1Estas son las palabras de Jeremías, hijo de Jilquías. Jeremías provenía de una familia sacerdotal de Anatot, ciudad del territorio de Benjamín. 2La palabra del Señor vino a Jeremías en el año trece del reinado de Josías, hijo de Amón y rey de Judá. 3También vino a él durante el reinado de Joacim, hijo de Josías y rey de Judá, hasta el fin del reinado de Sedequías, hijo de Josías y rey de Judá; es decir, hasta el quinto mes del año undécimo de su reinado, cuando la población de Jerusalén fue deportada.
Llamamiento de Jeremías
4La palabra del Señor vino a mí y me dijo:
5«Antes de formarte en el vientre, ya te había elegido;
antes de que nacieras, ya te había apartado;
te había nombrado profeta para las naciones».
6Yo respondí:
«¡Ah, mi Señor y Dios! ¡Soy muy joven y no sé hablar!».
7Pero el Señor me dijo:
«No digas: “Soy muy joven”, porque vas a ir adondequiera que yo te envíe y vas a decir todo lo que yo te ordene. 8No tengas temor delante de ellos que yo estoy contigo para librarte», afirma el Señor.
9Luego extendió el Señor la mano y, tocándome la boca, me dijo:
«He puesto en tu boca mis palabras. 10Mira, hoy te doy autoridad sobre naciones y reinos, para arrancar y derribar, para destruir y demoler, para construir y plantar».
11La palabra del Señor vino a mí y me dijo:
«¿Qué es lo que ves, Jeremías?».
«Veo una rama de almendro», respondí.
12«Has visto bien —dijo el Señor— porque yo estoy vigilando1:11-12 En hebreo, las palabras que corresponden a almendro y yo estoy vigilando tienen un sonido parecido. para que se cumpla mi palabra».
13La palabra del Señor vino a mí por segunda vez y me dijo:
«¿Qué es lo que ves?».
«Veo una olla que hierve y se derrama desde el norte», respondí.
14Entonces el Señor me dijo:
«Desde el norte se derramará la calamidad sobre todos los habitantes de esta tierra. 15Yo estoy por convocar a todas las tribus de los reinos del norte», afirma el Señor.
«Vendrán y cada uno pondrá su trono
a la entrada misma de Jerusalén;
vendrán contra todos los muros que la rodean
y contra todas las ciudades de Judá.
16Yo dictaré sentencia contra mi pueblo
por toda su maldad,
porque me ha abandonado;
ha quemado incienso a otros dioses
y ha adorado las obras de sus manos.
17»Pero tú, ¡prepárate! Ve y diles todo lo que yo te ordene. No estés aterrorizado ante ellos, pues de lo contrario te aterrorizaré ante ellos. 18Hoy te he puesto como ciudad fortificada, como columna de hierro y muro de bronce contra todo el país, contra los reyes de Judá, contra sus oficiales y sus sacerdotes y contra el pueblo de la tierra. 19Pelearán contra ti, pero no podrán vencerte porque yo estoy contigo para librarte», afirma el Señor.
1นี่คือถ้อยคำของเยเรมีย์บุตรฮิลคียาห์ เยเรมีย์เป็นปุโรหิตคนหนึ่งอยู่ที่อานาโธทในเขตเบนยามิน 2พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงเยเรมีย์ในปีที่สิบสามของรัชกาลโยสิยาห์ซึ่งเป็นโอรสกษัตริย์อาโมนแห่งยูดาห์ 3และตลอดรัชกาลเยโฮยาคิมซึ่งเป็นโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์จนถึงเดือนที่ห้าของปีที่สิบเอ็ดแห่งรัชกาลเศเดคียาห์ซึ่งเป็นโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ เมื่อชาวกรุงเยรูซาเล็มถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย
พระเจ้าทรงเรียกเยเรมีย์
4พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าความว่า
5“เรารู้จัก1:5 หรือเลือกสรรเจ้าตั้งแต่ก่อนที่เราจะปั้นเจ้าในครรภ์มารดา
ก่อนเจ้าจะคลอดออกมา เราได้แยกเจ้าไว้แล้ว
เราได้แต่งตั้งเจ้าให้เป็นผู้เผยพระวจนะแก่ประชาชาติทั้งหลาย”
6ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร เพราะข้าพระองค์ยังเด็กเกินไป”
7แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อย่าพูดว่า ‘ข้าพระองค์ยังเด็กเกินไป’ เจ้าต้องไปพบทุกคนที่เราใช้เจ้าไป ไม่ว่าเราสั่งอย่างไร เจ้าต้องพูดไปตามนั้น 8อย่ากลัวพวกเขาเลย เพราะเราอยู่กับเจ้าและจะช่วยกู้เจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
9แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์มาแตะปากของข้าพเจ้าและตรัสว่า “บัดนี้เราเอาถ้อยคำของเราใส่ไว้ในปากของเจ้า 10ดูเถิด วันนี้เราแต่งตั้งเจ้าไว้เหนือบรรดาประชาชาติและอาณาจักรต่างๆ ให้รื้อออกและทลายลง ให้ทำลายและโค่นล้ม ให้สร้างและปลูก”
11องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์ เจ้าเห็นอะไรบ้าง?”
ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นกิ่งอัลมอนด์พระเจ้าข้า”
12องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ถูกต้องแล้ว นั่นหมายความว่าเรากำลังเฝ้าดู1:12 เป็นการเล่นคำภาษาฮีบรูที่มีเสียงใกล้เคียงกันคือกิ่งอัลมอนด์ในข้อ 11 และเฝ้าดูในข้อ 12ให้เป็นไปตามคำที่เราได้ลั่นวาจาไว้”
13พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าอีกครั้งว่า “เจ้าเห็นอะไรบ้าง?”
ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นหม้อน้ำที่กำลังเดือดพล่าน เอียงเทลงมาจากทางทิศเหนือ”
14องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ภัยพิบัติจากทางเหนือจะถูกเทลงมาบนคนทั้งปวงที่อาศัยในดินแดนนี้ 15เรากำลังจะเรียกกองทัพของบรรดาอาณาจักรทางเหนือมา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“บรรดากษัตริย์ของพวกเขาจะมาตั้งบัลลังก์ของตน
ที่ทางเข้าประตูเมืองทั้งหลายของเยรูซาเล็ม
พวกเขาจะยกทัพมาล้อมรอบกำแพงเมืองต่างๆ
และล้อมหัวเมืองทั้งหมดของยูดาห์
16เราจะประกาศคำพิพากษาประชากรของเรา
เพราะความชั่วร้ายของเขา โทษฐานที่ได้ละทิ้งเราไป
ที่ได้ถวายเครื่องเผาบูชาแก่พระต่างๆ
และที่ได้นมัสการสิ่งที่มือของเขาได้สร้างขึ้น
17“เจ้าจงเตรียมตัวให้พร้อม! ยืนขึ้นพูดกับพวกเขาตามที่เราสั่ง อย่ากลัวพวกเขา มิฉะนั้นเราจะทำให้เจ้ากลัวเมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขา 18วันนี้เราได้ทำให้เจ้าแข็งแกร่งเหมือนเมืองป้อมปราการ เหมือนเสาเหล็กและกำแพงทองสัมฤทธิ์ ที่จะยืนต้านทานต่อทั้งดินแดน คือต่อบรรดากษัตริย์ยูดาห์ ข้าราชการ ปุโรหิต และประชากรทั้งปวง 19พวกเขาจะต่อสู้เจ้า แต่จะไม่ชนะ เพราะเราอยู่กับเจ้า เราจะช่วยกู้เจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
