Isaías 65 – NVI & AKCB

Nueva Versión Internacional

Isaías 65:1-25

Juicio y salvación

1«Me di a conocer a los que no preguntaban por mí;

dejé que me hallaran los que no me buscaban.

A una nación que no invocaba mi nombre,

dije: “¡Aquí estoy, aquí estoy!”.

2Todo el día extendí mis manos

hacia un pueblo rebelde,

que va por mal camino,

siguiendo sus propios pensamientos.

3Es un pueblo que en mi propia cara

constantemente me provoca;

que ofrece sacrificios en los jardines

y quema incienso sobre ladrillos;

4que se sienta entre los sepulcros

y pasa la noche en vigilias secretas;

que come carne de cerdo,

y en sus ollas cocina caldo impuro;

5que dice: “¡Manténganse alejados!

¡No se me acerquen!

¡Soy demasiado sagrado para ustedes!”.

Todo esto me fastidia como humo en la nariz;

¡es un fuego que arde todo el día!

6»Ante mí ha quedado escrito;

no guardaré silencio.

Les daré su merecido;

lo sufrirán en carne propia,

7tanto por las iniquidades de ustedes

como por las de sus antepasados»,

dice el Señor.

«Por cuanto ellos quemaron incienso en las montañas

y me desafiaron en las colinas,

les haré sufrir en carne propia

las consecuencias de sus acciones pasadas».

8Así dice el Señor:

«Cuando alguien encuentra un buen racimo de uvas,

dice: “No lo dañen,

porque en él hay bendición”.

Del mismo modo actuaré yo por amor a mis siervos:

No los destruiré a todos.

9De Jacob sacaré descendientes,

y de Judá, a los que poseerán mis montañas.

Las heredarán mis elegidos

y allí morarán mis siervos.

10Para mi pueblo que me busca,

Sarón será corral de ovejas;

el valle de Acor, corral de vacas.

11»Pero a ustedes que abandonan al Señor

y se olvidan de mi monte santo,

que para el dios de la fortuna preparan una mesa

y para el dios del destino sirven vino mezclado,

12los destinaré a la espada;

todos ustedes se inclinarán para el degüello.

Porque llamé y no me respondieron,

hablé y no me escucharon.

Más bien, hicieron lo malo ante mis ojos

y optaron por lo que no me agrada».

13Por eso, así dice el Señor y Dios:

«Mis siervos comerán,

pero ustedes pasarán hambre;

mis siervos beberán,

pero ustedes sufrirán de sed;

mis siervos se alegrarán,

pero ustedes serán avergonzados.

14Mis siervos cantarán

con alegría de corazón,

pero ustedes clamarán

con corazón angustiado;

gemirán con espíritu quebrantado.

15Mis escogidos heredarán el nombre de ustedes

como una maldición.

El Señor y Dios les dará muerte,

pero a sus siervos dará un nombre diferente.

16Cualquiera que en el país invoque una bendición,

lo hará por el Dios de la verdad;

y cualquiera que jure en esta tierra,

lo hará por el Dios de la verdad.

Las angustias del pasado quedarán en el olvido,

ocultas ante mis ojos.

Un cielo nuevo y una tierra nueva

17»Presten atención, que estoy por crear

un cielo nuevo y una tierra nueva.

No volverán a mencionarse las cosas pasadas

ni se traerán a la memoria.

18Alégrense más bien y regocíjense por siempre,

por lo que estoy a punto de crear:

Estoy por crear una Jerusalén feliz,

un pueblo lleno de alegría.

19Me regocijaré por Jerusalén

y me alegraré en mi pueblo;

no volverán a oírse en ella

voces de llanto ni gritos de clamor.

20»Nunca más habrá en ella

niños que vivan pocos días

ni ancianos que no completen sus años.

El que muera a los cien años

será considerado joven;

pero el que no llegue65:20 el que no llegue. Alt. el pecador que llegue. a esa edad

será considerado maldito.

21Construirán casas y las habitarán;

plantarán viñas y comerán de su fruto.

22Ya no construirán casas para que otros las habiten

ni plantarán viñas para que otros coman.

Porque los días de mi pueblo

serán como los de un árbol;

mis escogidos disfrutarán

de las obras de sus manos.

23No trabajarán en vano

ni tendrán hijos para la desgracia;

tanto ellos como su descendencia

serán simiente bendecida del Señor.

24Antes que me llamen, yo les responderé;

todavía estarán hablando cuando ya los habré escuchado.

25El lobo y el cordero pacerán juntos;

el león comerá paja como el buey

y la serpiente se alimentará de polvo.

En todo mi monte santo

no habrá quien haga daño ni destruya»,

dice el Señor.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 65:1-25

Atemmu Ne Nkwagye

1“Medaa me ho adi kyerɛɛ wɔn a wɔammisa mʼase;

wɔn a wɔnhwehwɛ me no huu me.

Ɔman a wonsu mfrɛ me no,

meka kyerɛɛ wɔn se, ‘Mini, Mini.’

2Da mu nyinaa, matrɛw me nsa mu ama

nnipa a wɔyɛ asoɔden ne nyiyiano,

a wɔnenam akwammɔne so,

na wodi wɔn ankasa nsusuwii akyi.

