Profecía contra el rey de Tiro
1La palabra del Señor vino a mí y me dijo: 2«Hijo de hombre, adviértele al rey de Tiro que así dice el Señor y Dios:
»“Tu corazón se llenó de arrogancia y dijiste:
‘Yo soy un dios.
Me encuentro en el corazón de los mares
sentado en el trono de un dios’.
¡Pero tú eres un simple mortal, no un dios,
aunque crees ser tan sabio como un dios!
3¿Acaso eres más sabio que Daniel?28:3 Daniel. Alt. Danel.
¿Acaso conoces todos los secretos?
4Con tu sabiduría y tu inteligencia
has acumulado muchas riquezas
y en tus cofres has amontonado
oro y plata.
5Eres muy hábil para el comercio;
por eso te has hecho muy rico.
Con tus grandes riquezas
tu corazón se llenó de arrogancia.
6»”Por eso, así dice el Señor y Dios:
»”Ya que pretendes ser
tan sabio como un dios,
7haré que vengan extranjeros contra ti,
los más feroces de las naciones:
desenvainarán la espada contra tu hermosura y sabiduría,
y profanarán tu esplendor.
8Te hundirán en la fosa
y sufrirás una muerte violenta
en el corazón de los mares.
9Aun así, en presencia de tus verdugos,
¿te atreverás a decir: Soy un dios?
¡Pues en manos de tus asesinos
no serás un dios, sino un simple mortal!
10Sufrirás a manos de extranjeros
la muerte de los incircuncisos,
porque yo lo he dicho,
afirma el Señor y Dios”».
11La palabra del Señor vino a mí y me dijo: 12«Hijo de hombre, entona un lamento al rey de Tiro y adviértele que así dice el Señor y Dios:
»“Eras un modelo de perfección,
lleno de sabiduría y de hermosura perfecta.
13Estabas en Edén,
en el jardín de Dios,
adornado con toda clase de piedras preciosas:
rubí, crisólito, jade,
topacio, ónice, jaspe,
zafiro, turquesa y esmeralda.28:13 La identificación precisa de algunas de estas piedras preciosas es incierta.
Tus joyas y encajes estaban cubiertos de oro,
especialmente preparados para ti el día en que fuiste creado.
14Fuiste ungido querubín protector,
porque yo así lo dispuse.28:14 Fuiste … dispuse. Texto de difícil traducción.
Estabas en el santo monte de Dios
y caminabas sobre piedras de fuego.
15Fuiste irreprochable en tus caminos,
desde el día en que fuiste creado
hasta que se encontró maldad en ti.
16Por la abundancia de tu comercio,
te llenaste de violencia y pecaste.
Por eso te expulsé del monte de Dios,
como a un objeto profano.
A ti, querubín protector,
te eliminé de entre las piedras de fuego.
17A causa de tu hermosura
tu corazón se llenó de orgullo.
A causa de tu esplendor,
corrompiste tu sabiduría.
Por eso te arrojé por tierra
y delante de los reyes te expuse al ridículo.
18Has profanado tus santuarios
por la gran cantidad de tus pecados,
¡por tu comercio corrupto!
Por eso hice salir de ti
un fuego que te devorara.
A la vista de todos los que te admiran
te eché por tierra y te reduje a cenizas.
19Al verte, han quedado espantadas
todas las naciones que te conocen.
Has llegado a un final terrible
y ya no volverás a existir”».
Profecía contra Sidón
20La palabra del Señor vino a mí y me dijo: 21«Hijo de hombre, pon tu rostro contra Sidón y profetiza contra ella. 22Adviértele que así dice el Señor y Dios:
»“Yo estoy en contra tuya, Sidón,
y manifestaré mi gloria en ti.
Cuando te traiga un justo castigo
y manifieste sobre ti mi santidad,
se sabrá que yo soy el Señor.
23Mandaré en tu contra una plaga
y por tus calles correrá la sangre.
Por la espada que ataca por todos lados
los heridos caerán en tus calles,
¡y se sabrá que yo soy el Señor!
24»”Los israelitas no volverán a sufrir el desprecio de sus vecinos, que duele como aguijones y punza como espinas, y se sabrá que yo soy el Señor”.
25»Así dice el Señor y Dios: “Cuando yo reúna al pueblo de Israel de entre las naciones donde se encuentra disperso, le mostraré mi santidad en presencia de todas las naciones. Entonces Israel vivirá en su propio país, el mismo que di a mi siervo Jacob. 26Allí vivirán seguros, construirán sus casas y plantarán viñedos, porque yo ejecutaré un justo castigo sobre los vecinos que desprecian al pueblo de Israel. ¡Y se sabrá que yo soy el Señor su Dios!”».
คำพยากรณ์กล่าวโทษกษัตริย์ไทระ
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวแก่ผู้ปกครองเมืองไทระว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘ด้วยความหยิ่งผยองในจิตใจ
เจ้ากล่าวว่า “ข้าคือเทพเจ้า
ข้านั่งเหนือบัลลังก์ของเทพเจ้า
ที่ใจกลางห้วงสมุทร”
แต่เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่เทพเจ้า
แม้เจ้าจะคิดว่าตนเองเฉลียวฉลาดเสมอเทพเจ้า
3เจ้าฉลาดกว่าดาเนียล28:3 หรือดาเนลตามตัวสะกดภาษาฮีบรู อาจหมายถึงผู้เผยพระวจนะดาเนียลหรือคนอื่นก็ได้หรือ?
ไม่มีความลับใดซ่อนเร้นจากเจ้าหรือ?
