Infidelidad de Jerusalén
1La palabra del Señor vino a mí y me dijo: 2«Hijo de hombre, confronta a Jerusalén con sus abominaciones. 3Adviértele que así dice el Señor y Dios: “Jerusalén, tú eres cananea de origen y de nacimiento; tu padre era amorreo y tu madre, hitita. 4El día en que naciste no te cortaron el cordón umbilical, no te bañaron, no te frotaron con agua salada ni te envolvieron en pañales. 5Nadie se apiadó de ti ni te mostró compasión brindándote estos cuidados. Al contrario, el día en que naciste te arrojaron al campo como un objeto despreciable.
6»”Pasé junto a ti y te vi revolcándote en tu propia sangre. Estando en tu propia sangre te dije: ¡Vive! 7Te hice crecer como hierba del campo.
»”Creciste, te desarrollaste y entraste a la pubertad. Después se formaron tus senos y te brotó el vello, pero seguías completamente desnuda.
8»”Tiempo después pasé de nuevo junto a ti y te miré. Estabas en la edad del amor. Entonces te extendí mi manto y cubrí tu desnudez. Me comprometí, hice alianza contigo y fuiste mía, afirma el Señor y Dios.
9»”Te bañé, te limpié la sangre y te perfumé. 10Te puse un vestido bordado y te calcé con finas sandalias de cuero. Te vestí con ropa de tela de lino y de seda. 11Te adorné con joyas: puse pulseras en tus muñecas, collares en tu cuello, 12un arete en la nariz, pendientes en tus orejas y una hermosa corona en la cabeza. 13Quedaste adornada de oro y plata, vestida de tela de lino fino, de seda y de telas bordadas. Te alimentabas con harina refinada, con miel y aceite de oliva. Llegaste a ser muy hermosa y creciste para ser reina. 14Tan perfecta era tu belleza que tu fama se extendió por todas las naciones, pues yo te adorné con mi esplendor, afirma el Señor y Dios.
15»”Sin embargo, confiaste en tu belleza y, valiéndote de tu fama, te prostituiste. ¡Sin ningún pudor te entregaste a cualquiera que pasaba! 16Tomaste tus mismos vestidos para hacer altares paganos de vistosos colores y allí te prostituiste. ¡Algo nunca visto! 17Con las joyas de oro y plata que yo te había obsequiado, hiciste imágenes masculinas; con ellas te prostituiste ofreciéndoles culto. 18Les pusiste tus vestidos bordados, y les ofreciste mi aceite y mi incienso. 19Como ofrenda de olor grato les presentaste el alimento que yo te había dado: la harina refinada, el aceite de oliva y la miel, afirma el Señor y Dios.
20»”Tomaste también a los hijos y a las hijas que tuviste conmigo y los entregaste como alimento a esas imágenes. ¡No te bastaron tus prostituciones! 21Sacrificaste a mis hijos y los pasaste por fuego como ofrenda en honor de esos ídolos. 22En todas tus prácticas abominables y prostituciones no te acordaste de los días de tu adolescencia, cuando estabas completamente desnuda y pisoteando tu propia sangre.
23»”¡Ay de ti, ay de ti!, afirma el Señor y Dios. Para colmo de tus perversidades, 24construiste altares y un santuario en todas las plazas. 25¡En cada esquina construiste santuarios y degradaste tu belleza! Te abriste de piernas a cualquiera que pasaba, y fornicaste sin cesar. 26Te prostituiste con los egipcios, tus vecinos de grandes genitales, y para enfurecerme multiplicaste tus fornicaciones. 27Yo levanté mi mano para castigarte y reduje tu territorio; te entregué al deseo de tus enemigos, las ciudades16:27 ciudades. Lit. hijas. filisteas, que se avergonzaban de tu conducta depravada. 28Una y otra vez fornicaste con los asirios, porque eras insaciable. 29También creció tu promiscuidad para incluir a los comerciantes de Babilonia16:29 Lit. Caldea. y ni así quedaste satisfecha.
