Nos ha nacido un niño
1A pesar de todo, no habrá más penumbra para la que estuvo angustiada. En el pasado Dios humilló a la tierra de Zabulón y a la tierra de Neftalí; pero en el futuro honrará a Galilea de los gentiles, desde el Camino del Mar, al otro lado del Jordán.
2El pueblo que andaba en la oscuridad
ha visto una gran luz;
sobre los que vivían en tierra de sombra de muerte9:2 O tierra de profunda oscuridad.
una luz ha resplandecido.
3Tú has hecho que la nación crezca;
has aumentado su alegría.
Y se alegran ellos en tu presencia
como cuando recogen la cosecha,
como cuando reparten el botín.
4Ciertamente tú has quebrado,
como en la derrota de Madián,
el yugo que los oprimía,
la barra que pesaba sobre sus hombros,
el bastón de mando que los subyugaba.
5Todas las botas guerreras que resonaron en la batalla
y toda la ropa teñida en sangre
serán arrojadas al fuego,
serán consumidas por las llamas.
6Porque nos ha nacido un niño,
se nos ha concedido un hijo;
la soberanía reposará sobre sus hombros
y se le darán estos nombres:
Consejero Admirable, Dios Fuerte,
Padre Eterno, Príncipe de Paz.
7Se extenderán su soberanía y su paz
y no tendrán fin.
Gobernará sobre el trono de David
y sobre su reino,
para establecerlo y sostenerlo
con justicia y rectitud
desde ahora y para siempre.
Esto lo llevará a cabo
el celo del Señor de los Ejércitos.
El enojo del Señor contra Israel
8El Señor ha enviado su palabra;
la ha enviado contra Jacob,
¡ya cae sobre Israel!
9De esto se entera todo el pueblo
—Efraín y los habitantes de Samaria—,
todos los que dicen con orgullo
y piensan con arrogancia:
10«Si se caen los ladrillos,
reconstruiremos con piedra tallada;
si se caen las vigas de higuera,
las repondremos con vigas de cedro».
11Pero el Señor ha fortalecido a los adversarios de Rezín;
ha incitado a sus enemigos.
12Los arameos en el este y los filisteos en el oeste
se comieron a Israel de un solo bocado.
A pesar de todo esto, la ira de Dios no se ha aplacado;
su mano aún sigue extendida.
13Pero el pueblo no volvió al que lo ha castigado;
no ha buscado al Señor de los Ejércitos.
14Por eso en un mismo día el Señor cortará a Israel la cabeza y la cola,
la palmera y el junco.
15La cabeza son los jefes y la gente de alto rango;
la cola son los profetas, maestros de mentiras.
16Los guías de este pueblo lo han extraviado;
los que se dejan guiar son confundidos.
17Por eso no se complacerá el Señor en los jóvenes;
tampoco se apiadará de huérfanos y viudas,
porque todos ellos son impíos y malvados;
sus labios profieren necedades.
A pesar de todo esto, la ira de Dios no se ha aplacado;
su mano aún sigue extendida.
18Porque la maldad arde como un fuego
que consume espinos y cardos,
que incendia la espesura del bosque
y sube luego, como torbellino, en una columna de humo.
19Por la ira del Señor de los Ejércitos
arderá en fuego la tierra.
Y el pueblo será el combustible:
¡Nadie se compadecerá de su hermano!
20Unos comerán lo que esté a su mano derecha,
pero se quedarán con hambre;
otros comerán lo que esté a su izquierda,
pero no quedarán satisfechos.
¡Se comerán a sus propios hijos!9:20 a sus propios hijos. Lit. la carne de su brazo.
21Manasés se comerá a Efraín y Efraín a Manasés;
entonces los dos juntos atacarán a Judá.
A pesar de todo esto,
la ira de Dios no se ha aplacado;
su mano aún sigue extendida.
Ang Umaabot nga Hari
1Apan moabot ang panahon nga mawala na ang kangitngit niadtong yuta nga anaa sa kalisod. Kaniadto, gipakaulawan sa Ginoo ang yuta sa Zebulun ug Naftali. Apan moabot ang adlaw nga ang Galilea tabok sa Suba sa Jordan ug duol sa dagat9:1 dagat: o, dagat sa Mediteraneo. nga gipuy-an sa mga dili Judio pasidunggan sa Ginoo. 2Ang mga tawong anaa sa kangitngit makakita sa labihan nga kahayag. Ang mga nangitngitan sa kahadlok sa kamatayon mahayagan.
