como asnos salvajes del desierto,

madrugan los pobres a buscar su comida

y la llanura del desierto da de comer a sus hijos.

6En campos ajenos recogen forraje

y en las viñas de los malvados recogen uvas.

7Por no tener ropa, se pasan la noche desnudos;

¡no tienen con qué protegerse del frío!

8Las lluvias de las montañas los empapan;

no teniendo más abrigo, se arriman a las peñas.

9Al huérfano se le aparta de los pechos de su madre;

al pobre se le retiene a cambio de una deuda.

10Por no tener ropa, andan desnudos;

aunque cargados de trigo, van muriéndose de hambre.

11Exprimen aceitunas en sus terrazas;

pisan uvas en las cubas, pero desfallecen de sed.

12De la ciudad se eleva el clamor de los moribundos;

la garganta de los heridos reclama ayuda,

¡pero Dios ni se da por enterado!

13»Hay quienes se oponen a la luz;

no viven conforme a ella

ni reconocen sus caminos.

14Apenas amanece, se levanta el asesino

y mata al pobre y al necesitado;

apenas cae la noche, actúa como ladrón.

15Los ojos del adúltero están pendientes de la noche;

se dice a sí mismo: “No habrá quien me vea”,

y mantiene oculto el rostro.

16Por la noche, penetra el ladrón la casa ajena,

pero se encierra durante el día;

¡de la luz no quiere saber nada!

17Para todos ellos, la mañana es oscuridad;

prefieren el horror de las tinieblas.

18»Los malvados son como espuma sobre el agua;

su parcela está bajo maldición;

ya no van a trabajar a los viñedos.

19Y así como el calor y la sequía

arrebatan la nieve derretida,

así la muerte24:19 la muerte. Lit. el Seol. arrebata a los pecadores.

20Su propia madre se olvida de ellos;

los gusanos se los comen.

Nadie vuelve a recordarlos;

son desgajados como árboles.

21Maltratan a la estéril, a la mujer sin hijos;

jamás buscan el bien de la viuda.

22Pero Dios, con su poder, arrastra a los poderosos;

cuando él se levanta, nadie tiene segura la vida.

23Dios los deja sentirse seguros,

pero no les quita la vista de encima.

24Por algún tiempo son exaltados,

pero luego dejan de existir;

son humillados y recogidos como hierba,24:24 como hierba (LXX); como todo (TM).

son cortados como espigas.

25»¿Quién puede probar que es falso lo que digo

y reducir mis palabras a la nada?».

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hiob 24:1-25

1“Adɛn nti na Onyankopɔn nhyɛ bere mma atemmu?

Adɛn nti na ɛsɛ sɛ wɔn a wonim no no hwɛ saa da no anim nanso ɛmma da?

2Nnipa yiyi abo a wɔde ato ɔhye;

na wɔde nguankuw a wɔawia kɔ hɔ adidi.

3Wɔpam ayisaa mfurum

na wogye akunafo anantwi sɛ awowaside.

4Wosum ahiafo fi kwan so

na wɔhyɛ asase no so ahiafo ma wɔkɔtetɛw.

5Sɛnea sare so mfurum yɛ no

saa ara na ahiafo no yɛ wɔn adwuma de pɛ aduan;

asase kesee no so na wonya aduan ma wɔn mma.

6Wɔboaboa mmoa aduan ano wɔ mfuw no so

na wodi mpɛpɛ wɔ amumɔyɛfo bobe nturo mu.

7Wonni ntama, na wɔda adagyaw anadwo;

wonni hwee a wɔde kata wɔn ho wɔ awɔw mu.

8Mmepɔw so osu tɔ fɔw wɔn kyam

na wɔtetare abotan no ho, efisɛ wonni nnae.

9Wɔtew ayisaa fi nufu ano;

na wɔfa ohiani abotafowa de si ne ka anan mu.

10Wɔnenam adagyaw a wonni ntama;

wɔsoa awi afiafi, nanso ɔkɔm de wɔn ara.

11Wokyi ngo wɔn adan mu;

wotiatia nsakyiamoa mu, nanso osukɔm de wɔn.

12Wɔn a wɔrewuwu no apinisi fi kuropɔn no mu,

na apirafo kra su pɛ mmoa.

Nanso Onyankopɔn mfa bɔne nto obiara so.

13“Ebinom wɔ hɔ a wɔsɔre tia hann no,

wɔn a wonnim nʼakwan

anaasɛ wɔnnantew nʼatempɔn so no.

14Sɛ adekyee hann no kɔ a, owudifo no sɔre

na okum ohiani ne mmɔborɔni;

anadwo, mu owiawia ne ho sɛ ɔkorɔmfo.

15Ɔwaresɛefo twɛn bere a anim rebiribiri;

ɔka se, ‘obiara renhu me,’

na ɔde nʼanim hintaw.

16Sum mu na nnipa bubu apon wura afi mu,

na adekyee, wɔtoto wɔn ho apon mu;

wɔne hann nni hwee yɛ.

17Sum kabii yɛ adekyee ma wɔn nyinaa;

wɔne sum mu nneɛma a ɛyɛ hu fa nnamfo.

18“Nanso wɔte sɛ ahuru a ɛte nsu ani;

wɔadome wɔn kyɛfa wɔ asase no so,

enti obiara nkɔ bobe nturo no mu.

19Sɛnea ɔhyew ne ɔpɛ hwim sukyerɛmma a anan kɔ no,

saa ara na ɔda de wɔn a wɔayɛ bɔne kɔ ne no.

20Awotwaa werɛ fi wɔn,

na osunson di wɔn nam;

nnipa bɔne de wɔnnkae wɔn bio

na mmom wobubu te sɛ dua.

21Wɔde ɔbea bonin a onni ba yɛ hanam,

na wonhu akunafo mmɔbɔ.

22Onyankopɔn nam ne tumi so twe atumfo kɔ;

ɛwɔ mu sɛ wonya asetena pa de, nanso wonni nkwa ho bɔhyɛ.

23Otumi ma wɔn tena ase asomdwoe mu,

nanso nʼani wɔ wɔn akwan so.

24Wɔma wɔn so bere tiaa bi, na afei wonni hɔ bio;

wɔbrɛ wɔn ase boaboa wɔn ano sɛ nnipa nyinaa;

wotwitwa wɔn gu te sɛ aburow ti.

25“Sɛ eyi nte saa a, hena na obetumi agye me akyinnye

na ama nea maka no ayɛ nsɛnhunu?”