30»”¡Qué mente tan depravada la tuya!, afirma el Señor y Dios. ¡Te comportabas como una vil prostituta! 31Pero cuando en cada santuario armabas un prostíbulo y te exhibías en cada esquina, no te comportabas como una prostituta, ¡pues no cobrabas nada!
32»”¡Adúltera! Prefieres a los extraños, en vez de a tu marido. 33A todas las prostitutas se les paga; tú, en cambio, pagas a tus amantes. Los sobornas para que vengan de todas partes a acostarse contigo. 34En tu prostitución has sido diferente a otras mujeres: como nadie se te ofrecía, tú pagabas en vez de que te pagaran a ti. ¡En eso sí eras diferente a las demás!
35»”Por tanto, prostituta, escucha la palabra del Señor. 36Así dice el Señor y Dios: Has expuesto tu lujuria y exhibido tu desnudez al fornicar con tus amantes y con tus detestables ídolos; a estos has ofrecido la sangre de tus hijos. 37Por tanto, reuniré a todos tus amantes, a quienes brindaste placer; tanto a los que amaste como a los que odiaste. Los reuniré contra ti de todas partes y expondré tu desnudez ante ellos; ¡te verán completamente desnuda! 38Te juzgaré como a una adúltera y homicida; derramaré sobre ti mi ira y mi celo. 39Te entregaré en sus manos; ellos derribarán tus altares y demolerán tus santuarios. Te arrancarán la ropa y te despojarán de tus joyas, dejándote completamente desnuda. 40Convocarán a la asamblea contra ti, te apedrearán y te descuartizarán a filo de espada. 41Incendiarán tus casas y en presencia de muchas mujeres ejecutarán la sentencia contra ti. Yo pondré fin a tu prostitución; ya no volverás a pagarles a tus amantes. 42Así calmaré mi ira contra ti y se apaciguarán mis celos; me quedaré tranquilo y sin enojo.
43»”Yo te hago responsable de tu conducta por haberte olvidado de los días de tu adolescencia, por haberme irritado con todas estas cosas y por haber agregado infamia a tus prácticas abominables, afirma el Señor y Dios.
44»”Los que acostumbran citar refranes dirán esto de ti: ‘De tal palo, tal astilla’. 45Tú eres igual a tu madre, que despreció a su marido y a sus hijos; eres igual a tus hermanas, que despreciaron a sus maridos y a sus hijos. La madre de ustedes era hitita y su padre, amorreo. 46Tu hermana mayor era Samaria, ubicada al norte de ti con sus aldeas.16:46 aldeas. Lit. hijas; así en el resto de este capítulo. Tu hermana menor era Sodoma, ubicada al sur de ti con sus aldeas. 47No solo has seguido su conducta, sino que has actuado según sus prácticas abominables. En poco tiempo llegaste a ser peor que ellas. 48Yo, el Señor y Dios, tan cierto como que yo vivo, declaro que: ni tu hermana Sodoma ni sus aldeas hicieron jamás lo que tú y tus aldeas han hecho.
49»”Tu hermana Sodoma y sus aldeas pecaron de soberbia, gula, apatía e indiferencia hacia el pobre y el indigente. 50Se creían superiores a otras y en mi presencia se entregaron a las abominaciones. Por eso, tal como lo has visto, las he destruido. 51¡Pero ni Samaria ni sus aldeas cometieron la mitad de tus pecados! Te entregaste a más prácticas abominables que ellas, haciendo que ellas parecieran justas en comparación contigo. 52Ahora tú, carga con tu desgracia; porque son tantos tus pecados que has favorecido a tus hermanas al hacerlas parecer más justas que tú. ¡Avergüénzate y carga con tu desgracia! Has hecho que tus hermanas parezcan más justas que tú.
53»”Pero yo restauraré su fortuna, la fortuna de Sodoma y de Samaria, con sus respectivas aldeas, y haré lo mismo contigo. 54Así cargarás con tu desgracia, te avergonzarás de todo lo que hiciste y les servirás de consuelo. 55Tus hermanas, Sodoma y Gomorra, con sus respectivas hijas, volverán a ser como antes. Y tú y tus hijas regresarán al estado anterior. 56¿Acaso no te burlabas de tu hermana Sodoma en tu época de orgullo, 57antes de que se hiciera pública tu maldad? Ahora te has vuelto motivo de burla de las aldeas edomitas y filisteas, que te desprecian. 58Sobre tus hombros llevas el peso de tu infamia y de tus prácticas abominables, afirma el Señor.