3Nnipa a daa no woyi me ahi

wɔ mʼanim pɛɛ,

wɔbɔ afɔre wɔ nturo mu

na wɔhyew nnuhuam wɔ ntayaa afɔremuka so;

4wɔn a wɔtenatena nna so

na anadwo wosii pɛ kokoa mu;

wɔwe mprakonam

na wɔn nkutu mu wɔ nkwan a wɔde nam a ɛho ntew ayɛ;

5wɔka se, ‘Mumfi ha; mommmɛn me,

efisɛ me ho tew dodo ma mo!’

Saa nnipa yi yɛ wusiw wɔ me hwenem,

ogya a ɛkɔ so hyew da mu nyinaa.

6“Hwɛ; wɔakyerɛw ato hɔ wɔ mʼanim se,

merenyɛ komm, metua so ka pɛpɛɛpɛ;

metua so ka agu wɔn asrɛ so,

7mo ne mo agyanom bɔne nti,”

sɛɛ na Awurade se.

“Esiane sɛ wɔhyew afɔrebɔde wɔ mmepɔw so

na wotwirii me wɔ nkoko so nti

mesusuw bɔne a wɔyɛɛ kan no so akatua pɛpɛɛpɛ

agu wɔn asrɛ so.”

8Sɛɛ na Awurade se:

“Sɛnea wonya nsu fi bobe kasiaw mu,

na nnipa ka se, ‘Monnsɛe no,

efisɛ ade pa bi da so wɔ mu’ no

saa ara na mʼasomfo no nti mɛyɛ.

Merensɛe wɔn nyinaa.

9Mede Yakob asefo bɛba,

na me mmepɔw no sodifo afi Yuda aba;

me nkurɔfo a mapaw wɔn no bedi wɔn ade,

na hɔ na mʼasomfo bɛtena.

10Saron bɛyɛ nguankuw adidibea,

na Akor bon no ayɛ anantwikuw homebea

ama me nkurɔfo a wɔhwehwɛ me.

11“Na mo a mo de mugyaw Awurade

na mo werɛ fi ne bepɔw kronkron no,

mo a moto pon ma Ahonya

na mohyɛ afrasa wɔ nkuruwa mu ma Nkrabea no,

12mede mo bɛto afoa ano,

na mo nyinaa akotow ama wɔakum mo;

efisɛ mefrɛe nanso moannye so,

mekasae nanso moantie.

Moyɛɛ nea ɛyɛ mʼani so bɔne

na moyɛɛ nea mempɛ.”

13Enti sɛɛ na Otumfo Awurade se:

“Mʼasomfo bedidi,

nanso ɔkɔm bɛde mo,

mʼasomfo bɛnom,

nanso osukɔm bɛde mo;

mʼasomfo ani begye,

nanso mo anim begu ase.

14Mʼasomfo bɛto nnwom

afi koma mu anigye mu

na mobɛteɛ mu asu

afi mo koma ahoyeraw mu,

na mubetwa adwo afi honhom a ayɛ mmrɛw mu.

15Wubegyaw din bi a ɛbɛyɛ mmusu

ama wɔn a mapaw wɔn;

Otumfo Awurade bekum wo

na nʼasomfo de, mɛma wɔn din foforo.

16Obiara a ɔsrɛ nhyira wɔ asase no so no,

bɛyɛ wɔ nokware Nyankopɔn koro no mu;

obiara a ɔka ntam wɔ asase no so

bɛka no wɔ nokware Nyankopɔn koro no mu.

Na ɔhaw a atwa mu no wɔn werɛ befi

na wɔde behintaw me.

17“Hwɛ! Mɛbɔ

ɔsorosoro foforo ne asase foforo.

Wɔrenkae nneɛma a atwam no bio,

na ɛremma adwene mu nso.

18Nanso momma mo ani nnye na munni ahurusi afebɔɔ

wɔ nea merebɛbɔ ho,

efisɛ mɛbɔ Yerusalem ama ayɛ anigye,

na mu nnipa ayɛ anigye farebae.

19Mɛsɛpɛw me ho wɔ Yerusalem mu,

na madi ahurusi wɔ me nkurɔfo ho.

Na wɔrente agyaadwo ne osu nnyigyei

wɔ mu bio.

20“Ɛrensi bio wɔ mu

abofra a ne nkwanna yɛ kakraa bi,

anaa akwakoraa a onni ne mfe nwie;

nea odi mfe ɔha na owu no

wɔbɛfa no sɛ ɔbabun bi kɛkɛ;

na nea wannya mfe ɔha no

wɔbɛfa no sɛ wɔadome no.

21Wobesisi afi na wɔatena mu,

wɔbɛyɛ bobe nturo na wɔadi mu aba.

22Wɔrensisi afi mma afoforo mmɛtena mu bio,

na wɔrennua mma afoforo mmedi.

Na nna a dua di no,

saa ara na me nkurɔfo nna bɛyɛ;

me nkurɔfo a mapaw wɔn no bedi

wɔn nsa ano adwuma so aba akyɛ.

23Wɔremmrɛ ngu

na wɔrenwo mma a wɔn nkrabea nye;

efisɛ wɔbɛyɛ nnipa a Awurade ahyira wɔn,

wɔne wɔn asefo.

24Mebua wɔn ansa, mpo, na wɔafrɛ me.

Bere a wogu so rekasa no metie.

25Pataku ne oguamma bedidi abɔ mu

gyata bɛwe sare sɛ nantwi,

nanso mfutuma bɛyɛ ɔwɔ aduan.

Wɔrempira obi anaa wɔrensɛe obi

wɔ me bepɔw kronkron so nyinaa,”

sɛnea Awurade se ni.