4โดยสติปัญญาและความเข้าใจ
เจ้าหาทรัพย์สมบัติมาให้ตนเอง
และสะสมเงินทอง
ไว้ในคลังของเจ้า
5โดยความช่ำชองในการค้าขาย
เจ้าทำให้ทรัพย์สมบัติของตนทวีขึ้น
และเนื่องจากความมั่งคั่งของเจ้า
จิตใจของเจ้าก็หยิ่งผยองขึ้น
6“ ‘ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เนื่องจากเจ้าคิดว่าตัวเองฉลาด
มีสติปัญญาเสมอเทพเจ้า
7เรากำลังจะนำคนต่างชาติมาสู้รบกับเจ้า
เป็นประชาชาติที่อำมหิตที่สุด
พวกเขาจะชักดาบห้ำหั่นความงามและสติปัญญาของเจ้า
และทำลายความโอ่อ่าตระการตาของเจ้า
8คนเหล่านั้นจะผลักเจ้าลงสู่เหวลึก
และเจ้าจะถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม
ที่ใจกลางห้วงสมุทร
9ถึงตอนนั้นเจ้าจะพูดไหมว่า “ข้าคือเทพเจ้า”
ต่อหน้าบรรดาผู้สังหารเจ้า?
เจ้าจะเป็นเพียงมนุษย์ไม่ใช่เทพเจ้า
ในเงื้อมมือของผู้ที่ปลิดชีวิตเจ้า
10เจ้าจะตายอย่างคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัต
โดยน้ำมือของชาวต่างชาติ
เราได้ลั่นวาจาไว้ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’ ”
11พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 12“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับกษัตริย์ไทระและกล่าวแก่เขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เจ้าเป็นแบบฉบับของความสมบูรณ์
เปี่ยมด้วยสติปัญญาและความงามเพียบพร้อม
13เจ้าอยู่ในเอเดน
ในอุทยานของพระเจ้า
มีอัญมณีล้ำค่าประดับประดา
ได้แก่ ทับทิม บุษราคัม มรกต
เพชร เพทาย โกเมน
มณีโชติ ไพฑูรย์ และเบริล28:13 ในภาษาฮีบรูอัญมณีเหล่านี้บางชิ้นไม่สามารถระบุได้ชัดเจน
ทั้งเรือนและหนามเตย28:13 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนทำด้วยทองคำ
สิ่งเหล่านี้จัดเตรียมไว้พร้อมสรรพในวันที่สร้างเจ้าขึ้นมา
14เจ้าได้รับการเจิมตั้งให้เป็นเครูบผู้พิทักษ์
เพราะเราได้กำหนดเจ้าไว้เช่นนั้น
เจ้าอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า
และดำเนินอยู่ท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
15ตั้งแต่วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
ความประพฤติของเจ้าก็ปราศจากที่ติ
จนกระทั่งพบความชั่วร้ายในตัวเจ้า
16การทำมาค้าขึ้น
ทำให้เจ้าเต็มไปด้วยความอำมหิต
และเจ้าได้ทำบาป
ฉะนั้นเราจึงขับไล่เจ้าไปจากภูเขาของพระเจ้าด้วยความอดสู
เครูบผู้พิทักษ์เอ๋ย เราจึงไล่เจ้าไป
จากท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
17จิตใจของเจ้าหยิ่งผยอง
เพราะความงามของเจ้า
และเจ้าได้ทำให้สติปัญญาของตนเสื่อมทรามไป
เพราะความโอ่อ่าตระการของตน
ฉะนั้นเราจึงเหวี่ยงเจ้าลงบนแผ่นดินโลก
ทำให้กษัตริย์ทั้งหลายตกตะลึง
18เจ้าได้ทำให้สถานนมัสการทั้งหลายของเจ้าตกต่ำ
เพราะบาปหนาและการค้าอันทุจริตของเจ้า
ฉะนั้นเราจึงบันดาลไฟออกมาจากเจ้า
เผาผลาญเจ้า
และทำให้เจ้าเหลือแต่เถ้าถ่าน
กองอยู่ที่พื้นต่อหน้าคนพบเห็น
19มวลประชาชาติที่รู้จักเจ้า
ก็ตกตะลึงเพราะเจ้า
เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง
และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”
คำพยากรณ์กล่าวโทษไซดอน
20พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 21“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงประณามไซดอน กล่าวพยากรณ์แก่เมืองนั้นว่า 22‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘ไซดอนเอ๋ย เราเป็นศัตรูกับเจ้า
และเราจะได้รับเกียรติสิริจากสิ่งที่เราจะทำกับเจ้า
เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
เมื่อเราลงอาญาเจ้า
และสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราแก่เจ้า
23เราจะส่งภัยพิบัติมาเหนือเจ้า
และทำให้เลือดหลั่งนองตามถนนหนทาง
ผู้ที่ถูกสังหารจะล้มตายในเจ้า
ด้วยดาบซึ่งฟาดฟันอยู่รอบด้าน
เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
24“ ‘ประชากรอิสราเอลไม่ต้องพบกับเพื่อนบ้านที่ชั่วร้ายซึ่งเป็นหนามทิ่มแทงให้เจ็บปวดอีกต่อไป เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต
25“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เมื่อเรารวบรวมชนชาติอิสราเอลออกมาจากชาติต่างๆ ที่เขาถูกทำให้กระจัดกระจัดกระจายไปนั้น เราจะสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราผ่านพวกเขาต่อหน้าชนชาติทั้งหลาย จากนั้นพวกเขาจะอาศัยอยู่ในดินแดนของตน ซึ่งเรามอบให้ยาโคบผู้รับใช้ของเรา 26พวกเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย จะสร้างบ้านเรือน ทำสวนองุ่น จะอาศัยอยู่อย่างสงบสุข เมื่อเราลงทัณฑ์บรรดาประเทศเพื่อนบ้านผู้ประทุษร้ายเขา เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา’ ”