59»”Así dice el Señor y Dios: Te daré tu merecido, porque has menospreciado el juramento y quebrantado el pacto. 60Sin embargo, yo sí me acordaré del pacto que hice contigo en los días de tu adolescencia, y estableceré contigo un pacto eterno. 61Tú te acordarás de tu conducta pasada y te avergonzarás cuando acojas a tus hermanas, la mayor y la menor, para dártelas como hijas, aunque no participan de mi pacto contigo. 62Yo estableceré mi pacto contigo y sabrás que yo soy el Señor. 63Cuando yo te perdone por todo lo que has hecho, tú te acordarás de tu maldad, te avergonzarás y en tu humillación no volverás a jactarte, afirma el Señor y Dios”».
اورشليم، همسر بیوفا
1-2بار ديگر خداوند با من سخن گفت و فرمود:
«ای انسان خاكی، اورشليم را از گناهان و اعمال كثيفش آگاه ساز، 3و به او از جانب من چنين بگو:
«تو در سرزمين كنعان چشم به جهان گشودی. پدرت اموری بود و مادرت، حيتی!16:3 اموریها و حيتیها اقوامی بودند که پيش از ورود قوم اسرائيل به کنعان، در اين سرزمين زندگی میکردند و قوم اسرائيل ايشان را اقوامی بتپرست و فاسد میدانستند. 4وقتی به دنيا آمدی، كسی اهميتی به تو نداد؛ نه نافت را بريدند، نه تو را شستند و نه در قنداقه پيچيدند. 5هيچكس كوچكترين توجهی به تو نداشت و دلش به حال تو نمیسوخت و كسی حاضر نبود از تو نگهداری كند. روزی كه متولد شدی، چون از تو كراهت داشتند، تو را در بيابان انداختند و همانجا رهايت كردند.
6-7«همان وقت از كنار تو عبور كردم و ديدم كه در خونت میغلتی. پس به تو گفتم: زنده بمان! تو را همچون گياه صحرا پرورش دادم، و تو رشد كردی و دوشيزهای زيبا شدی؛ سينههايت برآمد و موهايت بلند شد، اما عريان بودی.
8«مدتی بعد كه از كنارت گذشتم به تو نگاه كردم؛ اين بار آمادهٔ ازدواج بودی، پس ردايم را بر تو انداختم، عريانیات را پوشاندم و سوگند ياد كرده، با تو پيمان ازدواج بستم و تو از آن من شدی. 9سپس شستشويت دادم تا از خونت پاک شوی و بر بدنت روغن ماليدم. 10لباسهای زيبای قلابدوزی شده، از جنس كتان لطيف و ابريشم به تو دادم و كفش از پوست خز به پايت كردم. 11تو را با زيورآلات آراستم، النگوها به دستت كردم و گردنبند به گردنت انداختم، 12حلقه در بينیات و گوشواره در گوشهايت و تاجی زيبا بر سرت گذاشتم. 13به اين ترتيب، با طلا و نقره آراسته و زيبا شدی. لباسهای زيبای قلابدوزی شده، از كتان لطيف و ابريشم پوشيدی و بهترين خوراكها را خوردی. زيبايی تو خيره كننده بود و همچون ملكه شدی. 14زيبايیات به سبب كمالاتی كه من به تو بخشيده بودم، كامل گرديد و زبانزد همهٔ قومها شد.
15«اما تو فكر كردی كه میتوانی جدا از من نيز كمال خود را حفظ كنی. بنابراين از زيبايی و آوازهات سرمست شدی و در ورطه زناكاری افتادی و همچون يک فاحشه، خود را در اختيار هر رهگذری گذاشتی. 16آن رختهای زيبايی را كه به تو داده بودم، برای ساختن بتخانهها و تزيين بستر فاحشگیات به کار بردی. چنين چيزی هرگز رخ نداده و نخواهد داد. 17آن جواهرات و طلا و نقرهای را كه به تو داده بودم، گرفتی و با آنها مجسمه مردان را ساختی و آنها را پرستش نموده، به من خيانت كردی.