3Ginoo, hatagan mo silag hilabihan nga kalipay. Maglipay sila diha sa imong presensya sama sa mga tawo nga naglipay kon ting-ani o sama sa mga tawo nga naglipay sa ilang pagbahin-bahin sa mga kabtangan nga nailog nila gikan sa pagpakiggira. 4Kay luwason mo sila sa mga nagdaog-daog kanila. Ug kuhaon mo ang bug-at nga ginapas-an diha sa ilang mga abaga. Himuon mo kanila ang sama sa imong gihimo niadtong una sa dihang napildi ang mga taga-Midian9:4 sa dihang napildi ang mga taga-Midian: Tan-awa ang Hukom, kapitulo 7 ug 8.. 5Mangalipay sila tungod kay mahunong na ang gira. Sunogon ang mga uniporme sa mga sundalo nga nabulit sa dugo, apil na ang ilang mga sapatos.
6Matawo ang usa ka batang lalaki ug maghari siya kanamo. Pagatawgon siya nga, “Maalamong Magtatambag,9:6 Maalamong Magtatambag: o, Maalamong, Magtatambag. Makagagahom nga Dios, Amahan hangtod sa kahangtoran, ug Prinsipe sa Kalinaw!” 7Walay kataposan ang kauswagan ug kalinaw diha sa iyang pagdumala. Magahari siya isip manununod sa gingharian ni David. Palig-onon niya kini ug patunhayon ang hustisya ug katarong sa walay kataposan. Sigurohon gayod sa Ginoo nga Makagagahom nga matuman kini.
Ang Kasuko sa Ginoo sa Israel
8Miingon ang Ginoo nga silotan niya ang Israel, ang mga kaliwat ni Jacob. 9Ug nahibaloan9:9 nahibaloan: o, mahibaloan. kini sa tanang mga tawo sa Israel,9:9 Israel: Tan-awa usab ang 7:2. apil na sa Samaria nga iyang kapital. Karon nagpasigarbo pa sila ug mapahitas-on nga nagaingon, 10“Nangalumpag ang among mga balay nga hinimo sa tisa9:10 tisa: sa English, brick. ug kahoy nga sikomoro, apan ilisan namo kinig mga balay nga hinimo sa bato nga tiniltilan ug kahoyng sedro.”
11Busa pasulongon kanila sa Ginoo ang mga taga-Asiria, nga mga kaaway ni Haring Rezin. 12Laglagon sila sa mga Aramehanon9:12 Aramehanon: o, Syrianhon. nga gikan sa sidlakan ug sa mga Filistihanon nga gikan sa kasadpan, nga sama sa mabangis nga mananap, andam na sa pagtukob kanila. Apan ang kasuko sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Andam pa gihapon siya sa pagsilot kanila.
13Apan ang katawhan sa Israel dili gihapon mobalik sa Ginoo nga Makagagahom nga nagsilot kanila. 14Busa sa mubo nga panahon9:14 sa mubo nga panahon: sa literal, sulod sa usa ka adlaw. silotan sa Ginoo ang tibuok Israel. Mahisama sila sa mananap nga giputlag ikog ug ulo. 15Ang mga tigdumala ug ang dungganon nga mga tawo mao ang ulo, ug ang ikog mao ang bakakong mga propeta. 16Ang mga nangulo sa katawhan sa Israel nagpatibulaag kanila, ug ang katawhan nagahisalaag gayod. 17Busa dili malipay ang Ginoo sa ilang mga batan-ong lalaki, ug dili niya kaloy-an ang ilang mga ilo ug mga biyuda. Kay ang tanan daotan ug dili diosnon. Makauulaw ang ilang ginasulti.
Apan ang kasuko sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Andam pa gihapon siya sa pagsilot kanila. 18Kay ang ilang kadaotan sama sa kalayo nga molamoy sa mga sampinit. Mopasilaob kini sa kakahoyan, ug moulbo ang bagang aso gikan niini. 19Tungod sa kasuko sa Ginoo nga Makagagahom, masunog ang ilang yuta, ug mahimo silang sugnod sa kalayo.
Walay malooy sa ilang isigka-Israelinhon. 20Bisan unsang pagkaon nga ilang makita sa palibot kuhaon nila ug kan-on, apan dili gihapon sila mabusog. Kan-on nila bisan ang ilang kabataan.9:20 kabataan: o, mga bukton. Sa ubang mga kopya sa Septuagint, igsoon o paryente. Sa Targum, isigka-tawo. 21Mag-away ang Manase ug ang Efraim, ug pagkahuman maghiusa sila sa pagsulong sa Juda. Apan ang kasuko sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Andam pa gihapon siya sa pagsilot kanila.