18«لباسهای زيبای قلابدوزی شدهای را كه به تو بخشيده بودم، به بتهايت پوشاندی! روغن و بخور مرا برای پرستش بتها به کار بردی! 19آرد و روغن و عسل مرغوبی را كه برای خوراک به تو داده بودم، برای آنها نذر كردی تا از تو راضی باشند! 20پسران و دخترانی را كه برای من زاييده بودی، گرفتی و برای خدايانت قربانی كردی! آيا زناكاری كافی نبود كه به چنين جنايتی همدست زدی؟ 21تو فرزندان مرا كشتی و برای بتها قربانی كردی و سوزاندی و 22در تمام اين سالهای زناكاری و گناه، يک بار هم دوران گذشته را به یاد نياوردی، دورانی كه برهنه بودی و در خونت میغلتيدی.
23«وای بر تو، وای بر تو كه بعد از اين همه شرارت، 24-25در هر كوی و برزنی عمارتها برای بتپرستی و زناكاریات بنا كردی، و زيبايی خود را بیارزش و خوار كردی و در اختيار هر رهگذری قرار دادی و روزبهروز فاسدتر شدی. 26با مصر، اين سرزمين فاسد پيمان اتحاد بستی و او را بر جمع فاسقانت افزودی و خشم مرا شعلهور ساختی.
27«از اين جهت دست خود را دراز كردهام تا تو را مجازات نمايم و مواهب خود را از تو باز پس گيرم. تو را در جنگ فلسطينیها كه تشنه خونت هستند، رها كردهام. حتی آنها نيز از رفتار شرمآورت نفرت دارند.
28«با آشوریها نيز زنا كردی، زيرا با ايشان همپيمان شدی و بتهايشان را پرستيدی. ولی با همهٔ اينها، سير نشدی! 29پس به بتهای بابل، سرزمين بازرگانان، روی آوردی، ولی به اين هم قانع نشدی.
30«چقدر تو سست اراده هستی! كارهای تو، كارهای يک روسپی بیحياست! 31بر سر هر راه، بتخانه و بر سر هر كوچه، فاحشهخانه ساختی! ولی تو مانند فاحشههای ديگر، به دنبال پول نيستی. 32تو همچون همسری خائن و زناكار هستی كه شوهر خود را رها میكند و به آغوش مردان ديگر پناه میبرد. 33-34آری، تو با روسپیهای ديگر فرق داری. روسپیها از فاسقان خود پول و هديه میگيرند، اما تو به جای اجرت گرفتن، اجرت و رشوه میدهی تا بيايند و با تو زنا كنند، چون كسی رغبتی به تو نشان نمیدهد.
35-36«حال، ای بدكاره، به آنچه میگويم گوش فرا ده: به سبب فساد و زناكاری با فاسقانت، يعنی پرستش و عبادت بتها، و نيز برای آنكه فرزندانت را برای خدايانت قربانی كردی، 37اينک من فاسقان يعنی همدستانت را، چه آنانی را كه دوست داشتنی و چه آنانی را كه دوست نداشتنی، همه را گرد خواهم آورد و در مقابل ايشان تو را عريان خواهم ساخت. 38تو را برای جنايتها و زناكاریهايت، با خشم و غضب، مجازات و هلاک خواهم نمود. 39تو را به دست اين قومها، يعنی فاسقانت خواهم سپرد. آنان عشرتكدهها و بتخانههايت را با خاک يكسان كرده، تمام جواهرات زيبايت را غارت خواهند نمود و برهنه و بينوا رهايت خواهند ساخت. 40آنها تو را سنگسار كرده، با شمشير پارهپاره خواهند نمود. 41خانههايت را خواهند سوزاند و در مقابل زنان ديگر مجازاتت خواهند كرد. من تو را از زناكاری با بتها باز خواهم داشت و ديگر نخواهم گذاشت كه به فاسقانت يعنی به همدستانت اجرت و رشوه دهی. 42آنگاه آتش خشم و غيرت من فرو خواهد نشست و آرام خواهد گرفت و ديگر غضبناک نخواهم بود. 43تو دوران جوانی خود را به فراموشی سپردی و با كارهايت مرا رنجانيدی و زناكاريهايت را هم بر آنها افزودی. پس من هم تو را به سزای اعمالت میرسانم.
44«ای اورشليم، مردم درباره تو خواهند گفت كه چنان مادری، چنين دختری هم بايد داشته باشد. 45تو براستی شبيه مادرت هستی كه از شوهر و فرزندانش نفرت میداشت؛ تو درست شبيه خواهرانت هستی كه از شوهران و فرزندانشان بيزار بودند. براستی كه مادرت حيتی بود و پدرت اموری!
46«خواهر بزرگ تو سامره است كه با دخترانش يعنی آبادیهای اطرافش، در شمال تو زندگی میكنند. خواهر كوچكت سدوم است كه با دخترانش در جنوب تو ساكن هستند. 47تو نه فقط راهها و گناهان ايشان را تقليد كردی، بلكه در مدتی كوتاه، از آنان جلو افتادی و از ايشان فاسدتر شدی. 48به ذات مقدس خود سوگند كه سدوم و آبادیهای اطرافش، به اندازه تو و آبادیهايت، فاسد و شرير نبودند! 49گناه خواهرت سدوم و دخترانش اين بود كه از فراوانی نعمت و آسايش و امنيت مغرور شده بودند و هيچ به فكر فقرا و مستمندان نبودند. 50آنها با كمال گستاخی در حضور من مرتكب اعمال زشت و بتپرستی میشدند؛ بنابراين من نيز ايشان را از ميان بردم.
51«سامره حتی نصف گناهان تو را هم مرتكب نشد. كارهای زشت و بتپرستیهای تو، به مراتب بيشتر از خواهرانت بوده است. تو روی آنها را سفيد كردی! 52پس تعجب نكن اگر آنها كمتر از تو مجازات شوند، زيرا گناهان تو به قدری هولناک است كه در برابر تو، خواهرانت پاک و بیگناه به نظر میرسند!
53«ولی روزی خواهد رسيد كه سعادت را به سدوم و سامره و مردم يهودا باز خواهم گرداند. 54شرمساری و مجازات سنگين تو باعث تسلی آنها خواهد شد، چون از مجازات آنها شديدتر خواهد بود. 55آری، خواهرانت سدوم و سامره و دخترانشان يعنی آبادیهای اطرافشان، و خود تو نيز با دخترانت بار ديگر به حالت نخستين خود برخواهيد گشت. 56در آن روزها با تكبر و غرور سدوم را مسخره میكردی، 57اما حال كه شرارتت برای همه عيان و آشكار گشته، خودت نيز مورد تمسخر و ملامت ادوم و تمام همسايگانش و همه فلسطينیها قرار گرفتهای. 58بنابراين، به سزای شرارتها و اعمال زشت خود خواهی رسيد.
59«از آنجا كه سوگند و وفاداریات را فراموش كردی و عهد مرا شكستی، من نيز تو را مجازات خواهم نمود. 60اما من عهدی را كه در دوران جوانیات با تو بستم، به یاد خواهم آورد و اين بار عهدی جاودان با تو خواهم بست، 61و تو با شرمساری، اعمال زشتت را به یاد خواهی آورد؛ و هنگامی كه خواهران بزرگ و كوچكت يعنی سامره و سدوم را باز آورم و ايشان را دختران تو بگردانم تا بر ايشان حكمرانی كنی، از لطف و بزرگواری من خجل و شرمگين خواهی شد، چون خودت میدانی كه شايسته اين لطف نبودهای، زيرا عهد مرا شكستهای. 62من بار ديگر عهد خود را با تو برقرار خواهم ساخت تا بدانی كه من خداوند هستم. 63من گناهانت را خواهم آمرزيد و تو با به یاد آوردن آنها، از خجالت و شرمساری، ديگر دهان خود را نيز نخواهی گشود.»
